Lars Onsager – Wikipedia

Lars Onsager ( 27 listopada 1903 W Oslo, Norwegia – 5 października 1976 W Coral Gables (Floryda), w Stanach Zjednoczonych) był amerykańskim fizyko-chemistą pochodzenia norweskiego. Otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii w 1968 roku ^{[[[ 5 ]} .

Lars Onsager badał inżynierię chemiczną od 1920 r. W Norwegian Trondheim Institute of Technology. W 1928 r. Otrzymał miejsce nauczyciela na Brown University w Providence w Stanach Zjednoczonych. Od 1934 r. Był profesorem chemii na Uniwersytecie Yale. Wreszcie w latach 1972–1976 był profesorem w Centrum Studiów Teorycznych z Coral Gables University w Miami.

Po drugiej wojnie światowej zwrócił się do innych problemów. W 1949 r. Zaproponował teoretyczne wyjaśnienie zbędnych właściwości płynnego helu. Richard Feynman znalazł tę samą teorię niezależnie dwa lata później.

W 1968 roku uzyskał Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii „W celu odkrycia wzajemnych relacji, które noszą swoją nazwę i które są fundamentalne w termodynamice nieodwracalnych procesów ^{[[[ 5 ]} » . Onsager został zagranicznym członkiem Royal Society . 24 kwietnia 1975 .

Onsaler pracował między innymi nad przewodnictwem roztworów, elektrolitów, termodynamiki i fizyki statystycznej. Ustanawia także teorię o oddzieleniu izotopów, która znalazła praktyczne zastosowanie podczas projektu na Manhattanie.

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• (W) Biografia Na stronie Nobel Foundation (opaska na stronie zawiera kilka linków dotyczących ceremonii wręczenia nagród, w tym dokument napisany przez zwycięzcę – Wykład Nobla – który szczegółowo opisuje jej wkład)

• Zasoby badawcze :
• Uwagi w słownikach ogólnych lub encyklopediach :