[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/kosciol-katolicki-w-norwegii-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/kosciol-katolicki-w-norwegii-wikipedia\/","headline":"Ko\u015bci\u00f3\u0142 katolicki w Norwegii – Wikipedia","name":"Ko\u015bci\u00f3\u0142 katolicki w Norwegii – Wikipedia","description":"before-content-x4 Z Wikipedii, Liberade Libera. Sant’olef, patron z Norwegii. after-content-x4 . Ko\u015bci\u00f3\u0142 katolicki w Norwegii Jest cz\u0119\u015bci\u0105 Ko\u015bcio\u0142a katolickiego w","datePublished":"2021-09-24","dateModified":"2021-09-24","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/e\/e8\/Olof_Overselo.jpg\/220px-Olof_Overselo.jpg","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/e\/e8\/Olof_Overselo.jpg\/220px-Olof_Overselo.jpg","height":"275","width":"220"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/kosciol-katolicki-w-norwegii-wikipedia\/","wordCount":939,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Z Wikipedii, Liberade Libera. Sant’olef, patron z Norwegii.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4. Ko\u015bci\u00f3\u0142 katolicki w Norwegii Jest cz\u0119\u015bci\u0105 Ko\u015bcio\u0142a katolickiego w komunii z biskupem Rzymu, papie\u017cem. Ma ponad 100 000 cz\u0142onk\u00f3w [2] i stanowi najwi\u0119ksz\u0105 spo\u0142eczno\u015b\u0107 wiernych po lutera\u0144skim Ko\u015bcio\u0142a Norwegii. Ale nawet je\u015bli s\u0105 tylko 100 000 zarejestrowanych katolik\u00f3w, dane kr\u00f3lewskie wynosz\u0105 prawdopodobnie ponad 230 000. Papieski rocznik na 2011 r. Wykazuje wiele 229 652 katolik\u00f3w: katolicy stanowi\u0105 zatem 5% populacji norweskich. Z tym odsetkiem Norwegia jest krajem z najwi\u0119kszymi katolikami w Europie P\u00f3\u0142nocnej. Chrze\u015bcija\u0144stwo wesz\u0142o do Norwegii dzi\u0119ki konkurencji w\u0142adc\u00f3w i misjonarzy. Z Haakonem I (\u2020 961) pierwsi angielscy misjonarze mogli dzia\u0142a\u0107 na ziemi norweskiej. Polityka chrystianizacji terytorium by\u0142a kontynuowana przez kr\u00f3la Olafa I Norwegii, a przede wszystkim przez kr\u00f3la Olafa II z Norwegii (\u2020 1030), czczonej jako \u015bwi\u0119ty i m\u0119czennik z Ko\u015bcio\u0142a katolickiego, kt\u00f3ry utrzymywa\u0142 przede wszystkim misjonarzy z Niemiec. Pocz\u0105wszy od drugiej po\u0142owy XI wieku, powstaje hierarchia ko\u015bcielna. Ju\u017c w 1030 r. Wniesiono diecezj\u0119 Nidaros (dzi\u015b Trondheim), a nast\u0119pnie w po\u0142owie wieku diecezji Selje, kt\u00f3rej siedziba zosta\u0142a p\u00f3\u017aniej przeniesiona do Bergen. Nast\u0119pnie wzniesiono diecezje Oslo (CA. 1070), Stavanger (CA. 1125) i Hamar (1152). W 1153 Nidaros zosta\u0142 podniesiony do rangi kwatery g\u0142\u00f3wnej metropolitalnej, od kt\u00f3rych polegali, opr\u00f3cz biur norweskich, r\u00f3wnie\u017c na wyspach szkockich i islandzkich.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4W XVI wieku ko\u015bci\u00f3\u0142 norweski by\u0142 zaanga\u017cowany w reform\u0119 protestanck\u0105, kt\u00f3ra ostatecznie, na mocy zasady kt\u00f3rego religia , na\u0142o\u017cy\u0142 si\u0119 w kraju na na\u0142o\u017cenie z g\u00f3ry. W rzeczywisto\u015bci du\u0144ski kr\u00f3l chrze\u015bcija\u0144ski III, pod kt\u00f3rego autorytetem zale\u017ca\u0142 Norwegia, narzucona w kraju, podobnie jak we wszystkich jej domenach religia lutera\u0144ska jako nowa religia pa\u0144stwowa. Pomimo sprzeciwu biskup\u00f3w diecezje by\u0142y sekularyzowane, aktywa ko\u015bcielne utracone przez Koron\u0119, ziemie klasztor\u00f3w podzielone mi\u0119dzy du\u0144sk\u0105 szlachty. Biskupi Stavanger i Hamara zako\u0144czyli swoje dni w du\u0144skich wi\u0119zieniach. Katolicyzm zosta\u0142 wyrzucony z prawa do po\u0142owy XIX wieku, kiedy uznano wolno\u015b\u0107 kultu. W 1843 r. Pierwszy ko\u015bci\u00f3\u0142 katolicki w Norwegii, w Oslo, od 1537 r., Zosta\u0142 ponownie otwarty. Nast\u0119pnie Norwegia Arktyka przesz\u0142a pod jurysdykcj\u0105 apostolskich prefekt\u00f3w Bieguna P\u00f3\u0142nocnego, podczas gdy reszta kraju zale\u017ca\u0142a od apostolskiego wikariatu Szwecji. 7 sierpnia 1868 r. Stolica \u015bwi\u0119ta wznios\u0142a misj\u0119 na Iuris w Norwegii, z siedzib\u0105 w Oslo, podwy\u017cszona do apostolskiej rangi wikariatu w 1892 r. I zosta\u0142a diecezj\u0105 29 czerwca 1953 r. W 1931 r. Wniesiono dwie inne misje na Iuris , dzi\u015b odpowiadaj\u0105cy terytorialnej preelaturze Troms\u00f8 i Trondheim. Wa\u017cnym momentem historycznym dla norweskiej spo\u0142eczno\u015bci katolickiej by\u0142a duszpasterska wizyta papie\u017ca Jana Paw\u0142a II na pocz\u0105tku czerwca 1989 r. Norweski Ko\u015bci\u00f3\u0142 katolicki jest obecny na tym obszarze z nast\u0119puj\u0105c\u0105 diecezj\u0105:        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Wszystkie trzy okre\u015blenie s\u0105 natychmiast podlegaj\u0105ce Stolicy \u015awi\u0119tej i og\u00f3lnie podzielone na trzydzie\u015bci pi\u0119\u0107 parafii. Dla wiernych ukrai\u0144skiego Ko\u015bcio\u0142a katolickiego w Oslo jest obecny kapelary, kt\u00f3ry jest cz\u0119\u015bci\u0105 apostolskiej egzorcazji Niemiec i Skandynawii. Episkopat norweski jest cz\u0142onkiem konferencji episkopalnej Skandynawii. Delegacja apostolska w Skandynawii zosta\u0142a wzniesiona 1 marca 1960 r. Us\u0142ugi apostolskie Papie\u017ca Jana XXIII. Mia\u0142 jurysdykcj\u0119 w nast\u0119puj\u0105cych krajach Europy P\u00f3\u0142nocnej: Norwegia, Szwecja, Dania, Finlandia i Islandia. Siedz\u0105 delegacji by\u0142o miasto Kopenhagi. Apostolska nuncjatura Norwegii zosta\u0142a ustanowiona 1 sierpnia 1982 r. Wraz z kr\u00f3tkim Magn\u03bfpere Care papie\u017ca Jana Paw\u0142a II. Nuncjusz apostolski, kt\u00f3ry posiada r\u00f3wnie\u017c takie same zadanie dla innych kraj\u00f3w, kt\u00f3re s\u0105 ju\u017c obj\u0119te delegacj\u0105 apostolsk\u0105 w Skandynawii, mieszka w Djursholm w Szwecji. Nunci apostolskie [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/kosciol-katolicki-w-norwegii-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Ko\u015bci\u00f3\u0142 katolicki w Norwegii – Wikipedia"}}]}]