Lek analgiczny – Wikipedia

I lek analgiczny O przeciwbólowy (O lek przeciwbólowy ) jest medycznie stosowany do łagodzenia bólu poprzez jego zmniejszenie, bez interweniowania przy przyczyn, które go spowodowały.

Ta klasa leków obejmuje bardzo różne cząsteczki i głównie:

Terapia bólu zwykle klasyfikuje różne klasy leków przeciwbólowych dostępnych według trzech poziomów rosnących: ^[Pierwszy] Badaniom, którym nie można już zarządzać, można zarządzać „wspinaniem się” na rodzaj leku stosowanego w górę. Jednak zmiany poziomów i skutków ubocznych są zmieniane. Nadzór medyczny jest zawsze konieczny w stosowaniu samych leków analgalnych, aby uniknąć poważnych zagrożeń dla zdrowia.

Leki należące do tej klasy można zaklasyfikować zgodnie z ich aktywnością: przeciwzapalne, antypiretyczne, przeciwbólowe.
Ich mechanizm działania jest prawdopodobnie oparty na blokowaniu produkcji mediatorów zapalnych, takich jak prostaglandyny.

Ich działanie przeciwpierpiretyczne jest na poziomie centrum podwzgórza, które reguluje temperaturę ciała przy jednoczesnym utrzymaniu go prawie stałym. Dlatego leki te walczą z gorączką.

Analgicznym nieopioidowym lekiem tej powszechnie stosowanej klasy jest paracetamol (aktywny składnik Tachipirine wyd Efferalgan ), chociaż nie jeden z najskuteczniejszych leków przeciwbólowych. Terapeutyczne stężenie w osoczu można osiągnąć po 90 minutach od doustnego podania; Czas działania wynosi 4 godziny. Zwykła dawka wynosi do trzech gramów dziennie. W przeciwieństwie do fanów, nie jest wyposażony w toksyczność żołądka i nerek, ale toksyczność wątroby.

Nie sterydowe przeciwzapalne (NLPZ) działają ponad wszystkie poziomy peryferyjne, głównie w celu hamowania syntezy prostaglandyn. Dzieje się tak dzięki zablokowaniu dwóch enzymów zaangażowanych w konwersję kwasu arachidonowego w prostaglandyny: enzymy COX1 (konstytutywne) e COX2 (Konstytutywne w niektórych przedziałach organicznych i indukowalne w niektórych procesach fizjotologicznych).

Niedawna metaanaliza ^[2] który uwzględnił wyniki 639 badań klinicznych w sumie 300 000 osób, ustaliło, że przedłużone stosowanie niektórych środków przeciwbólowych rodziny fanów wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zdarzeń naczyniowych, takich jak zawał serca, udar i śmierć z zdarzeń sercowo -naczyniowych. Dlatego sugeruje się, że wybór długiej leczenia NLPZ musi odbywać się w uzasadniony sposób, wybierając odpowiedni środek przeciwbólowy (zwłaszcza jeśli istnieje ryzyko sercowo -naczyniowe) i odpowiednio informowanie pacjenta o potencjalnym ryzyku związanym z tymi lekami .

W tej klasie opioidów narkotyki takie jak:

Nieprawidłowym efektem tych leków są nudności, senność i zaparcia.

Typowy przykład, morfina.

Są one używane do zarządzania bólem o wysokiej intensywności, ostrej lub przewlekłej, nie do odpowiedniego zarządzania z lekami niższymi. Pomimo tego, że jest zdecydowanie potężniejszy niż słaby i stosunkowo łatwy w obsłudze klasie opiatowej, może być stosowany pod bliskim nadzorem medycznym.

W celu zmniejszenia skutków ubocznych opiatów (depresja oddechowa, tolerancja, zależność, euforia lub zmiany stanu świadomości, zaparcia), bez wpływu na siłę przeciwbólową i możliwość użycia nawet w wysokich dawkach i na długim okresie, istnieje Leki na rynku, które kojarzą opiat z anty-opiaceaninem (ogólnie oba nie patentu) w jednym nowym leku, w odpowiedniej kombinacji, tak że stężenie anty-opium jest niskie do tego stopnia, że ​​nie wpływa na moc przeciwbólową leku:

• Ossikodon/nalokson
• (+)-nalokson, zawsze w związku z opiododem
• Morfina/Naltrexson: Niedostępny na rynku lek, w którym naltrekson ma efekt kliniczny
• Hydroon/Paracetamol
• Hydroon/ibuprofen
• Obikodon/Paracetamolo
• Ostatnio / aspiryna
• Fentanyl/fluanison

Leków, które kojarzą te dwa składniki aktywne, nie powinny być mylone z opiatami z technologią przeciwbólowania, w której składnik aktywny jest tylko opiat, podczas gdy przeciwparatowce nie ma efektu klinicznego i służy tylko w celu zapobiegania UNP-apted i nie- i nie- odpowiednie użycie lekarza.

Ze względu na zjawisko kradzieży środków przeciwbólowych w aptekach szpitali i osób prywatnych oraz stosowania opiatów doustnych jako leków o niskim poziomie, które mają być stosowane wraz z prawdziwymi lekami, zamieniamy je tymi kombinacjami, w których tam ” Antioppiode blokuje działanie euforii, co czyni ją mniej atrakcyjną dla tych, którzy chcą skorzystać z nieuporządkowanego użycia.

Problem bólu jest bardzo odczuwany w Stanach Zjednoczonych i usuwa leki z handlu do osób, które muszą żyć z przewlekłymi bólem, ponieważ część populacji używa ich do przyjmowania narkotyków, jest to obecnie zbyt silny wybór; Biorąc również pod uwagę, że technologie przeciwdziałania nadużyciom są z pewnością w świcie, a zatem nie oferują one naprawdę solidnych rozwiązań.

Oppioid może być stosowany jako lek, jeśli jest wstrzyknięty dożylnym lub mięśniowym, a nie w sposób ustny. Podkładki opiatowe są następnie siekane, a następnie wstrzykiwane.
Niektóre stowarzyszenia opioid-antioppioid na rynku mają jedynie niezręczny cel. Anty-opioid może zmniejszyć działanie niepożądane przeciwbólowego, gdy jest on zawarty w warstwie wewnątrz tabletki. Zamiast tego nie jest toksyczny, ale nawet nie jest metabolacyjny, jeśli jest przyjmowany doustnie. W tym przypadku antyoppioid jest wydalany na podstawie kału bez potrzeby interwencji zewnętrznych. Z drugiej strony, lek jest przeżuwany, kruszony lub rozpuszczony w alkoholu, aby natychmiastowa dostępna dawka opioidowa konieczne jest wymieszanie antyoppiody, która neutralizuje efekt.

Terapia bólu ma duży i lukratywny potencjalny rynek. Nawet przy zaletach sprawy technologie przeciwdziałające odużyciu (które można również uzyskać z preparatami galenicznymi), a także skojarzeń narkotykowych, są sposobem na ponowne poddanie się patentowi leków, które w rzeczywistości byłyby swobodnie dostępne, jeśli zostaną pobrane indywidualnie.