Lista lotnictwa czarnego – Wikipedia

. Czarne listy w lotnictwie są listami firm lotniczych cywilnych, nazwanych indywidualnie lub według ich kraju pochodzenia, które są oznaczone jako niepożądane przez rządy krajów, które utworzyły ich listę. W tej logice Stany Zjednoczone ustanowiły listę krajów, których firmy były niechciane, Unia Europejska ustanowiła również czarną listę.

Pierwotnie każdy kraj musi zapewnić nadzór nad linią lotniczą, a umowy określone przez OACI po konwencji chicagowskiej przewidują, że firmy mogą latać we wszystkich innych krajach bez innych ograniczeń technicznych, jedynym ograniczeniem jest ówczesne polityczne i ekonomiczne, wydawanie wydania prawa ruchu.

Niektóre państwa uważają, że inne państwa nie zapewniają w pełni tej roli monitorowania swoich operatorów lotniczych i wdrożyły kryteria akceptacji (biała lista) lub odmowa zagranicznych firm (czarna lista) lub oba jednocześnie.

Niektóre kraje europejskie ustanowiły takie listy po wypadkach zagranicznych firm, w których wielu obywateli w ich krajach straciło życie, a następnie, podobnie jak system ustanowiony przez FAA w USA, w 2006 r. Wdrożono wspólną listę europejską.

Federalna administracja lotnicza ustanowiła, od 1992 r., Lista krajów, których władze lotnictwa cywilnego są zgodne z dyrektywami ustalonymi przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego. W zależności od sprawy firmy w tych krajach są klasyfikowane w kategorii 1, dla tych, które spełniają kryteria OACI lub w kategorii 2 lub 2* dla tych, które nie są.

22 marca 2006 r. Unia Europejska opublikowała czarną listę obejmującą 96 firm. Ta lista jest aktualizowana raz lub dwa razy w roku.

Ta czarna lista została ukończona od 2012 r. Białą listą, ponieważ wszystkie spółki spoza europejski muszą dostarczyć techniczny plik towarzyszący ich prośbie na rzecz zatwierdzenia TCO (operatora kraju trzeciego)) ^{[[[ Pierwszy ]} Aby móc działać na początku lub przybyciu kraju Unii Europejskiej.

Po serii śmiertelnych wypadków z sierpnia 2005 r 29 sierpnia 2005 Przez Dyrekcję Generalną ds. Lotnictwa Cywilnego (DGAC) ^{[[[ 2 ]} . Ta lista została następnie zastąpiona przez europejską czarną listę.

Rząd belgijski opublikował listę linii lotniczych obecnie zabronionych na swoich lotniskach ze względów bezpieczeństwa, które następnie zastąpiły European Black List.

Zjednoczone Królestwo z Brexitu ustanowiło system zatwierdzenia zagranicznych linii lotniczych (operator krajów trzecich), taki jak UE.

Czarna lista firm, której cała flota jest zabroniona, została utworzona w Szwajcarii i została opublikowana Pierwszy ^Jest Wrzesień 2005 r. Przed tą datą podróżnik lub biuro podróży może poprosić federalne urząd lotnictwa cywilnego, jeśli jest tam samolot z bardzo konkretnej firmy. Na liście Pierwszy ^Jest Wrzesień 2005 r. To 2 linie lotnicze: Infamous Flash Airlines (Egipt) i Air-Van Airlines (Armenia). Według OFAC, firmom tymi zabroniono lądowania „z powodu systematycznych problemów bezpieczeństwa”.

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]