Kościoły Isernia – Wikipedia

Katedra Isernii jest oddana San Pietro Apostolo. Jego pojawienie się dziś jest wynikiem licznych interwencji, przeprowadzonych zarówno po licznych trzęsieniach ziemi, jak i po projektach odnowienia budynku.

Na wzgórzu niedaleko miasta stoi pustelnia ^[Pierwszy] Świętych Cosmy i Damiano, dwóch braci medycznych, którzy doznali męczeństwa pod panowaniem Dioklecjana. Kościół został zbudowany na ruinach bardzo starożytnej świątyni wynagrodzeń, ale są wieści o budowie tylko od 1130 r. Świątynia ta była poświęcona kultowi Priapo, obrońcy męskości. Wraz z nadejściem chrześcijaństwa kult ten kontynuował i nie dziwi, że dwaj święci medycyny zostały wybrane jako właściciele nowego kościoła.

W XVIII wieku angielski dyplomata, William Hamilton, opisany listem ^{[2] [3]} Trwałość kultu Priapo na wsi Molise. Twierdził, że Priapo został zastąpiony San Cosma i że jego uroczystość miało miejsce, ponieważ miało to miejsce dla pogańskiego Boga. W rzeczywistości autentyczność listu jest kwestionowana z szeregu powodów, w tym antykletyki pisarza.

Jeszcze kilka stuleci temu stworzyli wiele fajników, do procesji; Latarnia, bardzo wydłużona, umieszczona nad wieżą, jest niczym więcej niż fallicznym symbolem.
Obecna struktura architektoniczna, z dużymi schodami i ganek, pochodzi z XVI wieku. Świątynia ma sufit kasetowy, wiele fresków, które ilustrują życie i cuda dwóch świętych medycznych oraz zbiór ex -vote.
Wreszcie, istnieją legendy o kulcie dwóch świętych przekazanych ustnie w kulturze Izerniny ^[2] .

Kościół San Francesco ^[4] , z przymocowanym klasztorem Ojców Konwentualnych, został zbudowany w 1222 r. Przez Francesco d’Assisi, przechodząc przez Isernia. Przytacza więc legendę, w rzeczywistości nie jesteś pewien w dniu budowy, przed 1256 r. I ukończoną w 1267 r., Jako epigraf na fasadzie państw Kościoła, ale z pewnością należy uznać za legendę. Później został poświęcony S. Stefano; Wejście zostało również przeniesione na przeciwną stronę do prądu, przez Romę. Po śmierci świętego Asyżu orientacja i imię Kościoła zostały zmienione, jednak zachowało wiele średniowiecznych elementów. Po lewej stronie znajduje się prawdziwy kościół w kościele, SO -SO -SOLED kaplica S. Antonio, zbudowana w 1450 r. Liczne dzieła sztuki, w tym dwa ukrzyżowanie z XVI wieku, drewniany posąg Madonny Providence of the Providence of the Providence of the Providence of the Providence of the Providence of the Providence Czternasta wiek i stopiony dzwon w 1259 roku.

Kościół Santa Chiara, wraz z klasztorem o tej samej nazwie, został założony w 1275 r. Obecnie nie ma już żadnych śladów oryginalnego budynku. W 1809 roku klasztor został stłumiony, podczas gdy pod koniec wieku trzęsienie ziemi poważnie uszkodziło Kościół, który za to został zamknięty na uwielbienie; Ponowne otwarcie odbyło się 10 października 1910 r. Podczas pierwszej wojny światowej były budynek Monasterical służył jako mieszkanie dla więźniów austriackich i węgierskich.
Kościół posiada posąg addoloraty, który podczas procesji Wielki Piątek jest transportowany przez Portantini bezpośrednio za zmarłym Chrystusem.

Były klasztor Santa Maria Delle Monache ^[5] , położony w sercu historycznego centrum Isernii, jest jednym z najstarszych zabytków w mieście. Po pochodzeniu AltamedioEvale został zbudowany około 1000 roku, podczas gdy przyłączony kościół założenia z potężną wieżą dzwonową sięga X wieku, to znaczy w czasach Lombard Prince Areeci. Prowadził zakonnice porządku benedyktyńskiego do 1868 r., W roku, w którym został stłumiony i utracony przez własność państwową.

Przez zjednoczenie Włoch zastosowano monumentalny kompleks Santa Maria Delle Monache, do różnych zastosowań (koszary, więzienie itp.), A obecnie jest odłączoną siedzibą nadinspektencji archeologicznej i dla dziedzictwa kulturowego Molise; Znajduje się także wystawa paleologicznych znalezisk Isernii La Pineta, Muzeum Archeologicznego i Biblioteki Obywatelskiej. Zachowuje archeologiczne świadectwa miasta. Zostało również wzbogacone przez lapidarne kolekcje z sąsiedniego terytorium i materiał dydaktyczny na Samnitach, przygotowany z okazji wystawy na ten temat. Istnieją znaleziska z nekropolii Termoli, Larino, Montorio Dei Frentani, Alfedena, Carovilli, Campochiro, Pozzilli itp.

Dzwoniowa wieża Kościoła katedralnego, powszechnie nazywana łukiem św. Piotra, znajduje się na koniu głównej osi miasta, a w czasach starożytnych potrzebował zarówno kościoła S. Pietro, jak i S. Paolo , położony na drugiej stronie drogi, gdzie jest teraz siedziba uniwersytecka. Budowa dzwonka prawie na pewno sięga lat, które nastąpiły po trzęsieniu ziemi w 1349 r., Kiedy to postanowiono zmienić orientację katedry; Istnieje wiele remontów, które przeszedł na przestrzeni lat, ale dolna część to z pewnością czternastowieczni oryginał na podstawie IX wieku: jest to kwadratowa wieża stylu gotyckiego ze spiczastymi łukami z czterem szczyt. W czterech wewnętrznych zakątkach dwóch łuków znajdują się cztery rzymskie posągi z obszaru otworu.

Jest to jeden z najnowszych kościołów w mieście (jego budowa rozpoczęła się w 1993 r.), Urodzona w projekcie Mario Castrataro ze względu na szybki rozwój ludności San Lazzaro na północ od miasta. Całkowicie w betonie składa się z trzech głównych kopuł, dużych okien z przodu (wykonanego przez Gino Pannunzio) i ma około 30 metrów wysokości. Ma pojemność około dwóch tysięcy osób, a pod nim znajduje się również centrum sportowe.

Kościół San Pietro Celestino został założony wraz z klasztorem o tej samej nazwie, w 1623 r. Klasztor został zniszczony w 1943 r. Przez niemieckich żołnierzy, którzy podważali go przed odwrót. Z drugiej strony kościół został oszczędzony podczas wydarzeń wojennych. Obecnie kościół jest także domem dla Zgromadzenia San Pietro Celestino.

Kościół Niepokalanego Poczęcia został zrównany z ziemią przez trzęsienie ziemi w 1805 r. I zrekonstruowano w 1852 r. Fasada poniosła również dalsze interwencje w 1952 r. Wnętrze charakteryzuje się pojedynczą nawą, z drewnianym sufitem godnym uwagi, zazwyczaj w stylu, w stylu typowym styl czternasty wiek. Obecnie jest to siedziba konftrauty „La Flatterna”, ustanowiona przez biskupa Ettore’a w 1986 r., Ku pamięci homonimicznego i najsłynniejszego konfrontacji z XIII wieku.

Niedawno zbudowany i zlokalizowany w Piazza Giustino d’uva ^[6] , jest punktem odniesienia dla zupełnie nowej części miasta. W nowoczesnym stylu, Zewnętrzna część wznowi się mozzed pręty narząd ^{[[[ bez źródła ]} ; Wnętrza są bardzo proste i funkcjonalne. Oprócz świątyni znajduje się także wiele pokoi z tyłu i pod kościołem, które są wykorzystywane do pokazów i kursów religijnych.

Zbudowany w 1948 r. Przez Cosmo de Vincenzi, był poszukiwany przez ojca Giacinto, który był również promotorem (kościół jest znany wśród Isernini również jako „ojciec Giacinto”). Obejmuje kościół, rezydencję braci Cappuccini, konfrowantują di San Pio da Pietrelcina Mój dom dla osób starszych ^[7] . Kompleks stoi na placu wenetycznym, w którym znajduje się fontanna z posągiem. Za kościołem znajdują się również pola piłkarskie.