[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/klotnia-starozytnych-i-nowoczesnych-wikipedii\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/klotnia-starozytnych-i-nowoczesnych-wikipedii\/","headline":"K\u0142\u00f3tnia staro\u017cytnych i nowoczesnych – Wikipedii","name":"K\u0142\u00f3tnia staro\u017cytnych i nowoczesnych – Wikipedii","description":"before-content-x4 . k\u0142\u00f3tnia staro\u017cytnych i nowoczesnych (Lub k\u0142\u00f3tnia klasyki i nowoczesne ) to kontrowersja urodzona w Akademii Francuskiej i kt\u00f3ra","datePublished":"2019-04-09","dateModified":"2019-04-09","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/6\/6d\/Portrait_de_Charles_Perrault_par_Charles_Le_Brun_%28d%C3%A9tail%29.jpg\/220px-Portrait_de_Charles_Perrault_par_Charles_Le_Brun_%28d%C3%A9tail%29.jpg","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/6\/6d\/Portrait_de_Charles_Perrault_par_Charles_Le_Brun_%28d%C3%A9tail%29.jpg\/220px-Portrait_de_Charles_Perrault_par_Charles_Le_Brun_%28d%C3%A9tail%29.jpg","height":"304","width":"220"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/klotnia-starozytnych-i-nowoczesnych-wikipedii\/","wordCount":9198,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4 . k\u0142\u00f3tnia staro\u017cytnych i nowoczesnych (Lub k\u0142\u00f3tnia klasyki i nowoczesne ) to kontrowersja urodzona w Akademii Francuskiej i kt\u00f3ra wzbudzi\u0142a \u015bwiat literacki i artystyczny ko\u0144ca XVII To jest wiek.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4  Sp\u00f3r o klasyk\u0119 i wsp\u00f3\u0142czesne sprzeciwia si\u0119 dw\u00f3m odr\u0119bnym pr\u0105dom: . Klasyczny , Lub Staro\u017cytny , kierowane przez Boileau, popieraj teori\u0119 stworzenia literackiego, kt\u00f3ra opiera si\u0119 na szacunku i w\u0142a\u015bciwym uznaniu dziedzictwa staro\u017cytno\u015bci [[[ Pierwszy ] . Zgodnie z t\u0105 koncepcj\u0105 jest to os\u0105d spo\u0142ecze\u0144stwa i potomno\u015b\u0107 tworzy arcydzie\u0142a, a nie stronnicze opini\u0119 elity wyuczonej; Warto\u015b\u0107 wielkich autor\u00f3w Grecji i Rzymu potwierdza dwudziestu wiek\u00f3w powszechnego podziwu. Uznaj\u0105c zalety wsp\u00f3\u0142czesnych – Boileau przewidywa\u0142, \u017ce Corneille, Racine i Moli\u00e8re zostan\u0105 uznane za geniusz\u00f3w w nadchodz\u0105cych czasach – wa\u017cne jest r\u00f3wnie\u017c rozpoznanie skumulowanego wymiaru kultury i wyp\u0142ata ho\u0142du naszym poprzednikom [[[ 2 ] W [[[ A’1 ] . Tak wi\u0119c Racine zajmuje si\u0119 jego tragediami ( Fedron na przyk\u0142ad) staro\u017cytni tematy om\u00f3wione ju\u017c przez greckich tragedi\u00f3w, a klasyczni poeci wyci\u0105gaj\u0105 zasady klasycznego teatru Poetycki Arystotelesa. Metafora krasnolud\u00f3w na gigantycznych ramionach ilustruje t\u0119 zasad\u0119: badaj\u0105c dzie\u0142o wielkich ludzi z przesz\u0142o\u015bci [[[ A’2 ] . Boileau ma dla niego najwi\u0119kszych francuskich pisarzy swoich czas\u00f3w, w\u015br\u00f3d kt\u00f3rych szczeg\u00f3lnie trzeba wspomnie\u0107 o Racine, La Fontaine, F\u00e9nelon i La Bruy\u00e8re. . Nowoczesny , reprezentowany przez Charlesa Perrault, argumentuje, \u017ce stulecie Ludwika XIV jest lepszy od wszystkich innych dzi\u0119ki jego politycznej i religijnej doskona\u0142o\u015bci, odnosz\u0105cym sukcesy i niezr\u00f3wnanej, wynika, \u017ce \u200b\u200bdzie\u0142a stworzone przez wsp\u00f3\u0142czesnych do chwa\u0142y kr\u00f3la i chrze\u015bcija\u0144stwa s\u0105 koniecznie lepsze ni\u017c przewy\u017cszaj\u0105 Wszystko, co wyprodukowa\u0142o ostatnie wieki [[[ 3 ] W [[[ A 3 ] . Dlatego prowadz\u0105 kampani\u0119 na rzecz literatury nowych form artystycznych, dostosowanych do epoki wsp\u00f3\u0142czesnej, zadowolony z S\u0105du Francji [[[ 4 ] W [[[ 5 ] , Szacunek dekoracji, gorliwy dla religii, uciekaj\u0105c z wolno\u015bci autor\u00f3w staro\u017cytno\u015bci i zawsze staraj\u0105 si\u0119 \u015bwi\u0119towa\u0107 monarchi\u0119 i ko\u015bci\u00f3\u0142 francusk\u0105 [[[ 6 ] W [[[ 4 ] . Perrault ma dla niego akademi\u0119 [[[ 7 ] W [[[ A 5 ] , partia bhakta [[[ A 6 ] , salony literackie [[[ 8 ] W [[[ A 7 ] I t\u0142um modnych poet\u00f3w stulecia dzisiaj prawie wszystko zapomnia\u0142y.  We Francji stopniowe przej\u0119cie kontroli list\u00f3w list\u00f3w przez w\u0142adz\u0119 polityczn\u0105 (emerytury do autor\u00f3w, kt\u00f3rzy pochlebiaj\u0105 rz\u0105dowi, utworzenie Akademii przez Richelieu z misj\u0105 dzia\u0142ania jako Najwy\u017cszego S\u0105du Listy) jest naznaczone k\u0142\u00f3tni Przyk\u0142ad Pytanie cudownego w literaturze: Czy powinni\u015bmy nadal chwali\u0107 autor\u00f3w przesz\u0142o\u015bci, kt\u00f3rzy \u015bpiewali poga\u0144skie mity, czy te\u017c powinni\u015bmy zwr\u00f3ci\u0107 si\u0119 do chrze\u015bcija\u0144skich bohater\u00f3w, nawet komponowania epos\u00f3w chrze\u015bcija\u0144skich i francuskich? Czy chrze\u015bcija\u0144stwo nie przewa\u017ca nad wielkimi przesz\u0142ymi modelami? To jest k\u0142\u00f3tnia cudownego chrze\u015bcijanina.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4W latach 1637\u20131674 zwolennicy literatury dostosowanej do epoki wsp\u00f3\u0142czesnej wyr\u00f3\u017cnili si\u0119 przeciwko \u201estaro\u017cytnym\u201d. W 1637 r. Cid de Corneille spowodowa\u0142 skandal: \u201ewsp\u00f3\u0142czesny\u201d oskar\u017cy\u0142 go o antypatriotyzm i obra\u017caj\u0105c\u0105 przyzwoito\u015b\u0107 i chrze\u015bcija\u0144sk\u0105 moralno\u015b\u0107. W 1641 r. Daniel de Rampalle przet\u0142umaczy\u0142 na Richelieu pierwszy manifest \u201enowoczesny\u201d opublikowany we W\u0142oszech w 1623 r., Hoggidi de Second Lancellotti ( B\u0142\u0105d walczy , Pary\u017c, Augustin Courb\u00e9, 1641) [[[ 9 ] . Konflikt wybuch\u0142 w 1664 roku, kiedy opublikowa\u0142 Jean de la Fontaine Joconde  lub niewierno\u015b\u0107 kobiet , bardzo bezp\u0142atna imitacja \u015bpiewu XXVIII ‘ W\u015bciek\u0142y Orlando de l’ioste, kt\u00f3ry przeciwie\u0144stwem t\u0142umaczenia akademickiego poeta Jean de Bouillon, sekretarz finans\u00f3w Gaston of Orleans, z\u0142o\u017cony oko\u0142o 1660 r. I kt\u00f3ry zosta\u0142 opublikowany w 1663 r. W po\u015bmiertnej kolekcji jego dzie\u0142 [[[ dziesi\u0119\u0107 ] . . Joconde De la Fontaine odnosi du\u017cy sukces, wspaniale broniony przez anonimowego autora A Rozprawa na Joconde , opublikowane w 1669 r. I z kt\u00f3rych Boileau sp\u00f3\u017ani si\u0119 z ojcostwo. \u201eNowoczesne\u201d zosta\u0142y uwolnione w 1663 r. Szko\u0142a kobiet de Moli\u00e8re i w 1667 przeciwko Andromache Racine, oskar\u017cony o oburzenie skromno\u015bci i dawanie francuskiego spo\u0142ecze\u0144stwa z\u0142ego modeli bohater\u00f3w [[[ 11 ] . W 1677 r. By\u0142o to pierwsze zwyci\u0119stwo \u201enowoczesnego\u201d, podczas k\u0142\u00f3tni inskrypcji: po debacie na temat rejestracji na zabytkach panowania, postanowiono, \u017ce zostan\u0105 wygrawerowane po francusku (i nie bardziej po \u0142acinie. ). Nast\u0119pnie powstaj\u0105 dwie partie: z jednej strony autorzy i poeci wielbiciele staro\u017cytno\u015bci, kt\u00f3rych moralny humanizm zwraca si\u0119 w kierunku rygor\u00f3w i wieczno\u015bci dzie\u0142a; Z drugiej strony wyuczone (duchowie\u0144stwo, akademia) i dzielni poeci, kt\u00f3rzy opowiadaj\u0105 si\u0119 za szacunkiem zasad wysokiego spo\u0142ecze\u0144stwa (na przyk\u0142ad Decorum), krytyki generowania klasyki, opieraj\u0105c si\u0119 na upodobaniach paryskich. [[[ dwunasty ] . 27 stycznia 1687 , Charles Perrault rozpoczyna wrogo\u015b\u0107, odpowiadaj\u0105c opatowi Lavau, kt\u00f3ry przeczyta\u0142, z okazji sesji francuskiej Akademii, kt\u00f3ra odby\u0142a si\u0119 w Luwrze, aby uczci\u0107 uzdrowienie kr\u00f3la, mowy fontanny uprawnionej Na korzy\u015b\u0107, jak\u0105 staro\u017cytni maj\u0105 na nowoczesnym , z jego wierszem uprawnionym Wiek Ludwika Wielkiego w kt\u00f3rym chwali\u0142 czas Ludwika XIV, kt\u00f3ry przedstawia jako idealny, jednocze\u015bnie kwestionuj\u0105c funkcj\u0119 modelu staro\u017cytno\u015bci [[[ 13 ] .        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Marc Fumaroli wyja\u015bnia w tych kategoriach wyzwania debaty: \u201eW ca\u0142ej k\u0142\u00f3tni, niezale\u017cnie od tego, czy jest to Eurypides, czy Homer, jest to pod Louis XIV staro\u017cytnymi, kt\u00f3rzy przyznaj\u0105 to, co jest \u017cywe, niepokoj\u0105ce, rozrywaj\u0105c si\u0119 w reprezentacji ludzkiego \u017cycia przez staro\u017cytnych poet\u00f3w, podczas gdy wsp\u00f3\u0142czesni sprzyjaj\u0105 jednolitym i wygodnym konwencjom moralnym i estetycznym [[[ 14 ] . Wed\u0142ug niego, pod pozornym progresywizmem wsp\u00f3\u0142czesnych jest r\u00f3wnie\u017c ukryty przed wyzwaniami w\u0142adzy. Boileau jest blisko Port-Royal. Broni\u0105c staro\u017cytnych, broni tak\u017ce, w imi\u0119 r\u00f3\u017cnorodno\u015bci dziedzicze\u0144, margines\u00f3w wolno\u015bci w Republice List. Perrault jest dla Fumaroli \u201eAparatchik of Power\u201d, celebruj\u0105cy wielko\u015b\u0107 swojego kr\u00f3la do majaczenia [[[ 15 ] . Osobisty aspekt k\u0142\u00f3tni ukrywaj\u0105cy rywalizacj\u0119 ludzi i kabali mi\u0119dzy domkami, pod pojawieniem si\u0119 dw\u00f3ch oboz\u00f3w dobrze rozmiar\u00f3w, nie mo\u017cna r\u00f3wnie\u017c pomin\u0105\u0107 [[[ 16 ] . Wreszcie, Antoine Arnauld musi zosta\u0107 przywieziony, aby pogodzi\u0107 strony i,,,, 30 sierpnia 1694 , Perrault i Boileau ca\u0142uj\u0105 si\u0119 publicznie we francuskiej akademii. Reakcja spo\u0142ecze\u0144stwa tamtych czas\u00f3w sugeruje, \u017ce Perrault i jego partia wygra\u0142y zwyci\u0119stwo w tej kontrowersji. W rzeczywisto\u015bci Arnauld raczej pochyla\u0142 si\u0119 na boku Boileau, kt\u00f3rego nie uda\u0142o si\u0119 pochwali\u0107 List x, [[[ 17 ] A k\u0142\u00f3tnia by\u0142a troch\u0119 wyczerpana, gdy kompromis zostanie zako\u0144czony, nawet je\u015bli Perrault pozosta\u0142 rozgory\u0142 si\u0119, a nast\u0119pnie zagrozi\u0142, \u017ce ponownie rozpocznie swoje ataki na Boileau (odpowiedzia\u0142, \u017ce by\u0142o to \u201ebardzo oboj\u0119tne [[[ 18 ] \u00bb). Potomno\u015b\u0107 zgodzi\u0142a si\u0119 z Boiau, poniewa\u017c wszystkie jego prognozy zosta\u0142y osi\u0105gni\u0119te: Homer i Virgile nadal s\u0105 podziwiane, a autorzy XVII To jest Century obchodzone dzisiaj s\u0105 te, kt\u00f3re Boileau uwa\u017ca si\u0119 za geniusze: Pascal i Descartes for Philosophy, Moli\u00e8re for Comedy, Corneille i Root for Tragedii [[[ 19 ] . Ze swojej strony Perrault argumentowa\u0142, \u017ce Philippe Quinault, jego intymny przyjaciel, pewnego dnia by\u0142by uznany przez ca\u0142y \u015bwiat za najwi\u0119kszego lirycznego poet\u0119 wszechczas\u00f3w; i oceni\u0142, \u017ce Iliad i Odyssey zostan\u0105 zapomniane przez przysz\u0142e pokolenia i zast\u0105pione w szacunku spo\u0142ecze\u0144stwa chrze\u015bcija\u0144skimi eposami jako Dziewica przez Jean Chapelain, Charlemagne Ofityma, Clovis od Saint-Sorlin i \u015awi\u0119ty Paulin samego Perrault [[[ 20 ] . Wszystko, co przewidywa\u0142, okaza\u0142o si\u0119 fa\u0142szywe. Debata odbija si\u0119 w drugiej dekadzie XVIII To jest wiek z wersetem w 1714 r., autor: Houdar de la Motte – w czasie, gdy Perrault i Boileau zmar\u0142 – o t\u0142umaczeniu Iliad Opublikowane przez Anne Dacier w 1711 r. Orygina\u0142owi \u201ePoprawione\u201d i skr\u00f3cone, towarzyszy przedmowa zawieraj\u0105ca a Mowa na Homerze , gdzie broni si\u0119 wsp\u00f3\u0142czesno\u015bci. Anne Dacier odpowiada z ni\u0105 Przyczyny zepsucia smaku , gdzie debatuje o kwestii priorytetu orygina\u0142u lub t\u0142umaczenia, w rozszerzeniu dyskusji na temat trzeciego dialogu R\u00f3wnoleg\u0142y Perrault. Ta kontrowersja, w kt\u00f3rej autorzy tak r\u00f3\u017cni si\u0119 jak Ojciec Terrasson i Jean Boivin interwencji, weszli w histori\u0119 literatury pod nazw\u0105 K\u0142\u00f3tnia Homera . Zako\u0144czy\u0142o si\u0119 to w 1716 r. Osobistym pojednaniem g\u0142\u00f3wnych aktor\u00f3w. F\u00e9nelon, wybrany dla s\u0119dziego, ko\u0144czy argument z wyrokiem godnym Boileau: \u201eNie mo\u017cemy zbytnio chwali\u0107 wsp\u00f3\u0142czesno\u015bci, kt\u00f3rzy staraj\u0105 si\u0119 prze\u015bcign\u0105\u0107 staro\u017cytnych. Taka szlachetna emulacja bardzo si\u0119 obiecuje; Wydawa\u0142aby mi si\u0119 niebezpieczna, gdyby posun\u0119\u0142a si\u0119 tak daleko, aby gardzi\u0107 i przesta\u0107 studiowa\u0107 te wielkie orygina\u0142y \u201d [[[ 21 ] . Nawet wraz z wyczerpaniem konfliktu reperkusje tej \u201edrugiej k\u0142\u00f3tni staro\u017cytnego i wsp\u00f3\u0142czesnego\u201d utrzymuj\u0105 si\u0119 w wieku o\u015bwiecenia, aby kontynuowa\u0107 k\u0142\u00f3tni\u0119 wzbudzon\u0105 przez romantyzm. Marivaux jest jednym z wa\u017cnych przedstawicieli wsp\u00f3\u0142czesnego pr\u0105du na pocz\u0105tku XVIII To jest Century, ustanawiaj\u0105c bardzo nowy gatunek teatralny, nieznany staro\u017cytnym, z komediami moralnymi [[[ 22 ] i poetyka [[[ 23 ] . Diderot definiuje gatunek dramatu bur\u017cuazyjnego w \u0142zawa komedia gdzie zbli\u017caj\u0105ca si\u0119 tragedia jest rozwi\u0105zywana z cnotliwymi pojednaniami i falami \u0142ez. Sp\u00f3r staro\u017cytnych i wsp\u00f3\u0142czesnych w ko\u0144cu b\u0119dzie s\u0142u\u017cy\u0142 jako ok\u0142adka, cz\u0119sto pe\u0142na umys\u0142u, dla przeciwnych opinii o znacznie g\u0142\u0119bszym zakresie. Jedna strona jest przywi\u0105zana do klasycznego idea\u0142u Grecji i Rzymu i odrzuca wsp\u00f3\u0142czesn\u0105 literatur\u0119, kt\u00f3ra sta\u0142a si\u0119 propagand\u0105 do s\u0142u\u017cby w\u0142adzy, a inne spory o sam\u0105 ide\u0119 warto\u015bci intelektualnych lub estetycznych, kt\u00f3re s\u0105 ponad autorytetem kr\u00f3la i ko\u015bcio\u0142a . Odnowienie zainteresowania staro\u017cytno\u015bci\u0105 w dobie o\u015bwiecenia znajduje odzwierciedlenie w ponownej oceny osi\u0105gni\u0119\u0107 klasycznej przesz\u0142o\u015bci, a ostatecznie przekazuje same wpisy do badania krytycznych my\u015blicieli. Atak na uprawnienia ustanowione w polityce i religii rezonuje wraz z post\u0119pem bada\u0144 naukowych. Wyzwanie rzucone na w\u0142adz\u0119 kr\u00f3lewsk\u0105 i ko\u015bcieln\u0105 w dziedzinie literackiej og\u0142asza ju\u017c przes\u0142uchanie, kt\u00f3re pa\u0144stwo i spo\u0142ecze\u0144stwo b\u0119dzie przedmiotem czasu rewolucji francuskiej, kiedy absolutna monarchia i wyj\u0105tkowa oficjalna religia, idole nowoczesno\u015bci, b\u0119d\u0105 obali\u0107 w imi\u0119 staro\u017cytnych idei Republiki, demokracji i wolno\u015bci religii. Table of ContentsW\u0142ochy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Brytania [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Niemcy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Na  Xix To jest wiek [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Na  Xx To jest wiek [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Staro\u017cytny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Nowoczesny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Linki zewn\u0119trzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] W\u0142ochy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] W\u0142oska k\u0142\u00f3tnia klasyki i wsp\u00f3\u0142czesno\u015bci wybuch\u0142a na pocz\u0105tku renesansu i kontynuuje przer\u00f3bk\u0119 z przerwami przez trzy wieki [[[ 24 ] . Ta w\u0142oska k\u0142\u00f3tnia przypomina francusk\u0105 k\u0142\u00f3tni\u0119, gdy jest inna: wsp\u00f3\u0142czesni W\u0142osi przeciwstawiaj\u0105 si\u0119 \u015bredniowiecznym scholastyzmowi, podczas gdy we Francji wsp\u00f3\u0142cze\u015bni jako bossuet go popieraj\u0105 i to zwolennicy klasyk\u00f3w, kt\u00f3rzy s\u0105 odnowieni. Tak wi\u0119c Boileau, Racine i Bernier genialnie broni\u0105 si\u0119 w \u201eburleskowym wyroku\u201d odrodzenia filozofii i nauk przeciwko tym, kt\u00f3rzy odmawiaj\u0105 zmiany czegokolwiek w \u015bredniowiecznej nowoczesno\u015bci [[[ 25 ] W [[[ 26 ] ; Wed\u0142ug Brossette, wyrok ten niszczy projekt uniwersytecki, aby nauczy\u0107 zakazu karte\u0144skiego [[[ 27 ] . Dla Marca Fumaroli k\u0142\u00f3tnia w\u0142oska \u201ekontynuuje dochodzenie por\u00f3wnawcze ( syncrisis , The por\u00f3wnanie , Konferencja) zapocz\u0105tkowana od renesansu mi\u0119dzy dwiema epokami list\u00f3w, sztuki i manier. To fakt uczonych, kt\u00f3rzy czuj\u0105 si\u0119 bardziej zakorzenione w \u201eRepublice Listach\u201d ni\u017c w jakimkolwiek wsp\u00f3\u0142czesnym pa\u0144stwie. Por\u00f3wnanie staro\u017cytno\u015bci i nowoczesno\u015bci jest dla nich stanem wolno\u015bci umys\u0142u. Jest mniej we W\u0142oszech k\u0142\u00f3tni ni\u017c mistrzostwa. Z drugiej strony francuska k\u0142\u00f3tnia jest faktem ludzi z list\u00f3w, kt\u00f3rzy maj\u0105 oczy na kr\u00f3la; S\u0105 one lub b\u0119d\u0105 cz\u0119\u015bci\u0105 konstelacji akademii zamieszka\u0142y Francusk\u0105 Republik\u0119 List\u00f3w w pa\u0144stwie kr\u00f3lewskim. \u00bb\u00bb [[[ 28 ] . Brytania [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Ju\u017c wpisany w d\u0142u\u017csz\u0105 europejsk\u0105 tradycj\u0119 kwestionowania podobnych struktur (w szczeg\u00f3lno\u015bci renesansu, kiedy Galileusz wy\u015bmiewa autorytet przyznany Arystotelesie Dialog na temat dw\u00f3ch g\u0142\u00f3wnych system\u00f3w na \u015bwiecie [[[ 29 ] ), k\u0142\u00f3tnia staro\u017cytnych i wsp\u00f3\u0142czesno\u015bci wywo\u0142anych kontrowersjami mi\u0119dzy Perrault i Boileau jest szybko odbierana poza francuskimi granicami i przystosowana do lokalnych sytuacji. \u00d3wczesna Wielka Brytania trwa\u0142a nieco mniej powa\u017cnie k\u0142\u00f3tni staro\u017cytnych i wsp\u00f3\u0142czesnych. William Temple w swoim eseju stoi po stronie staro\u017cytnych Esej na temat staro\u017cytnej i nowoczesnej nauki ( Esej na temat staro\u017cytnych i nowoczesnych bada\u0144 ) (1690) w reakcji na Dygresja na staro\u017cytnych i nowoczesnych (1688) Fontenelle, kt\u00f3ra przyjmuje obraz, zgodnie z kt\u00f3rym \u201ejeste\u015bmy kar\u0142ami na gigantycznych ramionach\u201d, obrazu, kt\u00f3ry powoduje lawin\u0119 odpowiedzi. Krytyk William Wotton, ze swoim Refleksje na temat staro\u017cytnego i nowoczesnego uczenia si\u0119 ( Refleksje na temat staro\u017cytnej i nowoczesnej wiedzy ) (1694), krytyk i klasyk Richard Bentley i Aleksander Papie\u017cu nale\u017c\u0105 do tych, kt\u00f3rzy przy tej okazji podejmuj\u0105 bok wsp\u00f3\u0142czesno\u015bci. Newton deklaruje si\u0119 dla staro\u017cytnych przeciwko Hooke, zwolennik wsp\u00f3\u0142czesno\u015bci, kiedy pisze, \u017ce jego praca opiera si\u0119 silnie na pracy jego poprzednik\u00f3w i potwierdza jako \u015bwi\u0105tyni\u0119 \u201eJe\u015bli zobaczy\u0142em dalej, trzymaj\u0105c si\u0119 na ramionach Giants ” [[[ 30 ] . Pisarz i krytyka kultury Maria Popova komentuje ten temat: \u201ePokora Newtona zrodzi\u0142a si\u0119 z wczesnego i kszta\u0142tuj\u0105cego zrozumienia sposobu, w jaki wiedza jest budowana na sobie, stopniowo poprawiaj\u0105c istniej\u0105ce pomys\u0142y, dop\u00f3ki skumulowane zako\u0144czy si\u0119 rewolucyjn\u0105\u201d [[[ trzydziesty pierwszy ] . Chocia\u017c debata zosta\u0142a zamkni\u0119ta w Anglii w 1696 r., Wydaje si\u0119, \u017ce podmiot stymulowa\u0142 wyobra\u017ani\u0119 Swift, kt\u00f3ra \u017cyje w przeciwnych obozach staro\u017cytnych i wsp\u00f3\u0142czesno\u015bci podsumowanie dw\u00f3ch og\u00f3lnych sposob\u00f3w spojrzenia na \u015bwiat. Temat ten jest opracowany w swojej satyrze Opowie\u015b\u0107 o wannie ( Beczka ), z\u0142o\u017cone w latach 1694\u20131697 i opublikowane w 1704 r., D\u0142ugo po zako\u0144czeniu k\u0142\u00f3tni we Francji. Wyra\u017cenie \u201eBattle of Books\u201d pochodzi z satyry opublikowanej anonimowo w 1704 roku przez Swift, Pe\u0142ny i prawdziwy opis bitwy walczy\u0142a w zesz\u0142y pi\u0105tek mi\u0119dzy staro\u017cytnymi i nowoczesnymi ksi\u0105\u017ckami w bibliotece St. James’s Library ( Kompletny i prawdziwy raport z bitwy, kt\u00f3ra mia\u0142a miejsce w zesz\u0142y pi\u0105tek mi\u0119dzy staro\u017cytnymi i nowoczesnymi dzie\u0142ami biblioteki \u015bw. Jamesa ). Niemcy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] K\u0142\u00f3tnia staro\u017cytnych i wsp\u00f3\u0142czesnych ma niemieck\u0105 wersj\u0119 z kontrowersj\u0105 zwi\u0105zan\u0105 z cudownym mi\u0119dzy Johannem Christophem Gottsedem, Johannem Jakobem Bodmerem i Johannem Jakobem Breitingerem [[[ 32 ] . Johann Joachim Winckelmann odgrywa r\u00f3wnie\u017c wa\u017cn\u0105 rol\u0119 w aklimatyzacji k\u0142\u00f3tni w \u015bwiecie niemieckim, w szczeg\u00f3lno\u015bci jego My\u015bli o imitacji greckich dzie\u0142 w malarstwie i sztuce rze\u017abiarza ( My\u015bli o imitacji greckich prac w malarstwie i rze\u017abie ) (1755) [[[ 33 ] . Pod koniec XVIII To jest stulecie, temat k\u0142\u00f3tni staro\u017cytnych i wsp\u00f3\u0142czesno\u015bci pojawia si\u0119 z Herderem, Schillerem i Schlegelem [[[ 34 ] . Na  Xix To jest wiek [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] W \u201ede Niemcy\u201d Germaine de Sta\u00ebl \u201eZadzwo\u0144 do Francuz\u00f3w, aby odnowi\u0107 swoje modele, aby wydosta\u0107 si\u0119 z zbyt surowych granic klasycyzmu, z kt\u00f3rych bardzo ma\u0142o stara\u0142 si\u0119 uciec, i \u017ce w jego mocy utrzymywa\u0142a si\u0119 mocno. \u00bb\u00bb W obliczu ci\u0105g\u0142ego odniesienia do staro\u017cytnych narzuconych przez Imperium, woli niemieck\u0105 kultur\u0119 wolnego uczucia narodowego, w kt\u00f3rym widzi \u017cyzne stworzenie. Ten tekst wprowadza romantyzm we Francji. Jego przyjaciel Benjamin Constant bierze na poziomie politycznym krytyk\u0119 imitacji staro\u017cytnych: w jego s\u0142ynnej konferencji Wolno\u015bci staro\u017cytnych w por\u00f3wnaniu z wolno\u015bci\u0105 wsp\u00f3\u0142czesnych , wymawiany w 1819 r. W kr\u00f3lewskiej Atenie w Pary\u017cu, sprzeciwi\u0142 si\u0119 \u201ewolno\u015bci staro\u017cytnych\u201d do \u201ewolno\u015bci wsp\u00f3\u0142czesno\u015bci\u201d. Musimy doda\u0107 do pierwszego, ograniczonego do wymiaru publicznego poddanego obywatela wielko\u015bci pa\u0144stwa, obrony drugiej, prywatnej przestrzeni autonomicznej, uwolnionej od kontroli w\u0142adzy [[[ 35 ] . Chateaubriand na mniej rozstrzygni\u0119ty poziom pewnych aspekt\u00f3w k\u0142\u00f3tni (na przyk\u0142ad, preferuj\u0105c cudownego chrze\u015bcijanina od klasyki). W tym sensie \u201epost\u0119powe\u201d my\u015bli oraz romantyczne i publikuj\u0105 romantyczne ruchy literackie, na kt\u00f3re nalegaj\u0105 na wolno\u015b\u0107 wsp\u00f3\u0142czesno\u015bci. Na  Xx To jest wiek [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Na  Xx To jest Wiek, w przeciwie\u0144stwie do tego, zazwyczaj znajdujemy echa tej debaty u postorator\u00f3w post heidegggerskich, kt\u00f3rzy kwestionuj\u0105 dryf humanizmu, kt\u00f3ry – wed\u0142ug nich – od o\u015bwiecenia do nowoczesno\u015bci, a nawet modnej. Oskar\u017caj\u0105 go o doprowadzenie do zniewolenia kultury do zaw\u0119\u017cenia rozumu technicznego i do mitu demokratycznego post\u0119pu \u201eca\u0142ego kultury\u201d. Na przyk\u0142ad Alain Finkielkraut postrzega to jako \u201epora\u017ck\u0119 my\u015bli\u201d, porzucaj\u0105c wym\u00f3g tradycji. U\u017cywa go, aby podkre\u015bli\u0107 r\u00f3\u017cnic\u0119 mi\u0119dzy do\u015bwiadczeniem \u017cycia politycznego staro\u017cytnych a do\u015bwiadczeniem wsp\u00f3\u0142czesno\u015bci. Jest to dla niego zakorzenione w \u201eantyteologicznym gniewu\u201d Machiavellego i Hobbesa, aby rozkwitn\u0105\u0107 w nowych koncepcjach wolno\u015bci od ruchu o\u015bwiecenia. Dla niego jednym z podstawowych aktor\u00f3w tej k\u0142\u00f3tni w czasach wsp\u00f3\u0142czesnych jest Jean-Jacques Rousseau. Ta krytyka wsp\u00f3\u0142czesno\u015bci jest krytykowana za pewien elitarno\u015b\u0107 [[[ 36 ] . Staro\u017cytny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Antoine fureti\u00e8re, Nowy alegoryczny (1659) Nicolas Boileau, Satyry  I – MY I VIII – IX (1666-1668)- Traktat Sublime of Lontain (1674) – Sztuka poetycka (1674) Ren\u00e9 Rapin, Refleksje na temat poetyki Arystotelesa (1674) Jean Racine, Prefaces of Iphigenia (1675) i Fedron (1677) Jean la Fontaine, Fir Fluty IES (1687) Jean de la Bruy\u00e8re, Postaci (1688) – Przedmowa do Przem\u00f3wienie recepcji we francuskiej akademii (1694) Hilaire-Bernard de Longepierre, Mowa na staro\u017cytnych (1688) Nicolas Boileau, Oda po zabraniu Namur \/ Mowa na ODE (1693) – Refleksje na Longin (1694) – Satyra x (1694) Anne Dacier, Iliada Homera przet\u0142umaczona na francuski z uwagami (1711) – Przyczyny zepsucia smaku (1714) – Reszta zepsucia smaku (1716) F\u00e9nelon, Listy do akademii (1714) – List o zawodach akademii (1716) \u00c9tienne Fourmont, Pokojowe badanie k\u0142\u00f3tni Madame Dacier i Monsieur de la Motte  na Homer (1716) Nowoczesny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Charles Perrault ( Wiek Ludwika Wielkiego , 1687 – R\u00f3wnolegle staro\u017cytnych i nowoczesnych 1688-1697- Znakomity ludzie, kt\u00f3rzy pojawili si\u0119 we Francji 1696-1711), Epickie wiersze Pierre le Moyne ( Saint Louis , 1653), Georges de Scud\u00e9ry ( Alaric , 1654), Antoine Gouau ( \u015awi\u0119ty Paul , 1656), Jean Chapelain ( Dziewica , 1657), Desmarets de Saint-Sorlin ( Clovis , 1657), Ploughman ( Charlemagne , 1664) Nicolas Pradon, Ph\u00e8dre i Hippolyte (1677) Desmarets de Saint-Sorlin, Por\u00f3wnanie j\u0119zyka francuskiego i poezji z greck\u0105 i \u0142aci\u0144sk\u0105 (1670) – Obrona heroicznego wiersza (1675) – Obrona francuskiej poezji i j\u0119zyka (1675) Michel de Marolles, Traktat epicki wiersz (1662) Louis the Ploughman, Korzy\u015bci z j\u0119zyka francuskiego w j\u0119zyku \u0142aci\u0144skim (1667) Paul Pellissson, Relacja zawieraj\u0105ca histori\u0119 akademii Fran\u00e7oise (1672) Fran\u00e7ois Charpentier, Obrona j\u0119zyka Fran\u00e7oise dla \u0142uku (1676) – Doskona\u0142o\u015bci j\u0119zyka Fran\u00e7oise (1683) Michel de Marolles, Rozwa\u017cania na korzy\u015b\u0107 j\u0119zyka Fran\u00e7oise (1677) Fontenelle, Dialogi umar\u0142ych (1683) – Dygresja na staro\u017cytnych i nowoczesnych (1687) Saint-Evremond, Na temat wierszy staro\u017cytnych (1686) – O argumencie wp\u0142ywaj\u0105cym na staro\u017cytne i nowoczesne (1692) Pierre Bayle, S\u0142ownik historyczny i krytyczny (1695-1697) Antoine Houdar de la Motte, Iliada w wersecie francuskim (1714) – Refleksje na temat krytyki (1715) Jean Terrasson, Krytyczna rozprawa na Iliadzie Homera (1715) Abb\u00e9 d’aubignac, Przypuszczenia akademickie lub rozprawa na temat Iliady (1715) Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] \u2191 Boileau wspomina, w swoim li\u015bcie do Perrault napisanego po ich zakwaterowaniu, \u017ce ich wiek jest owocny u wspania\u0142ych autor\u00f3w i geniuszy, i podaje imiona … ale zauwa\u017camy, \u017ce nie pochodz\u0105 one z partii wsp\u00f3\u0142czesno\u015bci: \u201eW kt\u00f3rym stuleciu a- Czy oklaskiwali\u015bmy si\u0119 w dobrych wschodz\u0105cych ksi\u0105\u017ckach ni\u017c w naszych? Jakie pochwa\u0142y nie zosta\u0142y przyznane pracom pana Descartes, pana Arnaulda, pana Nicole i wielu innych godnych podziwu filozof\u00f3w i teolog\u00f3w, kt\u00f3re Francja wyprodukowa\u0142a od sze\u015b\u0107dziesi\u0119ciu lat? Ale aby zatrzyma\u0107 si\u0119 tylko lodowato dla autor\u00f3w, kt\u00f3rzy nas dotykaj\u0105 i bli\u017cej, mam na my\u015bli poet\u00f3w. Jaka chwa\u0142a nie naby\u0142a Malherbes, Racaans, Maynards? Jakie uchwyty nie zosta\u0142y przyj\u0119te przez Work Car, Sarrazin i La Fontaine? Jakich wyr\u00f3\u017cnie\u0144 nie mamy, \u017ce tak powiem, wr\u00f3cili do pana de Corneille i do pana Racine? A kto nie podziwia\u0142 komedii Moli\u00e8re? \u00bb.  \u2191 Boileau jest zaskoczony w tym samym li\u015bcie do Perrault, \u017ce nie rozumie wp\u0142ywu poprzednik\u00f3w na nowe, a nawet rewolucyjne stworzenie: \u201eJaki jest pow\u00f3d, kt\u00f3ry sprawi\u0142, \u017ce tak p\u0142aka\u0142e\u015b przeciwko staro\u017cytnym?\u201d Czy m\u00f3g\u0142by\u015b zaprzeczy\u0107, \u017ce jest to Live, w Dion Cassius, w Plutarch, w Lucain i w S\u00e9n\u00e8que, \u017ce Monsieur de Corneille przyj\u0105\u0142 swoje najpi\u0119kniejsze cechy, narysowa\u0142 te wielkie pomys\u0142y, kt\u00f3re sprawi\u0142y, \u017ce wymy\u015bli\u0142 Arystoteles nowy rodzaj tragedii nieznany Arystoteleowi? \u00bb.  \u2191 Wiersz, kt\u00f3ry Perrault czyta w Akademii 27 stycznia 1687 r., Jest prawdziwym manifestem:To prawda, \u017ce \u200b\u200bwieki s\u0105 r\u00f3\u017cne, r\u00f3\u017cne, By\u0142o o\u015bwiecone, by\u0142o ignoranckie; Ale je\u015bli szcz\u0119\u015bliwe panowanie doskona\u0142ego monarchy Zawsze by\u0142o ich cen\u0105, przyczyn\u0105 i mark\u0105, Co stulecie dla kr\u00f3l\u00f3w, szanowani ludzie, W wieku Ludwika mo\u017cna preferowa\u0107? Louisa, o nie\u015bmiertelnej chwale, Louisa, najdoskonalszych modelowych kr\u00f3l\u00f3w? Ca\u0142a ideologia wsp\u00f3\u0142czesno\u015bci jest tam podsumowana: literacka, artystyczna i naukowa wielko\u015b\u0107 stulecia zale\u017cy wy\u0142\u0105cznie od doskona\u0142o\u015bci monarchy (\u201eprzyczyna i marka\u201d), a Louis XIV jest najdoskonalszym kr\u00f3lem przez ca\u0142y czas, kt\u00f3ry musimy ca\u0142y czas, ca\u0142y czas, kt\u00f3ry musimy Podsumuj, \u017ce dzie\u0142a ludzi jego panowania s\u0105 r\u00f3wnie\u017c najdoskonalsze wszechczas\u00f3w.  \u2191 Niebezpieczne by\u0142o my\u015blenie, \u017ce sam chrze\u015bcija\u0144ski kr\u00f3l kr\u00f3la nie przekracza\u0142 ery poga\u0144skiej przez ca\u0142y czas. Charles Perrault oskar\u017ca Boileau o obra\u017canie religii katolickiej i potwierdza, \u017ce \u200b\u200bBoileau \u201enie jest w stanie zrobi\u0107 jego zbawienia\u201d, a Claude Perrault oskar\u017ca Boileau przest\u0119pstwem majestatu lese. Te oszczerstwo, donosi Arnauld w swoim li\u015bcie do Dodarta 10 lipca 1694 r., Zostanie \u201estraci\u0107 go bez zasob\u00f3w, je\u015bli dodali\u015bmy wiar\u0119\u201d.  \u2191 Charles-Henri Boudhors (D) Napisa\u0142, \u017ce podczas k\u0142\u00f3tni Boileau musia\u0142 zaanga\u017cowa\u0107 walk\u0119 \u201ez Perrault i Akademi\u0105\u201d. Na ten temat, aby zobaczy\u0107 jego epigramy XXI i XXII:I akademia mi\u0119dzy nami, Cierpi\u0119 w domu z powodu tak wielkiego szalonego Wydaje si\u0119 troch\u0119 Jerozolimobou. (Wydanie General Imprimerie, 1872, tomy 1 i 2, s. 450 i 451.).  \u2191 Zobacz wyroki Bossueta w li\u015bcie Dodart do Arnaulda z 6 sierpnia 1694 r. Oraz list do biskupa Soissons (lub List w Huet) z La Fontaine.  \u2191 Salony literackie cz\u0119sto by\u0142y prowadzone przez kobiety, kt\u00f3re faworyzowa\u0142y wsp\u00f3\u0142czesno\u015bci. Wed\u0142ug Alberta Cahena jest to jeden z powod\u00f3w satyry X (\u201eprzeciwko kobietom\u201d), kt\u00f3rej personel redakcyjny jest \u015bci\u015ble spowodowany k\u0142\u00f3tni\u0105.  Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] \u2191 Nicolas Boileau-Despr\u00e9aux, Sztuka poetycka , Paris, Hachette, 1888.  \u2191 Nicolas Boileau-Despr\u00e9aux, \u201eList do pana Perrault\u201d, Dialogi, refleksje krytyczne, r\u00f3\u017cne prace,  P. 118-119 , Paris, Soci\u00e9t\u00e9 les Belles Lettres, 1942.  \u2191 Charles Perrault, The Century of Louis Le Grand: Poem (red. 1687), Hachette Book-BNF, 2018.  \u2191 Lucien B\u00e9ly, Francja w XVII To jest Century: w\u0142adza pa\u0144stwowa, kontrola spo\u0142ecze\u0144stwa , Presses Universitaires de France, 2009.  \u2191 Oded Rabinovitch, \u201eStrategie rodzinne, kariera literacka i kapitalizm s\u0105dowy w rodzinie Perrault\u201d, Wiek siedemnasty W N O 264, 2014\/3, P. 403-415 .  \u2191 Antoine Arnauld, \u201eList do Dodarta, 10 lipca 1694\u201d, w Listy od pana Antoine Arnauld, doktor Sorbonne, V. 3, Naba, 2011.  \u2191 Charles-Henri Boudhors, \u00abzauwa\u017ca notatki\u00bb, P. 253 , w Nicolas Boileau-Despr\u00e9aux, Dialogi, refleksje krytyczne, r\u00f3\u017cne prace , Paris, Soci\u00e9t\u00e9 les Belles Lettres, 1942.  \u2191 Albert Cahen, \u201eWprowadzenie\u201d, 23, w Nicolas Boileau-Despr\u00e9aux, Satyry, edycja krytyczna , Paris, Droz, 1932.  \u2191 Zobacz w tym wzgl\u0119dzie Marc Fumaroli, \u201epszczo\u0142y i paj\u0105ki\u201d, przedmowa K\u0142\u00f3tnia staro\u017cytnych i nowoczesnych , Anthology ustanowiony przez A.-M. Lecoq, Paris, Coll. Classic Folio, 2001, s. 1 76-105.  \u2191 Jean de Bouillon, Prace zmar\u0142ego monsieur de Bo\u00fcillon: zawiera histori\u0119 Joconde, Le Mary Commode, Oyseau de Fase , Paris, C. de Sercy, 1663 , 286 P. , IN-12 ( Czytaj online NA Francuski ) .  \u2191 Lucien B\u00e9ly, Louis XIV: Najwi\u0119kszy kr\u00f3l na \u015bwiecie , Paris, Jean-Paul Gisserot, 2005 , 714 P. , 18 cm (ISBN 978-2-75580-582-6 , OCLC 1033456634 W Czytaj online ) .  \u2191 Fran\u00e7oise Waquet: \u0141aci\u0144ska lub imperium znaku: 16-XX wieku; Paris, Albin Michel, 2014.  \u2191 Trasy literackie, XVII To jest wiek , Habir.  \u2191 Marc Fumaroli, K\u0142\u00f3tnia staro\u017cytnych i nowoczesnych + ekstrakty, Pary\u017c, Gallimard-Folio, 2001, P. 167-168 .  \u2191 Tam\u017ce. W P. 131 .  \u2191 ‘ K\u0142\u00f3tnia staro\u017cytnych i nowoczesnych \u00bb , NA Rahxvii2.blogspot.com W 5 grudnia 2008 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 28 stycznia 2022 )  \u2191 Nicolas Boileau-Despr\u00e9aux, Listy, sztuka poetycka, largery , Soci\u00e9t\u00e9 les Belles Lettres, Paris, 1939.  \u2191 Nicolas Boileau-Despr\u00e9aux, Dialogi, refleksje krytyczne, r\u00f3\u017cne prace , Paris, Soci\u00e9t\u00e9 les Belles Lettres, 1942, s. 1. 116.  \u2191 Nicolas Boileau-Despr\u00e9aux, list do M. Perrault, w: Dialogi, refleksje krytyczne, r\u00f3\u017cne prace , Soci\u00e9t\u00e9 les Belles Lettres, Paris, 1942, s. 1. 118-119; i Pierre Clarac, wprowadzenie: Boileau, Prace Nicolasa Bouleau-Despr\u00e9aux, Pary\u017c, Mellott\u00e9e, \u201eCollection Les Grands Fran\u00e7ais\u201d, 1936, s. 1. 60.  \u2191 Charles Perrault, R\u00f3wnolegle staro\u017cytnych i wsp\u00f3\u0142czesnych: w odniesieniu do poezji W T. 3 , Paris, Coignard, 1692.  \u2191 Albert Cane, statek., List do Akademii: Ed. Opublikowany zgodnie z tekstem wydania z 1716 r., Z wprowadzaj\u0105cym. , Hachette i Cie, 1911 W 5 To jest  wyd. , 246 P.  ( Czytaj online ) , PA226 .  \u2191 Przedmowa do edycji Pe\u0142ny teatr , La Pl\u00e9iade (1964) P. xxv .  \u2191 Przedmowa do edycji Pe\u0142ny teatr , La Pl\u00e9iade (1964) P. xlii .  \u2191 Jacob Burckhardt: Cywilizacja renesansowa we W\u0142oszech, New World \u00e9ditions, 2017.  \u2191 Nicolas Boileau: Largery, dialog bohater\u00f3w powie\u015bci, Burlesque Stop, edytowane i adnotowane przez Charles-Marc des Granges; Tom 66 kolekcji Klasyki dla wszystkich; Hatier, 1948.  \u2191 https:\/\/www.tandfonline.com\/doi\/abs\/10.1179\/175226907×226029  \u2191 CH.-H. Boudhors, \u201eNotatki i notatki\u201d, str. 141, w Nicolas Boileau-Despr\u00e9aux, Rozprawa na Monie Lisa, aresztowanie burleski, traktat Sublime, Paris, Soci\u00e9t\u00e9 les Belles Lettres, 1942.  \u2191 Marc Fumaroli, K\u0142\u00f3tnia staro\u017cytnych i nowoczesnych + ekstrakty, Pary\u017c, Gallimard-Folio, 2001, P. 26 .  \u2191 Pierre Costabel, ‘ Galile \u00bb , NA Encyclopaedia Universal  (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 31 Mars 2022 ) .  \u2191 (W) Isaac Newton, Korespondencja Izaaka Newtona, Tom 3, opublikowane przez Royal Society University Press, 1959.  \u2191 (W)  https:\/\/www.brainpickings.org 2016\/02\/16\/Newton-Stranding-on-the-Shingers of-Gians\/  \u2191 Jean-Fran\u00e7ois Goubet i G\u00e9rard Raulet (red.), Do \u017ar\u00f3de\u0142 estetyki: pocz\u0105tki filozoficznej estetyki w Niemczech , Paris, MSH Editions, coll. \u201ePhil\u201d 2005 , 360 P.  (ISBN 978-2-73511-065-0 W Czytaj online ) W P. 263 .  \u2191 University of Human Sciences w Strasburgu, Badania germa\u0144skie , Strasburg, University of Human Sciences, 1999 ( Czytaj online ) W facet. 29, P. 2-4 .  \u2191 Raymond Hitz It Rolland Krisbs, Schiller jako publicysta , Berne, Peter Lang, 2007 , 435 P.  (ISBN 978-3-03911-270-8 , OCLC 883594858 W Czytaj online ) W P. 387 .  \u2191 Filomena Vitale, Sta\u0142y najm\u0142odszy: pisanie i poczucie winy , Genewa, Droz, 2000 , 226 P. , 22 cm (ISBN 978-2-60000-471-8 W Czytaj online ) W facet.  W W P. 174 .  \u2191 Literackie dwa tygodnie , Pary\u017c, 2005 ( Czytaj online ) .  Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Pascal Duris, Jaka rewolucja naukowa? Nauki \u017cyciowe w k\u0142\u00f3tni staro\u017cytnych i nowoczesnych ( XVI To jest – XVIII To jest wieki) , Paris, Hermann, kolekcja \u201eThe Collections of the Republic of Letters\u201d, 2016. Hubert Gillot, K\u0142\u00f3tnia staro\u017cytnych i wsp\u00f3\u0142czesno\u015bci we Francji: od obrony i ilustracji j\u0119zyka francuskiego po podobie\u0144stwa staro\u017cytnego i wsp\u00f3\u0142czesnego , Pary\u017c, mistrz, 1914. Augustin Simon Irilh, K\u0142\u00f3tnia literackie: lub wspomnienia, aby s\u0142u\u017cy\u0107 historii rewolucji Republiki List\u00f3w, od Homera do wsp\u00f3\u0142czesno\u015bci , Pary\u017c, Durand, 1761 ( Czytaj online NA Francuski ) . Anne-Marie Lecoq, K\u0142\u00f3tnia staro\u017cytnych i nowoczesnych: XVII To jest – XVIII To jest wieki. Poprzedzony testem Marc Fumaroli, a nast\u0119pnie pos\u0142owie Jeana Roberta Armogathe. Paris, Gallimard, 2001. Alain Niderst, \u201eThe\u201e People of Paris \u201di\u201e People of Versailles \u201dw Louise Godard de Donville\u201d, Od jednego wieku do drugiego: staro\u017cytne i nowoczesne W XVI To jest Sympozjum, Stycze\u0144 1986 , Paris, wyd. Du Cnrs, 1987. (Southern Center of Meetings on the XVII To jest wiek ; 17) P. 159-165 . Hipolyte Rigault, Historia k\u0142\u00f3tni staro\u017cytnych i nowoczesnych , Pary\u017c, Hachette, 1856 ( Czytaj online ) . Marc Fumaroli, K\u0142\u00f3tnia staro\u017cytnych i nowoczesnych + Ekstrakty, Pary\u017c, Gallimard-Folio, 2001. Linki zewn\u0119trzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]  Zas\u00f3b sztuk pi\u0119knych : Uwagi w s\u0142ownikach og\u00f3lnych lub encyklopediach :      (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/klotnia-starozytnych-i-nowoczesnych-wikipedii\/#breadcrumbitem","name":"K\u0142\u00f3tnia staro\u017cytnych i nowoczesnych – Wikipedii"}}]}]