Lémania School – Wikipedia

L ‘ Lémania School to prywatna szkoła zlokalizowana w Lozannie.

Szkoła Lémania została założona w 1908 roku w Lozannie przez Paula Du Pasquiera ^{[[[ Pierwszy ]} . Musiał porzucić zawód arboriculturera z powodu reumatycznego reumatyzmu, wznowił badania, był pierwszy w teście matrycy dla gimnazjum Neuchâtel.

Grupa Lémania pozostała firmą zarządzaną przez rodzinę Pasquier. Jean i Eric Du Pasquier przejęli od ojca w 1958 r., A następnie, w 1986 roku, Jean-Pierre du Pasquier, wnuk założyciela, został dyrektorem generalnym ^{[[[ 2 ]} . Pod jego kierunkiem tworzone są nowe osiągnięcia i tworzona jest grupa szkół.

Pierwsze pomieszczenia szkoły znajdowały się na N ° 5 na Avenue de la Harpe. Szkoła pozwoliła młodym ludziom z późnym powołaniem na studia w celu przygotowania dojrzałości federalnej w skróconym czasie w porównaniu do zwykłych trzech lat siłowni.

W 1913 r. W Prangille Chemin w Lozannie zbudowano pierwszy budynek. W tym budynku nadal mieści dziś szkołę z internatem, zarządzanie szkołą i Lémania Group, a także kilka klas. W 1928 r., Mając potrzebę dostosowania się do nowych potrzeb, Paul Du Pasquier stworzył sekcję komercyjną.

Szkoła rozwijała się regularnie, aby dotrzeć do prawie tysiąca uczniów w latach 80. XX wieku. Szkoła otworzyła się na arenie międzynarodowej: w 1982 r. 389 uczniów obcokrajowców reprezentowało 52 różne kraje.

W 1983 roku, podczas jego 75 ^{To jest} Rocznica i propozycja swojego dyrektora Jean du Pasquier, Lémania School stworzyła Fundację Paula Du Pasquier, która ma pomóc uczniom w skromnym stanie w kontynuowaniu studiów.

W 2008 roku szkoła świętuje stulecie ^{[[[ Pierwszy ] W [[[ 3 ] W [[[ 4 ] W [[[ 5 ]}

Oferuje szkołę z internatem.

Wraz z przybyciem do zarządzania Jean-Pierre du Pasquier w 1986 roku, grupa szkół ^{[[[ 6 ]} będą tworzone stopniowo.

W 1986 r. ESM School of Management and Communication w Genewie dołączyła do Lémania Group, która w ten sposób będzie aktywna po raz pierwszy na poziomie uniwersyteckim.

Już w 1987 r. Lémania zaczęła rozwijać się w Valais, z wejściem do grupy szkoły Montani, aktywnej w zakresie edukacji podstawowej i średniej oraz w szkoleniu komercyjnym.

W 1988 r. Była kolejna szkoła Buissonnenets, a następnie w Sierre (VS), dołączyć do grupy. Ta szkoła, inspirowana zasadami metody Montessori, przygotowała federalną dojrzałość i francuskie maturę. Zgromadzenie Sainte-Croix d’Igenbohl pozostawało partnerem mniejszościowym do 2000 r. Szkoła miała Corinnę Bille wśród byłych uczniów, słynnego pisarza Valais.

W 1990 r. Grupa została wzbogacona przez Pierre Viret College, przygotowując się również do szwajcarskiej dojrzałości i francuskiego maturatu. Nagroda Nobla w 2017 r. W chemii, Jacques Dubochet, z powodzeniem przygotowała tam swoją dojrzałość ^{[[[ 7 ]} , a także dziennikarz Jean-Pierre Richardot ^{[[[ 8 ]} .

W 1997 roku Business School Lozanne dołączyła do Lémania Group. Ta szkoła, założona dziesięć lat wcześniej, jest akredytowana przez ACBSP od 1996 roku. Oferuje szkolenie w zakresie zarządzania biznesem w języku angielskim.

W 2000 r. Athenaeum, szkoła architektury, architektury i projektowania wnętrz, założona po drugiej wojnie światowej przez słynnego włoskiego architekta Alberto Sartoris, została członkiem grupy. W 2016 roku połączy się z szwajcarskim centrum projektowym.

W 2007 r. Utworzono dwujęzyczną szkołę francuskiej Szwajcarii.

W 2008 r. Instytuty-Domi, specjalizujące się w uczeniu się na odległość ^{[[[ 9 ]} , dołącza do grupy.

W 2012 r. Montani i Buissonnets inaugurują wspólny kampus w Sion ^{[[[ dziesięć ]} .

Ostatnią szkołą, która dołączyła do grupy w 2014 roku, jest Verbier International School.

Lémania School to firma niezwiązana z organizacją, członkiem Vaudoise Association of Prywatne Schools, Szwajcarskiej Federacji Szkół Prywatnych i Federacji Szkół Europejskich). Grupa Lémania ma tuzin zakładów ^{[[[ 11 ]} i prawie 6000 osób rocznie bierze udział w kursach ^{[[[ 2 ]} .

Jest certyfikowany eduqua.

• Pierre Arnold, były odpowiedzialny za migros
• Jean Pierre Stromy , były wysoki komisarz ds. Uchodźców ONZ
• Jean-Luc Godard, filmowiec
• Huges Gall, były dyrektor Grand Théâtre de Genève, wówczas Paris Opera
• Marlyse Pietri, współzałożyciel edycji Zoé w Genewie
• Monique Saint-Hélier, z jej prawdziwego imienia Berthe Eimann, pisarza
• Jean-renerowi Bory, historyk i założyciel Muzeum Szwajcarii za granicą.
• Claudio Sulser, piłkarz reprezentacji narodowej i prezes Komitetu Etyki FIFA
• Sonja Haraldsen, Pure Norvège.