Kristoffer Nyrop – Wikipédia

Kristoffer Nyrop (urodził się 11 stycznia 1858 W Kopenhadze, który zmarł 13 kwietnia 1931 Tamże .) Był duńskim romanistą.

Widząc ich syna szczególnie utalentowanego do studiów, jego rodzice chcieli, aby został pastorem i byli bardzo zszokowani, widząc, że był głównie zainteresowany literaturą francuską, symbol dla nich niemoralności; Ale ich syn upierał się i studiował w Kopenhadze i Paryżu (z Paulem Meyerem i Gastonem Paris) i odwiedził Szwajcarię, Francję i Włochy. W 1878 r. Opublikował swój pierwszy artykuł naukowy w wieku 20 lat. W 1886 r. Przeszedł doktorat pod kierunkiem Vilhelma Thomsen z tezą zatytułowaną Płeć przymiotników w językach romańskich . W latach 1894–1928 był następcą Thora Sundby (1830–1894) jako nauczyciel języka francuskiego i literatury na Uniwersytecie w Kopenhadze.

Pasjonat języków łacińskich opublikował serię antologii, Odczyty francuskie (1890-1891), Współczesna Hiszpania (1892), Włoska proza ​​i Pœsie (1898) i był także zainteresowany rumuńskim i prowansalskim. Nie pogardził jednak świata nordyckiego i opublikował w tym pytaniu niezliczone artykuły poświęcone folklorystycznym, kulturowym historię i etymologię.

Bardzo wczesny sparaliżowany prawym ramieniem stracił wzrok w 1905 roku, ale służył swoim ogromnym pamięć, kontynuował badania naukowe dzięki zespołowi asystentów, w których znaleźli się jego studenci, koledzy i przyjaciele. Pisali pod jego dyktacją.

W 1912 r. Został korespondentem Akademii Inskrypcji i Belles-Lettres, aw 1920 r. Związanym członkowi; W 1922 r. Królewska Akademia języka francuskiego i literatury Belgii przyznała go jako członka zagranicznego. Tom I dźwięku Ogólna historia języka francuskiego , oddany do historycznej fonetyki, zdobyła mu nagrodę Diez i Saintour Cena .

Oprócz swojej pracy naukowej opublikował stanowiska zaangażowane w pytania dotyczące jego czasu. Podczas pierwszej wojny światowej potępiał niemiecki imperializm.

Najważniejszą pracą NYROP jest jej Historyczna gramatyka języka francuskiego w 6 tomach. Kopenhaga, Lipsk, Paryż 1899-1930 (Reissue in Geneva w 1979 r.) – Nagroda Saintour of the French Academy w 1917 roku.

• Ogólna historia języka francuskiego. Historyczna fonetyka (1899)
• Morphology (1903)
• Word Training (1908)
• Semantyka (1913)
• Składnia. Nazwy i zaimki (1925)
• Składnia. Cząstki i czasowniki (1930)

Inne prace [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Do rumuńskiej historii dźwięku , w: Nordic Journal of Philology, 1878, s. 72–78
• (Opublikowano we współpracy z Émile Picot [1844–1918]) Nowa kolekcja francuskich psikusów z XV i XVI wieku , Paryż 1880, Genewa 1968
• Dzikie ujęcie języka. Popularnie popierające tematy uliczne dotyczące niezrozumianych słów w codziennej mowie , Kopenhaga 1882
• Stara francuska heroiczna poezja , Kopenhaga 1883 (Włoska: Storia Dell’epopea Francese Nel Medio Evo, Florence 1886, Turyn 1888)
• Romańska mozaika. Obrazy kulturowe z Rumaenien i Prowansji , Kopenhaga 1885
• Spowiedź przymiotników w językach romańskich, z wprowadzeniem prawa i analogii , Kopenhaga 1886
• Krótka hiszpańska gramatyka , Kopenhaga 1889, 1894
• NIE. Historia motywu , Kopenhaga 1891
• Występ teatralny w średniowieczu , Kopenhaga 1892
• (Édit.) Bernhard Severin Ingemann, Holger Danske. Wiersz w pięciu kręgach śpiewających z informacjami , Kopenhaga 1893
• Krótkie francuskie lydlaers do użytku dla LAERS i studentów , Copenhague 1893 (Französisch: Fonetic Manual of Spoken French, Kopenhagen 1902, 5. Edition 1934; Englisch: Spoken French: A Phonetic Manual, Nowy Jork 1927)
• Podręcznik w języku włoskim, przygotowany do samozadowolenia i nauczania , Kopenhaga 1896
• Pocałowany i jego historia , Kopenhaga 1897 (w języku angielskim: Pocałunek i jego historia , Londyn 1901)
• Krótka włoska gramatyka , Kopenhaga 1897
• Wybrane i odnotowane wiersze prozy i włoskie , Kopenhaga 1898
• Życie słów , 6 vol., Kopenhague 1901-1934 (en allndand: The Life of Words, Lipsk 1903, 1923)
• Włochy i wojna , Kopenhaga 1905
• Gaston Paris , Kopenhaga 1906
• Wieczny Żyd , Kopenhaga 1907
• Saga i piosenki , Kopenhaga 1907-1909, 1933
• Francuska doktryna wersetu w zarysie , Kopenhaga 1910
• Francuska filologia W 2 ^{To jest} Wydanie, Kopenhaga/Paryż 1915
• Francja , Kopenhaga 1915, 1916, 1919 (po francusku: Francja , Paryż 1916; Po szwedzku: Francja , Lund 1916; po angielsku : Francja , Londres 1917; I Néerlandais: Francja. Przetłumaczone z Deensch z pre -pre -J.J. Salverda de Grave , Leyde; W islandzkim, Reykjavik 1917)
• Jest kulturą wojenną ? Wojna i cywilizacja, Paryż 1917 * Czy cywilizacja wojenna to? , Londyn, Nowy Jork 1917; W Szwedzce: Sztokholm 1917
• Aresztowanie nauczycieli belgijskich i University of Gandhent , Lozanne/Paris 1917,
• Uwięzienie profesorów w Gandrze, kwestia mocy i prawa; Moja odpowiedź na niemiecką legalność w Sztokholmie , London New York 1917
• Aresztowani profesorowie i uniwersytet w Gandawie ; Pytanie o władzę i prawo, z odpowiedzią na niemiecką segrację w Sztokholmie , Lozanne 1917
• Zgodnie z francuskim , Kopenhaga 1917
• French Grammar Studies , 7 vol., Kopenhage 1919-1929
• Powiedziane i napisane , Kopenhaga 1931
• Lingwistyka i historia zwyczajów. Mieszanki pośmiertne , Tłumaczenie Emmanuela Philipot [1872–1950], Paryż 1934