Linia 2 île-de-france tram-wikipedia

. Linia 2 tramwaju île-de-france , Bardziej wymieniony T2 , jest linią tramwaju île-de-france obsługiwanego przez autonomiczne Régie des Transports Parisiens (RATP), który jest uruchomiony 2 lipca 1997 Z okazji Światowych Dni Młodzieży (WYD).

Od otwarcia północnego przedłużenia linii 19 listopada 2012 , Porte de Versailles przy Bezons Bridge ponad 17,9 kilometra i ma dwudziestu czterech stacji, rozdzielił średnio 778 metrów, obsługując dzielnicę biznesową.

Używa, z częścią swojej trasy, platformy starej linii Putaux w Issy-Plaine, zwanej Line Des Moulineaux, utworzonej w 1889 r. I zarządzanej przez National Society of French Railways (SNCF) do jego nawrócenia na tramwaj.

Schematyczny plan linii T2.

Chronologia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linia Moulineaux [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linia 2 tramwajów ILE -de pożycza w większości swojej kariery (10 km z 17,9 km ) platforma linii Puteaux w Issy-Plaine, również nazywana Linia Moulineaux I Linia wzgórz . Otworzyć Pierwszy ^Jest Maj 1889 , w samą porę na uniwersalną wystawę w 1889 roku, było w formie odłączenia linii od Paris-Saint-Lazare do Versailles-Vive-Droite, które odbywają się w Puteaux i prowadzące do Champ de Mars w Paryżu ^{[[[ Pierwszy ]} , u podnóża flagowego dzieła wystawy, wieży Eiffla, zanim zobaczyła jej termin sprowadzony do Issy-Plaine ^{[[[ 2 ]} .

Linia Moulineaux ucierpiała z powodu braku inwestycji, która uczyniła ją jedną z najbardziej zrujnowanych linii na przedmieściach Paryża, z najbardziej przeciętnymi występami, choć położoną w pobliżu futurystycznej dzielnicy de la Défense. Ta sytuacja będzie trwała, dopóki nie zostanie zamknięta, sprawiła, że 21 maja 1993 , aby umożliwić jego transformację w linię tramwajową, T2 ^{[[[ Pierwszy ]} .

Transformacja tramwajowa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Blisko stacji Wzgórza , z na pierwszym planie, tramwajami tramwajowymi, a także podwójnymi niciami wózka i ich podporami umieszczonymi w osi torów, aw drugim, stary budynek pasażerski zachował się, ale nieużywany z tytułowej stacji, w Wrzesień 2006 .

Projekt modernizacji linii Moulineaux sięga 1971 r., Kiedy paryski Transport Syndicate (STP), RATP i SNCF tworzą grupę roboczą z utworzeniem związku między La Défense i Maison-White, Elastycznym do Bastille. Chodzi o to, aby zgromadzić porzucone lub niewykorzystane sekcje linii Moulineaux, mały południowy pas i linia Vincennes, aby stworzyć nową szybką linię kolejową w standardach RER. Badana jest również możliwość obsługi linii w postaci lekkiego metra (tramwaj). W 1988 r. Nowe badanie tym razem zaproponowano ustanowienie automatycznej linii Metro Val między La Défense i Gare de Lyon, wciąż poprzez ponowne wykorzystanie linii Moulineaux i małego pasa. Oferowane jest kilka innych opcji, takich jak transformacja linii w oddział RER C lub jej połączenie z pociągami podmiejskimi z Paris-Saint-Lazare dzięki dwukrotniewentowi sprzętu z trzecią szyną ( 750 w ) i Katenard ( 25 kV W 50 Hz ).

Transformacja linii w tramwaj z jej rozszerzeniem na północ w La Défense ostatecznie wygrała, a projekt jest zawarty w umowie o planach wolnych od państwa. Program zasadniczo uwzględnia paryska Związek Transportu 23 października 1991 . Konsultacje przed deklaracją użyteczności publicznej odbywa się Grudzień 1991 I Styczeń 1992 , a ten ostatni jest wymawiany 18 Mars 1993 do uruchomienia planowanego w 1996 r.

Praca jest inicjowana w Wrzesień 1993 , ale w 1994 r. Burmistrz RPR Puteaux Charles Ceccaldi-Raynaud rozpoczął odwołanie od deklaracji użyteczności publicznej, domagając się rozwoju jego gminy z powodu uciążliwości, jakie przyniosłaby nowa linia tramwajowa. W 1995 r. Prace remontowe odbywały się między Puteaux a Issy, ale pozostały zablokowane na północy przez nieostrożność burmistrza, w połowie kampanii wyborczej w wyborach miejskich w marcu ^{[[[ Pierwszy ]} . Po kilku miesiącach procedury sąd administracyjny odrzuca odwołanie, biorąc pod uwagę wnioski burmistrza nieuzasadnione z powodu niedrogiego charakteru tramwaju. Ta opozycja powoduje jednak opóźnienie wynoszące 18 miesięcy, szkodliwe zarówno dla operatorów, jak i użytkowników ^{[[[ T 1 ]} .

Prace linii, przeprowadzone w ramach zarządzania projektem SNCF, polegają na odnowieniu trzech czwartych toru z długimi zjednoczonymi szynami, usunięciem trzeciej szyny bocznej i sygnalizacji kolejowej, betonowej rekonstrukcji metalowej wiadu Issy, usunięcie fragmentu poziomu i przebudowa dwóch innych, a także tworzenie trzech nowych stacji ( Jacques-Henri Lartigue W Milons I Belweder ). Tryb tramwajowy prowadzi do dwóch modyfikacji: podwójny przewód wózka jest wdrażany, napędzany siedmioma stacji odzyskiwania, wsporniki umieszczane w środku i niskie nabrzeże są odpowiednie. W Puteaux utwory są podniesione. Podróżni są zamknięci, ale zachowani bez przypisania, z wyjątkiem Bellevue, zniszcze Rer c Z jednej strony, z drugiej strony Transilien Paris Saint-Lazare Network (Future L i U). Warsztaty konserwacyjne z torami magazynowymi są zbudowane w Issyy-les-Moulineaux i powstaje pozycja regulacyjna. Rozmiar kolei UIC pozostaje zapewniony na poziomie struktur artystycznych, co pozwoliłoby w razie potrzeby powrót na farmę z dużym sprzętem tymczasowym w perspektywie długoterminowej ^{[[[ 3 ]} .

Na północy dzieła rozpoczęły się późno po postępowaniu sądowym, zasadniczo polegają na uszczelnianiu kolei Wersali/Saint-nom-la-Bretèche, aby wydać platformę dla tramwajów na zapisach SNCF i In i In przebudowa stacji obronnej w celu ustanowienia terminu linii, jednocześnie oszczędzając jej przyszłe przedłużenie na północnym zachodzie, już planowane w średnim okresie.

Narodziny T2 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linia jest otwarta na całą usługę podróżnika 2 lipca 1997 , dzień po inauguracji. Koszt witryny wynosi 94,52 mln euro, do którego należy dodać 41,47 mln euro dla szesnast standardowych pociągów tramwajowych (TFS), a następnie identyczny z kosztami linii T1. Modernizacja linii, bezpośredni dostęp do obrony i służby zgodnie z częstotliwością tramwaju co cztery do dwunastu minut, jest wielkim sukcesem, z podróżą między Issy a obroną w 22 minutach, a 30 000 podróżnych oczekiwano po trzech Lata były już przetransportowane trzy miesiące po uruchomieniu ^{[[[ 4 ] W [[[ T 1 ] W [[[ Pierwszy ]} . Ratp działał w 1997 r. Najszybszy tramwaj we Francji (prędkość komercyjna 29,5 km/h ), chociaż od tego czasu linia 3 Lyon Tramway i Rhônexpress przekroczyły to, z prędkościami komercyjnymi 38 km/h ^{[[[ 5 ]} i o 50 km/h .

Jest wykorzystywany przez RATP zgodnie z zasadami zastosowanymi od czasu powrotu tramwaju: Dział autobusowy Zarządza linią i kierowcami, zwanymi „mechanikami” jak ci autobusów, zależą od centrum autobusu, w tym przypadku Punkt dnia . Reguły sygnalizacyjne i operacyjne to te już używane na linii T1, chociaż w przeciwieństwie do tego drugiego, całkowicie na twojej witrynie, poza drogami. Istnieją jednak cztery przejazdy poziomowe, w tym jedno niezbędne dla publiczności ^{[[[ Pierwszy ]} .

Sukces linii prowadzi do jej szybkiego nasycenia, pomimo bardzo wysokiej częstotliwości (odstęp 4 minut ^{[[[ 4 ]} ). Rozszerzenie nabrzeży i wymiana stad rowelowych TFS, która nie może krążyć w UM2 ^{[[[ notatka 1 ]} , są przewidziane wkrótce po jego otwarciu. Przedłużenie linii T1 w hałaśliwym lesecce daje możliwość wymiany sprzętu między dwiema liniami: szesnaście pociągów T2, dwadzieścia dziewięć metrów długości, jest przekazywanych na T1, aby zapewnić jej rozszerzenie w Grudzień 2003 . Pierwszy TFS jest przenoszony 12 grudnia 2002 ^{[[[ 6 ]} .

Równolegle, RATP nakazuje trzynaście Cytadis 302 wiosła dla linii T2, dłużej i która może krążyć sprzężone w godzinach szczytu, których pierwsze kopie są umieszczone w służbie 2 grudnia 2002 ^{[[[ 7 ]} .

. 26 lutego 2003 , Oficjalna ceremonia „inauguracji” jest zorganizowana w obecności prezydenta RATP tamtych czasów, Anne-Marie Idrac, aby uczcić całkowite uruchomienie pierwszych trzynastu pociągów miejskich. W tym dniu standardowy francuski tramwaj wciąż krąży, zwłaszcza weekend, aby dać możliwość ostatecznego technicznego ustawień Citades. Dzięki im przedział teoretyczny w godzinach szczytu wzrósł z 4 minut 15 do 3 minut 45, a ogólna zdolność transportowa wzrosła o 35%, każdy pociąg, który może transportować więcej podróżników (213 dla miasta przeciwko 174 dla TFS). Z drugiej strony standardowe odstępy online pozostały ustalone po sześciu minutach w godzinach wyłączenia, osiem minut w sobotę i dwanaście minut w niedzielę, okresy, w których usługa była już zadowalająca ^{[[[ 6 ]} .

KONIEC Wrzesień 2003 , historyczny silnik M 4098 tramwaju w Wiedniu, nazywany „La Viennoise”, własność Parysian West Circle of Rail Studies (COPEF), krążył na linii. Doświadczenie zostało odnowione kilkakrotnie: w weekend 25 i 26 października 2003 , w ramach wydarzenia „Relive the 1950”, w którym pociągi metra Sprague-Thomson rzuciły się na linię 12 metra, a także przez kilka niedzielnych popołudni następnego roku do następnego roku 10 października 2004 dołączony. Aby móc iść na pokładzie M 4098, konieczne było zarezerwowanie twojego miejsca z Copef ^{[[[ 8 ] W [[[ 9 ]} .

Dostosowanie podaży do popytu [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Rame Citadis 302 N ^O 422 na stacji Milons ze strony platformy przeprowadzonej w ramach prac rozszerzenia, w Czerwiec 2006 .

W Styczeń 2003 , RATP poleca trzynaście dodatkowych wiosła Cytadis 302, aby umożliwić utworzenie trzynastu podwójnych wiosła ^{[[[ Uwaga 2 ] W [[[ dziesięć ]} .

Z Lipiec 2003 , Prace infrastrukturalne, odnotowane 3 kwietnia 2003 Dzięki syndykatowi transportu ILE-DE-FRANCE (STIF) zacznij ostatecznie zezwalać na przyszłe wykorzystanie linii w podwójnych pociągach w godzinach szczytu. Zasadniczo polegały na zwiększeniu długości istniejących nabrzeży 30 ^{[[[ Uwaga 3 ]} 65 metrów, z wyjątkiem stacji Obrona W Moulineaux I Suresnes – Longchamp ^{[[[ Uwaga 4 ]} , kosztem tymczasowej prędkości tramwajów do dziesięć km/h Czas na pracę nad prawem budowlanym. Rozszerzenie nabrzeżu ośrodka Milons został wykonany pod mostem drogowym położonym na południe od niego. Witryna pamięci Moulineaux jest przerobiona, aby umożliwić trzynaście dodatkowych trenerów zamówionych Styczeń 2003 ^{[[[ 11 ]} .

Plan torów terminus Issy-val de secine jest całkowicie przekształcony, położenie igły używanych do obracania wiosła i pozycji szuflady tylnej rundu jest niezgodna z rozszerzeniem nabrzeży. Aby zminimalizować wpływ na wykorzystanie, ich podróż została zorganizowana w kilku etapach, co spowodowało ograniczenie usługi Moulineaux Z zastąpieniem autobusu na Issy, następnie jednoosobową eksploatację (przybysze i odejścia na tym samym nabrzeże) wspomnianego terminusa, umożliwiające tylko niższe częstotliwości praktykowane latem. Wreszcie, szuflada odwrócona została przełożona, co było usunięto równolegle, który pozwolił na garaż jednego pociągu. Ponadto igła zmiany pasa została również przesunięta i ponownie zorientowana, odwrócenie jest teraz przeprowadzane w rozszerzeniu ścieżki 1 i nie jest już na toru 2 ^{[[[ 11 ]} .

Jednocześnie prace te umożliwiają przygotowanie rozszerzenia linii do Porte de Versailles. Zatem trasa 2 1 / kanału 2 zainstalowana na południe od stacji, która jest niepotrzebna, jest utrzymywana, aby umożliwić częściowe wykorzystanie linii w przypadku incydentu. Ta tymczasowa komunikacja serwisowa (SP) również istnieje Kurwa W Suresnes – Longchamp W Saint-Cloud Park I Moulineaux ^{[[[ 11 ]} .

Wreszcie, o Obrona , Track 1, który był używany tylko na godzinę szczytu, jest potępiany poza obszarem przydatnym do komercyjnego wykorzystania, aby umożliwić budowę nowego dostępu do platformy tramwajowej z Parvis de la Défense, która musi bezlogować obecny dostęp, który stał się niewymiarowy . Zakończenie zostało następnie przewidziane na jesień 2004 roku ^{[[[ 11 ]} , ale nowy burmistrz Puteaux, Joëlle Ceccaldi-Raynaud, obsługiwał blokowanie opóźnionej budowy jednego roku, podczas gdy reszta była gotowa na czas (wiosła dostarczone i rozszerzenie zakończonych Quays) ^{[[[ dwunasty ] W [[[ 13 ]} .

W 2005 r. Ruch liniowy był dwukrotnie większy niż prognozy, z 60 000 podróżników dziennie. Podwójne wiosła ósme ósme-metrowe zostały następnie uwzględnione we wrześniu tego samego roku, 5 września 2005 , zwiększenie pojemności linii o 33%. Od tego czasu T2 doświadczył stałego postępu ruchu, przekraczającym 65 000 podróżników dziennie, aw 2007 ^{[[[ T 2 ]} .

Prace te zostały sfinansowane do 14,48 miliona euro przez region île-de-france (6,36 M € ), państwo (3.82 M € ), miasto Paryż (1,75 M € ) i RATP (2,55 M € Od ulepszonej pożyczki w regionie) ^{[[[ 14 ]} .

Przedłużenie issy-val de secine w Porte de Versailles [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

. 21 listopada 2009 , Linia jest przedłużona na południe od Issy-Val de Secer w Porte de Versailles. W umowie planu z lat 2000-2006 to rozszerzenie o długości 2,3 km pozwala na obsługę czterech nowych stacji: Henri-Farman W Suzanne-Lintenels W Wejście I Bezszwowy ^{[[[ 15 ] W [[[ 16 ]} . Miejsce wzmocnione dostępność do Centrum Obrony z Paryża, w celu poprawy służby zachodnich i północnych dzielnic Issy-les-Moulineaux i Vanves, a także na południe od 15 ^{To jest} Paris District, pozwala linii T2 zaoferować nową korespondencję z wierszem 8 z metra do Waga , z wierszem 12 metra i linią T3A na Porte de Versailles W ten sposób rodzi się pierwszą korespondencję między dwiema liniami współczesnego tramwaju w île-de-france. Jego koszt oszacowano na 103 miliony euro ^{[[[ Uwaga 5 ] W [[[ 17 ]} .

Początkowa trasa obejmowała ponowne użycie małego paska. Według raportu tematycznego Trybunału Audytorów ds. Regionalnego transportu kolejowego w île-de-france opublikowanym w 2010 roku, „Kilka badań przeprowadzonych w latach 1989–1999 zalecono ponowne wykorzystanie małego pasa kolejowego i podłączenie go do tramwaju T2 (Trans-Val-de-Seine), zlecone w 1997 r. Paris-Porte de Versailles, zasada tego przedłużenia zatwierdzonego w 1993 r., Zapewniając ponowne wykorzystanie małego pasa ” ^{[[[ 18 ] W [[[ 19 ]} . SDRIF z 1994 roku „Planował ponowne wykorzystanie małego pasa kolejowego, aby przedłużyć tramwaj T2 na południu Paryża” ^{[[[ 18 ] W [[[ 19 ]} . To powiedziawszy, po opozycji niektórych lokalnych mieszkańców miasto Paryża, również przeciwne ponowne wykorzystanie małego pasa, „Zapytał badanie innej trasy, wzdłuż obwodnicy, na skraju Paris i Issy-les-Moulineaux oraz organizacji drugiej konsultacji” wcześniejszy. To ten ostatni został wybrany.

Chociaż wybrany układ otrzymał jednogłośną niekorzystną opinię z Komisji śledczej, która chciała zostać zbadana ponownie w początkowym układzie, po kilku miesiącach konsultacji ^{[[[ 20 ]} , Ratp zakwestionował niekorzystną opinię ^{[[[ 18 ] W [[[ 19 ]} A gracze w projekcie postanowili nie brać pod uwagę tego powiadomienia przy użyciu artykułu L126-1 kodu środowiska. Ten artykuł umożliwia podjęcie pracy po wszystkich władzach państwa, organów obrad władz lokalnych lub placówek publicznych odpowiedzialnych za projekt wypowiedział się na temat ogólnego interesu przewidywanej operacji ^{[[[ 21 ]} . Projekt został zatem ogłoszony ogólnym interesem miasta Paryżu w dniu 7 i 8 Mars 2005 (Opinia 2005 DVD 52), RATP Pierwszy ^Jest Kwiecień 2005 ^{[[[ 22 ]} , Rff 12 maja 2005 i Stif 17 czerwca 2005 ^{[[[ 23 ]} umożliwiając w ten sposób kontynuowanie projektu pomimo niekorzystnej opinii Komisji śledczej.

Prace przygotowawcze do odchylenia sieci rozpoczęły się w sierpniu 2005 r. Prace rozpoczęły się od przesiedlania bazy konserwacyjnej RER C od maja do grudnia 2006 r. Realizacja platformy rozpoczęła się w następnym miesiącu od realizacji podziemnego dzieła sztuki umożliwiając przekroczenie linii C RER i składające się z wykopu pokrytego długością około 150 metrów i jej dwóch zbiorników dostępu, a także realizację poręczy mostowej umożliwiającą przejście przez ulicę Bara na rozdrożu z Boulevard Gallieni ^{[[[ 24 ]} . Te prace trwały półtora roku. Prace na drogach, wraz z rozwojem Henry-Farman Street ^{[[[ Uwaga 6 ]} , z Rue d’Oadour-sur-Glane i Avenue Ernest-Renan zaczął Styczeń 2008 i zostały ukończone Sierpień 2009 . Po szkoleniu, testy i White Walk, które odbyły się do listopada 2009 r., Przed otwarciem rozszerzenia publiczności ^{[[[ 25 ] W [[[ 26 ]} .

W porównaniu z początkowym projektem, dodatkowa stacja, Henri-Farman , dodano do rozszerzenia między stacji Issy-val-de-seine I Suzanne-Lintenels , na prośbę miasta Issy-les-moulineaux ^{[[[ 27 ] W [[[ 15 ]} , ze względu na rozszerzenie dzielnicy biznesowej Val de SEINE wraz z budową nowych biur w pobliżu peryferyjnego bulwardu, w tym Sequana Tower, Bouygues Telecom Seat.

Przedłużenie obrony w Pont de Bezons [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

. 19 listopada 2012 , linia jest przedłużona na północ od obrony – Grande Arche w Most Bezons ^{[[[ 28 ] W [[[ 29 ]} . To przedłużenie 4.2 -Kilometru ma siedem stacji: Faubourg de l’Arche W Wodospady W Charlebourg W Jacqueline Auriol W Victor szczeka W Parre Lagravère Park I Most Bezons .

Przedłużenie przecina lub jest na granicy sześciu gmin: pięciu w Hauts-de-Seine (Puteaux, Courbevoie, La Garenne-Kolombes, Kolumbes i Nanterre) i jednej w Val-d’oise (Bezons), aby obsłużyć 32 000 mieszkańców i 19 000 miejsc pracy (z wyłączeniem strefy obrony). Jest to część perspektywy realizacji „wielkiego tramwaju”, przyszłej drogi tramwajowej wokół Paryża ^{[[[ 30 ]} . Równolegle z celami miejskiego planu podróży (PDU) île-de-france i głównym planem île-de-france, ten projekt pozwala między innymi oznaczać sieć, oferując korespondencję z RER A, Line Line 1 z metra i linii translii na stacjach obrony i garenne-colombes. Roczny planowany ruch to 15 milionów podróżnych.

Całkowity koszt infrastruktury 223,4 M € ^{[[[ Uwaga 7 ]} jest finansowany z regionu île-de-france (118,4 M € ), państwo (38,8 M € ), Generalna Rada Hauts-de-seine (19,8 M € ), Val-d’oise General Council (13 M € ) i RATP, na podstawie ulepszonej pożyczki w regionie (33,4 M € ). Koszt krańca, szacowany na 53 M € , jest finansowany przez RATP w ramach umowy Stif – Ratp ^{[[[ trzydziesty pierwszy ]} . Odpowiednia umowa finansowa została zatwierdzona przez Radę Dyrektorów STIF 13 grudnia 2006 ^{[[[ 32 ]} .

Bridge-Rail, aby przekroczyć pociągi przedmieść Saint-Lazare na wyjściu stacji La Défense, w budowie, w Sierpień 2008 .

Wstępne badania techniczne dotyczące tego rozszerzenia miały miejsce w latach 1997–1999. Wcześniejsze konsultacje miały miejsce 25 października Na 24 grudnia 1999 . Schemat zasady został przyjęty 2 kwietnia 2003 . Odbyło się publiczne dochodzenie 7 Mars Na 8 kwietnia 2005 . W tym czasie rozszerzenie miało mieć osiem nowych stacji ^{[[[ Uwaga 8 ] W [[[ 33 ]} . Projekt został ogłoszony jako użyteczność publiczna 22 grudnia 2005 ^{[[[ 34 ]} . W latach 2005–2007 przeprowadzono szczegółowe badania tego miejsca. Rozpoczęły się pierwsze dzieła odchylenia sieci koncesjonariuszy Lipiec 2007 , w tym w szczególności prace podróży sanitarnych prac na Boulevard de La Mission-Marchand w Courbevoie i Boulevard National w La Garenne-Columbes.

W 2008 r. Przeprowadzono prace nad torami na wyjściu stacji La Défense w kierunku wyżej wymienionych bulwardów, wraz z utworzeniem mostu, umożliwiając przecinanie pociągów przedmieść Saint-Lazare. Ruch kolejowy jest przerywany latem 2008 roku w tym celu na linii Paris-Saint-Lazare-Versailles Rive-Droite z odchyleniem ruchu poprzez tak zwane połączenie „szaleństwa” ^{[[[ 34 ]} . . 18 października Według oficjalnego rozpoczęcia pracy na platformie Tramw ^{[[[ 35 ]} . W Listopad 2010 , Witryna dotarła w połowie kadencji: przekroczenie gołębi jest prawie zakończone, z instalacją trawnika na platformie, ale instalacja utworów jest nadal wcale w Bezons, podczas gdy nie rozpoczęła się w Courbevoie ^{[[[ 36 ]} .

Rozszerzenie w trakcie tworzenia się w pobliżu przyszłej stacji Most Bezons , W Październik 2010 .

. 30 listopada 2011 , odbyły się pierwsze nocne testy między warsztatem Colombes a Future Station Most Bezons , z 22 H ma 5 H rankiem. Miały miejsce wiele razy 16 grudnia następny. Z 13 Mars 2012 , Testy dzienne rozpoczęły się w tej samej sekcji. W szczególności miały one sprawdzić prawidłowe funkcjonowanie przełączników, zasilanie, sygnalizację kolei i trójkolorową, a także zachowanie mostu Bezons ^{[[[ 37 ]} . Z 13 sierpnia 2012 Na 26 października 2012 , Kierowcy znają swoje przyszłe środowisko pracy. Aby to zrobić, dwa pociągi regularnie krążyły 9 H 30 ma 16 H 30 Przez cały czas rozszerzenia w tym okresie. Wreszcie z 27 października 2012 W przeddzień przedłużenia miało miejsce „biały spacer”. W tym okresie tramwaj toczyły się na harmonogramach i częstotliwościach dostarczanych z uruchomienia, bez transportu podróżnika ^{[[[ 38 ]} .

W ramach projektu dodatkowa strona konserwacyjna i rabatowa wynosiła 17 000 M ² powstał w kolumbach w ekologicznym ciele i strefie działalności komercyjnej Morski (48 ° 54 ′ 53 ″ N, 2 ° 13 ′ 31 ″ E), aby pomieścić osiemnaście z sześćdziesięciu pociągów niezbędnych do wykorzystania rozszerzonej linii, z powodu braku miejsca na miejscu Moulineaux. Witryna Colombes można również użyć do przypomnienia pociągów linii T1, gdy rozszerza się do tego miasta ^{[[[ 33 ] W [[[ 39 ]} .

Według pierwszych szacunków, rozszerzenie to musi zostać pożyczone przez 58 000 nowych podróżników, czyli prawie 130 000 użytkowników dziennie w całej linii ^{[[[ 40 ]} .

• 

  Infrastruktura tramwajowa T2 podczas zakończenia w Kolumbie 28 października 2010 .

• 

  Nowy depozyt w Kolumbie.

• 

  Pociągi dostarczane w oczekiwaniu na warsztaty Colombes.

• 

  Witryna ze stacji Jacqueline Auriol.

• 

  Witryna ze stacji Bezons Pont.

Linia T2 ma 17,9 kilometra długości. Znajduje się na czystym miejscu na całej trasie i pożycza linię Putaux w Issy-Plaine, o nazwie Line Des Moulineaux, dawnej linii utworzonej w 1889 roku i zarządzanej przez National Society of French Railways (SNCF). Dlatego w przeciwieństwie do linii T1 i T3A ^{[[[ Uwaga 9 ]} które znajdują się na własnym miejscu, ale na środku lub na krawędziach jezdni, linia T2, również na własnym miejscu, znajduje się poza drogami między stacji Obrona I Suzanne Linen . Te cechy, blisko cech pociągu lekkiego, pozwalają linii mieć większą prędkość komercyjną, która z innych linii tramwajowych ILE -DE.

Namierzać [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linia rozpoczyna się w Bezons, nadzorowanej przez dwa nabrzeże na północny zachód od Place Lenin. Fajniki same są nadzorowane przez korytarze autobusowe, umożliwiając zmiany w trybie platformy na Quay. Trasy odwracania są natychmiast z tyłu końcowego Most Bezons , w Rue Julius-Et-Ethel-Rosenberg. Umieszczone w centrum drogów ^{[[[ Uwaga 10 ]} , linia jedzie na południowy zachód do La Défense, częścią podróży, w której linia zajmuje trasę starej linii tramwajowej 62 firmy transportowej w regionie Paryżu w 1921 r., Od Paryża (drzwi Neuilly) w Maisons- Laffitte. Platforma tramwajowa bierze most Bezons, który przechodzi w środku, przechodząc przez Sekwę, i opuszcza Departament Val-d’oise, aby wejść do Hauts-deeine, schodząc do Boulevard du Havre, dzielony między Nanterre na zachodzie i kolumbizny na wschodzie.

Linia przechodzi pod Paryskie superperyferyjne , A86, opuszcza nanterre i trwa tylko w kolumbach. Następnie służy stacji Parre Lagravère Park , po przekroczeniu Rue de Sartrouville. Następnie linia rozpoczyna swoją podróż do bulwaru Charlesa-de-Gaulle’a, wciąż w jego centrum, przechodząc w pobliżu warsztatów konserwacyjnych marynarki wojennej, a następnie obsługuje stację Victor szczeka Po przekroczeniu Rue Gabriel-Péri i kontynuuje obsługę stacji Jacqueline Auriol Przed przekroczeniem Rue d’Estienne-d’Orves i kontynuowanie na południowo-wschodnim krańcu Boulevarda Charlesa-de-Gaulle w Kolumbie.

Linia wchodzi do Kolomby Garenne z przejściem na moście Charlebourg, powyżej historycznej linii Paris-Saint-Lazare w Saint-Germain-en-Laye i linii Paris-Saint-Lazare w Le Havre, most położony między stacji z La Garenne-Kolombes I Nanterre – University . Platforma tramwa Charlebourg , przekracza miejsce, a następnie kontynuuje bulwar, wciąż w centrum, do stacji Wodospady , Przed przekroczeniem Rue des Fauvelles. Linia kontynuuje swoją trasę w Courbevoie, gdzie Boulevard bierze nazwę Boulevard de la Mission-Marchand. Na rozdrożu Rue Berthelot platforma opuszcza centrum Chaussée, aby ustawić się na zachód od tętnicy drogowej ^{[[[ Uwaga 11 ]} , tuż przed podaniem stacji Faubourg de l’Arche , na osi zwanej teraz Avenue de la Division-Leclerc. Linia w końcu przechodzi pod linią linii Paris-Saint-Lazare w Versailles-Vive-Droite przez podziemne dzieło, przed wejściem w górę, między tymi samymi kolejami i Street Carpeaux, wzdłuż CNIT na północnej części, i aby służyć stacja obrony.

Linia jest tutaj pod ziemią, z dwoma pasami w kształcie centralnego nabrzeża o szerokości 7,30 metra, wzdłuż kolei Paris Saint-Lazare Line-Versailles-Vive-Droite/Saint-Nom-La-Bretèche. Ta nabrzeże jest używana przez pociągi w kierunku Saint-Cloud, Versailles-Vive-Droite i Saint-Nom-La-Bretèche przed reorganizacją stacji SNCF de la Défense w połowie lat 90. XX wieku. Ponieważ ta nabrzeże powstała na wysokości Spośród 1,15 metrów przybycie tramwaju narzuciło wysokość utworów, aby sztucznie odtworzyć niskie nabrzeże. Część platformy o długości ponad 120 metrów jest używana do obsługi linii, po modyfikacjach dokonanych latem 2008 r. (Zwiększenie części torów tramwajowych na południe od punktu obecnego wyroku) i utworzenie dwóch nowy dostęp. Ta długość pozwala dwóm tramwajom w przeciwnym kierunku parkowanie w rozłożonych miejscach na centralnym nabrzeżu, aby uniknąć nasycenia dostępu. Przed tymi modyfikacjami całkowita długość zastosowanej platformy wynosiła tylko 70 metrów ^{[[[ 41 ]} .

Platforma tramwajowa, taka jak tor kolejowy, który jest równolegle do niej, prowadzi do otwartego powietrza na południu okrągłego bulwaru, po podziemiu 410 metrów pod płytą obronną. Platforma znajduje się w wykopie do stacji Puteaux, powszechnej z torem kolejowym SNCF ^{[[[ T 3 ]} .

Linia stopniowo schodzi do Sekiny, podczas gdy linia kolejowa Paryż – Versailles pozostaje wyższa na zboczu wzgórza, ale trasy pozostają równoległe, pozwalając – z wyjątkiem stacji Belweder – Zdalna korespondencja na następujących pięciu stacjach. Na terytorium Suresnes linia obsługuje stację Belweder . U stóp Mont Valérien linia przecina pierwszy 315 -metrowy tunel, a następnie dotarła do stacji Suresnes – Longchamp . Teraz w nasypu trasa dominuje w dzielnicy podmiejskiej przed dotarciem do następnej stacji Wzgórza W Saint-Cloud. Linia podkreśla jej zejście do rzeki z nachyleniem od 5 do 10 mm/m i dociera do stacji Milons , w centrum zbiorowego dzielnicy mieszkaniowej. Linia jest następnie przekraczana przez dwa kolejne fragmenty poziomu, a następnie dotarła do stacji Saint-Cloud Park , u stóp wiaduktu autostrady Normandii ^{[[[ T 4 ]} .

Następnie trasa pożycza 220-metrowy tunel pod pracami drogi Crossroads of Saint-Cloud Bridge i zbliża się do Sekcji, u podnóża parku Saint-Cloud. W 2006 r. Prace przygotowawcze Nautical Center na wyspie Monsieur, między innymi zintegrowały przesunięcie ścieżek T2 w tej sekcji: linia, która wcześniej została przeniesiona wzdłuż RD 7 i przecina dwa ciężarówki dostępu w dostępie Centrum morskie. Wznawiając swoją pierwotną trasę, linia dotarła do stacji Muzeum Sèvres , w pobliżu Narodowego Muzeum Ceramiki. Po mostku Sèvres linia opuszcza brzegi Sekiny skierowanej na wyspę Seguin, aby obejść stare budynki fabryk Renault. Po wzięciu mostu Troyon, obsługuje stację Brimborion , były stacja Bellevue – Funicular, u podnóża starego środka Fuicular w Bellevue i Brimborion Park. Linia następnie obsługuje stację Meudon-sur-seine Następnie rozpoczyna nowe pochodzenie do Issy-les-Moulineaux, obsługując stacji Moulineaux W sercu grupy zbiorowych mieszkań i biur. Linia Post Post (PCL) znajduje się w pobliżu tej stacji.

Bridge-Rail pozwalający na przekroczenie Rue Bara i Boulevard Gallieni, widoczne w tle po prawej stronie, w Wrzesień 2009 . Widzimy na pierwszym planie, ścieżki linii C RER.

Linia biegnie wzdłuż warsztatu konserwacji i garaży, przed podaniem stacji Jacques-Henri-Lartigue . Platforma znajduje się następnie poniżej linii C RER i dociera do stacji Issy-Val De Section, która udziela korespondencji tej linii. Od jego przedłużenia w Porte de Versailles linia zaczyna się tutaj silne nachylenie z profilem niezbędnym do przejścia pod platformą RER C przez podziemną pracę o długości około 150 metrów ^{[[[ T 5 ]} .

Linia następnie ociera ramiona infrastrukturą linii C RER do granic między gminami Issy-les-Moulineaux i Paryż, gdzie opuszcza platformę Rer C i sektor kolejowy Ferré de France, na południe od peryferyjnego Boulevard, przez most-szylkę o długości 60 metrów i szerokość 8,35 metra, co pozwala mu przejść przez Bara Street i Boulevard Gallieni.

Po mostku schodzi on na poziom gruntu na długości około 115 metrów, a zatem łączy się z naturalnym terenem. Dworzec Henri Farman znajduje się kilka metrów dalej obok rampy dostępu na peryferyjnym bulwarcie. Linia trwa, na poziomie jezdni, po północnej stronie Henri-Farman Street, korzystając z zarezerwowanego i laminatu gazowego obok rampy wyjściowej na peryferyjnym boulevardu. Spotyka Avenue de la Porte-de-sèvres i dociera do stacji Suzanne Linen , przy wejściu do Omnisports Suzanne-Lenglen Park, w pobliżu Aquaboulevard, w pozycji bocznej, na południe od Rue Louis-Armand ^{[[[ 42 ]} .

Linia jedzie po tej ulicy ponad sto metrów i przybywa na rozdrożu z Rue Jeanne-d’ARC w Issy-les-Moulineaux i Rue de la Porte-d’isy w Paryżu, gdzie platforma tramwa -Sur-Glane wraca do pozycji centralnej po przejściu z rozdrożą. Natychmiast dotarła do stacji Issy Porte , stacja, której centralna nabrzeże jest dość wąska ze względu na niską szerokość rue d’Oadour-sur-glane.

Linia trwa na tej ulicy w pozycji centralnej i, osiągając Avenue Ernest-Renan, ukośny kąt około stu stopni na północny wschód, aby zaangażować się w tę drogę i przejść pod peryferyjną bulward. Biega wzdłuż Paris Exhibition Center w pozycji bocznej, po wschodniej stronie Avenue Ernest-Renan, zanim dotrze do końca, Porte de Versailles , którego nabrzeże jest centralne. Oferuje wygodną korespondencję z linią 12 metra i linią 3A tramwaju ^{[[[ 43 ]} .

Stacje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Geograficznie dokładna trasa linii T2.

			Stacja	Lat/Long	Strefa	Gmina	Korespondencja [[[ 44 ]
	■		Most Bezons	48 ° 55 ′ 24 ″ N, 2 ° 13 ′ 03 ″ E	4	Bezony
	• •		Parre Lagravère Park	48 ° 55 ′ 04 ″ N, 2 ° 13 ′ 28 ″ E	3	Gołębie
	• •		Victor szczeka	48 ° 54 ′ 51 ″ N, 2 ° 13 ′ 46 ″ E	3	Gołębie
	• •		Jacqueline Auriol	48 ° 54 ′ 38 ″ N, 2nd 14 ′ 03 ″ E	3	Gołębie
	• •		Charlebourg	48 ° 54 ′ 29 ″ N, 2nd 14 ′ 16 ″ E	3	La Garenne-Kolombes	(Zdalnie kolumbes la garenne)
	• •		Wodospady	48 ° 54 ′ 09 ″ N, 2nd 14 ′ 22 ″ E	3	La Garenne-Kolombes
	• •		Faubourg de l’Arche	48 ° 53 ′ 48 ″ N, 2nd 14 ′ 24 ″ E	3	Courbevoie
	• •		Obrona Duża arka	48 ° 53 ′ 34 ″ N, 2 ° 14 ′ 14 ″ E	3	Kurwa
	• •		Kurwa	48 ° 53 ′ 00 ″ N, 2 ° 14 ′ 02 ″ E	3	Kurwa
	• •		Belweder	48 ° 52 ′ 33 ″ N, 2 ° 13 ′ 33 ″ E	3	Suresnes
	• •		Suresnes – Longchamp	48 ° 52 ′ 05 ″ N, 2 ° 13 ′ 17 ″ E	3	Suresnes	(Suresnes-Mont-Vallerien, zdalnie)
	• •		Wzgórza	48 ° 51 ′ 25 ″ N, 2 ° 13 ′ 14 ″ E	3	Saint-Cloud	(Val d’Or, zdalnie)
	• •		Milons	48 ° 50 ′ 59 ″ N, 2 ° 13 ′ 16 ″ E	3	Saint-Cloud
	• •		Saint-Cloud Park	48 ° 50 ′ 35 ″ N, 2 ° 13 ′ 19 ″ E	3	Saint-Cloud	(Boulogne – Saint -Cloud Bridge, zdalnie) (Zdalnie Saint-Cloud)
	• •		Muzeum Sèvres	48 ° 49 ′ 42 ″ N, 2 ° 13 ′ 32 ″ E	3	Sèvres	(Zdalnie most Sèvres)
	• •		Brimborion	48 ° 49 ′ 20 ″ N, 2 ° 13 ′ 53 ″ E	3	Meudon, Sèvres
	• •		Meudon-sur-seine	48 ° 49 ′ 09 ″ N, 2nd 14 ′ 22 ″ E	3	Meudon
	• •		Moulineaux	48 ° 49 ′ 17 ″ N, 2 ° 15 ′ 05 ″ E	2	Issy-les-moulineaux
	• •		Jacques-Henri Lartigue	48 ° 49 ′ 29 ″ N, 2 ° 15 ′ 38 ″ E	2	Issy-les-moulineaux
	• •		Issy-val de secine	48 ° 49 ′ 47 ″ N, 2 ° 15 ′ 47 ″ E	2	Issy-les-moulineaux
	• •		Henri Farman Drzwi sektywne	48 ° 50 ′ 05 ″ N, 2 ° 16 ′ 14 ″ E	Pierwszy	Paryż 15 To jest
	• •		Suzanne Linen	48 ° 49 ′ 59 ″ N, 2nd 16 ′ 38 ″ E	Pierwszy	Paryż 15 To jest	(Balard, zdalnie) ( Waga , z odległości)
	• •		Issy Porte Éliane Jeannin-Larreau	48 ° 49 ′ 55 ″ N, 2nd 16 ′ 52 ″ E	Pierwszy	Paryż 15 To jest	( Desnouettes , z odległości)
	■		Porte de Versailles Wystawa	48 ° 49 ′ 55 ″ N, 2. 17 ′ 15 ″ E	Pierwszy	Paryż 15 To jest

Stacje w Gras służyć jako odejście lub terminus do niektórych misji.

Rozwój stacji [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Rozwój stacji i ich mebli został zaprojektowany przez agencję Plan twórczy ^{[[[ 45 ]} . Nkwiwy stacji, leżące w 2003 r., Mierają 65 metrów, umożliwiając pomieszczeniu pociągi podwójnych Cytadowych 302 ^{[[[ 11 ]} . Jeden nabrzeże co najmniej na stactwo (z wyjątkiem obrony) jest wyposażony w automat dostarczający wszystkie tytuły transportu na sprzedaż w île-de-france. Linia jest wyposażona w internetowy system informacyjny, powszechnie wyznaczony przez akronim DUSZA , system umożliwiający wyświetlanie czasu oczekiwania na następne dwa pociągi. Zgodnie z przepisami stacje i pociągi są dostępne dla osób o zmniejszonej mobilności. Podobnie jak prawie wszystkie stacje SNCF, totemy pouczające są obecne na stacjach dawnej linii obrony w Issy-Val de Secer.

• 

  Typowe stacje otwarte meble wypoczynkowe przed 2009. Tutaj meble stacji Moulineaux , W Styczeń 2006 .

• 

  Typowe meble wypoczynkowe ze stacji z rozszerzeń w Paryżu i Bezons.

• 

  Meble stacji zainstalowane ze strony nabrzeża wynikające z prac przedłużających.

• 

  Pouczający totem stacji Wzgórza , W Październik 2017 .

T2 jest linią tramwajową w île-de-france obsługiwanej przez autonomiczne Régie des Transports Parisiens (RATP). Tramwaje łączą most z Bezons do Porte de Versailles w 45 minut ^{[[[ czterdzieści sześć ]} . Wiosła krążą z częstotliwością pociągu cztery minuty w godzinach szczytu i co siedem Osiem minut w Off -peak ^{[[[ 47 ]} .

Tabor [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linia T2 jest wyposażona w siedemdziesiąt sześć pociągów tramwajowych typu Citadis 302. Mierzą 32,2 metra. Każdy pociąg ma 48 miejsc, w tym 16 miejsc do podnoszenia typu Strapontin, i oferuje 165 miejsc stojących (na podstawie czterech podróżników na metr kwadratowy), dla całkowitej pojemności 213 podróżników. Pociągi są wyposażone w klimatyzację, system nadzoru wideo i instrumenty handlu podróżnikami. Są one holowane przez asynchroniczny silnik z łańcuchem trakcyjnym Onix ^{[[[ 48 ]} . Zostały one dostarczone w trzech transzach, w ramach umowy podpisanej w 2000 r. Między RATP i Alstom ^{[[[ 49 ]} .

Właśnie dostarczono Citadis 302 Row ( Październik 2008 ) na stronie Moulineaux, w celu rozszerzenia linii Porte de Versailles .

Pierwsza transzka pozwala na przeniesienie pociągów typu Alstom TFS, obecnych od uruchomienia w 1997 r., W linii 1 tramwaju. W ten sposób dostarczane są trzynaście wiosła 25 lipca 2002 ^{[[[ 6 ]} Ponieważ uważa się, że preferowane jest zastąpienie TFS, nasycone szczególnie w godzinach szczytu, których nie można połączyć przez dwa, aby podwoić ich pojemność ^{[[[ 48 ] W [[[ 49 ]} . Po wymianie TFS zwiększa pojemność linii o 35%, miasto, które może przetransportować 213 osób przeciwko 174 w TFS ^{[[[ 6 ]} . Pierwsze pociągi zostały uruchomione z 2 grudnia 2002 ^{[[[ 7 ]} .

Druga transzka umożliwia wdrożenie operacji w podwójnych pociągach, z 5 września 2005 . Pociągi znajdują się w ramach tego wyzysku, powiązanego przez dwa za pomocą automatycznych zespołów Scharfenberga, aby umożliwić podwojenie zdolności przenoszenia, konieczność radzenia sobie z przewlekłym nasyceniem linii. W tym celu dostarczono trzynaście dodatkowych wiosła (liczonych od 414 do 426), aby połączyć się z już dostarczonymi wiosłem, za całkowity koszt 21 milionów euro, czyli 1,62 miliona euro na jednostkę ^{[[[ 49 ] W [[[ dziesięć ] W [[[ 14 ]} .

Po lewej stronie Cytadis Rame 302 N ^O 433 wynikające z trzeciej transzy; Po prawej stronie Citadis 302 Train N ^O 408 poprzedni ze starym „nosem” ( Kwiecień 2009 ).

Trzecia transzka pozwoliła przedłużeniu do Porte de Versailles i Bridge Bridge. Aby to zrobić, ostatnie trzydzieści cztery pociągi miejskie przewidziane w kontrakcie z 2000 r. Zostało dostarczone, kosztem 53 milionów euro ^{[[[ 34 ]} .

Szesnaście wiosła, licznych od 427 do 442, zostało dostarczonych do warsztatów konserwacji Issy-les-Moulineaux, aby rozszerzyć się Porte de Versailles . Pierwsze z tych dodatkowych pociągów zostało dostarczone 26 września 2008 . Dostawy trwały aż do 31 maja 2009 , w każdą drugą środę 23 godz ma 0 H 30 . Przeprowadzono je za pomocą wyjątkowego konwoju o łącznej długości 38 metrów ^{[[[ 27 ] W [[[ 50 ]} .

Wreszcie, jeśli ponadto przed rozszerzeniem do Porte de Versailles , T2 krążył tylko na miejscu oczyszczonym z dróg, nie jest już taki sam między stacji Suzanne Linen I Porte de Versailles gdzie linia jest wkładana głównie do dróg miejskich. Ratp został zatem ograniczony, w stosunku do władz nadzorczych, aby dostosować samochody miejskie, które tam krążą; Pociągi z Cytadis obejmowały wystające części, automatyczne zespoły Scharfenberga i nie były dostosowane do ruchu miejskiego i możliwych zderzeń z innymi pojazdami.

Dlatego Régie postanowiła dostosować projekt obywatela linii do zintegrowania owiewki i nowego „nosa”, który wymagał lekkiego Odnow linie linii. To agencja Lyon Przed pierwszym , bardzo obecny w sektorze kolejowym, który narysował tę nową formę, we współpracy z projektantami Alstom w celu zagwarantowania technicznej wykonalności tej adaptacji. Nowi obywatele dostarczeni z okazji przedłużenia zostali przekazani Régie bez „nosa”.

Warsztat Moulineaux był odpowiedzialny za zgromadzenie, umożliwiając technikom RATP ćwiczenie przed „modernizacją” dwudziestu sześciu pociągów, które następnie stanowiły park linii, wszystko za kilka miesięcy, między dostarczaniem nowych pociągów na początku 2009 r. I i otwarcie przedłużenia pod koniec roku ^{[[[ 51 ]} .

Osiemnaście pozostałych pociągów, licznych od 443 do 460, zostało dostarczonych na warsztat Issy, na przedłużenie mostu Bezons, od 26 do 26 27 stycznia 2011 . Początkowo planowano, że zostały one bezpośrednio dostarczane w nowej konserwacji i dodatkowym miejscu renderowania gołębi. Niemniej jednak, biorąc pod uwagę znaczne opóźnienie w realizacji projektu ^{[[[ Uwaga 12 ]} oraz niezdolność witryny Issy do przechowywania wszystkich ^{[[[ Uwaga 13 ]} , musiał zostać skonfigurowany specjalny proces dostawy. Dostarczone wiosła zostały umieszczone na torach Porte de Versailles Następnie wysłane na warsztaty Issy, podczas gdy jednocześnie stare pociągi zostały przeniesione w nocy przez wyjątkowy konwój Porte de Versailles na warsztaty Colombes, gdzie były przechowywane podczas oczekiwania na rozszerzenie. Ta organizacja umożliwiła zatem ograniczenie dodatkowych kosztów związanych z opóźnieniem ^{[[[ 33 ] W [[[ 52 ] W [[[ 53 ]} .

Jazda i sygnalizacja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Sygnał przełącznika w pobliżu stacji Suzanne Linen , W Sierpień 2009 .

Jazda po linii odbywa się w „Pokazie widzenia”. Linia ma panele ograniczenia prędkości, sygnały ochrony trasy i sygnały chroniące skrzyżowanie.

W swojej miejskiej części w kierunku Porte de Versailles I Most Bezons , Linia jest wyposażona do klasycznych dróg sygnałowych TRICOLOR R11, podczas gdy linia jest wyposażona w sygnały typu R17 i R18 związane z sygnalizacją drogową. Znajdujemy tę sygnalizację w kierunku morskiego parku wyspy Monsieur w Sèvres, gdzie linia przecina dwie drogi dostępu do parku. Reszta linii, znajdująca się po drodze, jest wyposażona w sygnały dwóch klocków lub trójkolorowych, chroniąc igły i obszary o zmniejszonej widoczności, takich jak tunele ^{[[[ 54 ]} : Zielony oznacza wolną drogę na trasę „chronioną” tak -pomarańczową wolną drogę na tak -cale „normalnej” trasy, a jeśli miga, jest to, że sygnał jest kontrolowany przez obwód torów innej trasy, niech tak Zaniepokojenie i wreszcie czerwony oznacza zatrzymanie.

Sygnały R17, R18 znajdują się na czarnym tle; Biały poziomy pasek wymaga zatrzymania, biały koło ogłasza sygnał stop, a biały pionowy pasek sygnalizuje bezpłatny tor. Sygnalizacja pomocy dla operacji uzupełnia te sygnały, lekki diament wskazujący na zarządzanie priorytetem na skrzyżowaniu.

. Sygnały ochrony trasy Lub Sygnały operacyjne są tam, gdzie znajdują się urządzenia torowe (przełączniki). . Panele ograniczenia prędkości Co do nich, takie jak kwadratowe panele z czarnymi postaciami na białym tle. Wreszcie Wskaźniki awarii zasilania znajdują się powyżej każdego sektora zaopatrzenia linii lotniczej (jezioro). Dwa białe kółka wyrównane w pozycji pionowej ogłaszają linię napędzaną; Jeśli są wyrównane w pozycji poziomej, ogłaszają nieprzyjemną linię ^{[[[ T 6 ]} .

Wypadki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

. 28 maja 2018 , pociąg został osadzony na stanowisku na terminalu pod adresem Porte de Versailles . Pomimo uszkodzenia materialnego, incydent bez grawitacji nikt nie ranny ^{[[[ 55 ]} .

. 11 lutego 2019 , w kierunku 21 H , nastąpiła zderzenie między dwoma tramwajami, oba w służbie Traveller, na południowy zachód od stacji Jacques-Henri Lartigue , w Issy-les-Moulineaux, w pobliżu warsztatów konserwacyjnych ^{[[[ 56 ]} . Podczas gdy pierwszy tramwaj zaparkowany na środku toru, drugi, krążący w tym samym kierunku, uderzył go z tyłu ^{[[[ 56 ]} . Według RATP wstrząs jest dwunastu rannych, w tym jeden w poważnym stanie ^{[[[ 56 ]} . Przyczyny wypadku nie są do tej pory znane, wewnętrzne dochodzenie jest nadal w toku po stronie RATP. Komórka kryzysowa i plan pomocy ofiarowej zostały aktywowane ^{[[[ 57 ]} . Wypadek powoduje bardzo duże uszkodzenie materiału, dotknięte są w sumie cztery pociągi (dwa tramwaje krążyły w „wielu jednostkach”) ^{[[[ 57 ]} . Po tym wypadku ruch został przerwany na całej linii przez resztę dnia 11 lutego , potem między Saint-Cloud Park I Issy-val de secine dopóki 13 lutego 2019 Pod koniec rana Ratp udało się wyczyścić uszkodzone tramwaje i naprawić infrastrukturę w zaledwie 36 godzin ^{[[[ 58 ]} .

Warsztaty [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Warsztaty Moulineaux w issy-les-moulineaux, w Czerwiec 2001 . Po prawej rozróżniamy warsztat i na środku, na dole budynek pralki.

Sześćdziesiąt Cytadis 302 pociągi (numerowane od 401 do 460) są utrzymywane przez warsztaty konserwacyjne dla Moulineaux i Morski odpowiednio znajdujący się między stacji Moulineaux I Jacques-Henri-Lartigue i pomiędzy Parre Lagravère Park I Victor szczeka .

. Warsztaty Moulineaux Służyć jako centrum odrzucania i konserwacji dla czterdziestu dwóch sześćdziesięciu tramwajów tramwajowych (48 ° 49 ′ 23 ″ N, 2 ° 15 ′ 26 ″ E). Znajdują się w Issy-les-Moulineaux, obejmują one halę konserwacyjną i wiązkę ścieżek garażowych, całość reprezentująca obszar 12 550 M ² , w tym 3680 M ² pokryty powierzchnią. Witryna konserwacji i dostawy przylega do operacji nieruchomości. Sala konserwacyjna pomieści trzy równoległe tory, w tym dwie pozycje konserwacyjne, na dołach i z bramą do dachu pociągów. Okrążenie zbiornika znajduje się na końcu jednego z palach. W tym miejscu odbywa się inspekcja, naprawa, a nawet reprofowanie („Realéesage”) kół w dole w celu ograniczenia ryzyka związanego z zanieczyszczeniem bezpieczeństwa i hałasu. Trzeci płaski pas jest wyposażony w mobilne cylindry do wykonywania giełd wózków. Stacja serwisowa z pralką wałkową, porównywalną z tymi używanymi do samochodów, umożliwia również wykonywanie operacji czyszczenia wiosła, zarówno zewnętrznego, jak i wewnętrznego, a także wypełniania dołów piasku. Warsztaty są domem dla wielozadaniowego pojazdu, który może krążyć na tramwaju lub torach drogowych, co w szczególności pozwala holować pociąg tramwajowy, gdy prąd przyczepności nie jest dostępny ^{[[[ T 7 ]} .

. Warsztaty marynarki wojennej Służ jako centrum przechowywania i konserwacji dla osiemnastu pozostałych pociągów. Utworzone jako część linii na moście Bezons, jest to dodatkowe miejsce konserwacji i resetowania 17 000 M ² Zbudowane w kolumbach w środowisku ekologicznym i strefie aktywności komercyjnej (ZAC) marynarki wojennej (48 ° 54 ′ 53 ″ N, 2 ° 13 ′ 31 ″ E). Jego realizacja pozwoliła na tymczasowe przechowywanie osiemnastu z sześćdziesięciu pociągów niezbędnych do wykorzystania przedłużenia w oczekiwaniu na jego uruchomienie. Nie można ich zaparkować w warsztatach Moulineaux z braku miejsca. Miejsce Colombes można również użyć do usunięcia pociągów linii 1 tramwaju podczas jej przedłużenia w Kolumbie ^{[[[ 33 ] W [[[ 39 ]} .

Ceny i finansowanie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Wnętrze Citadis 302 wioślarstwo tramwajowe linii T2, w Czerwiec 2006 . Walidacze biletów jednostkowych i styczników Navigo są instalowane w pociągu.

Ta linia ma specyfikę pracy z dwoma rodzajami cen ^{[[[ 59 ]} .

1. Dla sekcji pomiędzy Obrona I Issy-val-de-seine , podróżni mogą użyć biletu oryginalnego, gdy kontynuują podróż do sieci translii i RER w związku z Obrona W Kurwa Lub Issy-val-de-seine . Ten przepis wynika z historii tej sekcji, wcześniej częścią sieci Ferré.
2. Oferuje również, dla całego układu, ceny identyczne z innymi liniami tramwajowymi obsługiwanymi przez RATP, a także większości linii autobusowych i dostępnych z tymi samymi subskrypcjami. Bilet T+ pozwala na prostą podróż, niezależnie od odległości z jedną lub więcej możliwymi korespondencjami z liniami autobusowymi i tramwajowymi przez maksymalny czas trwania 1 h 30 między pierwszą a ostatnią walidacją, ale nie z metrem lub RER.

Cztery stacje południowego przedłużenia linii, Henri Farman aż do Porte de Versailles znajdują się w strefie cen 1 ^{[[[ 59 ]} . Stacje Moulineaux W Jacques-Henri Lartigue I Issy-val de secine są w strefie ceny 2; Są dostępne z kartą subskrypcyjną 1-2 stref. Dworzec Most Bezons znajduje się w strefie 4. Wszystkie pozostałe stacje znajdują się w strefie 3, w tym stacjach Obrona W Saint-Cloud Park I Muzeum Sèvres , pomimo odpowiednich połączeń z wierszami 1, 10 i 9 metra. Linia serwuje 4 różne strefy; Tylko osoby z biletem T+ lub kartą subskrypcyjną, w tym strefy od 1 do 4, mogą zatem podróżować po całej linii.

Finansowanie działalności linii (opłaty za utrzymanie, sprzęt i personel) jest dostarczane przez RATP. Jednak ceny biletów i subskrypcji, których kwota jest ograniczona decyzją polityczną, nie obejmują rzeczywistych kosztów transportu. Niedobór jest rekompensowany przez organ organizacyjny, île-de-france mobilités, przewodniczy od 2005 r. Przewodniczącego Rady Regionalnej „” île-de-france i złożony z lokalnych wybranych urzędników. Definiuje ogólne warunki pracy, a także czas trwania i częstotliwość usług. Bilans finansowy działania jest zapewniany przez roczny globalny alokacja przewoźnikom w regionie dzięki płatności transportowej wypłaconej przez firmy i składki od władz publicznych ^{[[[ 60 ]} .

W 2021 r. Była to jedna z trzech linii tramwajowych, z linią 4 i linią 11 Express, mieć linie kontrolne na co najmniej jednej stacji ( Obrona ).

Ruch drogowy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linia zapewniła ponad 50 milionów podróży w 2013 roku ^{[[[ sześćdziesiąt jeden ]} , Pierwszy pełny rok służby między Mostem Bezons a Porte de Versailles.

W wywiadzie opublikowanym w Styczeń 2014 ^{[[[ 62 ]} , wiceprezydent regionu odpowiedzialny za transport i Ile-de-France Transport Union ogłasza codzienną frekwencję 130 000 podróżników.

W publikacji Maj 2016 , Stif ogłasza codzienną frekwencję 220 000 podróżników ^{[[[ 63 ]} , czyniąc linię T2 główną linią tramwajową w île-de-france co do liczby podróżnych.

Linia T2 jest historycznie linią tramwajową o dużym ruchu. Całkowita liczba przetransportowanych podróżników na początku reprezentowała około dwóch trzecich frekwencji linii T1, otwartych w 1992 r., Lub linii T3, otwartych w 2006 r., Lub 81 400 pasażerów dziennie w 2009 r. STIF następnie oszacował Wzrost obecności wraz z rozszerzeniem w Porte de Versailles do 33 600 dodatkowych podróżników w ciągu tygodnia ^{[[[ sześćdziesiąt cztery ]} .

Częstość linii T2.

Od 1998 r. (Pierwszy rok pełnej operacji) do 2006 r. Ruch wzrósł ponad dwukrotnie, co jest porównywalnym z obserwowanym na linii T1. Ten silny wzrost, który wyjaśnia dość wysoka częstotliwość i służba dzielnicy obrony, potwierdza pierwsze badania przeprowadzone przez SNCF i które tylko przewidywały skromną frekwencję. Wybór tramwaju, a nie tryb ciężkiej kolei, podniósł zatem pytanie o liczbę oferowanych miejsc i szybko wymagało użycia duplikatów wiosła 302 w celu zapewnienia odpowiedniej usługi.

W Styczeń 2014 , Pomimo krążenia wiosła Cytadis 302 w wielu jednostkach, stowarzyszenie użytkowników transportu potępia nasycenie linii ^{[[[ 65 ]} .

Rozszerzenie do Sartrouville [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Projekt SDRIF, odsłonięty przez region Luty 2007 , zapewnia fazę 2 (2014-2020) przedłużenie linii Pont de Bezons na Sartrouville-Val Notre-Dame, aby dotrzeć do linii Tramway T11 Express ^{[[[ sześćdziesiąt siedem ]} .

T2 tramwaj, przybył w 2012 roku na most Bezons, zrewolucjonizował transport w mieście. Jednak burmistrz miasta chce przyspieszyć rozszerzenie na północ od linii, przenosząc RD 392 do granictu Argenteuil, aby lepiej służyć bezdysomu i uniknąć zatłoczenia dróg spowodowanych redukcją unikalnej stacji tramwajowej miasta ^{[[[ 68 ]} .

Jednak w 2022 r. Rozszerzenie to zostało odrzucone przez île-de-france Mobilités, faworyzując projekt autobusowy na wysokim szczeblu (BHNS) ^{[[[ 69 ]} .

Restrukturyzacja stacji La Défense i nowej stacji „Rose de Cherbourg” [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W obliczu nasycenia stacji obronnej RATP, SNCF, regionu i establishmentu Paris-La Défense przeznaczają budżet w wysokości 13,3 mln na jego poprawę w 2019 r.

Przewiduje się, że w ramach restrukturyzacji stacji autobusowej obronnej zwolniono przestrzeń na trzecią trasę poświęconą tramwajowi. Umożliwiłoby to fludyfikację operacji, umożliwiając częściowe zaciski na tej stacji ^{[[[ 70 ]} .

Ponadto IDFM będzie przestudiować możliwość zbudowania nowej stacji ” Rose de Cherbourg “, Zlokalizowane między Kurwa I Obrona Na poziomie okrągłego bulwaru, w wykopie dzielonym z torami SNCF. Uwolniłoby to stacja Obrona Oferując alternatywny dostęp do południa dzielnicy biznesowej ^{[[[ 71 ]} .

Linia T2 służy z północy na południe, następujące miejsca przyciągania:

• Park Departamentu Pierre Lagravère w Kolumbie;
• Centrum handlowe „cztery cheminy” w Kolumbie;
• Dzielnica biznesowa obrony: La Grande Arche, podwórko obrony, CNIT, czterokrotnie i ich multipleks 16 kin UGC La Défense;
• Park Saint-Cloud, który z zadowoleniem przyjmuje w szczególności festiwal rock en corocznie;
• Nautical Base of the Island Sir;
• Krajowa produkcja Sèvres i National Ceramics Museum;
• Wyspa Seguin, w której kiedyś mieściła się fabryka Renault, a dziś Sekwę muzyczną;
• Park Brimborion, który był częścią zamku Bellevue, teraz zniszczony;
• Wyspa Saint-Germain i jej park, w którym wieża znajduje się w postaciach Jeana Dubuffet;
• Centrum handlowe „Three Moulins” w Issy-les-Moulineaux;
• Centrum biznesowe Val de Seine;
• Isséane, najnowsza generacja Centrum Oczyszczania Waste Syctom;
• Dystrykt biznesowy „SEINE OUEST”, w tym Tower Sequana i siedziba Microsoft;
• siedziba dyrektora generalnego lotnictwa cywilnego;
• Heliport de Paris-Issy-les-moulineaux;
• Omnisports Suzanne-Lenglen Park;
• Aquaboulevard i jego multipleks czternastu kin Gaumont;
• Budynki administracyjne sił powietrznych;
• Centrum wystawowe Porte de Versailles.

• Galeria fotografii
• 

  Stacja Belweder .

• 

  Stacja Saint-Cloud Park .

• 

  Stacja Milons .

• 

  Stacja Brimborion .

Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Jean Tricoire, Tramwaj w Paryżu i île-de-france , Życie kolei, 2007 W 2 ^{To jest} wyd. , 143 P. (ISBN 978-2-915034-66-0 I 2-915034-66-4 W Prezentacja online )
• Pierre Bouchez, La Ligne des Moulineaux: od Paris Saint-Lazare do Invalides-1889-1993 , Życie kolei, 2008 , 152 P. (ISBN 978-2-915034-89-9 I 2-915034-89-3 )
• André Jacquot, RER linia c , Éditions de l’Ormet, 1989, 112 s. 1. (ISBN 2906575038 )

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Zasób architektury :