Kryzys ekologiczny – Wikipedia

W ekologii, a kryzys ekologiczny jest definiowany jako zrównoważona erozja różnorodności biologicznej ekosystemu lub danego gatunku, którego wpływ na resztę ekosystemu uważa się definitywnie zmienia zasoby w tym ekosystemie lub odporność tego gatunku ^{[[[ Pierwszy ]} . W szczególności osiągnięcie niektórych kluczowych podatków może być decydujące w dotkliwości kryzysu ekologicznego, czasem więcej niż utrata większej liczby drobnych taksonów ^{[[[ 2 ]} (Zatem chrząszcze stanowią jedną z najbardziej zróżnicowanych taksonów obecnej fauny, jednak zniknięcie pszczół przyniosłoby znacznie poważniejszy cios na przetrwanie wielu ekosystemów niż zniknięcie wszystkich chrząszczy). Znamy między innymi kryzysy ekologiczne jako ogromne wyginięcie, czy to globalne, takie jak trirze permskie lub lokalne wyginięcie, takie jak zubożenie jeziora Victoria po wprowadzeniu Perche Nilu. Kryzys ekologiczny występuje, gdy środowisko życia jednego lub większej liczby gatunków lub populacji ewoluuje niekorzystne dla przetrwania jednostek.

Od końca Xx ^{To jest} wiek i początek Xxi ^{To jest} Wiek, kryzysy ekologiczne zwielokrotniły się, tworząc, z globalnym ociepleniem, a zwłaszcza utraty różnorodności biologicznej, globalnego kryzysu ekologicznego, którego przyczyny pozostają omawiane. Tak czy inaczej, ludzkość jest dziś konfrontowana z „pytaniem ekologicznym”, z którym obecne pokolenia zaczęły odpowiadać, biorąc pod uwagę zrównoważone wymagania rozwojowe oraz ekologiczne i solidarności. Na to pytanie przyszłe pokolenia również będą musiały odpowiedzieć.

Niektóre hipotezy dotyczące możliwych początków kryzysów ekologicznych [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Kryzys ekologiczny może mieć jedno lub więcej pochodzenia.

Może to być środowisko, którego jakość pogarsza się w odniesieniu do potrzeb gatunku, w wyniku ewolucji abiotycznych czynników ekologicznych.

Na przykład wzrost średniej temperatury zimowej może spowodować zniknięcie gatunku wymagającego lakierowania, tj. Potrzeba świeżych temperatur przez określony okres, aby umożliwić kwitnienie (na przykład może to być przypadek Mirabelle w Lotaryle).

Podobnie, zmniejszenie jasności, na przykład po wielu erupcjach wulkanicznych lub spadku meteorytów, może znacznie ograniczyć biomasę warzywną, ze względu na zmniejszenie wydajności aktywności fotosyntetycznej (patrz hipotezy na temat wymierania kredy i palerogennego).

Może to być również środowisko, które staje się niekorzystne dla przetrwania gatunku (lub populacji) z powodu wzrostu liczby jego drapieżników.

Na przykład słonia afrykańskiego jest sklasyfikowane w niebezpieczeństwie z powodu intensywnego polowania na kości słoniowej jego obrony. Na początku Xxi ^{To jest} Century, liczba ryb w oceanach maleje z powodu intensywnych połowów praktykowanych przez coraz bardziej wydajne łodzie przemysłowe.

Może to być również środowisko, które staje się niekorzystne ze względu na wzrost międzygatunkowej (dwa gatunki) lub wewnątrzgatunkowe (dwie rasy tego samego gatunku) dla źródeł przestrzeni lub żywności.

Na przykład gatunki inwazyjne (takie jak zielone glony Taxifolia Caulerpa Na Morzu Śródziemnym) stopniowo prowadzi do zniknięcia lokalnych gatunków.

Kolejny przykład dotyczy tego, co nazywa się Ekocide w Wietnamie: podczas konfliktu zbrojnego między Stanami Zjednoczonymi a Wietnamem Północnym Amerykanie używali defoliant, pomarańczowego środka (zawierającego dioksynę), w celu zniszczenia lasu, w którym bojownicy byli ukryci lub pola ryżowe, które je odżywiły. Rozlana w tym czasie dioksyna zgromadziła się w łańcuchach troficznych i nadal jest odpowiedzialna, 40 lat później, za narodziny nienormalnych dzieci, bez członków, nawet bez czaszki lub bez mózgu. Zastosowane herbicydy zniszczyłyby również 2 miliony hektarów lasów i 500 000 hektarów namorzynów zastąpionych przez Savannas.

Wreszcie może to być również sytuacja, która staje się niekorzystna dla jakości życia gatunku (lub populacji) z powodu zbyt dużego wzrostu liczby osób, co wywiera silną presję na jego środowisko życia. Rezultatem jest populacja uduszenia populacji, która może albo prowadzić do przymusowej specjalizacji z możliwym pojawieniem się rozbieżności między subpopulacjami a eliminacją osób z znakami hybrydowymi pod wpływem ciśnień środowiskowych ^{[[[ 3 ]} lub osłabiaj populację i zmniejsz odporność pokoleń, które przyszły, a nawet doprowadzić do wyginięcia.

Wyginięcie gatunków [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Kryzysy ekologiczne mogą być pochodzenia antropogenicznego lub naturalnego.

Mogą dotyczyć tylko jednego lub niewielkiej liczby gatunków lub przeciwnych bardzo dużej z nich; W związku z tym spadek populacji płazów stanowi precyzyjny i szczegółowy przykład wpływający na całą klasę gatunków.

Niezależnie od jego początkowego pochodzenia, zniknięcie jednego lub większej liczby gatunków często prowadzi do przerwy w równowadze.

Lokalne kryzysy i globalny kryzys [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Kryzysy ekologiczne mogą być manifestowane lokalnie lub ogólnie.

W przypadku lokalnego kryzysu wpłynie to tylko ekosystem. Jeśli gatunek jest endemiczny, kryzys ekologiczny może spowodować jego zniknięcie. Jest to na przykład przypadek kilku hominidów, takich jak duże małpy, z których pozostało tylko kilku ocalałych. Lokalny kryzys ekologiczny wpływa na pewien obszar geograficzny o zmniejszonej wielkości, na przykład rzekę, morze, wyspa, ekologiczny region. Ma negatywne konsekwencje dla części lub wszystkich gatunków żyjących w tym regionie. Przykładem lokalnego kryzysu może być mroczny przypływ, taki jak ten z powodu zatonięcia Eriki lub incydentu w fabryce chemicznej, takiej jak katastrofa bhopalna.

Globalny kryzys ekologiczny wpływa na całą biosferę i potencjalnie wszystkie gatunki. Najczęściej cytowane przykłady to ryzyko globalnego ocieplenia związanego z efektem szklarni, utrata różnorodności biologicznej, otwór warstwy ozonowej połączonej z emisją CFC lub deszczami kwasowymi powiązanymi z emisją siarki. Globalne kryzysy podążały za sobą podczas epok geologicznych, czasem z powodu abiotyki (takiego jak kredowo-paléogeniczne) lub biologiczne (takie jak zdarzenie Azolla). Jednak naukowcy zauważają zmianę składu obecnych ekosystemów niespotykanej prędkości podczas holocenu, co prowadzi wielu specjalistów do rozważenia obecnego okresu za początek szóstego wyginięcia i wejścia do antropocenu.

Niektóre gatunki skolonizowały na przykład całą (lub prawie) globę ziemską
Human, Ant, Mosquito.

Inne gatunki nie żyją na całym świecie naziemnym, ale są jednak reprezentowane przez dużą liczbę populacji rozproszonych w podobnych ekosystemach; Tak jest w przypadku dębu, który istnieje w praktycznie wszystkich obszarach umiarkowanych.

Duża liczba gatunków jest reprezentowana jedynie przez niewielką liczbę populacji, ze względu na dość silne wymagania klimatyczne; Tak jest na przykład pieczęć (jako przypomnienie, populacja jest zbiorem osób należących do tego samego gatunku i żyjących w tym samym miejscu).

Wreszcie, endemiczny gatunek SAK (gatunek endemiczny w miejscu jest gatunkiem, który tylko mieszka w tej lokalizacji) jest reprezentowany przez jedną populację. Zniknięcie tej populacji (na przykład z powodu zniszczenia jej jedynego środowiska życia) spowoduje zniknięcie gatunku. Zniszczenie regionu o wysokim endemizmie (obejmującym dużą liczbę gatunków endemicznych) spowoduje wyginięcie znacznej liczby gatunków, a zatem jest szczególnie ważne dla ochrony.

Lokalny kryzys ekologiczny może spowodować śmierć wielu osobników, zniknięcie populacji, nawet gatunku, jeśli był endemiczny. W zależności od gatunku i jego roli w ekosystemie, to zniknięcie może prowadzić do mniej lub bardziej ważnego pęknięcia w łańcuchu pokarmowym i mieć zmienny wpływ na przetrwanie innych żywych istot.

W przypadku globalnego kryzysu konsekwencje mogą być znacznie większe, ponieważ niektóre wyginięcia zaobserwowano zniknięcie ponad 90% gatunków. Jednak zniknięcie niektórych gatunków, takich jak dinozaury, poprzez uwalnianie nisz ekologicznych, pozwoliło na rozwój i dywersyfikację ssaków. Kryzys ekologiczny zatem paradoksalnie faworyzował różnorodność biologiczną.

Czasami kryzys ekologiczny może być zjawiskiem punktualnym i odwracalnym w skali ekosystemu. Ale bardziej ogólnie kryzysy ekologiczne mają duży długoterminowy wpływ. Rzeczywiście, jest to raczej szereg wydarzeń, które sobie pozwalają, aż do pewnego punktu pęknięcia. Z tego etapu, który może odpowiadać śmierci wielu osobników i wyginięciem jednego lub większej liczby gatunków, cofanie poprzedniego stanu stabilności nie jest już możliwe, a nowy stan będzie stopniowo wprowadzany.

Jeśli kryzys ekologiczny może być pochodzący z wyginięcia, może również zmniejszyć jakość życia osób pozostających przy życiu. Tak więc, nawet jeśli różnorodność ludności ludzkiej jest czasem uważana za zagrożoną (patrz w szczególności ludność tubylcza), niewiele zgadza się rozważyć zniknięcie gatunku ludzkiego w krótkim okresie. Jednak choroby epidemiczne, głód, wpływ na zdrowie degradacji jakości powietrza, kryzysy żywnościowe (patrz także biosûreté lub bezpieczeństwo żywności), zniknięcie środowisk mieszkalnych (patrz ekologiczne), akumulacja niezdegradowalnych toksycznych odpadów odpadowych , groźby zniknięcia flagowych gatunków (takich jak duże małpy, panda, wieloryb) … są również czynnikami wpływającymi również na dobre samopoczucie ludzi (patrz także etyczne).

Stare przykłady [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Kryzys ekologiczny nie są najnowszym zjawiskiem. Geolodzy podkreślili występowanie wielu globalnych kryzysów, które spowodowały ogromne wyginięcie gatunków. Różnorodne hipotezy mogą wyjaśniać te kryzysy, spadek meteorów, zmiany aktywności słonecznej, odrodzenie aktywności wulkanicznej, dryf kontynentów, zmiany w eustatycznych, anoksycznych zdarzeniach oceanicznych itp. Te biologiczne kryzysy umożliwiają w szczególności ustanowienie dużych cięć geologicznej skali czasowej.

W ludziach : Paleontolodzy ^{[[[ 4 ]} , W oparciu o badania genetyczne ludzkich populacji, uważają, że ludzkość już prawie zmarła 70 000 lat temu w Afryce Wschodniej, z powodu ekstremalnych suszy, które zmniejszyłyby populację ludzką o około 2000 osób, prawdopodobnie podzieloną na małe grupy. Według nich grupy ludzkie rozwodzą się 40 000 lat temu w jednej populacji panfrykańskiej, po 100 000 lat separacji.

Między 900 a 1700 Apr. J.-C. , nadmierna eksploatacja Wyspy Wielkanocnej przez Pascuans spowodowała upadek ich kultury i populacji. Model matematyczny ^{[[[ 5 ]} ustalili, że ich populacja nie powinna przekroczyć 2000 mieszkańców, aby mogli przetrwać na wyspie bez wyczerpania zasobu, który był dla nich niezbędny, dłoni kokosowej.

Najnowsze przykłady [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Nowszy, europejski kryzys ekologiczny Xiv ^{To jest} Wiek doprowadził do znacznego zmniejszenia populacji ludzkiej. Kryzys ten występuje, gdy Europa osiągnęła nasycenie jej pojemności obciążenia, biorąc pod uwagę znane techniki rolne (obszar, spalanie, próżne pastwisko) i biorąc pod uwagę próbki nieaktywnych władców ery (feudalizm). W tej sytuacji ograniczania zasobów żywności niezbędnych do populacji ekspansji przybycie Plagi Grande około 1346 r. Doprowadziło do zniknięcia ponad jednej trzeciej populacji europejskiej. Rozpowszechnianie drobnoustrojów z plagi było faworyzowane przez giełdy morskie i rozwój miast w tamtych czasach. Po zmniejszeniu populacji, europejska pojemność obciążenia stała się ponownie wystarczająca, a kryzys zmodyfikował techniki produkcji tamtych czasów, przy użyciu żelaznego pługa i polikultury rolnej (dla której marnotrawstwo aktywności – gnojowi – staje się natrętną innego – nawóz).

Na początku Xxi ^{To jest} Wiek, wielu specjalistów uważa, że ​​występuje poważny kryzys ekologiczny. Zaawansowane argumenty to:

Rozwój atmosferyczny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jednym z najczęściej cytowanych problemów jest to, że odnoszą się do ryzyka globalnego ocieplenia związanego z efektem cieplarnianym, spowodowanym gwałtownym wzrostem dwutlenku węgla i metanu w atmosferze. Globalne ocieplenie może prowadzić do powodzi azjatyckich delt (patrz także Eco -Referral), pomnożenia ekstremalnych zjawisk klimatycznych i ewolucji natury i ilości zasobów żywnościowych po wpływie na działalność rolniczą.

Wśród innych globalnych problemów możemy zacytować otwór warstwy ozonowej (ponieważ spowodował zakaz zastosowania chlorofluorokarbonów (CFC) i innych gazów halogenowych stosowanych w aerozolu i układach chłodniczych) lub deszcz kwasowych związanych z emisjami siarki.

Przemysł transportowy i motoryzacyjny ponosi część odpowiedzialności za wielkość tych emisji gazów cieplarnianych.

Degradacja, nawet zniknięcie niektórych siedlisk [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W wielu regionach pierwotna natura została zastąpiona środowiskiem zmodyfikowanym przez ludzi. Tak więc w Europie większość lasów hercyńskich została oczyszczona i zastąpiona intensywnymi uprawami, zaaranżowanymi sztucznymi jeziorami, posadzonymi wrzosowiskami. Część Azji (wschodnie Chiny, Indie, Azja Południowo -Wschodnia itp.), A także na Bliskim Wschodzie, od stuleci straciły dużą część pierwotnego siedliska, a nawet tysiąclecia.

W innych krajach z kruchą glebą, takimi jak Amazon, wylesianie lasu Amazonii na końcu kultury, często prowadzi do sytuacji pustynnienia. Rzeczywiście, gleby amazońskie są dość biedne i regularnie porzucane trzy do czterech lat po oczyszczeniu.

Moke Salant zostały wyeliminowane w ramach walki z komarami i rozwoju turystyki.

Katastrofa nuklearna w Czarnobylu w 1986 r. Była źródłem porzucenia dużych obszarów ornych i ogromnych podróży ludzkich populacji. Konsekwencje były dość nieoczekiwane, a najbardziej napromieniowane i długoterminowe zawalenie populacji owadów i pajęczaków, podczas gdy ssaki raczej prosperowały ^{[[[ 6 ]} …

Od teorii do praktyki: często przyjmuje się, że skorpiony byłyby jedynymi ocalałymi z wojny nuklearnej. Z pewnością owady i pajęczaki są bardzo dobrze odporne na ostre napromienianie w środowisku eksperymentalnym. Ale wypadek w Czarnobylu wykazał w perspektywie długoterminowej, że ich populacje bardziej cierpią na korzyści niż ssaki.

Wreszcie, powtarzające się katastrofy morskie prowadzą do zanieczyszczenia środowiska morskiego i wybrzeży podczas odgazowania lub gagów węglowodorów (patrz na przykład Amoco Cadiz).

Ewolucja dostępności i jakości wody [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jednym z najbardziej palących pytań są te związane z dostępnością wody, a szczególnie w wodzie pitnej. Galopowanie demografii jest pierwotnie, lokalnie, przeludnieniem, prowadzi do rosnących potrzeb wody (również związanych ze wzrostem jakości życia), a z drugiej strony rosnące trudności w zarządzaniu wodą zanieczyszczenia, których nie można już brać pod uwagę przez środowisko naturalne .

Ewolucja produkcji odpadów [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Podobnie powstaje rosnący problem gospodarki odpadami, szczególnie w krajach uprzemysłowionych. Ostatnie dziesięciolecia Xx ^{To jest} Century odnotowano wzrost liczby odpadów, w tym w szczególności odpadów toksycznych (takich jak dioksyna), ostateczne odpady z przemysłu jądrowego lub po prostu duże ilości odpadów niezmiennych. Odpady te mogą być przyczyną nowotworów w populacjach. W niektórych krajach rozwinęły się gigantyczne publiczne składowiska.

Modyfikacja konkurencji między gatunkami [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Kolejną konsekwencją rozwoju obecności człowieka na świecie jest wpływ wprowadzenia gatunków egzotycznych, w konkursie z gatunkami lokalnymi (takimi jak mały żółw na Florydzie oferowane dzieciom, a następnie wydane z natury, glony Taxifolia Caulerpa na Morzu Śródziemnym lub inwazją królików w Australii). Te wprowadzenia są często mimowolne, rozproszone przez łodzie lub samoloty. Niektórzy obawiają się również wpływu, że sadzenie zmodyfikowane genetycznie może mieć uprawę.

Mnożenie kryzysów związanych z biosûreté [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Wskaźnik uogólnionego pojawienia się kryzysu ekologicznego dotyczy świadomości mnożenia mniej lub bardziej lokalnych kryzysów związanych z biosûreté: wśród których szalona krow W przypadkach raka związanych z narażeniem na środowisko. Ta świadomość nie jest wyjątkiem od zjawisk medialnych, które wzmacniają wymiar strachu i nadmiernie ocenia pojęcie ryzyka, czasem trudne do opanowania. Jest to na przykład przypadek medialnych reklam istniejącego ryzyka na zjawisko ptasiej grypy i jej konsekwencje, jesienią 2005 r., Które ostatecznie nie okazały się. Zjawiska te zadają nowe pytania naszym rządom, ponieważ trudno jest działać szybkie i skuteczne, najlepiej chronić populacje, w świecie, w którym granice danych naukowych na temat kryzysu ekologicznego sprawia, że ​​ewoluujemy w kontekście „niepewności ^{[[[ 8 ]} .

Wysoki rytm zniknięcia gatunków [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Oprócz obserwacji ewolucji cech biosfery, eksperci uważają, że zniknięcie gatunków występuje obecnie w bardzo wysokim tempie. Zniszczenie środowisk naturalnych, któremu towarzyszy degradacja gleby, miała wpływ na różnorodność biologiczną (flora i fauna), co spowodowało zniknięcie lub niedobór wielu gatunków, takich jak wilk, niedźwiedź brązowy, żubr, Lynx. Jednak inne gatunki były w stanie prosperować w nowych niszach ekologicznych. W ostatnich latach przełowienie spowodowało również poważną nierównowagę w kręgach morskich. W ten sposób wiele gatunków rekinów jest zagrożonych. Jednak te drapieżniki są ostatecznymi regulatorami ekosystemów morskich … od których polegają z kolei ekosystemy naziemne. Ta nierównowaga może między innymi prowadzić do rozprzestrzeniania się małych ryb i niedoboru glonów, które według szacunków przynosi pół lub dwie trzecie dwoksygenu obecnego w atmosferze.

Rozwój miast zmniejszył obszary dystrybucji gatunków, ale był w stanie promować innych (obecność parków i ogrodów). Niektóre gatunki zwierząt skorzystały z istnienia stacji, kościołów, podziemnych. Jednak wiele zwierząt znika na autostradach, utopionych w kanałach lub znokautowanych o okna.

Współczynnik wyzwalający konflikt zbrojny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Środowisko było jednym z czynników wyzwalających ludobójstwo w Rwandzie ^{[[[ 9 ]} . Rwanda widziała, że ​​jego populacja wzrosła z 1,9 miliona ludzi w 1948 r. Do ponad 7,5 miliona ludzi w 1992 r. Populacja tak wysokiej na tym małym terytorium sprawiła, że ​​Rwanda była jednym z najbardziej gęsto zaludnionych krajów Afryki. Ilość gruntów dostępnych dla rolnictwa żywności znacznie się zmniejszyła, pozostawiając szeroką markę ziemi bez ziemi i bezrobotnych.

Czynniki kryzysu ekologicznego [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Przyczyny obecnego kryzysu ekologicznego wydają się być wynikiem rozwoju kilku czynników, których trudno jest ustalić i datować przyczyny. Główne przyczyny obecnego załamania różnorodności biologicznej to cztery, pierwsze, pierwsze przez samą wyjaśnienie dwóch trzecich: zniszczenie i zanieczyszczenie siedlisk. Pozostałe przyczyny to nadmierna eksploatacja zasobów naturalnych, anarchiczne rozpowszechnianie gatunków na całej planecie („ruletka ekologiczna”), niektóre stają się gatunkami inwazyjnymi, w końcu zmiany klimatu ^{[[[ dziesięć ]} . W ten sposób nabywane jest, że aktywność gatunku ludzkiego jest pierwszym wyjaśnieniem.

W przypadku Geneviève Férone istnieje zbieżność czterech czynników ekologicznych związanych ze sobą, które mogą powodować globalną awarię ekologiczną, przewidywalną około 2030 r., Jeśli do tego czasu nie zostanie wykonana drastyczna miara:

Według niej tylko światowa polityka globalna i zmiana krótkoterminowego stylu życia, a następnie postęp naukowy i długoterminowy rozwój, mogą uniknąć wyczerpania łańcucha żywnościowego, głodu, pęknięć społecznych i wojen ^{[[[ 11 ]} .

Sprawa ludzka [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Nowsze jest jednak wpływ z powodu pojedynczego gatunku na biosferę: gatunek ludzki. Człowiek, wszystkożerny drapieżnik, od dawna jest prostym elementem między innymi w naturalnych ekosystemach. Dzięki przejęciom technologicznym ^{[[[ dwunasty ]} I do silnego wzrostu demograficznego, człowiek jest jedynym gatunkiem, którego aktywność ma duży wpływ na jego środowisko życia. Początek tego wpływu pochodzi z początków rolnictwa w neolicie. Chociaż od dawna jest zaniedbywany przez ekologów, ekologia człowieka uważa teraz człowieka za nowy czynnik ekologiczny i bada wpływ jego działalności na jego środowisko życia.

Gatunek ludzki różni się od innych żywych gatunków do różnych tytułów:

• Gatunek migrował i skolonizował praktycznie wszystkie kontynenty. Z rzadkimi wyjątkami (wyjątkowo zimne lub bardzo suche środowiska), człowiek rozprzestrzenił się na całej powierzchni Ziemi.
• Antropizacja: Man modyfikuje swoje środowisko życia dobrowolnie i świadomie (wraz z rolnictwem modyfikuje krajobraz, sprawia, że ​​las prawie nieodwracalnie wycofuje się, aby budować miasta; zastępuje pewne społeczności roślin sztucznych ekosystemów, pola lub łąki) ^{[[[ dwunasty ]} .
• Człowiek zakłóca równowagę biosfery i różnorodności biologicznej poprzez swoją aktywność rolną i przemysłową (na przykład poprzez uwalnianie dużych ilości fosforanów, w postaci nawozów lub detergentów, fosforany odpowiedzialne za eterpanie niektórych środowisk wodnych);
• Człowiek jest jedynym gatunkiem, którego aktywność w punkcie globu może mieć konsekwencje w zupełnie innym punkcie (na przykład emisja gazów cieplarnianych przez kraje rozwinięte jest uważane za odpowiedzialne za pewne globalne ocieplenie, co może sama prowadzić do zniknięcia z Bangladeszu; patrz także przejście radioaktywnej chmury z eksplozji elektrowni Czarnobylu powyżej znacznej części Europy, która jest nadal odpowiedzialna za zanieczyszczenie).

Udział w protokole Kioto w styczniu 2011 r.:

• Kraje, które ratyfikowały protokół
• Kraje sygnatariusze na chwilę ratyfikując
• Kraj wycofał się z protokołu
• Kraj wciąż nie -signatoria

Jeśli aktywność antropogeniczna jest dziś uważana za odpowiedzialne głównie za to, co stało się powszechne w nazywaniu „globalnym kryzysem ekologicznym”, gatunek ludzki jest również jedynym gatunkiem, który działa świadomie i celowo, aby przywrócić niektóre równowagi globalne (na przykład poprzez protokoły międzynarodowe, takie jak protokół z Kioto). Dla wielu specjalistów utrzymanie różnorodności biologicznej jest warunkiem Sine qua non W celu przeżycia biosfery, stąd mnożenie konferencji związanych z różnorodnością biologiczną.

Zgodnie z tezą „Historyczne korzenie naszego kryzysu ekologicznego” historyka Lynna White’a, pochodzenie kryzysu ekologicznego pochodzi częściowo z zachodniego i średniowiecznego chrześcijaństwa, które opierało się na antropozoficznej biblijnej narracji Księgi Genesis ^{[[[ 13 ]} Zapraszanie człowieka do zdominowania natury (tak zwanej „despotycznej” interpretacji) ^{[nie jasne]} . Inne fragmenty genezy można jednak analizować inaczej: wszystkie stworzenia mają wartość wewnętrzną ^{[[[ 14 ]} (Interpretacja znana jako „Zarząd”) i człowiek jest zapraszany do „kultywowania i utrzymania” ogrodu świata ^{[[[ 15 ]} ; Ludzkość (która ma taki sam korzeń co Humus) pochodzi z ziemi (po hebrajsku Ha-Edma „Ziemia”, „glina”, która dała Adama) jak wszystkie inne gatunki i dlatego nie może domagać się żadnej wyższości ^{[[[ 16 ]} (Interpretacja znana jako „obywatel”) ^{[[[ 17 ]} .

Artykuł opublikowany w czasopiśmie Natura z 7 czerwca 2012 , podpisany przez 22 naukowców i zatytułowany „Zbliżanie się do zmiany stanu w biosfery Ziemi”, podkreśla ryzyko, z powodu kilku dziesięcioleci, brutalnego przejścia ze światowego ekosystemu z jego obecnego stanu na zupełnie inny stan, który może powodować masywne Wyginięcie dramatycznych gatunków i konsekwencji dla gatunku ludzkiego. Wyjaśnia, że ​​znaczne zakłócenia związane z działalnością człowieka do ekosystemów i ich procesy regulacyjne zbliżają się do progów, poza których mogą wystąpić brutalne i nieodwracalne zmiany. Działania zalecane w celu ochrony przed tymi zagrożeniami są, oprócz poprawy biologicznej perspektywy poprzez wykrycie wczesnych oznak krytycznych przejść i pętli sprzężenia zwrotnego, które je wzmacniają, zmniejszając tempo wzrostu populacji i zużycie przez głowę, szybki wzrost liczby energii innych innych Niż skamielina w ocenie energii, poprawa rentowności rolniczej zamiast uprawy nowego gruntów, zachowanie zbiorników różnorodności biologicznej. Gazeta Uwolnienie poświęcił plik tym artykule w dniu 08/10/12.

Jednak proces prowadzący do globalnego kryzysu ekologicznego ma starożytne pochodzenie. Rzeczywiście, odpowiedzialność człowieka w wymieraniu Megafauna w Australii (ptaki torbaczowe i gigantyczne; około 40 000 do 20 000 lat przed dzisiaj) ^{[[[ 18 ]} , na Madagaskaru (słonie i hipopotamia krasnoludów, gigantyczne lemurki; około 1500 lat przed dzisiaj) ^{[[[ 19 ]} , na półkuli północnej (Mammoth, Aurochs, Bison itp.; między 4000 a 12 000 lat przed dzisiaj) ^{[[[ 20 ]} jest coraz mniej wątpliwości. Te emblematyczne wyginięcia nie uwzględniają ogromnego wpływu rolnictwa, które przyczyniło się do OUT prawie wszystkich populacji dużych drapieżników i dużych roślinożerców: szacuje się, że „dzika” biomasa wzrosła w mniej niż 10 000 lat (rzędu wielkości czasu trwania czasu trwania procesu rozwoju rolnictwa do dziś) raportu o wadze około 100 na 1 do 1 na 100 zgłoszony do biomasy „krajowej” ^{[[[ 21 ]} . Masowe wymieranie bezpośrednio związane z obecnym ludzkim drapieżnikiem (oceany, wysokie szerokości geograficzne) są równie masywne. Należy zatem obawiać się globalnego i brutalnego upadku ekosystemów, od których zależy życie ludzkie, a wielu badaczy uważa wyginięcie człowieka coraz mniej prawdopodobnych podczas Xxi ^{To jest} wiek ^{[[[ 22 ]} .

Pochodzenie filozoficzne i religijne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jednak wpływ kryzysu ekologicznego gwałtownie wzrósłby w środku Xix ^{To jest} wiek ^{[[[ dwunasty ]} , potem o Xx ^{To jest} z jednej strony wiek ze względu na wzrost całkowitej populacji (patrz także przejście demograficzne), z drugiej strony z powodu rozwoju gospodarczego i przemysłowego z drugiej połowy Xx ^{To jest} wiek (patrz także spadek i zrównoważony rozwój). Pochodzenie tego kryzysu pochodzi również z kryzysu społecznego generowanego przez współczesny indywidualizm.

Właśnie dlatego wielu myślicieli religijnych widzi główne przyczyny kryzysu w paradygmatu, która miała miejsce podczas renesansu, a nawet więcej z XVII ^{To jest} wiek z narodzinami współczesnej nauki i kolejnym rozwojem technik z rewolucji przemysłowej:

Według Jeana Bastaire’a globalny kryzys ekologiczny znalazłby swoje pochodzenie w filozofii Kartezjusza, zgodnie z którym człowiek musiał „stać się mistrzem i posiadaczem natury” ( Dyskurs na temat metody , Szósta część) ^{[[[ 23 ]} .

Ta analiza jest potwierdzona przez Fabien Revol w jego komentarzu do encykliki Laudato tak papieża Franciszka, który widzi w globalizacji paradygmatu technokratycznego przyczyny kryzysu ekologicznego. Zgodnie z tym teologiem, w rzeczywistości filozofia mechanistyczna Kartezjusza byłaby historycznym źródłem kryzysu ekologicznego, przez który przechodzimy. Rzeczywiście, w dualizmie kartezjańskim między ciałem a umysłem ” nic rozległego (Rozszerzony) jest pozbawiony umysłu i jest definiowany tylko przez jego fizyczne pomiary, wymierne wymiary i pozycję, którą jego obiekty zajmują w przestrzeni (punkt odniesienia kartezjański). Możliwe jest zatem zastosowanie praw matematycznych w celu przekształcenia przyrody, a mężczyźni mogą „jako mistrzowie i właściciele natury”, z iluzją nieskończoną dostępność towarów planety. Mężczyźni zostaliby zmuszani do nadmiernej eksploatacji zasobów naturalnych ^{[[[ 24 ]} .

Vittorio Hösle idzie w tym samym kierunku: myśli, że pęknięcie między człowiekiem a naturą w pełni osiągnęło wraz z Kartezjuszem poprzez ustanowienie relacji opozycji między coś do przemyślenia (myślenie) i nic rozległego (rozszerzony). „[Ten] rozwód, mówi Hösle, będzie podstawą dla współczesnych nauk przyrodniczych” ^{[[[ 25 ]} . Ta dualistyczna wizja relacji człowieka-naturalnego jest zwieńczeniem procesu, który zmierza w kierunku tendencji subiektywności do wznoszenia się nad światem ^{[[[ 26 ]} .

Według Michela Maxime Eggera, początki kryzysu ekologicznego sięgają paradygmatu zachodniej nowoczesności, który pojawił się pod koniec średniowiecza. W tym czasie zmieniły się tryby reprezentacji natury, istoty ludzkiej i Boga. Bóg został wydalony z natury, aby zrobić miejsce dla dualistycznej wizji ^{[[[ 27 ]} .

Według ortodoksyjnego teologa Jean-Claude Larcheta, który popiera swój argument na temat analizy pism ojców Kościoła (zwłaszcza ze Świętego Maxime, spowiednik), należy szukać duchowych podstaw kryzysu ekologicznego Paradygmat, który „powstaje w renesansie, w szczególności w następujących elementach: humanizm, naturalizm, racjonalizm, indywidualizm, podbój Nowego Świata, dualizm duszy, mechanizacja ciał, odległego boga zegarka ^{[[[ 28 ]} .

Według filozofa Bernarda Feltza kryzys ekologiczny byłby kryzysem nowoczesności, który prowadzi do przesłuchania pojęcia postępu, który leży u podstaw współczesnego projektu, do tego stopnia, że ​​niektórzy mówią o „kryzysie cywilizacji”. Opowiada się za „krytycznym” postawą, której celem jest zwrócenie uwagi na znaczenie i granice podejścia naukowego ^{[[[ 29 ]} .

Papież Franciszek w Encyklica Laudato tak , potępia zagrożenia ważące ląd, wspólny dom. Kiedy szuka przyczyn, wyznacza antropocentryzmu współczesnego człowieka jako pierwszą ludzką sprawę, z której drugi przepływa, hegemonia modelu technokratycznego. Te dwie przyczyny prowadzą do indywidualizmu, relatywizmu, konsumpcjonizmu, obecnie objawiającej się w społeczeństwach technicznie zaawansowanych i które są bezpośrednimi ludzkimi przyczynami złych osób cierpiących przez Ziemię. Według Michela Mahé ta forma odchylonego antropocentryzmu rezonuje z postawą i filozoficznym projektem Kartezjusza ^{[[[ 30 ]} .

Dla irańskiego filozofa Hosseina Nasra, uważanego za założyciela ekologii w krainie muzułmańskiej ^{[[[ trzydziesty pierwszy ]} , „Kryzys ekologiczny jest tylko outsourcingiem wewnętrznej nieładu […], głównie ze względu na różne zastosowania współczesnej nauki. […] Po utraty wizji wszechświata specyficznej dla średniowiecznego chrześcijaństwa […] Ta nauka ignoruje lub zaprzecza istnianiu rzeczywistości, która wykracza poza materialny aspekt natury ” ^{[[[ 32 ]} .

Pochodzenie ekonomiczne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Zniesiono kilka głosów, aby wyrazić krytykę środowiska kapitalizmu. Te głosy były w stanie wzrosnąć na przełomie Xxi ^{To jest} Century, po definicji ONZ zrównoważonego rozwoju.

Jak podkreśla Jean-Marc Jancovici ^{[[[ 33 ]} Rewolucja przemysłowa jest istotną przyczyną obecnego globalnego ocieplenia; Ogromne zastosowanie paliw kopalnych (węgiel, a następnie olej) nagromadziły się w atmosferze, duża ilość gazów cieplarnianych.

André Gorz potwierdza także strukturalny związek między kryzysem ekologicznym a nadmierną konsumpcją wywołaną przez kapitalizm i zachodnim stylem życia ^{[[[ 34 ]} .

Ten związek między kryzysem ekologicznym a nadmierną konsumpcją jest potwierdzony przez raport zastępcy Jacquesa Le Guen „Ochrona lasów tropikalnych i ich różnorodności biologicznej, przed degradacją i wylesianiem” ^{[[[ 35 ]} . Kryzysy środowiskowe i kryzys społeczno-ekonomiczny mogą również wpływać na siebie i generować okrutne koło ^{[[[ 36 ]} .

Naomi Klein uważa, że ​​istnieje istotna niezgodność między kapitalizmem a szacunkiem dla środowiska ^{[[[ 37 ]} .

Pochodzenie psychologiczne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Amnezja ekologiczna stanowi, że każde pokolenie uważa się za początkowy punkt odniesienia Ekosystem, który znał od jego narodzin. Pojęcie naturalności ewoluowało w stosunku do pokoleń, zgodnie z selektywnością pamięci jednostek ^{[[[ 38 ]} .

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Jean-Philippp Bart (ty.), Kryzys ekologiczny i zabezpieczenie stworzenia, protestanckie podejście , Paryż, pierwsza część, 2017, 156 s. 1.
• Jean-hugues Barthélémy, Towarzystwo wynalazków. Dla filozoficznej architektoniki wieku ekologicznego , Paryż, Materialological, 2018, 432 s. 1.
• Gabriel Bortzmeyer, Joanne Clavel i Frédéric Ducarme ” Hollywood, zniekształcające lustro ekologii », W Cynthia Fleury i in . (Ty.), Troska natury: uczyć się, wymyślać, rządzić , Paris, National Center for Scientific Research, 2017, s. 1. 219-229.
• Dominique Bourg i Philippe Roch (reż), Kryzys ekologiczny, kryzys wartości? Wyzwania dla antropologii i duchowości Genève, Work and Faith, 2010, 333 s.
• Valérie Cabanes, Nowe prawo do Ziemi, aby zakończyć Ekkocyd , Paris, Seuil, 2016, 364 s. (ISBN 9782021328615 ) .
• Michel Maxime Egger, Ziemia jako siebie, odniesie Genève, Work and Faith, 2012, 336 str. (ISBN 978-2830914450 ) .
• Emile Etmanele przysięga Kerish, Mój projekt ekologiczny. 2. W skrócie technik sanitarnych środowiskowych w DRK , Kinshasa, Center for Scientific Research, Publishing and Chortering of Scientific Documents – Institut Higure Pédagogique de La Gombe, 2017, 309 str. (ISBN 979-10-95681-15-1 ) .
• Vittorio Hösle, Filozofia kryzysu ekologicznego , Matthieu Dumont (Trad.), Paris, WildProject, 2009, 250 str.
• Jean-Claude Larchet, Duchowe podstawy kryzysu ekologicznego , Genève, Syrtes, 2018, 140 str.
• Damien Millet i Éric Toussaint, Kryzys, jakie kryzysy? , Bruksela, Aden; Genewa, Europe Tiers World Center; Liège, komitet anulowania długu trzeciego świata, 2010, 285 s.
• Julien Wosnitza, Dlaczego wszystko się załamie , Paryż, linki do wydania, 2018, 89 str. (ISBN 979-1-0209-0607-6 ) .

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]