[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/laheycourt-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/laheycourt-wikipedia\/","headline":"Laheycourt – Wikipedia","name":"Laheycourt – Wikipedia","description":"before-content-x4 Laheycourt to francuska gmina znajduj\u0105ca si\u0119 w dziale Meuse, w regionie Grand EST. after-content-x4 Table of Contents Sytuacja [[[","datePublished":"2021-07-16","dateModified":"2021-07-16","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/b\/b8\/55271-Laheycourt-Sols.png\/310px-55271-Laheycourt-Sols.png","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/b\/b8\/55271-Laheycourt-Sols.png\/310px-55271-Laheycourt-Sols.png","height":"246","width":"310"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/laheycourt-wikipedia\/","wordCount":8796,"articleBody":" (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Laheycourt to francuska gmina znajduj\u0105ca si\u0119 w dziale Meuse, w regionie Grand EST. (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4 Table of ContentsSytuacja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] S\u0105siednie gminy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Typologia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Zagospodarowanie terenu [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Demografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Miejsca i zabytki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Osobowo\u015bci powi\u0105zane z gmin\u0105 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Heraldyka [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Powi\u0105zane artyku\u0142y [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Linki zewn\u0119trzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Sytuacja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Rzeka Ch\u00e9e przecina miasto ze wschodu na zach\u00f3d. To jest rzeka 65 km kt\u00f3ry przecina departamenty Meuse i Marne. Zajmuje swoje g\u0142\u00f3wne \u017ar\u00f3d\u0142o w Marat-La-Grande. Rzuca si\u0119 w Saulks w g\u00f3r\u0119 rzeki Vitry-en-P\u00e9thois (Marne). Nale\u017cy do basenu Sekinowego przez Saulks, a potem do Marne. Ch\u00e9e ma wa\u017cny dop\u0142yw, w\u0105troba. \u015aredni przep\u0142yw w Laheycourt wynosi oko\u0142o 2 metr\u00f3w na sekund\u0119. (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4S\u0105siednie gminy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Typologia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Laheycourt jest wsi, poniewa\u017c jest to jedna z gmin, kt\u00f3re nie s\u0105 zbyt lub bardzo g\u0119ste, w sensie miejskiej bramki g\u0119sto\u015bci insee [[[ Notatka 1 ] W [[[ Pierwszy ] W [[[ 2 ] W [[[ 3 ] . Ponadto gmina jest cz\u0119\u015bci\u0105 obszaru przyci\u0105gania bar-lew, kt\u00f3rego jest miastem korony [[[ Uwaga 2 ] . Obszar ten, kt\u00f3ry \u0142\u0105czy 86 gmin, jest podzielony na obszar 50 000 do mniej ni\u017c 200 000 mieszka\u0144c\u00f3w [[[ 4 ] W [[[ 5 ] . Zagospodarowanie terenu [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Mapa infrastruktury i u\u017cytkowanie grunt\u00f3w gminy w 2018 r. (CLC). Zaj\u0119cie gleb gminy, poniewa\u017c wy\u0142ania si\u0119 ona z europejskiej bazy danych biofizyki pokrycia terenu korynowego (CLC), jest oznaczona znaczeniem terytori\u00f3w rolnych (55,7% w 2018 r.), Niemniej jednak spad\u0142o w por\u00f3wnaniu z 1990 r. (57,7%) . Szczeg\u00f3\u0142owa dystrybucja w 2018 r. Jest nast\u0119puj\u0105ca:Prerie (42,7%), lasy (38,6%), grunty orne (13%), obszary zurbanizowane (3,2%), wody kontynentalne [[[ Uwaga 3 ] (2,5%) [[[ 6 ] . (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4IGN zapewnia r\u00f3wnie\u017c narz\u0119dzie online do por\u00f3wnania ewolucji w czasie okupacji gminy gminy (lub terytoriach do r\u00f3\u017cnych skal). Kilka epok jest dost\u0119pnych w postaci kart lotniczych lub zdj\u0119\u0107: karta Cassini ( XVIII To jest Century), mapa personelu (1820\u20131866) i obecny okres (1950 do dzi\u015b) [[[ 7 ] . Od 1756 r Lahaicourt . Niekt\u00f3re nieistotne warianty pojawiaj\u0105 si\u0119 od czasu do czasu: Laheicourt (1766, 1773), LaHaycourt (1771), Lah\u00e9court (1775). Laheycourt (1774, 1778, 1786, 1793). Mapa Cassini z 1759 r. Wskazuje: La Heycourt [[[ 8 ] . Obecna pisownia jest niezb\u0119dna z 1802 roku. . 6 wrze\u015bnia 1914 Jest to \u201ewalka Laheycourt, Villers-Aux-Vent, Bois de Laimont\u201d. Przechodz\u0105c do herb\u00f3w na p\u00f3\u0142noc od Villers-Aux-Vents (Cote 190), trzydziesty pierwszy To jest Pu\u0142k piechoty pojawia si\u0119 przeciwko wrogowi w Laheycourt; Walcz\u0105c, zajmie si\u0119 przydzielon\u0105 pozycj\u0105, kt\u00f3rej zaciekle broni przez ca\u0142y ranek pomimo znacznych strat. Ale jednostki tankowania na wk\u0142adach jest trudne, a wycofanie si\u0119 odbywa na Laimont, gdzie pu\u0142k ma na celu zorganizowanie i utrzymanie za wszelk\u0105 cen\u0119 drewna na wsch\u00f3d od tej wioski, na p\u00f3\u0142noc od drogi Bar-le-le-Duc-Ch\u00e2lons. Od 7 do 11 wrze\u015bnia , Pu\u0142k utrzymuje t\u0119 pozycj\u0119 bez niepowodzenia. Pomimo strat spowodowanych przez gwa\u0142towne podmuchy artyleryjskie wroga, pomimo s\u0142abo\u015bci si\u0142y roboczej, pu\u0142k energicznie opiera si\u0119 wszystkich pr\u00f3b wroga zmuszania naszych linii. . 11 wrze\u015bnia , wr\u00f3g przechodzi na emerytur\u0119, a po\u015bcig rozpoczyna si\u0119 w kierunku p\u00f3\u0142nocy przez Belval, Coldos, Avocourt. Kolej [[[ 9 ] W [[[ dziesi\u0119\u0107 ] W [[[ 11 ] Program krajowy zosta\u0142 ustalony przez prawo 12 lipca 1865 : Koleje lokalnych zainteresowa\u0144 na drogach. Chodzi o to, aby tworzy\u0107 linie po ni\u017cszych kosztach, u\u017cywaj\u0105c ramienia dr\u00f3g, co u\u0142atwia konstrukcj\u0119 zar\u00f3wno dla przyczepno\u015bci, jak i dostawy materia\u0142\u00f3w. W tym czasie kultywatorzy prosili o transport zb\u00f3\u017c, mleka, ser\u00f3w, ale tak\u017ce bran\u017c metalurgicznych w Meuse. W\u0142a\u015bnie w tym programie w\u0105ska linia kolejowa (1 m) jest wdra\u017cana Pierwszy Jest Lipiec 1879 Mi\u0119dzy Laheycourt a Revigny lub 15 km . Rozszerza si\u0119 na triaucourt lub 20 km w 1880 r. (Zam\u00f3wienie 25 lipca ). Nazywa\u0142a si\u0119 \u201etramwaj\u201d (poniewa\u017c kr\u0105\u017cy wzd\u0142u\u017c drogi) i nazywany w Laheycourt \u201eThe Tacot\u201d. S\u0142u\u017cy\u0142a wioskom: Triaucourt, Vaubecourt, Lisle-en-Barrois, Villotte-devant-Luppy, Laheycourt, Auz\u00e9court, Noyers, Brabant-le-Roy, Revigny (mapa linii [[[ dwunasty ] W [[[ 13 ] ). Linia zostanie zamkni\u0119ta w 1936 roku. Stacja Laheycourt znikn\u0119\u0142a. Znajdowa\u0142 si\u0119 po lewej stronie drogi D20 pochodz\u0105cych z Auz\u00e9court, nieco przed \u015bcie\u017ck\u0105 P\u00e2quis. Droga by\u0142a na ramieniu D137, a nast\u0119pnie D20 z Auz\u00e9court. Po dworcu kolejowym przecina drog\u0119, a nast\u0119pnie biegnie wzd\u0142u\u017c ogrod\u00f3w przed do\u0142\u0105czeniem do ramienia D902 przy wyj\u015bciu z Laheycourt (po lewej stronie by\u0142y \u0142adunki, kt\u00f3rych \u015blady s\u0105 nadal widoczne) w celu udania si\u0119 do Villotte-devant- \u017ba\u0142obny [[[ 14 ] . W 1914 r. Mi\u0119dzy Laheycourt a Revigny by\u0142y trzy poci\u0105gi w ka\u017cdym kierunku. Czas trwania podr\u00f3\u017cy wynosi\u0142 oko\u0142o 50 minut [[[ 14 ] . Linia trwa\u0142a po Revigny South do Haironville, ponad 27 km. Linia by\u0142a mieszanymi podr\u00f3\u017cnikami-Marchandises. W swojej p\u00f3\u0142nocnej cz\u0119\u015bci (Triaucourt-Revigny) by\u0142 u\u017cywany do transportu produkt\u00f3w rolniczych, ale zw\u0142aszcza do drewna Laheycourt i fosforan\u00f3w (przed 1900 r.), Albo w postaci guzk\u00f3w, kt\u00f3re zostan\u0105 rozpylone w Moulins of Revigny, albo pod proszkiem proszkowym, albo pod proszkiem proszku Forma w torbach, z Laheycourt Mills i Villotte-Devant-Luppy, kt\u00f3re zostan\u0105 pobrane w Ferr\u00e9 Network w Revigny w celu wysy\u0142ki w innych regionach. Konstrukcja i wykorzystanie linii zosta\u0142y powierzone L\u00e9on Souli\u00e9, in\u017cynierowi, za zgod\u0105 z prefektem Muszu 10 pa\u017adziernika 1876 [[[ 9 ] . Jednak jego firma Compagnie des Chemins de Rail of Local Interest w Meuse zbankrutowa\u0142a 16 lipca 1886 , po siedmiu latach wyzysku. Dzia\u0142alno\u015b\u0107 zosta\u0142a podj\u0119ta przez Departament Meuse, a nast\u0119pnie przez Meusian Company of the Railways (Varinot Company) w 1892 r. Ma\u0142a lokomotywa 031T-C.M. N \u00b0 26, 14 ton pustej, ochrzczonej \u201eLa Suzanne\u201d zosta\u0142a wdro\u017cona do s\u0142u\u017cby Stycze\u0144 1891 na linii [[[ 15 ] . Zosta\u0142 przywr\u00f3cony i znajduje si\u0119 w bar-lec (Chemin du varinot). Wznowi\u0142 us\u0142ug\u0119 1 maja 2022 r. Na turystyczn\u0105 podr\u00f3\u017c komercyjn\u0105 o 4,2 km (8,4 km podr\u00f3\u017cy w obie strony) wzd\u0142u\u017c \u015bwi\u0119tego toru, z czterema wagonami i setk\u0105 podr\u00f3\u017cnik\u00f3w. Ta farma odb\u0119dzie si\u0119 w ka\u017cd\u0105 niedziel\u0119. Start odbywa si\u0119 29, Chemin du varinot, bar-lec-dic [[[ 16 ] . Uk\u0142ad pe\u0142nej drogi w 1883 r [[[ 17 ] (Poszukaj arkusza ” Ch\u00e2lons-su-marne. Bar-le-Duc ; 29 “w tabeli monta\u017cowej) UWAGA: W 1916 r. Skonstruowano lini\u0119 \u201e6bis\u201d, aby s\u0142u\u017cy\u0107 frontowi od Revigny. Praktycznie wzd\u0142u\u017c linii 6 w skrzy\u017cowaniu Laheycourt, ale kontynuowa\u0142 Sommeilles bez przekraczania Ch\u00e9e. Lista kolejnych burmistrz\u00f3w Okres Zidentyfikowa\u0107 Etykieta Jako\u015b\u0107 Brakuj\u0105ce dane maj\u0105 zosta\u0107 zako\u0144czone. Mars 2001 Maj 2020 Didier Mass\u00e9 samego siebie Prezydent Wsp\u00f3lnoty Gmin Maj 2020 W trakcie Jean-Jacques Wesrich [[[ 18 ] Demografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Ewolucja liczby mieszka\u0144c\u00f3w jest znana dzi\u0119ki spisom ludno\u015bci dokonanym w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Populacje prawne gmin s\u0105 publikowane co roku przez INSEE. Spis powszechny opiera si\u0119 teraz na corocznym gromadzeniu informacji, sukcesywnie dotycz\u0105cej wszystkich terytori\u00f3w miejskich w ci\u0105gu pi\u0119ciu lat. W przypadku gmin z mniej ni\u017c 10 000 mieszka\u0144c\u00f3w badanie spisowe dotycz\u0105ce ca\u0142ej populacji przeprowadzane s\u0105 co pi\u0119\u0107 lat, a populacje prawne w latach \u015brednich szacuje si\u0119 na podstawie interpolacji lub ekstrapolacji [[[ 19 ] . Dla gminy pierwszy wyczerpuj\u0105cy spis spisowy w ramach nowego systemu zosta\u0142 przeprowadzony w 2005 r. [[[ 20 ] . W 2020 r. Miasto mia\u0142o 365 mieszka\u0144c\u00f3w [[[ Uwaga 4 ] , w spadku o 8,98%w por\u00f3wnaniu do 2014 r. (Meuse: -4,45%, Francja wyklucza Mayotte: +1,9%). Ewolucja populacji [Modyfikator] 1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851 1 350 1 303 1 253 1 215 1 273 1 261 1 282 1 218 1 245 Ewolucja populacji [Modyfikator] , Suite (1) 1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896 1 117 1 051 1 004 972 1 012 1 006 1 003 965 860 Ewolucja populacji [Modyfikator] , Suite (2) 1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954 727 670 614 526 493 472 447 403 415 Ewolucja populacji [Modyfikator] , Suite (3) 1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2006 2010 391 343 324 416 445 372 382 383 384 Ewolucja populacji [Modyfikator] , Suite (4) 2015 2020 – – – – – – – 406 365 – – – – – – – Histogram ewolucji demograficznej EMOURONY Na XVIII To jest wiek i do ko\u0144ca Xix To jest Century, w Laheycourt jest wielu emiulerzy (lub remulator\u00f3w): pracownik, najcz\u0119\u015bciej w\u0119drowny, kt\u00f3ry wyostrza no\u017ce, no\u017cyczki i inne ostre przedmioty na kierownicy, og\u00f3lnie z peda\u0142em, kt\u00f3re porusza z nim. Istnieje r\u00f3wnie\u017c mniej, mniej liczne ga\u017aniki: rzemie\u015blnik, pracownik, kt\u00f3ry produkuje narz\u0119dzia i instrumenty \u015bcinaj\u0105ce w \u017celazku u\u017cywane w wielu transakcjach (no\u017cyczki, pr\u0119ty, szkliwo, fa\u0142szywe do przycinania, fa\u0142szywe do trawy, skracanie, kszta\u0142towanie, kszta\u0142towanie kuchni, dwa – dwa – dwa – Rozdzielony, pu\u0142apk\u0119, sierp itp.). Oko\u0142o 1850 r. Prawie po\u0142owa populacji Laheycourt [[[ 23 ] \u0106wiczenia jako poruszaj\u0105ce si\u0119. W lutym-marzec je\u017cd\u017c\u0105 do szampana, brie, beauce i daleko dalej: 17 Mars 1820 , Fran\u00e7ois Biscter, 69, z Laheycourt, zmar\u0142 w Saint-Valery-en-Caux (SEINE-INF\u00e9rieur, obecnie SEINE-MARITIME) [[[ 24 ] . M\u00f3wi si\u0119, \u017ce jest to Remouleur. Towarzyszy mu jego syn Jean Baptiste Biscper, 31 lat, tak\u017ce ponownie. Niekt\u00f3rzy b\u0119d\u0105 ewoluowa\u0107 o Xix To jest wiek bi\u017cuterii. Pierre Nicolas Blavat, kt\u00f3ry zmar\u0142 w 1814 roku, jest bardziej tylnym. Jej dzieci b\u0119d\u0105 si\u0119 porusza\u0107 i jubilerzy. Trzech jego wnuk\u00f3w b\u0119dzie jubiler\u00f3w, sprawdzonych handlowcami, zegarmistrz. Jeden z nich osiedli si\u0119 w Reims jako jubiler, sprzedawca antyk\u00f3w, a tak\u017ce amatorski archeolog. Niegrzeczny [[[ 25 ] Na Xix To jest Century, guzki z fosforanu wapna, znane, zwane \u201eniegrzecznymi\u201d, zosta\u0142y wyodr\u0119bnione w Laheycourt i innych gminach s\u0105siedzkich (ponad 30 gmin w Meuse). To \u017cy\u0142a 300 km od Yonne do Ardennes z 500 M o 3 km Du\u017ce (istniej\u0105 inne depozyty, szczeg\u00f3lnie w Vosges, ale znacznie mniejsze, kt\u00f3re s\u0105 r\u00f3wnie\u017c wykorzystywane, szczeg\u00f3lnie w Oelelleville). W 1877 r. Charles de Molon, kt\u00f3ry odkry\u0142 te \u017cy\u0142y fosforanowe oko\u0142o 1850 r. (Patenty aplikacyjne w 1856 i 1857 r. Na zap\u0142odnienie rolnicze) i inne w innych miejscach we Francji, szacuje, \u017ce ilo\u015b\u0107 nadal wykorzystywana w Meuse na 80 milion\u00f3w ton [[[ 26 ] . W 1886 r [[[ 27 ] . Ekstrakcja przeprowadzono najpierw na powierzchni, gdzie guzki s\u0105 wolne (zosta\u0142y oddzielone od ska\u0142y erozj\u0105), a nast\u0119pnie z odwiertami do 20 M g\u0142\u0119boko\u015bci, gdzie guzki s\u0105 poddawane w skale. \u201eRozmiar guzk\u00f3w r\u00f3\u017cni si\u0119 od wielko\u015bci orzecha laskowego do wielko\u015bci jajka strusi\u201d. Wzd\u0142u\u017c ch\u00e9e by\u0142y warsztaty prania, a tak\u017ce hydrauliczne m\u0142yny do rozpylania guzk\u00f3w. Na Ch\u00e9e by\u0142 m\u0142yn w Laheycourt. W Villotte-devant-Luppy [[[ 28 ] , M\u0142yn pszenicy matronowej zosta\u0142 przekszta\u0142cony oko\u0142o 1881 r. W m\u0142yn fosforanowy. Ma\u0142y jednotorowy tor kolejowy (zwany tak\u017ce Tramway) zapewnia transport do Revigny-sur-Anninain, gdzie istnieje r\u00f3wnie\u017c wa\u017cna fabryka z guzkami (nale\u017c\u0105c\u0105 do pana Alcide Bisctera, pochodz\u0105cego z Villotte, kt\u00f3ry nast\u0119pnie odtworzy si\u0119 do produkcji w produkcji produkty betonowe, a zw\u0142aszcza odtworzone kamienne zwierz\u0119ta). Ekstrakcja i leczenie fosforan\u00f3w wapiennego by\u0142y wa\u017cnym dzia\u0142aniem przez oko\u0142o trzydzie\u015bci lat (oko\u0142o 1860\u20131890), a nast\u0119pnie spad\u0142y z powodu konkurencji z innych bardziej produktywnych miejsc i lepiej s\u0142u\u017cy\u0142y transportowi. Praktycznie znikn\u0119\u0142a w 1900 roku. Miejsca i zabytki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Laheycourt, ko\u015bci\u00f3\u0142 Saint-Agnan. Ko\u015bci\u00f3\u0142 Saint-Agnan. Pierwszy z datowania Xi To jest wiek. Znajdowa\u0142 si\u0119 na miejscu obecnego cmentarza, dolny w prawym, ch\u00f3r skr\u0119ci\u0142 na wsch\u00f3d. Mia\u0142a oko\u0142o 30 M d\u0142ugi M Du\u017ce (dane pobrane z katastreu z 1856 r. [[[ 29 ] ). Dwa dzwonki zosta\u0142y ochrzczone 26 Mars 1756 [[[ 30 ] . Zostali stopione dzie\u0144 wcze\u015bniej przez za\u0142o\u017cycieli z Euville, w pobli\u017cu Commerdy. Czy ko\u015bci\u00f3\u0142 zosta\u0142 odbudowany? Jest prawdopodobne, \u017ce ten ko\u015bci\u00f3\u0142 jest taki sam jak ten, kt\u00f3ry pojawia si\u0119 na katastrze z 1856 r., W tym samym miejscu [[[ trzydziesty pierwszy ] . Nowy ko\u015bci\u00f3\u0142 zosta\u0142 zbudowany w centrum wioski w 1884 r., O planach architekta L\u00e9opolda Gigouta. Zbuduje tak\u017ce (identyczny) bli\u017aniaczy ko\u015bci\u00f3\u0142 w Bayon (Meurthe-Et-Moselle), ko\u015bci\u00f3\u0142 Saint-Martin, kt\u00f3ry nadal istnieje (44,25 metra d\u0142ugo\u015bci, 18,25 metra szeroko\u015bci, wysoko\u015b\u0107 pod sklepieniem 15 metr\u00f3w i pod kopu\u0142\u0105 18 metr\u00f3w). Strza\u0142ka zaczyna si\u0119 54 metry wysoko\u015bci). Wie\u017ca Ko\u015bcio\u0142a Laheycourt upad\u0142a w noc 7. 8 kwietnia 1983 [[[ 32 ] . W\u00f3wczas zosta\u0142 ca\u0142kowicie zdekonstruowany. Nowy ko\u015bci\u00f3\u0142 zosta\u0142 przebudowany w 1986 roku. Jest to miejsce kultu i kultury. W wie\u017cy dzwonowej ma trzy dzwonki z 1883 r. Z za\u0142amanego ko\u015bcio\u0142a. Nie wiemy, co si\u0119 sta\u0142o z dwoma dzwonkami starego ko\u015bcio\u0142a cmentarza. Ratusz Xx To jest Century stylu neo-renaissance. Narzucanie budynku centralnym cia\u0142em i, pocz\u0105tkowo, dwoma skrzyd\u0142ami. By\u0142a bardzo uszkodzona podczas wojny w latach 1914\u20131918, podczas bombardowania bitwy o Marne. Podczas rekonstrukcji wystaj\u0105ce cz\u0119\u015bci dw\u00f3ch skrzyde\u0142 zosta\u0142y usuni\u0119te, fasada jest teraz p\u0142aska. Dach zosta\u0142 ca\u0142kowicie przerobiony w 2023 r. (Lebras Fr\u00e8res Company). Villa Dye: Ten dom, zbudowany i wyposa\u017cony w latach 1923\u20131930 (przez architekta Ernesta M\u00e9darda), zosta\u0142 sklasyfikowany jako zabytkowy pomnik od 2014 roku [[[ 33 ] . Jest on zorganizowany w modelu neo-palladian, wok\u00f3\u0142 centralnej studni, kt\u00f3r\u0105 Belvedere na dachu. Podczas gdy niekt\u00f3re elementy wystroju nadal nale\u017c\u0105 do pr\u0105du naturalistycznego, s\u0105 on zintegrowany z internacjonalizmem pr\u0105d\u00f3w artystycznych i w stylu art deco. G\u0142\u00f3wna fasada miesza neo-barok i neo-rzymskie eklektyczne leczenie, z w\u0142\u0105czeniem eliptycznego Oculusa. Drugorz\u0119dne fasady s\u0105 traktowane w bardzo prosty spos\u00f3b. Dystrybucja wn\u0119trza willi nie zosta\u0142a zmodyfikowana, a rozw\u00f3j, wci\u0105\u017c na miejscu, stanowi\u0105 prawdziw\u0105 dokumentacj\u0119 na temat projektowania higieny i \u017cycia domowego w bur\u017cuazyjnych rezydencjach na pocz\u0105tku Xx To jest wiek. Osobowo\u015bci powi\u0105zane z gmin\u0105 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Jean-Fran\u00e7ois Porson (1765-1840), genera\u0142 brygady i baron pierwszego imperium, tam urodzi\u0142 si\u0119 i zmar\u0142. O\u017ceni\u0142 si\u0119 w Laheycourt w drugim ma\u0142\u017ce\u0144stwie z wiejsk\u0105 c\u00f3rk\u0105, Marie Th\u00e9r\u00e8se Florent, 7 Frimaire Rok MY [[[ 34 ] . Pierwsze kampanie rewolucji z 1791 r. W Niemczech, Austrii, W\u0142oszech, a nast\u0119pnie w Hiszpanii pod Napoleonem Pierwszy Jest . Przeszed\u0142 na emerytur\u0119 w 1817 r. Biografia na dw\u00f3ch stronach [[[ 35 ] : Heraldyka [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Herb Impreza: at Pierwszy Jest Azure z dwoma barami wspieranymi z\u0142otem, w 2 To jest z\u0142oto na szlifieniu; do zasadniczego machaj\u0105cego srebrnego poruszaj\u0105cego si\u0119 w punkcie w ca\u0142o\u015bci; Wszystkie wezwane z szefem Gulesa oskar\u017conego o lw\u0119 z\u0142ota lamparta. Detale Utworzenie R.A. Louisa z radami Heraldyczna Komisji UCGL. Przyj\u0119te przez gminy w styczniu 2014 r. Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Ernest Chabrier, Koleje lokalnych zainteresowa\u0144 na drogach , Berger Levrault, Nancy, 1878 (Sudoc 089954424 ) Fran\u00e7ois Bartholony, Wyniki ekonomiczne kolei lub praktyczne obserwacje dystrybucji bogactwa stworzonego przez te nowe trasy komunikacyjne , Ksi\u0119garnia administracyjna Paula Dupont, Pary\u017c, 1844. Powi\u0105zane artyku\u0142y [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Linki zewn\u0119trzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] O innych projektach Wikimedia: Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] \u2191 Wed\u0142ug strefy gmin wiejskich i miejskich opublikowanych w listopadzie 2020 r 14 listopada 2020 W mi\u0119dzy\u017cywczym komitecie wierzchowo\u015bci. \u2191 Koncepcja obszar\u00f3w przyci\u0105gania miast zast\u0105pi\u0142a star\u0105 koncepcj\u0119 obszaru miejskiego w pa\u017adzierniku 2020 r., Aby umo\u017cliwi\u0107 por\u00f3wnania zgodne z innymi krajami Unii Europejskiej. \u2191 Wody kontynentalne wyznaczaj\u0105 wszystkie wody powierzchniowe, og\u00f3lnie, alternatywne wody z wody deszczowej, kt\u00f3re znajduj\u0105 si\u0119 wewn\u0105trz l\u0105du. \u2191 Legalna populacja komunalna obowi\u0105zuj\u0105ca na 1 Jest Stycze\u0144 2023 r., Vintage 2020, zdefiniowane w granicach terytorialnych obowi\u0105zuj\u0105cych na 1 Jest Stycze\u0144 2022, Data odniesienia statystycznego: 1 Jest Stycze\u0144 2020. Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] \u2191 ‘ Typologia miejska \/ wiejska \u00bb , NA www.observatoire -des -territoires.gouv.fr (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 30 Mars 2021 ) . \u2191 ‘ Zniszcz wiejskie – definicja \u00bb , NA Intee Strona internetowa (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 30 Mars 2021 ) . \u2191 ‘ Zrozum siatk\u0119 g\u0119sto\u015bci \u00bb , NA www.observatoire -des -territoires.gouv.fr (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 30 Mars 2021 ) . \u2191 ‘ Baza obszar\u00f3w przyci\u0105gania dla 2020 miast. \u00bb , NA Insee.fr W 21 pa\u017adziernika 2020 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 30 Mars 2021 ) . \u2191 Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier P\u00e9gaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), ‘ We Francji dziewi\u0119\u0107 na dziesi\u0119\u0107 os\u00f3b \u017cyje w atrakcji miasta \u00bb , NA Insee.fr W 21 pa\u017adziernika 2020 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 30 Mars 2021 ) . \u2191 ‘ Corine Land Cover (CLC) – Dystrybucja obszar\u00f3w na 15 stacjach u\u017cytkowania grunt\u00f3w (obszar metropolitalny). \u00bb , NA . Witryna danych statystycznych i bada\u0144 Ministerstwa przej\u015bcia ekologicznego. (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 19 maja 2021 ) \u2191 Ign, ‘ Ewolucja u\u017cytkowania ziemi w mie\u015bcie na staro\u017cytnych mapach i zdj\u0119ciach. \u00bb , NA Remonterletemps.ign.fr (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 19 maja 2021 ) . Aby por\u00f3wna\u0107 ewolucj\u0119 mi\u0119dzy dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podzia\u0142u i przenie\u015b j\u0105 w prawo lub w lewo. Aby por\u00f3wna\u0107 dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym g\u00f3rnym rogu ekranu. \u2191 BNF, ‘ Og\u00f3lna mapa Francji \u00bb , NA Francuski (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 13 listopada 2019 ) . \u2191 A et b Ernest Chabrier, Koleje lokalnych zainteresowa\u0144 na drogach , Nancy, Berger Levrault, 1878 ( Czytaj online ) . \u2191 Jean-Marc Dupuy, Stacje Lorraine i tortille , Edycje chemiczne, 2009 , 333 P. ( Czytaj online ) , Strona 293 . \u2191 Federacja Friends of Secondary Railways (FACS), ‘ Meuse Secondary Lists \u00bb , NA http:\/\/www.trains-fr.org\/facs\/lig55.htm (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 11 listopada 2019 r ) . \u2191 Metryczne i w\u0105skie pasje, ‘ Forum \u00bb , NA https:\/\/www.passion-metrique.net (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 5 listopada 2019 ) . \u2191 Atlas brakuj\u0105cych linii kolejowych, ‘ http:\/\/archeoferroviaire.free.fr\/v31\/spip.php?article1299 \u00bb , NA http:\/\/archeoferroviaire.free.fr (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 25 pa\u017adziernika 2019 ) . \u2191 A et b Metryczne i w\u0105skie pasje, ‘ Forum \u00bb , NA https:\/\/www.passion-metrique.net (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 10 pa\u017adziernika 2019 ) . \u2191 Zabytkowa kolei \u015bwi\u0119tej drogi, ‘ La Suzanne \u00bb , NA http:\/\/www.cfhvs.fr (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 4 listopada 2019 ) . \u2191 ‘ Aby dosta\u0107 si\u0119 na stacj\u0119 \u00bb , NA https:\/\/www.lasuzanne.com\/ (skonsultuj\u0119 si\u0119 z Pierwszy Jest Maj 2022 ) \u2191 ‘ Arkusz Cartomundi ch\u00e2lons-su-marne. Bar-le-Duc; 29; 1883 (kolekcja 1881-1889, 141 arkuszy) \u00bb (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 11 sierpnia 2022 ) \u2191 ‘ Krajowy katalog wybranych urz\u0119dnik\u00f3w (RNE) – wersja 24 lipca 2020 r. \u00bb , NA . Publiczny portal danych (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 10 wrze\u015bnia 2020 ) . \u2191 Organizacja spisu powszechnego , na insee.fr. \u2191 Kalendarz spis\u00f3w spis\u00f3w departamentalnych , na insee.fr. \u2191 Od wiosek Cassini po dzisiejsze gminy Na stronie School of Advanced Studies in Social Sciences. \u2191 INSEE – legalne populacje miasta od lat 2006 W 2007 W 2008 W 2009 W 2010 W 2011 W 2012 W dwa tysi\u0105ce trzyna\u015bcie W 2014 W 2015 W 2016 W 2017 W 2018 W 2019 I 2020 . \u2191 Strona Camille, Sztu\u0107ce od samego pocz\u0105tku do dnia dzisiejszegoTom II – 3. Cz\u0119\u015b\u0107: Nowoczesne sztu\u0107ce , Ch\u00e2tellerault, 1896 ( Czytaj online ) , Strona 298 . \u2191 Archiwa departamentalne SEINE, pa\u0144stwo cywilne, Saint-Valery-En-Caux, Register 1820, strona 106\/150 (transkrypcja: archiwa departamentalne MEUSE, Status cywilny, Laheycourt, rejestr 1813-1822 Strona 308\/327) \u2191 Emile Chantriot, Szampan: regionalne badanie geografii , Nancy, Berger-Levrault, 1906 , 438 P. ( Czytaj online ) . \u2191 Charles de Molon, Rolnictwo wapna i fosforan , Coulommiers, 1877 ( Czytaj online ) , Strona XXIX . \u2191 Edmond Nivoit, Geologia zastosowana do sztuki in\u017cyniera. [G\u0142o\u015bno\u015b\u0107 2] , Pary\u017c, Baudry, 1887 , 657 P. ( Czytaj online ) , Strona 384 . \u2191 Archiwa departamentalne Meuse. Monografia Villotte-devant-Louppy, strona 11\/57 \u2191 Archiwa departamentalne Meuse. Cadastre, Laheycourt, rok 1856, sekcja G wioski, li\u015b\u0107 1 \u2191 Archiwa departamentalne Meuse. Laheycourt, rejestr statusu cywilnego 1756-1774, strona 7\/332 \u2191 Marie France Jacops, \u00ab Rodzina rze\u017abiarzy Barrois w s\u0142u\u017cbie sztuki pogrzebowej: Les Varlet \u00bb, Kraj Lorraine W 1984 , Strona 177 Uwaga \u017cywno\u015bci nr 49 ( Czytaj online ) . \u2191 Revue Lorraine Populaire, N O 53, sierpie\u0144 1983, strony 265-267 \u2191 ‘ Barwnik \u00bb , na platformie otwartej dziedzictwa, Merim\u00e9e Base, francuskie Ministerstwo Kultury . \u2191 Archiwa departamentalne MEUSE, Laheycourt Register 1793-1802 Strona 220\/366 \u2191 Arnault, Antoine Vincent; Bazot, \u00e9tienne-fran\u00e7ois; Jay, Antoine; De Jouy, \u00e9tienne; Norvins, Jacques, Nowa biografia wsp\u00f3\u0142czesnych , Paris, Historic Bookstore, 1820-1825, 512 P. ( Czytaj online ) , Strona 13 . (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/laheycourt-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Laheycourt – Wikipedia"}}]}]