Lise Sarfati – Wikipedia

Lise Sarfati , urodzić się 12 kwietnia 1958 r. W Oran (francuska Algieria) jest francuskim fotografem i artystą. Jest znana ze swoich zdjęć nieuchwytnych i często młodych postaci, niechętnej do każdej próby naprawy. Jego praca bada w szczególności niestabilność tożsamości żeńskiej. Niedawno zdjęcia Sarfati koncentrowały się na relacjach między jednostkami a krajobrazem miejskim. Pracowała przez długi czas w Rosji i Stanach Zjednoczonych.

Sarfati urodziła się w Oran w Algierii w 1958 r. Ukończyła tytuł magistra w rosyjskim studiach na Uniwersytecie Paris-Nanterre w 1979 roku. W 1986 r. Została oficjalnym fotografem Akademii Sztuk Pięknych. W latach 1989–1998 mieszkała w Rosji i fotografuje kraj w trakcie okresu przejściowego. Jego obrazy z ruin miejskich i młodych ludzi w zamkniętych przestrzeniach są przedmiotem jego pierwszej dużej pracy, Dziennik (2000) opublikowane przez Phaidon. Poetyckie podejście serialu odbywa się od fotoreportalizmu, przywołując bogaty świat na skrzyżowaniu rzeczywistości i fikcji ^{[[[ Pierwszy ]} .

W 2003 r. Podróżowała przez Stany Zjednoczone i fotografię młodzieży w miastach Austin (TX) Asheville (NC), Portland (Gold), New Orleans (LO), Berkeley, Oakland i Los Angeles (CA). Tytuł tej serii Nowe życie (2005) jest inspirowany Życie Nova De Dante Alighieri ^{[[[ 2 ]} . Książka została opublikowana przez Twin Palms Publishers. Ta seria potwierdza zainteresowanie młodymi postaciami. Jego następujące projekty Austin, Teksas (2008), Na Hollywood (2010) i Ona (2012) badał swoje zainteresowania psychogeografii, tożsamości żeńskiej i życia codziennego.

Z O stary (2017), seria bogato szczegółowych stołów fotograficznych reprezentujących samotnych mężczyzn spacerujących po centrum Los Angeles, Sarfati pozostawia swój zwykły format 35 mm, wybierając pokój 4×5 ^{[[[ 3 ]} . Great-Format The Series poszerzają przestrzeń kontemplacji widza. Jedno ze zdjęć tej serii zostało wybrane jako oficjalny obraz Paris Photo 2017 ^{[[[ 4 ]} .

Dziennikarz Sean O’Hangan w artykule The Guardian napisał: „Fotografie Sarfati, chociaż na pierwszy rzut oka, ma tajemniczą jakość, ma tajemniczą jakość, która częściowo wynika z kombinacji portretów, natychmiastowych i zaaranżowanych tabel fotograficznych ” ^{[[[ 5 ]} .

Sarfati otrzymał nagrodę Niépce ^{[[[ 6 ]} (1996) i ICP Infinity Award ^{[[[ 7 ]} (1996). W latach 1996–2011 Sarfati był członkiem zdjęć Magnum.

Sarfati jest obecnie reprezentowany przez Galeria róży W Los Angeles ^{[[[ 8 ]} .

Operator Sam Levy zacytował pracę Sarfatiego jako źródło inspiracji dla estetyki filmu Grety Gerwig nominowanego do Oscarów Lady Bird (2017) ^{[[[ 9 ]} .

• Szczególna Galerie (Paris Photo), Paryż, Francja, 2017 ^{[[[ dziesięć ]} .
• Włoskie centrum fotografii, Turyn, Itain, 2016 ^{[[[ 11 ]} .
• Los Angeles County Museum of Art Lacma, Los Angeles, Stany Zjednoczone, 2014.
• Yossi Milo Gallery, Nowy Jork, Stany Zjednoczone, 2012 ^{[[[ dwunasty ]} .
• Brancolini Grimaldi Gallery London, Wielka Brytania, 2012.
• Rose Gallery, Santa Monica, Kalifornia, Stany Zjednoczone, 2012.
• Photography’s House, Sztokholm, Suède, 2009.
• La Maison Rouge, Paryż, Francja, 2008.
• Vinzavod Contemporary Art Center, Moskwa, Rosja, 2008.
• Foam FotografiMuseum, Amsterdam, Pays-Bas, 2007 ^{[[[ 13 ]} .
• Oberdeen Art Gallty, Ambers, Consurs, 2007.
• Międzynarodowe spotkania fotograficzne, Arles, Francja, 2006 ^{[[[ 14 ]} .
• Centrum Nicolaj d’Art Contemporain, Kopenhagen, Danemark, 2006.
• San Telmo Museum, Saint-Sabastien, Espagne, 2005.
• Galeria fotografa, Londyn, Wielka Brytania, 2005.
• Domus Artium Centro del Arte, Salamanca, Hiszpania, 2004 ^{[[[ 15 ]} .
• Europejski Dom fotografii, Paryż, Francja, 2002 ^{[[[ 16 ]} .
• National Center for Photography, Paryż, Francja, 1996 ^{[[[ 6 ]} .

• O stary . Niemcy, Steidl, 2017. (ISBN 978-3-95829-112-6 ) . Essai autorstwa Davida Campany.
• Ona . Santa Fe, Twin Palms Publishers, 2012. (ISBN 978-1-936611-00-3 ) .
• Magazyn mody: Lise Sarfati: Austin, Teksas . Nowy Jork, Magnum, 2008. (ISBN 978-2-952410-22-9 ) . Esej Quentina Bajaca.
• Nowe życie . Santa Fe, Twin Palms Publishers, 2005. (ISBN 978-1-931885-45-4 ) .
• Dziennik W Phaidon, 2007. (ISBN 978-0-7148-4842-6 ) . Essai d’Olga Miedvedkova.

• Center Pompidou, Paryż, Francja.
• Lacma, Muzeum Sztuki Hrabstwa Los Angeles, Kalifornia, Stany Zjednoczone.
• SFMOMA, San Francisco Museum of Modern Art, Kalifornia, Stany Zjednoczone.
• Brooklyn Museum, NY, Stany Zjednoczone.
• Z Young Museum, San Francisco, Kalifornia, Stany Zjednoczone.
• Pier 24 , San Francisco, Kalifornia, Stany Zjednoczone.
• Bard Hessel Museum of Art, Bard College, Annandale-on-Hudson, NY, Stany Zjednoczone.
• Santa Barbara Museum of Art, Kalifornia, Stany Zjednoczone.
• Bruce and Nancy Berman Collection, Los Angeles, Kalifornia, Stany Zjednoczone.
• Harry Ransom Center, University of Texas at Austin, Teksas, Stany Zjednoczone.
• Philadelphia Museum of Art, Stany Zjednoczone.
• Nelson-Atkins Museum of Art, MO, Stany Zjednoczone.
• Europejski Dom fotografii, Paryż, Francja.
• Biblioteka Narodowa Francji, Paryż, Francja.
• National Fund for Contemporary Art, Paryż, Francja.
• Musée Nicéphore Niépce, Chalon-Sur-Saône, Francja.
• Newlize Vie, Paryż, Fundacja Francji.
• Home Arts, Salamanca, Espagne.
• Fundacja Enrique Ordóñez, Hiszpania.
• Wilson Center for Photography, Londyn, Wielka Brytania.
• Kolekcja Sir Eltona Johna, Royaume-uni.