Louis-Frédéric Rouquette-Wikipedia

Louis-Frédéric Rouquette , urodzony w Montpellier the 19 sierpnia 1884 I zmarł w Paryżu 10 maja 1926 , jest francuskim-pisarzem. Był uważany za Jacka Londynu z francuskiego wyrazu ^{[[[ Pierwszy ]} Zanim zostanie nieco zapomniany.

Urodził się Louis-Frédéric Rouquette 19 sierpnia 1884 W Montpellier, gdzie jego ojciec, z rodziny krajowych lekarzy, siedzi w radzie miejskiej w latach 1894–1897, a następnie do rady gminy w latach 1901–1907, po tym, jak próbował się w romantycznym pisaniu ^{[[[ 2 ]} . Uczeń Municipal School of Fine Arts opublikował tablice de vers w 1901 i 1902 roku. Zadebiutował w dziennikarstwie w wydaniu Hérault Edition of the Touulouse Daily Newspaper La dépêche du midi oraz w lokalnych publikacjach, takich jak Uczeń I Życie Montpellier i regionalne .

Żonaty w 1904 roku, kontynuował swoje próby literackie, stworzając w 1907 r. Gra w Lamalou-les-Bains. Instalacja pary w stolicy w czerwcu 1908 r. Nałożyła młodemu człowiekowi poszukiwanie różnych źródeł utrzymania: sekretarz pisarza i były parlamentarzysta ustawiony przez Octon, a zwłaszcza zastępcy Barthe i Razimbaud, czasami malarz w budowaniu. Nieprzewodowa nie uniemożliwia mu dalszego pisania i publikowania w 1912 roku, dramatycznej sceny w wersecie, Dzień Pay i erotyczne przywołanie greckiej starożytności, Falliczny .

Reformowany przez armię, niezadowolony kandydat na wiosnę 1914 r. Na delegację Sekiny, został mianowany przez Quai d’Orsay, sekretarz ogólnego posterunku policji odpowiedzialnego za organizację francuskiego uczestnictwa w wystawie Universal w 1915 r. W San Francisco, a zadanie, które zajmuje w kontekście wojny, szczególny patriotyczny zakres. Kalifornijski pobyt sprawia, że ​​poznał pracę pisarza Jacka Londynu, który następnie mieszka na swoim ranczu na północ od San Francisco, jednocześnie tworząc pośredni kontakt z Alaską i Daleki Północną Kanadyjką, przyszłymi głównymi źródłami inspiracji pisarza?

Pierwsze powieści są jednak kolejne żyły od ramy Miasto stare (1918) jest ograniczony przez Montpellier, Loupian, The Village of the Origin of the Rouquette i Cévennes. Czytelnik to Notre-Dame-Des-Volepted-Sans-numer (1919) i Mała rzecz (1921) nie odejdź od Francji, jest spowodowany daleko od obecności przez przewidywanie Człowiek, który przyszedł (1921). Ale sukces Grand Silence Blanc (1920, z licznymi ponownymi wydaniami w Ferencui) dołączył autora do twórcy Croc-Blanc Jack London ^{[[[ 3 ]} I otwiera serię „Powieści mojego wędrownego życia”: Storm Birds – powieść południowego morza (1922) i Wędrująca bestia – doświadczona powieści Dalekiego Północnego Kanadyjczyka ^{[[[ 4 ]} Kto mówi o poszukiwaniu złota na Alasce, nieszczęśliwej miłości, a następnie szczęścia znalezionego w Dalekim Kanadzie z nową miłością. Powieść o „pozytywnych” wartościach zostanie dostosowana do kina pod tym samym tytułem w 1931 r. Przez Marco de Gastyne ^{[[[ 5 ]} . Wyspa piekła (1925) to autentyczny opis przejścia w 1922 r. Islandii, wyprawę w surowej naturze.

Sukces literacki zapewnia oficjalne funkcje. Załączony od 1921 r. Do gabinetu państwowego w PTT, Paul Laffont, Rouquette, Knight of the Legion of Honor 23 lutego 1924 , jest kierownikiem projektu w Kanadzie, gdzie umieszcza 13 Mars 1925 , ta sama dekoracja dla Émile Grouarda, apostolskiego namiestnika Athabasca-Mackenzie ^{[[[ 6 ]} . Kontakty, które rozwiedli z 1923 r., Ponownie zawarli ożenionych w 1924 r., W ten sposób ustanowione z misjonarzami, pochodzą Biała epicka (1926), który wywyższa dzieło ewangelizacji Oblatów Marie-Immaculée (O.M.I.) ^{[[[ 7 ]} . Ta ostatnia publikacja życia autora pozostaje wierna kręgom arktycznym, ramach książki dla nastolatków opublikowanych w 1925 r. ^{[[[ 8 ]} ?), Przygody tego samego roudoudou. Sekret słupa .

Przed śmiercią w wieku 41 lat 10 maja 1926 Po operacji wyrostka robaczkowego pisarz wciąż ma czas na zakończenie, w poprzednim miesiącu, hołd dla Loupiana, La Chanson du Pays – Roman de la terre d’OC (1928).

Jego przyjaciele kojarzą nieciągłe recytuje i obrazy z niedokończoną powieścią w ostatnim dziele, Niebieska bestia (śledzony przez Grand’oute du Pole ; Régier ^{[[[ 9 ]} .

Louis-Frédéric Rouquette jest autorem około dwudziestu publikacji, właściwie literackich dzieł dojrzałości, które pojawiły się w większości w popularnych kolekcjach Ferenczi.

• 1912: Falliczny
• 1915: Francja w Stanach Zjednoczonych. Jak konkurować z handlem niemieckim
• 1916: Germańska propaganda w Stanach Zjednoczonych
• 1917: Organizacja naszej marynarki handlowej i nasza ekspansja gospodarcza
• 1917: Uniwersalna i międzynarodowa wystawa San Francisco 1915. Międzynarodowa wystawa Panama Pacific. Raport ogólny francuskiej sekcji G. Rogera Sandoz i Louisa Rouquette
• 1919: Polska i nas. Polska przyjaźń w naszej literaturze
• 1919: Notre-Dame-Des-Volepted-Sans-numer
• 1920: Miasto stare
• 1921: Mała rzecz
• 1921: Człowiek, który przyszedł
• 1921: Wielka Biała Silence – Alaska żyła powieść (przetłumaczone na Amerykanin w 1930 roku, Wielka Biała Cisza )
• 1922? – 1925: Przygody tego samego roudoudou – sekret słupa
• 1922: Storm Birds – Roman mieszkał z Southern Seas
• 1923: Wędrująca bestia – doświadczona powieści Dalekiego Północnego Kanadyjczyka
• 1925: Wyspa piekła
• 1926: Biała epicka
• 1927 (pośmiertny): The Song of the Country: Roman de la terre d’OC (Reissue in Montpellier, Sud-éditions Espace, 1996)
• 1928 (pośmiertny): Niebieska bestia śledzony przez Grand’oute du Pole

• Roland Andréani, Lotangedocian, pisarz morza i odległe ziemie: Louis-Frédéric Rouquette (1884–1926) W

Gérard Cholvy i Jean Rieucau (reż.), Langwedoc, Roussillon i morze , Tom 1, L’Arsiatatan, 1992, P. 297-304 .