Krajowa Komisja Konsultacyjna Praw Człowieka – Wikipedia

. Krajowa Komisja Konsultacyjna Praw Człowieka ( CNCDH ) jest francuską narodową instytucją ochrony i promocji praw człowieka założonego w 1947 r. W inicjatywie René Cassin i akredytowaną od statusu A do Organizacji Narodów Zjednoczonych.

W prawie francuskim jest zasymilowany z niezależnym organem administracyjnym, obdarzonym misją konsultingową do publicznej decyzji -w sprawach praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego oraz misją kontrolowania międzynarodowych zobowiązań Francji w tych tematach.

CNCDH ma cztery niezależne krajowe mandaty relacyjne. Ocena:

1. Polityka zwalczania rasizmu, anty -emityzmu i ksenofobii od 1990 roku ^{[[[ Pierwszy ]} ;
2. Polityka walki z handlem i wykorzystaniem ludzi od 2014 roku ^{[[[ 2 ]} ;
3. wdrożenie zasad przewodniczych ONZ w sprawie przedsiębiorstw i praw człowieka od 2017 r. ^{[[[ 3 ]}
4. Wdrożenie krajowego planu zwalczania wszystkich form nienawiści anty-LGBT od 2018 r. ^{[[[ 4 ]}

CNCDH jest również komisją ds. Wdrażania międzynarodowego prawa humanitarnego w rozumieniu MKCK.

Niezależność [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Zgodnie z zasadami określonymi przez rozdzielczość N ^O 48/134 Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych z 20 grudnia 1993 r. ^{[[[ 5 ]} , Zwane „zasadami Paryża” i zgodnie z prawem z 5 marca 2007 r. CNCDH działa niezależnie. Nie może otrzymać żadnych instrukcji od organów konstytucyjnych.

Pluralizm [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jego pluralistyczny skład, który kojarzy wykwalifikowane osobowości i przedstawiciele społeczeństwa obywatelskiego, umożliwia odzwierciedlenie różnorodności opinii na temat pytań związanych z prawami człowieka.

Wszystkie prawa człowieka [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Prawa człowieka są uniwersalne, nierozłączne i współzależne. CNCDH dba o wszelkie prawa człowieka bez wyróżnienia.

Członkowie CNCDH są mianowani dekretem premiera, po opinii komitetu złożonego z wiceprezesa Rady Stanu, pierwszego prezydenta Trybunału Cassation i pierwszego prezydenta Trybunału Audytorów , to jest upublicznione ^{[[[ 6 ]} .

CNCDH składa się z:

• Dla społeczeństwa obywatelskiego
  • Przedstawiciele 24 stowarzyszeń obrony i praw człowieka
  • przedstawiciele głównych reprezentatywnych konfederacji Unii
• Dla wykwalifikowanych osobowości
  • Francuscy eksperci siedzą w międzynarodowych organach praw człowieka
  • naukowcy, sędziowie, prawnicy praw człowieka
  • przedstawiciele wszystkich religii książki
• Dla osobowości prawnych:

CNCDH przewodniczył, do 23 listopada 2018 r. Przez Christine Lazerges, a następnie Jean-Marie Delaue między 11 kwietnia 2019 r. A 31 października 2019 r., Kiedy to zrezygnował ^{[[[ 7 ]} . Jean-Marie Burguburu zostaje mianowany prezydentem na zamówienie 31 stycznia 2020 r. ^{[[[ 8 ]} .

CNCDH ma sekretariat generalny, kierowany przez Magali Lafourcade, sędziego mianowanego przez premiera (2016-) ^{[[[ 9 ]} . Sekretariat był wcześniej zarządzany przez Michela Forsta (2005-2016).

• Doradzaj władzom publicznym w opracowywaniu i wdrażaniu polityk publicznych w zakresie głównych międzynarodowych tekstów w zakresie praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego
• Kontroluj skuteczność we Francji praw chronionych przez międzynarodowe konwencje praw człowieka
• Kontroluj szacunek Francji o międzynarodowych zobowiązaniach w sprawach praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego.
• Kontynuuj wdrożenie przez Francję o zaleceniach komitetów międzynarodowych i regionalnych
• Świadomy ogółu społeczeństwa i edukują prawa człowieka
• Niezależny krajowy sprawozdawca w walce z rasizmem, anty -semityzmem i ksenofobią
• Niezależny krajowy kontakt w walce z handlem ludźmi i wyzyskiem ludzi
• Niezależne krajowe relacje dotyczące wdrażania zasad kierujących ONZ w sprawie firm i praw człowieka
• Niezależny krajowy kontakt z walką z nienawiścią anty -LGBT. ^{[[[ 4 ]}

CNCDH daje opinie na temat skierowania premierowi lub jakimkolwiek innym członkowi rządu lub przez auto-sazyny. Działa w zakresie propozycji, aby wnieść swój wkład w rozwój rachunków, propozycji prawa lub projektów rozliczeniowych, a także w reakcji na działania zainicjowane przez rząd lub przepisy głosowane przez parlament.

Opinie są dyskutowane, zmieniane i przyjęte na Zgromadzeniu Plenarnym, następnie opublikowane w oficjalnym czasopiśmie Republiki Francuskiej i szeroko rozpowszechniane.

Wyraża to również deklaracje podlegające montażowi plenarnemu ^{[[[ dziesięć ]} .

Praca parlamentarna regularnie odnosi się do pracy CNCDH.

Jako niezależny krajowy kontakt z walką z rasizmem we wszystkich jego formach, walka z handlem ludźmi i wyzyskiem ludzi, w sprawie wdrażania zasad kierujących ONZ dotyczący Nienawiść i dyskryminacja anty-LGBT, CNCDH tworzy okresowe relacje i prowadzi wydarzenia związane z uświadomieniem do tych tematów.

CNCDH jest również komisją ds. Wdrażania międzynarodowego prawa humanitarnego.

Od 2014 r. Jest również członkiem krajowej platformy globalnej działań na rzecz odpowiedzialności biznesu (platforma CSR) oraz od 2016 r. Globalnej kompaktowej Francji.

Od 1988 r. Każdego roku udziela francuskiej nagrody z zakresu praw człowieka pięciu stowarzyszeń.

Pozycja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jean-Marie Delarue, prezes Krajowej Komisji Konsultacyjnej ds. Praw Człowieka, powiedział w kwietniu 2019 r., Że fundamentalne swobody są w bardzo złym stanie we Francji. Ostrzega przed inflacją nowych przepisów, od czasu prawa Peyrefitte z 1981 r., Którego ma na celu ograniczenie wolności pod pretekstem bezpieczeństwa. Uważa również, że ze stałym stanem awaryjnym i „prawem anty -chazowym”, „Instalujemy rozróżnienie między zwykłymi francuskimi, które ma wszystkie prawa, a podejrzanym Francuzem, który jest uprawniony do poszczególnych procedur, dla poszczególnych sędziów … ta ostatnia kategoria nadal się rozszerza” . Zauważa, że ​​opieka policyjna Glasparda Glanz jest częścią bardziej ogólnego kontekstu ograniczenia podstawowych wolności we Francji ^{[[[ 11 ]} .

CNCDH wskazał w lipcu 2019 r., Aby zasubskrybować cel ustawy przeciwko nienawistnemu treści „Nieodpowiedni i nieproporcjonalny” i wezwania do pełnego przeglądu ^{[[[ dwunasty ]} .

W 2023 r. Liga praw człowieka (LDH) oskarżyła stan o celowe uniemożliwienie służbom ratowniczych dostępu do rannych podczas demonstracji przeciwko budowie mega-baru w Sainte-Soline 25 marca ^{[[[ 13 ]} . Jean-Marie Burguburu zwrócił się do 7 kwietnia pocztą „gniewu” 7 kwietnia w premier élisabeth, który ma obronić stowarzyszenie- Gazeta Punkt Powiedz mu, że wiele zeznań wykazało fałsz tego twierdzenia ^{[Kwestionowane znaczenie]} . Niedługo potem LICRA, członek CNCDH, ogłosił odłączenie się od tego listu „do radykalnej retoryki” wysłanej w szczególności na swoją nazwę ^{[[[ 14 ]} .

Tryby działania na scenie międzynarodowej [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Organizacja Narodów Zjednoczonych [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jako krajowa instytucja praw człowieka, akredytowana przez ONZ, CNCDH oddziałuje ze wszystkimi organami traktatów ONZ, przyczyniając się w ten sposób do kontroli międzynarodowych zobowiązań Francji w sprawach praw człowieka. Działa poprzez pisemne wkłady, przesłuchania i spotkania z ekspertami w narządach traktatów.

Jeśli chodzi o Międzynarodową Konwencję o prawach osób niepełnosprawnych, CNCDH jest jednym z aktorów francuskiego mechanizmu monitorowania, na podstawie art. 33 konwencji ONZ.

Uczestniczy także w uniwersalnym okresie okresowym.

Rada Europy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Współdziała również z organami Rady Europy. Sformułuje trzecie interwencje dotyczące przypadków godowych gatunków przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka i śledzi realizację wyroków przez Francję, poprzez sformułowanie komunikacji skierowanej do Komitetu Ministrów.

Sieć międzynarodowa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

CNCDH jest członkiem Światowego Sojuszu Narodowych Instytucji Praw Człowieka Gahhri (Global Alliance of National Human Rights Institutions). Do 2016 roku była członkiem biura Ganhri.

CNCDH, za pośrednictwem Sekretarza Generalnego Magali Lafourcade, jest jednym z czterech regionalnych członków ONZ akredytacji narodowych instytucji promocyjnych i ochrony ludzi.

Sieci europejskie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• CNCDH jest bardzo aktywnym członkiem europejskiej sieci krajowych instytucji praw człowieka, Ennhri (europejska sieć krajowych instytucji praw człowieka). Uczestniczy w wielu grupach roboczych, a za pośrednictwem Sekretarza Generalnego jest wybranym członkiem reprezentującym Europę w Podkomitecie Organizacji Organizacji Narodów Zjednoczonych Krajowych Instytucji Praw Człowieka.

• Sieć krajowych kontaktów z handlem ludźmi: CNCDH, jako niezależny krajowy sprawozdawca odpowiedzialny za ocenę polityki przeprowadzonej w zakresie handlu ludźmi, uczestniczą w sieci krajowych sprawozdańczyków, koordynowanych przez Komisja Europejska, zgodnie z dyrektorem europejskim 2011 ^{[[[ 15 ]} .
• Sieć Europejskiej Agencji ds. Praw podstawowych: CNCDH zapewnia sekretariatu francuskiego Instytutu Praw i Wolności, francuskiego punktu centralnego Agencji Praw Fundamentalnych Unii Europejskiej.

Sieć francuska [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

CNCDH zapewnia sekretariatu francuskiego stowarzyszenia komisji ds. Praw narodowych (AFCNDH).

Dekret ministra spraw zagranicznych 17 Mars 1947 ^{[[[ 16 ]} Urodził się komitetowi doradczemu ds. Kodyfikacji prawa międzynarodowego oraz definicji praw i obowiązków państw i praw człowieka, podlegających przewodnictwu René Cassin, prawnika generała de Gaulle’a w Londynie, towarzysza wyzwolenia. Bardzo szybko nazwał Międzynarodową Komisję Doradczą Komisji Doradczej ds. Praw Człowieka, składa się z dziesięciu członków (dyplomatów, sędziów, prawników, naukowców). Według stanu na 16 czerwca 1947 r. René Cassin zaangażował się w projekt w 45 artykułach powszechnej deklaracji praw człowieka, którego ostateczna wersja została przyjęta 10 grudnia 1948 r. Przez Zgromadzenie Ogólne ONZ zebrane w Palais de Chaillot, w Paryżu i czy pięćdziesiątych Rocznica została obchodzona w 1998 r. Jego drugim zadaniem będzie uczestnictwo w tworzeniu Komisji Praw Człowieka ONZ, której francuska Komisja Doradcza stanie się jednym z pierwszych krajowych sztafet. Komitet Doradczy otwarty na innych ekspertów i przedstawicieli sześciu ministerstw przygotuje francuskie stanowiska dotyczące wszystkich kwestii praw człowieka w organach międzynarodowych, szczególnie podczas rozwoju pakt i konwencji. Wydał życzenia lub zalecenia dotyczące przedmiotów interesu narodowego i będzie działał z czterema grupami roboczymi od 1952 r. Rozszerzy swój pole kompetencji do zniknięcia, 20 lutego 1976 r., Prezydenta, René Cassin, Price Nobel Peace Nobel, pochowany w panteonie.

W dniu 30 stycznia 1984 r. Komitet Doradczy ds. Praw Człowieka został reaktywowany pod przewodnictwem Nicole Questiaux, byłego ministra, radnego stanu. Uczestniczy w Ministrze Stosunków Zewnętrznych z opiniami na temat działań Francji na rzecz praw człowieka na świecie, a zwłaszcza w organizacjach międzynarodowych.

21 listopada 1986 r. Jego kompetencje dotyczące międzynarodowych kwestii praw człowieka zostały rozszerzone na poziom krajowy. Komisja jest przywiązana do sekretariatu stanowego praw człowieka do premiera. Nazwany od dwóch lat składa się z czterdziestu członków. Przewodniczy jej Jean Pierre-Bloch, były minister.

W dniu 31 stycznia 1989 r. Krajowa Komisja Konsultacyjna Praw Człowieka została bezpośrednio przywiązana do premiera. Przydzielono jej wydział rekomendacji samochodów na wszystkie pytania dotyczące jej kompetencji. Zbiera 70 członków, a jego prezydentura została dostarczona w kwietniu 1989 r. Przez Paula Boucheta, byłego prezydenta baru Lyon, radnego stanu.

W dniu 13 lipca 1990 r. Komisja otrzymała konsekrację legislacyjną podczas głosowania prawa, która ma na celu represję jakiejkolwiek rasistowskiej, anty -semickiej lub ksenofobicznej ustawie, która powierzyła jej zadanie przedstawienia raportu rocznego.

W dniu 9 lutego 1993 r. Status Komisji, wyraźnie uznany za „niezależny”, był zgodny z zasadami przewodnymi dotyczącymi statusu i roli krajowych instytucji w zakresie ochrony i promocji praw człowieka przyjętych przez narody United ^{[[[ 17 ]} .

18 marca 1996 r. Jean Kahn został mianowany prezesem Komisji, który dołączył do nowych członków. 11 września 1996 r. Misja Komisji została rozszerzona na sytuacje humanitarne w nagłych wypadkach, urządzenia do radzenia sobie z takimi sytuacjami i zastosowaniem międzynarodowego prawa humanitarnego.

10 maja 1999 r. Pierre Truche, pierwszy honorowy prezydent Sądu Kasji, został mianowany przewodniczącym Komisji, który został wzbogacony o nowych członków, a 22 października 1999 r. Opublikowano okólnik premiera w oficjalnym czasopiśmie w którym Lionel Jospin wskazuje: „Poprosiłem Sekretarza Generalnego Rządu o upewnienie się, że Komisja zostanie zajęta we wszystkich głównych tekstach, których treść wchodzą w dziedzinę jurysdykcji. […] Pod tym względem proszę o utworzenie w twoim dziale załadowany system, w połączeniu z sekretariatem generalnym rządu i moim gabinetem, z funkcjonariuszy zaleceń wydanych przez CNCDH ” ^{[[[ 18 ] [Ref. niezbędny]} .

W dniu 15 grudnia 2000 r. Alain Bacquet, Prezydent Sekcji Honorowej Rady Stanu został mianowany prezydentem Komisji po rezygnacji Pierre’a Truche, wezwanej do innych funkcji. 27 września 2002 r. Joël Thoraval, honorowy prefekt i prezydent Secours Catholique, został mianowany prezydentem CNCDH.

Joël Thoraval został odnowiony w 2005 r. W swoich funkcjach jako prezydent CNCDH.

Prezydent Republiki promuje prawo z 5 marca 2007 r. ^{[[[ 19 ]} adoptowany jednogłośnie przez parlament i który ma:

„Krajowa Komisja Konsultacyjna Praw Człowieka zapewnia, wraz z rządem, rolę porad i propozycji w dziedzinie praw człowieka, międzynarodowego prawa humanitarnego i działań humanitarnych. Pomaga premierowi i ministrom zainteresowanym jej opiniami na temat wszystkich kwestii ogólnego zakresu pod jej dziedziną jurysdykcji zarówno na szczeblu krajowym, jak i międzynarodowym. Ze swojej inicjatywy może publicznie zwrócić uwagę parlamentu i rządu na środki, które wydają się promować ochronę i promocję praw człowieka. Komisja wykonuje swoją misję niezależnie.

Składa się z przedstawicieli organizacji nierządowych specjalizujących się w dziedzinie praw człowieka, międzynarodowego prawa humanitarnego lub działań humanitarnych, eksperci siedzących w organizacjach międzynarodowych kompetentnych w tej samej dziedzinie, wykwalifikowanych osobistości, przedstawicieli głównych konfederacji związkowych, Mediator Republiki, a także zastępca, senator i członek Rady Gospodarczej i Społecznej mianowanej przez ich zgromadzenia. Mandat członka Komisji nie jest odwołany, dopóki jego posiadacz zachowuje jakość, w ramach której został mianowany i że przestrzega obowiązku obecności wobec niego.

Przedstawiciele premiera i zainteresowani ministrowie mogą uczestniczyć bez uwzględnienia głosu w pracy Komisji. »»

Rapiquet Bâtonnier Yves został mianowany prezydentem CNCDH w 2009 roku. Christine Lazerges zastąpiła go w 2012 r., Do 23 listopada 2018 r.

11 stycznia 2018 r. Jego siedziba przeniosła się z 35, Rue Saint-Dominique na 20, Avenue de Ségur, Paryż 7.

W dniu 11 kwietnia 2019 r ^{[[[ 20 ]} . Zrezygnował 31 października 2019 r., Nieco ponad 6 miesięcy po spotkaniu. Radny stanu zaproponował projekt reformowania metod pracy, które zostały odrzucone ^{[[[ 21 ]} .

Na mocy dekretu premiera z dnia 31 stycznia 2020 r. Jean-Marie Burguburu, były prezydent Rady Barów Narodowych ^{[[[ 22 ]} , zostaje mianowany prezesem Komisji ^{[[[ 23 ]} .

Jak widać w historii od ustawy z 13 lipca 1990 r., CNCDH każdego roku daje rządowi raport, który opiera się na rasizmie, anty -semityzmie i ksenofobii we Francji. Raport informuje również o wdrożonych środkach i zalecenia dotyczące problemów ^{[[[ 24 ]} .

Powiązany artykuł [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Link zewnętrzny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]