Le Gardin z Finzi-Contini (film)-Wikipedia

Le Jardin des finzi-contini ( Il Giardino dei Finzi Contini ) to włoski film Vittorio de Sica, zaadaptowany z tytułowej powieści Giorgio Bassani ^{[[[ Pierwszy ]} i wydane w 1970 roku.

Pod koniec lat 30. XX wieku opowiada o stosunkach między młodymi ludźmi żydowskiej burżuazji miasta Ferrare, podczas gdy faszystowski reżim Benito Mussolini wprowadził przepisy antysemickie.

Film wygrał złoty niedźwiedź na berlińskim festiwalu, a także Oscara dla najlepszego filmu w języku obcym w 1971 roku.

Na początku filmu, latem 1938 roku ^{[[[ 2 ]} , grupa młodych ludzi z Ferrare inwestuje, na zaproszenie Micòl Finzi-Contini, sądu tenisowego w jego rodzinie, żydowskiej, ale członek arystokracji Ferrare od kilku pokoleń. Dostęp do miasta tenisowego miasta był właśnie zabroniony dla Żydów. Wśród tych młodych burżuazyjnych wrogich faszystów jest narrator, Giorgio, żydowskiej rodziny, przyjaciel Alberto, brata Micòla, a także Bruno Madnate, „aryjskiego” komunisty.

Finzi-Contini do tej pory mieszkały, zakorzenione za murami swojego ogromnego parku, a ich dzieci otrzymywały lekcje prywatnych nauczycieli. Ale Micòl, ich córka, poznała narratora, Giorgio, podczas egzaminów, a także synagogę, którą rodzina odwiedzała epizodycznie. Zostając piękną młodą dziewczyną, wita swoich przyjaciół i przyjaciół swoich przyjaciół z doskonałym poczuciem gościnności.

Kiedy Giorgio opuszcza ogród Finzi-Contini, Crier gazet na ulicy ogłasza „nowe środki przeciwko Żydom!” ». Po powrocie do domu Giorgio omawia te środki (zakaz mieszanych małżeństw, wykluczenie Żydów ze szkół publicznych i armii, między innymi z ojcem, który odmawia nadania im zbyt dużej wagi. Jednak wie, że jego jakość jako członka partii faszystowskiej nie wystarczy, aby go chronić ani jego dzieci.

Wizyty w Finzi-Contini, które zostały później odnawiane, podczas spacerów i części tenisowych, pozwalają Giorgio przyznać się do jego miłości do Micòl, ale ona go odmawia, chociaż wydaje się głęboko przywiązać go. W przypadku Giorgio to enigmatyczne postępowanie jest pochodzeń od głębokiego cierpienia. Później zda sobie sprawę, że Micòl powiązał powiązania z Bruno Madate. Jednocześnie reżim faszystowski znaleź środki przeciwko Żydom, ale rodzina Finzi-Contini nie chce wierzyć w zagrożenie. Stopniowo, zgodnie z prawem dyskryminacji rasowej, codzienne życie tych kilku rodzin jest całkowicie zamknięte w dziedzinie Finzi-Contini, chronionych przed światem zewnętrznym.

Dzieci są ścigane z University of Ferrare, gdzie robią doktoraty. Postanawiają opuścić je gdzie indziej, odpowiednio w Grenoble i Wenecji. Jednak potem, kiedy wrócili do Ferrare, nawet proste wyjście rowerowe na ulicach miasta są ryzykowne.

Włochy pojawiają się na wojnie i interweniują w Rosji. Alberto, brat Micòla, umiera choroby. Film kończy się aresztowaniem w 1943 r. Rodziny Finzi Contini i jej zgromadzeniu w szkole płciowej, w której znajduje się także ojciec Giorgio, który nie został aresztowany. Zastanawiają się, co z nimi zrobimy.

Niektóre krytyki w tym filmie widziały krytykę ślepoty europejskich liberalnych klas burżuazyjnych w obliczu powstania nazizmu i rozpowszechniania ideologii strachu i arbitralności w społeczeństwach europejskich. Zrezygnowana bierność, z którą rodziny pozwalają zostać aresztowani, bez przeciwstawienia się jakiejkolwiek formie oporu wobec policji, jest rzeczywiście niepokojąca.

Pytanie o aresztowanie dotyczy książki tylko jako preambuła. Książka nie opisuje ojca Giorgio, jak widzimy w filmie.

Początek książki opowiada o istnieniu Micòl i Giorgio przed meczami tenisowymi w ogrodzie. Z drugiej strony scenariusz filmu nawiązuje do niego dzięki technice wspomnienie .

Wreszcie, w filmie, Giorgio widzi nago micòla po tym, jak spała z Nownate, kiedy tylko wyobraża to w powieści.

• Zasoby audiowizualne :
• Uwaga w słowniku lub encyklopedii :
• Arkusz filmowy NA DVDTOILE