[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/lucien-laberthonniere-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/lucien-laberthonniere-wikipedia\/","headline":"Lucien laberthonni\u00e8re – Wikip\u00e9dia","name":"Lucien laberthonni\u00e8re – Wikip\u00e9dia","description":"before-content-x4 Artyku\u0142 w Wikipedii, Free L’Encyclop\u00e9i. after-content-x4 Lucien laberthonni\u00e8re , urodzony w Chazelet w Indre (Francja) 5 pa\u017adziernika 1860 i","datePublished":"2021-09-10","dateModified":"2021-09-10","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/fr.wikipedia.org\/wiki\/Special:CentralAutoLogin\/start?type=1x1","url":"https:\/\/fr.wikipedia.org\/wiki\/Special:CentralAutoLogin\/start?type=1x1","height":"1","width":"1"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/lucien-laberthonniere-wikipedia\/","wordCount":1557,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Artyku\u0142 w Wikipedii, Free L’Encyclop\u00e9i.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Lucien laberthonni\u00e8re , urodzony w Chazelet w Indre (Francja) 5 pa\u017adziernika 1860 i zmar\u0142 w Pary\u017cu 6 pa\u017adziernika 1932 , jest francuskim kap\u0142anem oratorium, teologa, filozofa i historyka filozofii.          (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Urodzony w Chazelet w Indre, Lucien Laberthonni\u00e8re studiowa\u0142 w Grand S\u00e9minaire de Bourges. Wy\u015bwi\u0119ci\u0142 kap\u0142ana w Oratory w 1886 roku, uczy\u0142 filozofii w College of Juilly w latach 1887\u20131896. W 1894 r. Pozna\u0142 Maurice’a Blondela, narodzi\u0142 si\u0119 d\u0142uga przyja\u017a\u0144, a nast\u0119pnie obfita korespondencja opublikowana przez Claude Tresmontanta, po tym, jak by\u0142 entuzjastyczny przez sw\u00f3j praca dyplomowa: L’Action . Zosta\u0142 mianowany dyrektorem Massillon School (1897\u20131900), a nast\u0119pnie College of Juilly (1900\u20131903). Wydany ze swoich obowi\u0105zk\u00f3w szkolnych przez ustaw\u0119 o zborze (1903), przeprowadzi\u0142 si\u0119 do Pary\u017ca w mieszkaniu po\u0142o\u017conym w sprawach Rue Las w 7. th Arrondissement, aby po\u015bwi\u0119ci\u0107 si\u0119 ca\u0142kowicie i wy\u0142\u0105cznie na badanie problem\u00f3w filozoficznych i jego intelektualnego apostolatu [[[ Pierwszy ] . Chc\u0105c okre\u015bli\u0107, czym mo\u017ce by\u0107 filozofia chrze\u015bcija\u0144ska, sprzeciwia si\u0119 \u201echrze\u015bcija\u0144skiemu realizmowi i greckim idealizmowi\u201d. W 1905 r. Za\u0142o\u017cy\u0142 stowarzyszenie studi\u00f3w religijnych i sta\u0142 si\u0119 pe\u0142nym cz\u0142onkiem francuskiego Towarzystwa Filozofii. Dyrektor recenzji Annals of Christian Philosophy W latach 1905\u20131913 by\u0142 silnie krytykowany przez r\u00f3\u017cnych teolog\u00f3w. Nast\u0119pnie pr\u00f3buje odnowi\u0107 problematyczne i rozwi\u0105zania wielu pyta\u0144, kt\u00f3re znajduj\u0105 si\u0119 pod zawiasem rozumu i wiary [[[ 2 ] . W 1906 roku ksi\u0105\u017cka Eseje filozofii religijnej tak dobrze jak Chrze\u015bcija\u0144ski realizm i grecki idealizm s\u0105 pot\u0119pione przez rzymsk\u0105 cenzur\u0119. Jego skuteczne ataki na akcj\u0119 francusk\u0105, szczeg\u00f3lnie w Pozytywizm i katolicyzm (1911), podni\u00f3s\u0142 przeciwko niemu pr\u0105dy fundamentalistyczne. W 1913 r. Indeks pot\u0119pi\u0142 Annales . Laberthonni\u00e8re poddaje si\u0119 ostatecznemu zakazowi wydawania czegokolwiek, ale wci\u0105\u017c utrzymuje sw\u00f3j wyk\u0142adowca. Podczas Wielkiej Wojny Laberthonni\u00e8re na pro\u015bb\u0119 arcybiskupa Chapona zosta\u0142o doprowadzone do napisania doktrynalnego listu pot\u0119piaj\u0105cego pangermanizm. Jest kapelanem \u015blepych \u017co\u0142nierzy w \u015blepym szpitalu, Rue de Reuilly, w dzielnicy Quinze -vingts, znajduje swojego przyjaciela pastora Marca Boegnera. Ojciec Laberthonni\u00e8re uczestniczy\u0142 po wojnie w kilku prywatnych spotkaniach ekumenicznych. Pisa\u0142 przez trzy lata w latach 1925\u20131927, wielkopi\u0119trowego konferencji katedry Notre-Dame dla ojca Sansona. Chory, 6 pa\u017adziernika 1932 Lucien Laberthonni\u00e8re zmar\u0142 w wieku 72 lat, jego pogrzeb jest dyskretny, z satysfakcj\u0105 Alfreda Baudrillarta, kt\u00f3ry obawia\u0142 si\u0119, \u017ce da\u0142a im \u201eposta\u0107 manifestacji\u201d. Jego pogrzeb odbywa si\u0119 w Pary\u017cu w bazylice Sainte-Clotilde. Kiedy zmar\u0142 na filozofa, Louis Canet zapewni publikacj\u0119 cz\u0119\u015bci pism pozostawionych ojca Laberthonni\u00e8re.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4My\u015bl LaBerthonni\u00e8re jest definiowana jako chrze\u015bcija\u0144ski personalizm oparty na tym, co nazywa metafizyk\u0105 mi\u0142o\u015bci.Laberthonni\u00e8re wyobra\u017ca sobie wiar\u0119 chrze\u015bcija\u0144sk\u0105 nie jako poddanie si\u0119 zewn\u0119trznym autorytecie, ale jako \u201edo\u015bwiadczenie \u017cyciowe\u201d, w tym dobro\u0107, bosk\u0105 \u0142ask\u0119, kt\u00f3ra pozwala cz\u0142owiekowi uczestniczy\u0107 w boskim \u017cyciu. Te tezy, kt\u00f3re przewidywa\u0142y Rad\u0119 Watyka\u0144sk\u0105 II i ruchy charyzmatyczne, zosta\u0142y uznane przez w\u0142adze ko\u015bcielne heterodoksyczne. Laberthonni\u00e8re pot\u0119pia szkodliwy wp\u0142yw my\u015bli greckiej na my\u015bl chrze\u015bcija\u0144ska. Atakuje Thomizm, kt\u00f3ry uwa\u017ca za zbyt zale\u017cny od arystotelizmu i podkre\u015bla otch\u0142a\u0144, kt\u00f3ra oddziela Boga od Arystotelesa (logika, samolubna, bezosobowa) chrze\u015bcija\u0144skiego Boga (magnes, Zbawiciel, Stw\u00f3rca, charytatywny). B\u00f3g \u015awi\u0119tego Tomasza Akwinu, nieprawdopodobna mieszanka, jest nielogiczny i sprzeczny, w\u0142a\u015bciwy \u201epotworny\u201d. R\u00f3wnie\u017c Laberthonni\u00e8re posuwa si\u0119 tak daleko, \u017ce m\u00f3wi o \u201eantychrze\u015bcijowo\u015bci Thomizmu\u201d. Ta radykalna krytyka jest sprzeczna z cateringiem Thomist – neo -thomizm – zach\u0119cany przez Ko\u015bci\u00f3\u0142 katolicki. Ale odrzuca tak\u017ce agnostycyzm kartezja\u0144ski, kt\u00f3ry chcia\u0142by si\u0119 obej\u015b\u0107 bez Boga, ale nie by\u0142 w stanie ca\u0142kowicie \u201enie m\u00f3g\u0142 nie da\u0107 mu chiquende w ruchu \u015bwiata: potem nie zrobi\u0142 tego, co zrobi\u0107 z Bogiem\u201d. Laberthonni\u00e8re jest przeciwny tej sekularyzacji \u015bwiata zainicjowanej przez Kartezjusza. Pot\u0119pia identyfikacj\u0119 mi\u0119dzy ko\u015bcio\u0142em a hierarchi\u0105 ko\u015bcieln\u0105, absolutystyczn\u0105 koncepcj\u0105 w\u0142adzy, kt\u00f3ra ub\u00f3stwia prawdy dogmatyczne, ale porzuca chrze\u015bcija\u0144skie cnoty mi\u0142o\u015bci. Dla Laberthonni\u00e8re prawdziwa autorytet promieniuje dobroci\u0105. Sam Chrystus pokazuje \u015bcie\u017ck\u0119: Najwy\u017cszy Autorytet Ko\u015bcio\u0142a, jest Bosk\u0105 Mi\u0142osierdzie w dzia\u0142aniu. Intelektualista musi zatem podlega\u0107 duchowi, idei ustawy, porz\u0105dku wiedzy na rzecz mi\u0142o\u015bci. LaBerthonni\u00e8re nie odrzuca prawd dogmatycznych jako takich, ale podporz\u0105dkuje je mi\u0142o\u015bci do s\u0105siada, co powoduje, \u017ce daje sobie i bezwarunkow\u0105 mi\u0142o\u015b\u0107, kt\u00f3rej Chrystus objawi\u0142 si\u0119 i do\u015bwiadczy\u0142 dla ca\u0142ej ludzko\u015bci. Tutaj znowu te pomys\u0142y by\u0142y zbyt blisko modernizmu pot\u0119pionego przez Ko\u015bci\u00f3\u0142 katolicki. Ale nigdy nie by\u0142 cz\u0119\u015bci\u0105 pr\u0105du modernistycznego, kt\u00f3rego mimo to by\u0142 blisko. Teoria edukacji , 1901. Eseje filozofii religijnej , 1903. Chrze\u015bcija\u0144ski realizm i grecki idealizm , 1904. Katolicyzm i spo\u0142ecze\u0144stwo , 1907. Pozytywizm i katolicyzm , 1911. Wok\u00f3\u0142 akcji francuskiej , 1911. \u015awiadectwo m\u0119czennik\u00f3w , 1912. Na \u015bcie\u017cce katolicyzmu , 1913. Posthumous Publications (Chez Vrin) opublikowane przez Louis Canet: Studia na Kartezjuszach , 2 vol., 1935. Badanie filozofii kartezja\u0144skiej I Pierwsze pisma filozoficzne , 1937. Szkic filozofii osobistej , 1945. Pangermanizm i chrze\u015bcija\u0144stwo , 1945. Sciut Ministrator , 1947. Krytyka nosi sekularyzm , 1948. Chrze\u015bcija\u0144skie poj\u0119cie w\u0142adzy , 1955. \u2191 Hak w shete, Problem wiedzy religijnej wed\u0142ug Luciena laberthonni\u00e8re , s. 35  \u2191 Universalis: laberthonni\u00e8re, [Pierwszy]  Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Maurice Blondel, laberthonni\u00e8re, Korespondencja filozoficzna , \u00c9ditions du Seuil, 1961. Przedstawione przez Claude Tresmontant. Marie-Dominique Chenu. M\u0142odzie\u017c Laberthonni\u00e8re, wiosna proroczej misji , Pary\u017c: Beauchesne, 1979. Roger Aubert. Problem wiedzy religijnej , Kinshasa: Wydzia\u0142 teologii katolickiej, 1978. Hourications, Laberthonni\u00e8re: Cz\u0142owiek i praca. Wprowadzenie do jego my\u015bli , teksty i komunikacja przedstawiona przez P. Beillevert, red. Beauchesne, Paris, 1972. Marie-Deportes Perrin. Laberthonni\u00e8re i jego przyjaciele: L. Birot, H. Bremond, L. Canet, E. Le Roy: Pliki korespondencyjne (1905-1916) , wyd. Beauchesne, Coll. Teologia historyczna, Pary\u017c, 1975. Marie-Dem\u00e8ge Perrin, Laberthonni\u00e8re’s Youth: Spring of a Prophetic Mission , wyd. Beauchesne, Coll. The Teological Point, Paris, 1980. Marie-Dem\u00e8ge Perrin, Plik laberthonni\u00e8re: korespondencja i teksty (1917\u20131932) , wyd. Beauchesne, Coll. Teksty, pliki, dokumenty, Pary\u017c, 1983. Hak w shete, Problem wiedzy religijnej wed\u0142ug Luciena laberthonni\u00e8re , Wydzia\u0142 teologii katolickiej Kinszasy, 1977. Powi\u0105zane artyku\u0142y [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Linki zewn\u0119trzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/lucien-laberthonniere-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Lucien laberthonni\u00e8re – Wikip\u00e9dia"}}]}]