Komitet Old-Maseille-Wikipedia

. Komitet Old-Maseille jest ustawą o stowarzyszeniu z 1901 r. Założona w 1911 r. I uznana za użyteczność publiczną w 1924 r.

Jego celem jest obrona i ilustracja dziedzictwa Marsylii i jej terroir.

W 1911 r. W Ruchu Félibrige grupa Marseillais utworzyła komitet Old-Maseille, aby otworzyć „Muzeum Marsylii” Provençal Life and Tradycje.
Wsparcie burmistrzów Marsylii i dużych rodzin miasta zachęca do wielu prezentów, w tym wsparcia stowarzyszenia „Lou Cremascle” (La Crémaillère), które przekazały Stowarzyszenie kolekcji rzadkich i starych przedmiotów wokół kuchni rybaków.

Stowarzyszenie odbyło się do 1939 r. W „Pawilonie Muzeum” Chanot Park, gdzie wystawiano kolekcje. Bardzo szybko muzeum stało się drugim we Francji, po Muzeum Arlaten dla zainteresowania kolekcji etnograficznych.

W 1924 r. Stowarzyszenie zostało uznane za użyteczność publiczną.

Podczas wojny w latach 1939–1945 kolekcje zostały osłonięte, unikając w ten sposób zniszczenia podczas bombardowania miasta. Miejsce muzealne są okupowane przez armie niemieckie, amerykańskie i francuskie i francuskie. W 1947 r. Muzeum ponownie mogło wystawić swoje kolekcje.

W 1949 r. Stowarzyszenie „Art et Charité” przekazało Dom Diamond Komitetowi Old-Marseille. Jednak trudności w zarządzaniu doprowadziły komitet do sprzedaży w 1962 r., A na podstawie 30 -letniej dzierżawy wynoszących 30 lat, budynek, kolekcje i biblioteka w mieście Marsylia, która ustanowiła kolekcje w 1967 r. (Musée du Vieux Marseille).

Od 1970 r. Nowa rada dyrektorów pod przewodnictwem Adrien Blés przekierowuje działalność w kierunku ochrony dziedzictwa, wycieczek po mieście, w celu promowania Marsylii.

Od 1995 r. Komitet został zainstalowany o 21, Boulevard Longchamp.

Komitet Vieux-Maseille organizuje konferencje dla Alcazar poświęconych historii Marsylii i jej dziedzictwa. Zezwalają na spotkania z autorów, muzyków, filmowców, badaczy.

Wystawy i pokazy filmowe są dokonywane w jego lokalu, w towarzystwie konferencji na temat odkrycia Marsylii, jej historii i dzielnic.

Komitet Old-Maseille zorganizował się każdego roku od 1992 roku, Pisarze Gdzie autorzy piszą do Marsylii, niezbędnej manifestacji literackiej, w której pisarze obecni i poświęcają swoje prace. Od 2002 roku Nagroda Marseillais przypisuje się pracom opublikowanym w tym roku.

Co dwa lata, Protis Trophy jest przyznawany na nagradzanie dzieła lub akcji podkreślające, obrony lub promujące dziedzictwo Marsylii w najbardziej różnorodnych formach: historia, sztuka, architektura, muzyka, teatr, tradycje…

Komitet proponuje wizyty w mieście, które mają na celu wprowadzenie głównych zabytków, ale także nieznane dziedzictwo. Prowadzą z dystryktu Panier do Notre-Dame De La Garde, od krypt Saint-Victor po Quai du Vieux-Port, ale także po śladach starych wałów.

Komitet zawiera publikację prac związanych z dziedzictwem Marsylii i jej terroir napisanych przez jej członków lub przez ludzi poza stowarzyszeniem [komitet „Cahiers of the„ ”]”]

Członkowie komitetu mogą skorzystać z kursów Provencal and Theatre Language, warsztatu w Marsylii.

Wreszcie komitet zapewnia swoim członkom lokalną bibliotekę historii i bibliotekę Provencal.

• 2002: Marsylia rybaków (Patrick Fancelle -d francuski Rossidideoux), Eddess.
• 2003: Pierwszy odcisk (Xavier-Marie Bonnot), Southern Sietping.
• 2004: MARSEILLY-CASSIS (Marc Spaccesi), Blue Ołówki.
• 2005: Sekret Anny (Anny C. Paul), innym razem.
• 2006: Widmo rue saint-jacques (Jean Antertucci), éd. Jean-Claude Lattès.
• 2007: Mazargues w pobliżu Calanques (Évelyne Lyon-Lavaggi), Alan Sutton.
• 2008: Jardin des Délices (Philippe Carrese), red. Syros.
• 2009: Marsylia Illinois (Bruno Leydet), Southern Sietping.
• 2010: Skarby o kościołach Marsylii (Jean-Robert Cain i Emmanuel Laugier), éditions Ville de Marsylia.
• 2011: Książka Jobi (Henri-Frédéric Blanc), Le Fioupélan.
• 2012: 143, rue félix-pyat (Marie D’Habres i Blandine Scherer), red. RF2C.
• dwa tysiące trzynaście : Zemsta króla słońca (Jean Antertucci), éd. Jean-Claude Lattès.
• 2014: Trzech braci na wojnie (Serge Trupeh), pozbawia.
• 2015: Chwała mojego ojca , Comics (Serge Scotto i Morgann Tanco), po Marcel Pagnol, wyd. Bambus.
• 2016: Ślub z drzewa różanego (Lucien Vassal), wyd. Jean Marie Desbois.
• 2017: Historia rocka w Marsylii (Robert Rossi), wyd. Słowo i reszta
• 2018: Marsylia poufna (François Thomazeau), red. Wpaść
• 2019: Edmond Astruc, malarz Marsylii (Jacques Dalmas), wyd. Crès
• 2020: Wejdziesz do ciszy (Maurice Gouiran), wyd. Jigal

Różne prowizje są zorganizowane w komitecie Old-Maseille.

Komitet ds. Dziedzictwa kulturowego, artystycznego i architektonicznego zajmuje się przywróceniem i klasyfikacjami o budynki, meble, ich wystrój itp. W ten sposób Komisja wymieniła wszystkie były wizyty Notre-Dame De Nazareth (w Saint-Marcel) w celu uzyskania ich przywrócenia i klasyfikacji kościoła.

Komisja ds. Dziedzictwa naukowego, przemysłowego i wodnego jest na przykład zainteresowana historią branży gumowej w Marsylii lub w kanale Craponne, z Galerie de la Mer Connecting Gardanne w Marsylii, z handlem Marsylią z naturalnego lodu itp. W 2001 r. Przyczynił się do rejestracji marszałka na dodatkową inwentaryzację zabytków.

Komisja uliczna jest odpowiedzialna za proponowanie nazwiska Municipal Street Commission.

• Adrien Blès, Historia komitetu Old-Maseille: 1911-1991 ; Komitet Edycji du Vieux-Marseille, 2001
• Pod kierunkiem Georgesa J. Aillaud Marsylia, terroir i jej bastides – Wydania Old -Marseille Committee 2011 – Autorzy: G.J. Aillaud – M.J. Beaumelle – H. Carvin – R. Caty – P. Echinard – J. Pasqua – G. Reynaud – E. Richard
• 25 opowieści o Marsylii przez 25 autorów : Ezza Agha Malak, Georges Aillaud, Gilles Ascaride, Mirabelle Barane, Henri-Frédéric Blanc, Claude Camous, Philippe Carrese, Jean Construcci, Patrick Coulomb, Robert Dagany, José D’Arrigo, Yves Davin, Renée Dray-Bensan, Daniel Drocourt, Hélène Echinard, André Fortin, Médéric Gasquet -Cyrus, Maurice Gouiran, Georges Reynaud, Eliane Richard, Robert Rossi, Serge Scotto, François Thomazeau, Lucien Vassal, Bernard Vitienlo – Editions of the Old -Maseille Commiton 2016 placu pisarzy.