Luna Papa – Wikipedia

Luna ( Lunnyy Papa , w Cyrillic Księżyc tato ) to film wyreżyserowany przez filmowca Tadjika Bakhtiara Khudojnazarova, wydany w 1999 ^{[[[ n 1 ]} Siedem różnych krajów: Niemcy, Austria, Francja, Japonia, Rosja, Szwajcaria i Tadjikistan. Pomimo głównie funduszy europejskich i niskiego udziału firm z Azji Środkowej, reżyser uważa, że ​​jego film jest przede wszystkim „Center-Asian” ^{[[[ Pierwszy ]} . Ten film można również uznać za jeden z głównie znanych na arenie międzynarodowej filmów Azji Środkowej.

Scenariusz, owoc współpracy reżysera i gruzińskiego filmowca Iraqli Kvirikadze, łączy różne wpływy. Historia opowiadała płód, który opowiada o przygodach jego matki, która poszukuje nieznanego ojca z pomocą swojej rodziny. Tytuł odnosi się do punktu wyjścia do historii: ukradkowego związku między heroiną a nieznanym podczas nocy pełni księżyca.

W bardzo międzynarodowej dystrybucji główne role odgrywają rosyjski Chulpan Chamatova, który ten film pomógł ujawnić, niemiecki Moritz Bleibtreu i Tadjik Ato Mukhamedshanov, których jest ostatnim filmem. Strzelanie odbyło się w Tadjikistan, w często trudnych warunkach.

Przed i podczas pokoi w kinach, Luna Został zaprezentowany na wielu międzynarodowych festiwalach, zwłaszcza na Wenecji Mostra, gdzie po raz pierwszy został wyświetlony w sekcji niekompetycznej, po oczekiwaniu, że będzie w oficjalnym konkursie. Film został nagrodzony kilkakrotnie, wygrywając Balon Golden Hot Air w Nantes, nagrodę Nika za najlepszego reżysera lub nagrodę za najlepszy wkład artystyczny w Tokio.

W dalekiej khor ( Farkhor W Cyrillic ^{[[[ n 2 ]} ), małe wyobrażone miasto Azji Środkowej ^{[[[ 2 ]} Położony nad brzegiem jeziora, lektora płodu ^{[[[ 3 ]} , Khabibula, proponuje opowiedzieć historię jego koncepcji.

Mamlakat Bekmaroudova, młoda kobieta od siedemnastu lat ^{[[[ 4 ] W [[[ 5 ] W [[[ n 3 ]} , mieszka ze swoim ojcem, Safar, który jest weterynarzem ^{[[[ 6 ]} oraz hodowca królików i jego brat Nasreddin, który został mentalnie zredukowany, odkąd wskoczył na kopalnię podczas służby wojskowej przeprowadzonej podczas pracy Wojna w Afganistanie ^{[[[ n 4 ]} . Mamlakat pracuje w małej restauracji ze swoją przyjaciółką Zube, ale jak ogłosiła, gromadząc się na grobie matki, marzy o zostaniu aktorką. Podobnie jak Zube, podziwia aktora Rudolfa Pirumova ^{[[[ n 5 ]} , a także Tom Cruise (którego wymawia «Top rejs» ^{[[[ 5 ]} ).

W wieczór w pełni księżyca, po towarzyskim ojcu i bratowi Kourganowi ^{[[[ n 6 ]} , Mamlakat przybywa późno na reprezentację sztuki Szekspira przez oddział uliczny, w którym absolutnie chciała uczestniczyć. Rozczarowana, że ​​wędruje w otoczeniu, recytując repliki teatralne w ciemności drewna, gdzie nagle zwraca się do niej mężczyzna, którego słyszy, ale nie widzi. Naiwny i pochlebiony komplementami, które daje jej o swoich cechach gry, uważa, że ​​nieznane, gdy twierdzi, że jest jednym z komików żołnierzy i zna się blisko Tom Cruise ^{[[[ 4 ]} (Również źle wymawiając swoje imię: ” Wziął ” ). Nie może jej oprzeć się, jednak wymuszone postępy, a oni uprawiają ukradkowy seks w lesie, a potem zasypia, a mężczyzna znika bez Mamlakat, widząc jej twarz lub znając swoją tożsamość.

Po zaufaniu Zube, Mamlakat na próżno, aby dogonić aktorów, zanim odlecą. Następnie kontynuowała swoje nawyki, w szczególności uczestnicząc w Zube, w trupie tańca i piosenek, która pozwala jej występować na scenie w regionie. Po dyskomforcie podczas występu młoda kobieta rozumie, że jest w ciąży. Mamlakat następnie konsultuje się z ginekologiem w celu uzyskania aborcji, ale lekarz umiera przed jej działaniem, ofiarą utraconej kuli podczas rozstrzygania rachunków, które odbywają się przed jego biurem. Następnie postanowiła ogłosić wiadomość ojcu, który najpierw bardzo źle reaguje, a następnie nakłada na córkę, aby rozpocząć poszukiwania ojca dziecka. Razem Mamlakat, Safar i Nasreddin przeszukują teatry kraju, na pokładzie Volga 22 Gas przekształcił się w odbiór ^{[[[ 7 ]} , aby znaleźć aktorów, którzy występowali w dalekim Khor i próbują zidentyfikować biologicznego ojca przyszłego dziecka.

Podczas podróży ich samochód się zepsuł i podczas gdy Safar próbuje go naprawić, wysyła Mamlakat, aby szukał aspiryny. Udaje się do pobliskiej wioski, w której lekarze zachęcają mieszkańców do podania krwi do niewielkiej rekompensaty. Wolontariusze Mamlakat i jeden z lekarzy, ALIK, sąd. Ale ponieważ kupująca krew jest nielegalna, przybywa samochód policyjny, który zmusza Alika i jego akolitów do ucieczki z karetki pogotowia, gdy Mamlakat jest jeszcze na pokładzie. Safar, który naprawił samochód, interweniuje w pościgu i udaje mu się zneutralizować pojazd policyjny. Następnie Alik zmusza Mamlakat i daje mu trochę pieniędzy, aby podziękować ojcu ^{[[[ 8 ]} .

Mamlakat i jego rodzina zatrzymują się obok małego samolotu, który został zmuszony do lądowania z powodu niedoboru paliwa. Pilot, Yassir, rozpoznaje Mamlakat, widział go podczas jednego z jego występów z trupą taneczną. Nagle Nasreddin z radością całuje mężczyznę, krzycząc „Aktor! »» Ale Mamlakat trzyma go, wyjaśniając mu, że jest pilotem, a Safar pomaga mu, dając mu puszkę benzyny. Następnie wchodzą do innego teatru, w którym występuje tragedia Król Edyp . Ale Mamlakat mówi, że Javadow, aktor, którego następnie przyszli, nie jest tym, z którym spała.

Kavz 663, z marki gazowej, model zbliżony do Kavz 651 używany w filmie do karetki ALIK ^{[[[ 9 ]} .

Wracają, wracają do dalekiego khoru, gdzie Mamlakat kontynuuje ciążę, pomimo rosnącej presji społecznej w społeczeństwie, które nie toleruje samotnych matek. Akty piętna i zniewag rosną, na przykład, gdy mieszkańcy odmawiają bycia obok Mamlakat na barce przekraczającej jezioro. Zdesperowany, Mamlakat zobaczy starą kobietę, która przeprowadzi późną aborcję przy użyciu niekonwencjonalnych technik. Ale Safar przerywa proces ” czarownica ” ^{[[[ n 7 ]} , Ratując w ten sposób córkę i przyszłe dziecko. Następnie ogłosił mu, że nie ma nic do reakcji mieszkańców i uważa, że ​​należy znaleźć ojca dziecka. Z pomocą Nasreddina postanowił porwać piosenkarkę Ali Khamrayev. Zły, Mamlakat wyrzuca im, że nie wiedząc nic o sztuce i nie szanując artystów.

Pewnego ranka młoda kobieta uciekła do pociągu, w którym przypadek znajduje Alika, który okazuje się być oszustem, a nie lekarzem. Rzeczywiście jest ścigany i pobity przez kilku mężczyzn za opowieść o pieniądzach. Mamlakat interweniuje, mówiąc, że Alik jest jej mężem i ojcem jego dziecka. Przestępcy decydują się na wyciągnięcie Anika z pociągu, a potem Mamlakat zjeżdża po kolei po zatrzymaniu. Biorąc pod uwagę, że Mamlakat uratował jej życie, Alik jest jeszcze bardziej pociągany do młodej kobiety i oświadcza, że ​​jest gotowy przyjąć rolę ojca z dzieckiem, którego nie wyobrażał. Mamlakat następnie przedstawia Alikowi ojcu, mówiąc mu, że to aktor poszukiwał. Safar zaczyna się od uderzenia go przed powitaniem go uprzejmie, jednocześnie nakazując mu zaprzestać kariery aktorskiej, co oczywiście nie zaakceptował ALIK bez problemu. Wydaje się, że wszystko jest zorganizowane, ale podczas ich małżeństwa, kiedy są na barce, bydło spada z samolotu i powoduje wrak statku, w którym umierają Alik i Safar.

Produkcja, w dużej mierze niemiecka, zaproponowała niemieckiego aktora Moritza Bleibtreu (tutaj na festiwalu w Berlinie w 2007 r.) Za rolę Nasreddin.

Później Yassir wylądował w dalekiej khor. Pilot to nieuczciwy mężczyzna, który wydaje się rozmnażać się podbojów i czasami organizuje handel zwierząt porwany w stadach, które leci na niskiej wysokości ^{[[[ n 8 ]} . Ze swoim ko -pilotem Yassir osiedla się w restauracji, w której zajmują się Mamlakat i Zube. Następnie opowiada o jednej z ich ostatnich nieszczęść: z samolotu musiał zostać wyrzucony poza kontrolę. Rozumiejąc, że to zwierzę zabiło jego ojca i ALIKA, Mamlakat rzuca na danie na ziemię, którą przygotowuje do podania i wybiega. Jednak nie mogąc zrozumieć reakcji Mamlakata, Yassir wydaje się niepokojący, a on odchodzi, by do niej dołączyć. Mamlakat stawia swój dom na wierzch, szukając czegoś, nie odwracając się, gdy przybywa Yassir. Następnie ogłasza jej, że jest tak zwanym aktorem, z którym miała przygodę w lesie (powtarzając się jako dowód jej odpowiedzi ” Wziął ” Rejs) i wierzy, że mamlakat reaguje tak, ponieważ jest zdenerwowane, że nie rozpoznał go wcześniej. Młoda kobieta rozumie zatem, że jest to biologiczny ojciec jej dziecka, ale pozostaje w początkowej intencji i po znalezieniu pistoletu ojca strzela kilka razy w kierunku Yassir. Ten ostatni obiecuje ją poślubić, ale to nie uspokoi młodej kobiety. W obliczu gniewu Mamlakata i gniewu Nasreddina, który przybył w międzyczasie, Yassir tak się boi, że nagle wpada w coś w rodzaju głębokiej śpiączki.

Mamlakat i Nasreddin, następnie opiekują się Yassir, zastanawiając się, jak się go pozbyć. Ale znowu stają przed wrogotością mieszkańców, którzy nie akceptują takiej sytuacji. Niektórzy wyraźnie nakazują Mamlakat poślubić Yassir, ale odmawia, argumentując, że go nie lubi. Tłum nęka, a następnie kontynuuje młodą kobietę przez miasto. Nasreddin prosi siostrę o schronienie się na dachu domu rodzinnego i aktywuje mechanizm, który pozwala dachowi odlecieć, prowadzony przez dwóch wentylatorów sufitu domu. Mamlakat, który wciąż jest w ciąży, daleki khor leci, a potem jezioro, podczas gdy głos Khabibuli zamyka historię, opowiadając, że jego wujek Nasreddin pozostał u jego miejsca, aby walczyć z złem i że nadszedł czas dla samego siebie. Tekst jest wyświetlany do wniosku: ‘ Wszystkiego najlepszego z okazji urodzin » ^{[[[ dziesięć ]} .

Austriacki Martin Gschlacht (tutaj w 2009 r.) Jest jednym z czterech liderów operatorów, którzy zajmują się fotografią w tym filmie.

• Titre International: Luna ^{[[[ n 9 ]}
• Rosyjski tytuł: Księżyc tato ^{[[[ n 9 ]} ( Lunnyy Papa )
• Realizacja: Bakhtiar Khudojnazarov
• Scénaro: Bakhtiar Khudojnazarov et Iran Kvirikadze
• Oryginalna muzyka: Daler Nazarov
• Kierunek artystyczny: Negmat Jouraiev
• Photographie: Martin Gschlacht, Dušan Joksimovic, Rostislav Pirumov i Rali Rleschev
• Montaż: Evi Romen i Kirk von Heflin
• Syn: Rostam Akhadov
• Koszty: Zebo Nasirova
• Produkcja: Philippe Avril, Karl Baumgartner, Thomas Koerfer, Heinz Stussak et Igor Toolstoun
• Firmy produkcyjne na pochodzenie ^{[[[ 11 ]} :
  • Niemcy : Film Pandora ^{[[[ dwunasty ]} (CO -Produkcja), ZDF/ARTE ^{[[[ dwunasty ]} (Powiązana produkcja), film Novoskop ^{[[[ dwunasty ]} (powiązana produkcja), Finansowanie filmu Hessian Funding Funding Funding ^{[[[ dwunasty ]} (udział), Płyta filmowa Berlin-Brandenburg ^{[[[ dwunasty ]} (udział), Instytucja finansowania filmu ^{[[[ dwunasty ]} (udział)
  • Austria : Film Prisma ^{[[[ dwunasty ]} (CO -Produkcja), Austriacki Film Film Fundusz Finansowy ^{[[[ dwunasty ]} (udział), Kogo Finanse Finance (z) ^{[[[ dwunasty ]} (udział)
  • Francja : Filmy obserwatorium ^{[[[ dwunasty ]} (CO -Produkcja), CNC (uczestnictwo), Strasburg Urban Community ^{[[[ dwunasty ]} (Udział), South Cinema Fund ^{[[[ 13 ]} (udział)
  • Japonia : Eurospace ^{[[[ 14 ]} (CO -Produkcja)
  • Uzbekistan : Lona Studio (niepewny udział ^{[[[ n 1 ]} )
  • Rosja : NTV-profit ^{[[[ dwunasty ]} (CO -Produkcja)
  • Suisse : Thomas Koerfer Movie AG ^{[[[ dwunasty ]} (CO -Produkcja), film szalony ^{[[[ dwunasty ]} (powiązana produkcja), Drs telewizyjny ^{[[[ 15 ]} (Produkcja powiązana), Federalne Biuro Kultury (uczestnictwo), Fundacja MonteCinemverity ^{[[[ dwunasty ]} (udział)
  • Tadjikistan : Tadżyk Filmstudio ^{[[[ 17 ]} (CO -Produkcja), viss ^{[[[ 15 ]} (CO -Produkcja)
  • Rada Europy: Eurimages ^{[[[ 18 ]} (udział)
• Firmy dystrybucyjne: Artamehouse Film Lone ^{[[[ n 10 ]} (Niemcy), Film (Austria) ^{[[[ 19 ]} , Frenetyczne filmy (Suisse) ^{[[[ 20 ] W [[[ 21 ]} , Ocean Films (Francja) ^{[[[ 19 ]}
• Budżet: 1 500 000 $ ^{[[[ 22 ]} , 2 500 000 $ ^{[[[ 23 ]} lub 3 000 000 $ ^{[[[ 24 ]} według źródeł
• Oryginalne języki: rosyjski, a bardziej drugi tadjik ^{[[[ 25 ] W [[[ 26 ]} i Ouzbek ^{[[[ 26 ] W [[[ n 11 ]}
• Gatunek: dramatyczna komedia
• Format: kolory – 35 mm – 1 66: 1 – Dolby Digital/Dolby SRD ^{[[[ dwunasty ]}
• Czas trwania: 107 lub 109 minut (materiał filmowy: 2967 metrów ^{[[[ 27 ]} lub 2 989 metrów ^{[[[ 20 ]} ) według źródeł
• Daty wyjścia:
• DVD Wyjścia daty:

Nikolai Fomenko (tutaj podczas koncertu w 2007 r.), Wykonawca Yassir, ojciec tak poszukiwany przez Mamlakat i jego rodzinę.

• Chulp Chamatova: region Bekmormoudova (po rosyjsku : Country Bigmuradova ^{[[[ 38 ]} )
• Moritz Bleibtreu: Nasreddin Bekmaroudov (po rosyjsku : Nasreddin Bigmuradov ) , Brat Mamlakat
• Ato Mukhamedshanov: Safar Bekmaroudov (po rosyjsku : Safar Bobmuradov ) , Mamlakat i ojciec Nasreddina
• Merhab Ninidz: Ali, ou alimzhan (po rosyjsku : ALIK , Lub ALIMJAN )
• Polina Raïkina: Khabibula (głos) (po rosyjsku Habibulla )
• Nikolaï Shoe: Sinr (po rosyjsku : Yasir ) , pilot samolot
• Lola Mirzorakhim: zęby (po rosyjsku : Zęby ) , Przyjaciel Mamlakat
• Sherali AbdulkaJsov: Akbar (po rosyjsku : Akbar )
• Dinmukhamet Akhimov: ginekolog
• Azalbek Navriev: Alisher K Homrayev (po rosyjsku : Alisher Hamraev ) , piosenkarka porwana przez Safar i Nosreddin
• Allovuddin Abdullaev: Abu Pirumov (po rosyjsku : Abu Pirumov ) , drugi pilot
• Dzii Khodzhayev: L’Homme en noir
• Isomiddin Karimov: Talib (po rosyjsku : wyczucie czasu ) , dyrektor klubu
• Drogi Nizamidinov: Powódź (po rosyjsku : Selim ) , Wspólnik ALIK
• Obid Nazarov: aktor grający w Edyp (po rosyjsku : Edytować ) w reprezentacji Król Edyp Sophocles
• Nigina Akhmedova: aktorka grająca w żart (po rosyjsku : Yokasta ) w reprezentacji Król Edyp Sophocles
• Zamira Yuldasheva: aktorka ucieleśnia (po rosyjsku : Desdemona ) w reprezentacji Othello William Shakespeare

Genesis i pisanie scenariusza [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 1993 r. Bakhtiar Khudojnazarov otrzymał srebrny lew podczas 50 ^{To jest} Wenecja Mostra za jej film Jesteśmy parzyste ( Kosh Ba Kosh ), który pozwala mu mieć nadzieję na więcej finansowania od zachodnich producentów, a zatem wystarczający budżet na przeprowadzenie większego projektu ^{[[[ 39 ]} .

Według źródeł, Iraqli Kvirikadze opowiada sprzeczne relacje na temat pochodzenia filmu. Według jednej z jego wersji rozwija się ze swoim przyjacielem ^{[[[ 40 ]} Khudojnazarov, wspólny projekt ^{[[[ 41 ]} , scenariusz zatytułowany Kanapa na wschód-zachód ( Sofa na wschód-zachód ) ^{[[[ 42 ]} , Zanim obaj skończyli przypadkiem z producentem Karl Baumgartner w kawiarni w Berlinie ^{[[[ 41 ]} . Ten ostatni, który przeszedł niepowodzenie finansowe wraz z ambitną produkcją Pod ziemią , poprosiłby wtedy dwóch mężczyzn o zaoferowanie mu projektu bardziej przystępnego cenowo niż film Emir Kusturica ^{[[[ 41 ]} . Khudojnazarov i Kvirikadze przedłożyliby mu swój projekt Kanapa na wschód-zachód Ale ten projekt pozostał zbyt drogi dla Baumgartner, dwaj pisarze pomyślaliby o innym pomyśle ^{[[[ 42 ]} . W innej wersji Kvirikadze wyjaśnia, że ​​Baumgartner zadzwoniłby do niego, pytając go, czy byłby zainteresowany pisaniem z Khudojnazarovem scenariusz, który odbywa się w Tadżykistanie ^{[[[ 43 ]} . Niemiecki producent zasugerowałby wówczas stworzenie „Coś łatwego, zabawnego i niedrogiego” ^{[[[ 43 ] W [[[ C 1 ]} .

W filmie Mamlakat w szczególności uczestniczy w reprezentacji Othello , Szekspira tragedia często dostosowywana po rosyjsku, tak jak w 1938 r. Przez dyrektora Constantin Stanisławskiego, którego przygotowanie jest tutaj widoczne.

Na początku, ponieważ nic nie wie w Tadjikistan, Kvirikadze nie wie, co napisać o tym kraju ^{[[[ 43 ]} . Używając różnych prawdziwych historii w notatniku, znajduje gruzińską historię, o której zapomniał ^{[[[ 41 ]} : córka funkcjonariusza policji, który uczestniczył w reprezentacji Othello , pozwolił mu zostać uwiedzionym przez aktora w drodze powrotnej i popadł w ciążę z nim, nie znając tożsamości ojca, wtedy jego ojciec zmusił go do uczestnictwa w różnych reprezentacjach przez kraj do znalezienia aktora ^{[[[ 43 ]} . Kvirikadze zdaje sobie sprawę, że ta historia ma coś uniwersalnego ^{[[[ 43 ]} I szybko napisał pierwszy szkic streszczenia, a następnie zaproponował go następnego dnia Khudojnazarovowi i Baumgartnerowi, którzy mówią sobie nawzajem ^{[[[ 41 ]} . Kvirikadze i Khudojnazarov zastanawiają się przez długi czas w scenariuszu, zanim zdecydowali się nakręcić film „Dedykowane [ich] matkom” ^{[[[ Pierwszy ]} , kiedy Kvirikadze właśnie umarł ^{[[[ 40 ]} . Dwaj pisarze odłożono na bok do pisania „Komedia, pełna humoru, ironii i poezji” ^{[[[ 40 ]} .

Podobnie jak we wszystkich jego skryptach, Kvirikadze zawiera elementy swojej pierwotnej kultury ^{[[[ 44 ]} . Scenariusz jest inspirowany kilkoma historiami z dzieciństwa Kvirikadze ^{[[[ 40 ]} , w tym tradycyjna gruzińska opowieść ^{[[[ 45 ]} , ale także osobiste doświadczenie Khudojnazarowa ^{[[[ 40 ]} . Scenariusz opiera się również na prawdziwych historii, takich jak pilotów z Azji Środkowej, którzy ukradli byka, a następnie został zmuszony do pozbycia się go w pełnym locie, upadek zwierzęcia powoduje zatonięcie łodzi połowów, która tylko Przeżył ciężarny pasażer ^{[[[ czterdzieści sześć ] W [[[ n 14 ]} . Khudojnazarov mówi, że to docenia „Rodzaj dobrze pokręconej i zwariowanej historii […], ponieważ z drugiej strony logika [on] wydaje się zbyt suchy, bez soli” ^{[[[ czterdzieści sześć ]} . Khudojnazarov mówi, że czerpał również część swojej inspiracji z literatury Luigi Pirandello i Gabriela García Márqueza ^{[[[ czterdzieści sześć ]} A także przywołuje dwóch tragedii, którzy są bardzo grali w Azji Środkowej: William Shakespeare i Sofocles ^{[[[ 47 ]} . Dyrektor przyznaje również, że wpływa na to dyrektorzy Federico Fellini i Luis Buñuel, ale także Marc Chagall, którego obrazy latających nalejek ^{[[[ 48 ]} . Ogólnie rzecz biorąc, dyrektor wyjaśnia, że ​​ma tendencję do poszukiwania różnych inspiracji dla każdego elementu, porównując jego technikę w sposobie, w jaki szukamy nowego pomysłu, biorąc różne książki w bibliotece ^{[[[ 48 ]} . Według Kvirikadze dwaj mężczyźni mają trudności z zakończeniem swojej historii i napisania tuzina możliwych zarysów ^{[[[ 45 ]} .

Finansować Luna , duża liczba firm i organizacji z siedmiu różnych krajów uczestniczy w produkcji. Niektóre firmy, takie jak Pandora, Eurospace i VISS, już produkowały Jesteśmy parzyste ^{[[[ 49 ]} . Kiedy oferowany jest mu scenariusz, Igor Toolstounov nie rozumie historii zbyt dobrze, ale przyjmuje, że jego firma NTV-profit uczestniczy w produkcji ” zabawny ” W “Nowy” W „Lumowino” I “Zuchwały” z projektu ^{[[[ 50 ] W [[[ C 2 ]} . Jeśli Pandora i NTV są najbardziej zaangażowanymi firmami, film korzysta również z dotacji z kilku funduszy publicznych, takich jak Europejski Fundusz Eurimages, który zapewnia pomoc 182 939 € € ^{[[[ 18 ]} , Dotacje krajowe, takie jak CNC i South Cinema Fund of the French Institute ^{[[[ 13 ]} , a także bardziej lokalne pomoce, takie jak Hessische Filmförderung lub miejska społeczność Strasburga. Podkreślenie “Nagrywać” Partnerów niemiecki krytyk Hans-Günther Dicks opisuje tę sytuację jako „Europejski, a nawet globalny budyń” ^{[[[ 15 ] W [[[ C 3 ]} .

Wybór wykonawców [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Dystrybucja wzywa aktorów z kilku krajów, takich jak gruziński Merab Ninidze (tutaj w 2018 r.) …

W przypadku interpretacji filmu nie oczekuje się żadnego aktora podczas pisania scenariusza ^{[[[ 41 ]} . Według Kvirikadze, badania charakteru Mamlakat odbywają się na całym świecie, szczególnie w Paryżu, Los Angeles i Stambule ^{[[[ 41 ]} , i dopiero na krótko przed strzelaniną Khudojnazarov wybiera rosyjskie Chulpan Khamatova ^{[[[ 41 ]} , podczas gdy przeprowadzono wywiady z 3000 aktorek ^{[[[ 51 ]} . Początkowo została zwolniona za swój wiek uznany za zbyt młody ^{[[[ 51 ]} . Khamatova jest wówczas nieznany ogółowi społeczeństwa, ale pod koniec Luna , ma już rozgłos dzięki sukcesowi jednego z jej pierwszych filmów, wydanych w międzyczasie ^{[[[ 52 ]} . Akceptując tę ​​rolę, aktorka jest zmuszona, aby kwestie niezgodności kalendarza zrezygnowali z innej ważnej propozycji: rola Ophélie w inscenizacji Mała wioska Par Peter Stein ^{[[[ 51 ]} . Podczas strzelania Khudojnazarov nazywał ją „Mały Belmondo” Jednocześnie dla jego talentu, jego uroku i chęci samodzielnych wodospadów ^{[[[ 53 ]} .

Wybór niemieckiego Moritza Bleibtreu, a następnie wschodzącej gwiazdy w swoim kraju ^{[[[ 54 ]} , jest oferowany przez niemieckiego producenta ^{[[[ 41 ]} . Aktor mówi, że po raz pierwszy wierzył w żart, kiedy został wysłany do niego scenariusz do tadżyckiego filmu ^{[[[ 54 ]} . Khudojnazarov, który widział kilka swoich filmów, mówi, że cieszy się, że Bleibtreu zgadza się grać na własną rękę ^{[[[ 52 ]} . Jest wyraźnie przekonany przez wykonanie aktora w Paradis Express , w którym gra, naśladując turecki akcent ^{[[[ 54 ]} .

Dla postaci ojca Mamlakata jest on szybko oczywisty dla dwóch pisarzy, że zajmuje to aktor Tadjik ^{[[[ 41 ]} I tę rolę przypisuje się Ato Mukhamedshanov, bardzo popularnego aktora w Azji Środkowej w okresie sowieckim ^{[[[ 52 ]} . Khudojnazarov porównuje swój rozgłos z rozgłosem Jean Gabin i Alain Delon we Francji ^{[[[ 52 ]} . Śmierć w 2002 roku Mukhamedshanov gra w Luna Jego najnowsza rola w kinie ^{[[[ 55 ]} . Dyrektor mówi o nim jako „Instynktowny aktor” kto miał „Nie ma potrzeby wyjaśnienia” ^{[[[ 52 ]} .

Khudojnazarov wybiera także dwóch swoich przyjaciół ^{[[[ 52 ]} : Rosjan Nikolai Fomenko, z Sankt Petersburga ^{[[[ 52 ]} oraz gruziński Merab Ninidze, który mieszka w Austrii i który reżyser porównuje z Marcello Mastroianni dla talentu i „Łaska w małych gestach życia” ^{[[[ 52 ]} . Chociaż jego rola jest wtórna, nazwa Fomenko jest podkreślona podczas promocji filmu w Rosji ^{[[[ 56 ]} .

Jako całość, dystrybucja i zespół techniczny są bardzo międzynarodowe, a także kazacha dinmukhamet Akhimov (który ponownie gra w Khudojnazarov Czekając na morze ) lub aktorzy Uzbeks ^{[[[ 57 ]} . Dla Khudojnazarova ważne jest, aby „Aktorzy pochodzą z różnych środowisk” i stać się „Wszyscy mieszkańcy wyimaginowanego kraju” ^{[[[ 52 ]} . Świadomy, że jego strzelanie będzie trudne, reżyser czyni je wszystkich profesjonalistami ^{[[[ 52 ]} . Jednak wykonuje wyjątki przy użyciu lokalnych dodatków, co stanowi dla niego pewne problemy, na przykład, gdy życzy ładnej kobiety w planie, a mężczyźni nie chcą, aby ich żony pojawiły się w filmie ^{[[[ 58 ]} .

Filmowanie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Widok banku Kaïrakkoum, jeziora, który służył jako otoczenie dla fikcyjnej wioski Luna .

Historia Luna nie jest tak naprawdę w Tadjikistan, kraju pochodzenia dyrektora, ani w Gruzji, kraju pochodzenia jego ko -kanału i historii, która jest podstawą scenariusza, ale w wyimaginowanym kraju, który jest inspirowany kilkoma krajami Azji Środkowej a także sprawcy Morza Czarnego, Turcji i Grecji ^{[[[ 2 ]} . Jednak większość scen jest nakręcona w północnym Tadżykistanie, nad brzegiem Kaïrakkoum ^{[[[ dwunasty ]} , sztuczna retencja wody stworzona przez zaporę na Syr-Daria, w pobliżu miasta Khodjent ^{[[[ 59 ]} . Strzelanie odbywa się zatem w pustynnym obszarze z połączeniami Tadżykistanu, Uzbekistanu i Kirgistanu ^{[[[ 60 ] W [[[ 59 ] W [[[ sześćdziesiąt jeden ]} , Lokalizacja, która wymaga znacznych negocjacji z władzami lokalnymi w sprawie przejściów granicznych ze sprzętem ^{[[[ sześćdziesiąt jeden ]} . Ale ta sytuacja rozdroża ma również zalety według Khudojnazarowa: „Kiedy przepisy jednego kraju były zbyt restrykcyjne, zostawiliśmy to dla innego” ^{[[[ 62 ]} . Według niektórych źródeł sceny są również kręcone w mieście Isfara ^{[[[ 63 ] W [[[ sześćdziesiąt cztery ]} a także w Kazachstanie ^{[[[ 65 ]} A w górach Kirgistanu ^{[[[ 58 ]} .

Cała wioska jest zbudowana na brzegu jeziora, aby uzyskać potrzeby filmu, z kanałami i małym portem ^{[[[ 59 ] W [[[ 66 ]} . Jego projekt wymaga współpracy kilku dekoratorów z Kazachstanu, Uzbekistanu, Tadżykistanu i Sankt Petersburga ^{[[[ 2 ]} . Wykonanie tych zestawów zajmuje trzy miesiące ^{[[[ sześćdziesiąt siedem ]} , z zespołem około 140 osób ^{[[[ 59 ]} . Po strzelaniu wystrój nie znajduje najemcy i dlatego jest całkowicie zniszczony ^{[[[ 2 ]} . Według dyrektora artystycznego Negmat Jouraiev, jest to wielka okazja, aby móc zbudować tak wspaniały wystrój w czasie, gdy twórcy filmowi coraz częściej zwracają się do infografiki ^{[[[ sześćdziesiąt siedem ]} . Dla Jouraiev ten wybór pozwala zarówno na autentyczność, jak i wzmocnić cechy opowieści, jakie jest scenariusz ^{[[[ sześćdziesiąt siedem ]} .

Źródła rozbieżą się na datach filmowania. Według gazety, którą posiada aktorka Chulpan Khamatova, strzelanie zaczyna 30 Mars 1998 A następnie jest planowany przez około dwa miesiące ^{[[[ 58 ]} . Inne źródła wywołują początek strzelania w kwietniu ^{[[[ 59 ] W [[[ 68 ]} Nawet w maju ^{[[[ 29 ]} . Według Khamatova Khudojnazarov zaczyna od kręcenia scen znajdujących się w pociągu, nad jeziorem lub na pustyni, podczas gdy sceny wiejskie są nakręcone z 14 maja 1998 ^{[[[ 58 ]} . Strona internetowa Austriacki Instytut Filmowy mówi, że strzelanie kończy się Grudzień 1998 ^{[[[ 68 ]} Ale inne źródła mówią o kwietniu 1999 ^{[[[ 59 ]} , Khamatova wywołuje datę 24 kwietnia 1999 ^{[[[ 58 ]} . Według strony rosyjskiej firmy NTV-Profit, pierwszy etap filmowania kończy się w połowie Grudzień 1998 , potem kolejna faza odbywa się wiosną i latem 1999 roku ^{[[[ 29 ]} . Strzelanie jest również zakłócane i przerwane przez kolejne zobowiązanie Khamatova, które jest nieobecne przez kilka miesięcy latem 1998 roku, aby nakręcić niemiecki film Tuvalu w Bułgarii ^{[[[ 51 ]} . Te różne okresy filmowania odpowiadają również brakowi wpisów w Khamatova Journal ^{[[[ n 15 ]} . W sumie strzelanie wymagałoby 170 dni pracy ^{[[[ 59 ]} . Zasadniczo dni filmowania zaczynają się o siódmej rano ^{[[[ 58 ]} .

Kilka elementów komplikuje filmowanie w różnych stopniach, zwłaszcza z powodu bardzo trudnych warunków fizycznych, takich jak zmiany temperatury, czasem z upałami w ciągu dnia ^{[[[ 58 ] W [[[ 69 ]} i znaczny upadek w nocy ^{[[[ 70 ]} , ale także silne wiatry, które zakłócają zestawy lub makijaż ^{[[[ 58 ]} , chmury komarów, które atakują członków zespołu i trzymają się celów ^{[[[ 58 ]} , lub brak głębokości jeziora, który zapobiega rozpoczęciu łodzi, zmuszając zespół do jej popchnięcia ^{[[[ 58 ]} . Według Khudojnazarova burze i błoto zmuszają zespół do regularnej naprawy zestawów i do „Poczekaj, aż słońce się odwróci” ^{[[[ sześćdziesiąt jeden ]} . Wioska musi być nawet zbudowana po raz drugi z powodu powodzi, która przerywa strzelanie na trzy miesiące ^{[[[ 59 ]} . Khamatova mówi, że 25 maja 1998 , ważna burza nieoczekiwanie spada na tacy, z dużymi gradami i dużymi lawodami błotnymi, które sprawiają, że jest na pokładzie Titanic ^{[[[ 58 ]} .

Trudność znalezienia się na pustyni również powoduje incydenty: 17 kwietnia 1998 , zespół jest rozproszony, a pojazdy wykonały różne ścieżki na rozdrożu, aby spotkać się wieczorem ^{[[[ 58 ]} . Ponadto wielość języków używanych przez członków zespołu utrudnia komunikację ^{[[[ 59 ]} . Niestabilność polityczna Tadżykistanu, ze względu na obecność zbrojnych bojówek w regionie ^{[[[ 59 ]} , tworzy czasami delikatne sytuacje dla zespołu, aż do ewakuacji przez Czerwony Krzyż ^{[[[ 71 ]} . Khudojnazarov nawet zmierzy się z porwaniem jednego z jego asystentów podczas strzelania ^{[[[ sześćdziesiąt jeden ]} . W obliczu tych różnych trudności, Khudojnazarov mówi, że on i część swojego zespołu mają „Nauczyłem się nigdy nie jest racjonalny” ^{[[[ Pierwszy ]} . W ten sposób opisuje filmową atmosferę swojego filmu: „Na planie ustalamy dyktaturę naszej wolności” ^{[[[ Pierwszy ]} .

Moritz Bleibtreu mówi, że docenił towarzystwo ludzi z Azji Środkowej, charakteryzowane według niego „Dużo ciepła, szacunku i tolerancji wobec drugiego – więcej niż na Zachodzie” ^{[[[ 69 ] W [[[ C 4 ]} . Podkreśla również, że nawet jeśli jego gra opiera się przede wszystkim na gestach z powodu jego roli i braku opanowania języka rosyjskiego, miał „Więcej tekstu niż początkowo planowane” ^{[[[ 72 ] W [[[ C 5 ]} . Powrót w 2002 roku na skomplikowanym zestawie Luna , niemiecki aktor korzysta z okazji, aby potwierdzić, że aktor nie może nie „Nie bądź zadowolony z rozwiązań bezpieczeństwa” Ale wręcz przeciwnie „Przyznaj te wyzwania [i] brudzą ręce” ^{[[[ siedemdziesiąt trzy ] W [[[ C 6 ]} . Ze swojej strony Nikolai Fomenko mówi, że naznacza go warunki życia w Tadżykistanie, w szczególności brakiem wody pitnej i ryzyka zdrowotnego, które to sugerowało ^{[[[ 70 ]} .

Postprodukcja i muzyka [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Zgromadzenie odbywa się przez około sześć miesięcy w Wiedniu ^{[[[ 44 ] W [[[ 43 ]} a część postprodukcji odbywa się również w Niemczech ^{[[[ 74 ]} . Dopiero w momencie zgromadzenia wybiera się koniec filmu, ponieważ nakręcono kilka różnych konturów ^{[[[ 45 ]} .

Ścieżka dźwiękowa, skomponowana głównie przez Dalera Nazarowa, ale także złożona z tradycyjnych aranżacji muzycznych ^{[[[ 75 ]} , jest rejestrowany przez wytwórnię Emarcy. CD jest produkowany przez Pandora Film i dystrybuowany przez Universal. Sam Daler Nazarov produkuje produkcję w Studio Schamms ^{[[[ n 16 ]} W Douchanbé ^{[[[ 6 ]} , a bardziej w drugim w niemieckim mieście Vlotho ^{[[[ 75 ]} . Łączy tradycyjnych muzyków z Azji Środkowej ^{[[[ 77 ]} , w szczególności członkowie grupy Tadjik Shams ^{[[[ n 16 ]} Prowadzony przez Ikbol Zavkibekov ^{[[[ 78 ]} . Muzyka jest zdominowana przez szczypane instrumenty smyczkowe (grane głównie przez Ikbol Zavkibekov ^{[[[ 75 ]} ), z gitarą akustyczną, mandoliną, ale także tradycyjnymi instrumentami, takimi jak rubab i setâr, często wspierane przez perkusję jak tablica lub doira. Muzyka używa również, bardziej epizodycznie, saksofon, klawiatury, flet, a także głosy. Ścieżka dźwiękowa łączy zatem ludowe i tradycyjne wrażliwości z jednej strony, a z drugiej bardziej nowoczesne i zachodnie aspekty ^{[[[ 77 ]} .

Dla włoskiego krytyka Alberto Crespi muzyka raczej służy filmowi ^{[[[ 79 ]} , podczas gdy jego rodak Silvio Danese podkreśla szczęśliwą współpracę dyrektora i kompozytora ^{[[[ 80 ]} . W Różnorodność , Deborah Young mówi o «Touche Folk-Rock» Aby zakwalifikować „Muzyka lokalna” de Nazarov ^{[[[ 3 ] W [[[ C 7 ]} . Według felietonisty Mademoiselle Catherine, w belgijskim radiu pierwszym, muzyka Luna „Przypomina Gorana Bregović do kina Emira Kusturicy” ^{[[[ 77 ]} . Jeśli południowoafrykański William Pistorius również dokonuje tego zbliżenia, uważa, że ​​muzyka Nazarowa jest mniej inwazyjna niż w filmach Kusturica ^{[[[ dziesięć ] W [[[ C 8 ]} .

Początkowo film miał być w oficjalnym konkursie dla 56 ^{To jest} Wenecja Mostra, zanim została umieszczona w niekompetycznej sekcji.

Luna jest rzutowany po raz pierwszy w Wenecji Mostra 8 września 1999 . Po raz pierwszy oczekiwano w oficjalnej selekcji, film jest umieszczony w niekonkurencyjnej sekcji załącznika („Dreams and Visions”) po deklaracjach Emir Kusturica, prezesa jury tego 56 ^{To jest} wydanie, które sugerowało przed festiwalem, że mógłby mu przypisać złotego lew ^{[[[ 79 ] W [[[ 82 ] W [[[ 83 ]} . Kierownictwo festiwalu uważa, że ​​istnieje duże ryzyko stronniczości Kusturica ^{[[[ n 31 ]} , który przyjaźni się z Khudojnazarovem i z którym dzieli tego samego producenta w osobie Karla Baumgartnera ^{[[[ 83 ]} . Nawet poza konkurencją, wybór w Wenecji nadal umożliwia widoczność filmu, który następnie kupuje dystrybutorów prawie 50 krajów ^{[[[ 70 ]} .

Film Khudojnazarowa jest następnie wybierany lub prezentowany na wielu festiwalach na całym świecie, w konkursie lub nie, zwłaszcza w Toronto, Tokio, Tesaloniki i Sundance. Poza festiwali, doświadczył oficjalnego pierwszego w Douchanbé, stolicy Tadżykistanu, 21 października 1999 ^{[[[ 28 ] W [[[ 29 ]} Następnie jest stopniowo rozdzielany na obwodzie krajowe z Mars 2000 , Kontynuując karierę na festiwalach, takiej jak Karlovy, różnią się.

Krytyczne powitanie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W krajach produkujących co [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

We Francji [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Luna Otrzymuje globalnie pozytywne przyjęcie we Francji. AlloCiné oferuje średnią nutę 3,9/5 z interpretacji 12 krytyków ^{[[[ 85 ]} . Film jest szczególnie podkreślony przez pisanie Pierwszy , kto go wybiera jako „Odkrycie miesiąca” Za to, że może Czerwiec 2000 ^{[[[ osiemdziesiąt sześć ] W [[[ n 32 ]} .

Dla Philippe Garnier, który jest jednym z pierwszych, który krytykuje film we Francji, kiedy obejmuje Wenecję Mostra Uwolnienie , Khudojnazarov est „Kusturica autorstwa Samarkand, także wirtuoz, ale z wszechświatem na własny sposób” ^{[[[ 5 ]} . Żałuje obu, że niewiele krytyków wzięło udział w pokazie filmu i „Mamy tylko wiadomość o tym utalentowanym Tadjikistanie tylko przez ten festiwal” ^{[[[ 5 ]} . W szczególności to podkreśla „Miejsca są tak fantastyczne jak wydarzenia” I, „Jeśli szalony szał tego filmu czasami daje nam efekt wołowiny, nigdy nie jest go wyjąwany” ^{[[[ 5 ]} . Według Frédérica Bonnauda, ​​który jest w Wenecji InRockuptibles , ten film jest „Prawie za dużo” Ale obejmuje to jedne z najciekawszych prezentowanych podczas festiwalu tego roku ^{[[[ osiemdziesiąt siedem ]} .

W Kino na żywo , Sandrine Benedetti jest entuzjastycznie nastawiona do „Brochet wspaniałych aktorów i scenariusz przesiąknięty symboliką i realizmem” , opisuje film jako „Zapierające dech w piersiach, szalone, nieodparte” i wierzy „Potępia absurdem, tak samo bezmorność wojen bratobójczych, gdy składa hołd miłości” ^{[[[ 88 ]} . Louis Guichard, dla Telerama , podkreśla „Zapierająca dech w piersiach energię” i „Absurdalność” Ty film ^{[[[ 89 ]} . Élodie lepage, dla Nowe kino , Rozmawiać o Luna jak „Niezidentyfikowany obiekt kinematograficzny” , Czuję to „Zadanie ojca szczególnie pozwala Bakhtiarowi Khudojnazarowowi sfilmować dzikie, gwałtowne i poruszające Azję„ Azję ” i szacuje, że on „Pokazuje, że film drogowy może być również poetycki” ^{[[[ 90 ]} .

W Ludzkość , Michèle Levieux ^{[[[ n 33 ]} Koncentruje się na wielu wpływach kulturowych filmu, witając potencjał uniwersalista z Luna W „Sposób, w jaki Bakhtiar Khoudaïnazarov zgromadzi całą tę historię, która obecnie ma tendencję do oddzielenia” ^{[[[ sześćdziesiąt cztery ]} . W Pierwszy , Olivier de Bruyn mówi o „Fun Kusturicace” ^{[[[ osiemdziesiąt sześć ]} , z „Cholera, czasem męczące, ale często odurzające, [i gigantyczny fresk” ^{[[[ osiemdziesiąt sześć ]} Niemniej jednak porównywanie filmu do „Te smaczne, ale o potrawach, w których nadużywanie przypraw paradoksalnie grozi unicestwieniem odcieni jedzenia” ^{[[[ osiemdziesiąt sześć ]} i sądząc, że podobieństwo do filmów Kusturicy jest „Trochę przytłaczające” ^{[[[ osiemdziesiąt sześć ]} .

Bardziej powściągliwy, Christophe d’Yvoire, w Studio , przypisuje mu tylko dwie gwiazdy i nawet jeśli przyznaje „Poczucie ekstrawaganckiego obrazu w tym barokowym i hojnym filmie” ^{[[[ 91 ]} i „Imponująca energia” ^{[[[ 91 ]} , on żałuje „Długości i nieco uproszczony scenariusz” ^{[[[ 91 ]} Wierząc, że film „Nie osiąga wielkości i inspiracji tych z Kusturica” ^{[[[ 91 ]} . Silniejszy, Jean-Michel Froadon, w Świat , żałuje „Mnożenie postaci groteskowych” i opisuje film jako „Tohu-bohu z fantasy flagsmagoies ciężkiego snu” ^{[[[ 39 ]} .

W Niemczech [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W Lustro , Christian Bartels tak myśli Luna jest «Tragicomique z ruchu drogowego» ^{[[[ 92 ] W [[[ C 9 ]} który może być jednym z filmów, których obrazy pozostają w pamięci dzięki „Fascynujące krajobrazy” ^{[[[ 92 ] W [[[ C 10 ]} . Pozostaje grę w Chulpan Chhamatova „Z wielkimi pięknymi oczami i niemymi gestami filmowymi” ^{[[[ 92 ] W [[[ C 11 ]} i wszechstronny talent Moritza Bleibtreu, którego charakter „Idealnie znalazł się z niejasnym psychologicznym krajobrazem filmu” ^{[[[ 92 ] W [[[ C 12 ]} . Bartels to również zauważa „Nic nie jest wyidealizowane” ^{[[[ 92 ] W [[[ C 13 ]} w filmie i że orienta Khudojnazarova jest „Trochę dziki niż europejski orien Kusturica” ^{[[[ 92 ] W [[[ C 14 ]} .

W Świat , Antje mellows salue to „Anarchiczna opowieść o miłości” ^{[[[ C 15 ]} , wierząc, że logiczne jest, że taki poetycki film pochodzi od byłegoussa, ponieważ według niej, „Wyobraźnia zostaje uwolniona” gdzie przepisy są wadliwe i „Nowa magiczna rzeczywistość” jest możliwe tylko w „Smutny i twardy świat” ^{[[[ 93 ] W [[[ C 16 ]} .

Philipp Bühler, Dans Le Berliner Zeitung , uważa, że ​​film jest „Czysty cud” ^{[[[ dziewięćdziesiąt cztery ] W [[[ C 17 ]} . Zauważa, że ​​projekt dziecka jest „Smak żywiołowego bogactwa obrazów Tabela – i jego niesforny duch ” ^{[[[ dziewięćdziesiąt cztery ] W [[[ C 18 ]} . Według niego wizualne piękno filmu przeciwwagi okrucieństwo społeczne i fantastyczne elementy mają na ogół racjonalne wyjaśnienie, powołując się na przykład krowy upadł z nieba ^{[[[ dziewięćdziesiąt cztery ]} . Utrzymuje również, że „Naiwny punkt widzenia” a nierealistyczne elementy są wiarygodne z powodu faktu, że historia jest opowiadana przez dziecko ^{[[[ dziewięćdziesiąt cztery ]} .

Na portalu edukacyjnym Kinofenster , Hans-Günther Dicks uważa, że ​​udział wielu partnerów produkcyjnych nie wyłączył Khudojnaazarova i że Luna raczej „Złożony mozaika” ^{[[[ C 19 ]} , film uwolniony od geografii, aby stać się „Podróż do krainy fantasy” ^{[[[ C 20 ] W [[[ 15 ]} .

W Rosji [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Andreï Plakhov, który następnie obejmuje Wenecję Mostra Kommersant , Oszacuj to Luna może odwołać się do Włochów, ponieważ jego historia przypomina historię Uwiedzione i porzucone (1964) de Pietro Germi ^{[[[ 83 ]} . Na swojej osobistej stronie bloger Alex Eksler (ru) Pierwsza uwaga, że ​​film Khudojnazarowa jest jednym z dwóch wielkich zagranicznych filmów roku, które Rosja produkowała, z wraz z Jest Zachód Reap-Wetchier ^{[[[ 56 ]} . On się kwalifikuje Luna z „Kolorowy, ludowy, inteligentny i zabawny” ^{[[[ 56 ] W [[[ C 21 ]} Ale przyznaje, że ma problem ze znalezieniem właściwych słów, aby porozmawiać o filmie „Tak wyjątkowe i charakterystyczne” ^{[[[ 56 ] W [[[ C 22 ]} . Pozdrawia doskonałość scenariusza, wizerunek i wykonanie głównych aktorów, mówiąc tylko bardziej dopracowane do gry Nikolai Fomenko ^{[[[ 56 ]} .

Z drugiej strony, w Wiedza o wiedzy , Larissa Youpissova zapewnia zasadniczo negatywną krytykę, biorąc pod uwagę, że główne zadanie edypalne nie jest ekscytujące i że jest stale przeplatana drobnymi anegdotami, które niekoniecznie są zabawne i utrudniają postęp intrygi intrygi ^{[[[ 95 ]} . Zauważa jednak, że koniec zaskakuje, ponieważ widz zdaje sobie sprawę, że poszukiwanie ojca jest przynętą, ponieważ jest raczej „Historia walki z uniwersalnym złem, zawarta w bigoterii i nietolerancji populacji” ^{[[[ 95 ] W [[[ C 23 ]} . Zauważa również, że ten koniec daje użyteczność charakteru Nosreddin ^{[[[ 95 ]} .

W ISKOustvo Kino , Natalia Sirivlya jest również dość poważna w filmie Khudojnazarowa, który opisuje jako „Syntetyczny produkt wielokulturowy [który] nie jest nawet interesujący z punktu widzenia wyniku artystycznego” ^{[[[ 42 ] W [[[ C 24 ]} . Żałuje wpływu europejskiego produkcji, która wytwarza nieprzekonującą mieszankę kulturową, superpozycję «Grotesque» epoki i tradycje oraz „Dekoracyjna Phantasmagoria” ^{[[[ 42 ] W [[[ C 25 ]} . Krytykuje także zbyt oczywisty wpływ Kusturiki, biorąc pod uwagę Czarny kot, biały kot jako główna inspiracja Luna ^{[[[ 42 ]} . Sirivlya też to ocenia „Głęboki pesymizm autora jest wyraźnie niezgodny z estetyką anegdot, kneblów i żartów” ^{[[[ 42 ] W [[[ C 26 ]} . Także w ISKOustvo Kino , W wywiadzie dla Chulpan Khamatova opublikowanej kilka miesięcy później Elena Kutlovskaya zauważa, że ​​film Khudojnaazarowa był ofiarą pewnego „Krytyczny snobizm” ^{[[[ C 27 ]} i że jest bardziej udany niż Czarny kot, biały kot ^{[[[ 84 ]} . Kutlovskaya uważa również, że ten film umożliwił ustalenie, że jest Khamatova „Aktorka charakteru, która jest w stanie stworzyć rodzaj groteskowej słodyczy” ^{[[[ 84 ] W [[[ C 28 ]} .

Inne kraje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

I Europa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Niektóre krytyki nawiązały związek między Luna Oraz filmy Federico Felliniego (tutaj w 1965 r.).

We Włoszech Stefano Della Casa uważa go za jeden z najlepszych filmów w Wenecji Mostra 1999 i żałuje, że został wyrzucony z rywalizacji ^{[[[ 82 ]} . On to zauważa Luna alternatywny „Dzikie przygody na pustyni azjatyckiej” i fragmenty, w których jest film „Zdolne do płynnego tonięcia” ^{[[[ C 29 ]} , podczas mieszania folkloru i nowoczesności ^{[[[ 82 ]} . Dla Della Casa jest tak „Film, który wie, jak zaimponować bez bycia mózgiem” ^{[[[ C 30 ]} I zbliża go do Kikujiro Summer z Kitano oba filmy są również dowodem „Możliwość kina, które nie jest jeszcze typowym skaniem modelu dominującego (amerykańskiego)” ^{[[[ 82 ] W [[[ C 31 ]} . Ja jestem Alberto Carshi, Dans Jednostka , Przemyśl to Luna ma potencjał filmów, które pozostają na całe życie w pamięci widza i podkreśla, że ​​jest to „Podróż na planetę, która dla nas mieszkańcy Hollywood/Cinecittà Galaxy, jest obcy” ^{[[[ 79 ] W [[[ C 32 ]} . Roberto Pugliese, zalewaj Gazzettino , mówi o „Wizjonerska i błyszcząca bajka” ^{[[[ 96 ]} . w Corriere della Sera , Maurizio Porro podkreśla „Bardzo piękne panoramy, powierzone wizjonerskiemu talentowi Bakhtiara Khudojnazarova” ^{[[[ 97 ] W [[[ C 33 ]} . Silvio Danese, w Dzień , Rozmawiać o „Loty samolotów, takie jak ptaki chagalijskie” ^{[[[ C 34 ]} A jeśli żałuje „Kilka prób w pierwszej części” ^{[[[ C 35 ]} , pozdrawia kolorową wyobraźnię, artykulacje narracji i „Wielki finał jak niektórzy z niektórych kątów, którzy wyczerpują cię przed lataniem” ^{[[[ 80 ] W [[[ C 36 ]} . W Signocynema , Attilio Coco widzi w tym filmie „Film drogowy Dziwny i pełen wydarzeń” który składa hołd Kusturicy przez „Jego próba nakręcenia filmu, w którym chaos, ruch i programowa niepewność między realizacją a„ magizmem ”stają się niezbędnymi elementami poetyckich i estetycznych” ^{[[[ 98 ] W [[[ C 37 ]} . Coco jednak żałuje poczucia, że ​​stałe już widziane ^{[[[ 98 ]} .

W Portugalii, Rui Pedro Tendinha, w Gazeta , mówi o „Nowy rodzaj Monty Python” ^{[[[ C 38 ]} I zeznaje, że film jest, podczas jego portugalskiego wydania, jednym z „Poppy of Art and Essay Circuits” ^{[[[ 96 ] W [[[ C 39 ]} .

Wielka Brytania, Time Out London żałuj, że „Poezja wizualna” Poprzednie filmy Khudojnazarova są tutaj „Przyćmieni kliszami„ magicznego realizmu ”wiosłowania jak Kusturica” ^{[[[ C 40 ]} i śmieje się z jakości „Efekty niezbyt wyjątkowe” ^{[[[ C 40 ]} Scena końcowa ^{[[[ 99 ] W [[[ n 34 ]} .

Gdzie indziej na świecie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W Stanach Zjednoczonych, Deborah Young, Różnorodność , opisuje film jako „Pyszna tragikomiczna opowieść” ^{[[[ 3 ] W [[[ C 41 ]} . W przeciwieństwie do rosyjskiej krytyki Natalia Sirivlyaa, młody to ocenia „Wartości produkcji europejskiej służą tej nowoczesnej opowieści, opowiedzianą z humorystyczną werve i pewnym gniewem” ^{[[[ C 42 ]} I „Jednym z najbardziej surrealistycznych pomysłów [pisarzy] było mieszanie tradycyjnej kultury, wymyślone miasta i kostiumy ludowe z gwałtownym światem postmodernistycznym” ^{[[[ C 43 ] W [[[ 3 ]} . Saluuje także występ Moritza Bleibtreu, który „Przekaż niepokojącą godność weteranów, którzy widzieli więcej niż to, czego nigdy nie mogą powiedzieć” ^{[[[ C 44 ]} i Chulpan Chhamatova, który „Uosabia niemożliwe sprzeczności między miłością życia a akceptacją po jego tragicznej stronie” ^{[[[ C 45 ]} I czyje to gra „Jedna z głównych zalet filmu” ^{[[[ C 46 ] W [[[ 3 ]} . Wreszcie wskazuje, że wkład czterech różnych dyrektorów fotografii nie zapobiega „Dość zjednoczony styl” ^{[[[ C 47 ] W [[[ 3 ]} .

Z drugiej strony opinia Petera Keougha w Boston Phoenix jest zasadniczo negatywny, ponieważ odkrywa, że ​​postacie „Zachowaj się z taką nadmierną operacją, że jest wyczerpujący po około 10 minutach” ^{[[[ 100 ] W [[[ C 48 ]} . Według niego film mógł mieć „Odnieść sukces jako absurdalny lub satyra czarnego humoru” Gdyby dyrektor miał „Utrzymał bajkę bajki za pomocą wycięcia” ^{[[[ 100 ] W [[[ C 49 ]} . Powołując się na różne trudności, przed którymi stoją mieszkańcy Tadżykistanu, wysuwa hipotezę, że w takim kraju „Takie urządzenia są przydatne do uczynienia życia znośnym” ^{[[[ 100 ] W [[[ C 50 ]} i że to wszystko jest logiczne, że Mamlakat fascynacja teatrem lub tak łatwo uwiedzi się przez nieznane ^{[[[ 100 ]} . Keough w końcu zauważa, że ​​Chulpan Khamatova, że ​​porównuje z mieszanką Björka i Giulietty Masiny, radzi sobie całkiem nieźle ^{[[[ 100 ]} .

W Quebec, André Roy, w recenzji 24 obrazy , zastanów się, że Khudojnazarov „Zmień całkowicie styl, opowiadając całkowicie rozczochraną historię, tak absurdalną, jak jest fantazyjna” ^{[[[ 25 ]} . Według niego, „Poprzez rodzinną historię jest dryfującym światem, porzucony nędzy i szaleństwa, przetrwanie dzięki Rapine’owi i kradzieżowi oraz nad którym każde prawo nie panuje” ^{[[[ 25 ]} . Chociaż przywołuje „Ryzyko [przeciążenia]” , z „Niższe napięcie” lub nawet „Ton wahania” , Roy to rozważa Luna „Jest w dużej mierze uratowany przez prawdziwe poczucie poezji, owoc szoku nieprawdopodobnego i niewyobrażalnego” I „Jego antykformizm jest dobry” ^{[[[ 25 ]} . Wreszcie, gratuluje, że Międzynarodowa Produkcja nie narzuciła angielskiego ani innego języka europejskiego ^{[[[ 25 ]} .

W Południowej Afryce, William Pistorius, na miejscu News24 , rozważ to „Jedynym sposobem na opisanie filmu jest słowo„ kusturian ”” ^{[[[ dziesięć ] W [[[ C 51 ]} . Aby podkreślić dynamizm filmu, wywołuje sekwencję początku, w którym Nosreddin obserwuje rybę utkniętą w bloku lodu, wskazując Luna Wschód „Wszystko oprócz zamrożonego” ^{[[[ dziesięć ] W [[[ C 52 ]} . Wskazuje również, że zwykle, „Zmiana to okres niepewności, ze strachu, ale w Luna Oczekiwanie narodzin/renesansu jest komedia, rodzaj humoru, który czerpie swoją siłę z chaosu ” ^{[[[ dziesięć ] W [[[ C 53 ]} . Dla niego film Khudojnazarowa jest „Komedia optymizmu, zdolna do zapewnienia przyjemności z materialnego i emocjonalnego nadmiaru” ^{[[[ dziesięć ] W [[[ C 54 ]} .

Kasowy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Wyniki kasowe pozostały niewielkie na całym świecie, ale stosunkowo ważne dla filmu z Azji Azji. Luna Być może odniósł swój największy sukces w Rosji, ale źródła są sprzeczne dla tego kraju. Gdzie indziej film doświadczył najlepszych wyników w Niemczech, Francji i Włoszech, gdzie za każdym razem przekraczał 100 000 przyjęć, i zgromadził prawie 600 000 przyjęć w całej Europie (z wyłączeniem Rosji) według europejskiego obserwatorium audiowizualnego obserwatorium ^{[[[ n 35 ]} .

Opinia użytkowników Internetu [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Na wielu stronach internetowych na całym świecie, Luna Ogólnie rzecz biorąc, otrzymuje dość dobre powitanie publiczne. Z ponad 900 wyborcami w dniu konsultacji, amerykańskie strony IMDB i Zgniłe pomidory , chińska witryna Douban i rosyjskie miejsca Afficha I Kinopoisk Oferuj najbardziej reprezentatywne średnie, przy średnich od 6,4 do 8,6 na 10 (lub równoważników). Inne strony, nie wymienione tutaj, zbierają mniej niż 200 głosów.

Strona internetowa	Ojczyźnie witryny	Średnia ocena	Nazwa głosów	Data	Uwagi
IMDB [[[ 106 ]	STANY ZJEDNOCZONE	7.3 /dziesięć	2 741	19 Mars 2016 [[[ 107 ]	IMDB używa własnego przeciętnego systemu. Mimo to strona wskazuje średnią arytmetyczną i medianę, odpowiednio 7,5 i 8 dla tego filmu. Z drugiej strony 13,8% wyborców przyznało maksimum, a notatkę IMDB wskazuje, że co najmniej 1840 wyborców nie jest Amerykanami [[[ 107 ] .
Podwójnie [[[ 108 ]	Chiny	8.6 /dziesięć	2 610	5 Mars 2016 [[[ 109 ]	47,8% wyborców przyznało maksymalną notatkę [[[ 109 ] .
Afficha [[[ 110 ]	Rosja	3.2 /5	1 925	22 maja 2013 [[[ 111 ]	Na starej wersji strony Plakat , średnia nuta jest widoczna tylko wtedy, gdy kursor przechodzi nad gwiazdami. Ostatnia wersja strony nie oferuje już liczby wyborców.
Kinopoisk [[[ 112 ]	Rosja	7459 /dziesięć	1 432	22 października 2014 [[[ 113 ]	Witryna wskazuje również, że średnia nuta zmienia się między 7,456 a 7,564 [[[ 113 ] .
Zgniłe pomidory [[[ 114 ]	STANY ZJEDNOCZONE	4.1 /5	986	14 grudnia 2017 [[[ 115 ]	Zgniłe pomidory oferuje również wskaźnik oceny z odsetkiem banknotów równych 3,5/5, czyli 88% dla Luna [[[ 115 ] .

Rozróżnienia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Luna Otrzymał wiele nagród, z których najbardziej prestiżowymi są Balon Złotego Festiwalu Des Trois Continents de Nantes, nagroda za najlepszy wkład artystyczny z Tokyo Festival i nagroda Nika dla najlepszego reżysera. Był to także pierwszy film uhonorowany głównymi rozróżnieniami festiwali Bergen i Tbilisi, ponieważ te dwa festiwale zostały założone w 2000 roku. Kilkakrotnie otrzymał ceny przyznane przez społeczeństwo.

Nagrody [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Kino Magnus Barfot , gdzie odbywa się festiwal Bergen w Norwegii, z którego Luna Zdobył nagrodę główną podczas pierwszej edycji w 2000 roku.

Nominacje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Główne wybory [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Styl filmowy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Luna jest często porównywany z filmami Emir Kusturica (tutaj w 2009 r.), Które przewodniczyło także jury Wenecji Mostra w roku, w którym rok Luna został wybrany (z wyłączeniem konkurencji).

Dyrektor wybiera ton zarówno tragikomiczny ^{[[[ 3 ] W [[[ 89 ] W [[[ 92 ]} , burleski ^{[[[ 132 ]} , liryczne ^{[[[ 133 ]} i surrealistyczny ^{[[[ 25 ] W [[[ 133 ]} , tworzenie barokowego wszechświata ^{[[[ 91 ] W [[[ 39 ]} z wieloma szczegółami na obrazie ^{[[[ 89 ]} i jego duża liczba przygód, w których knebel i dramaty pocierają ramiona ^{[[[ 89 ]} . W książce o kinie azjatyckim opublikowanym w 2008 roku Tom Vick to rozważa Luna Zwraca się do posłotowej firmy Azji Środkowej z tonem, który opisuje jako “Ciemna fantazja” ^{[[[ 134 ] W [[[ C 57 ]} .

Według Khudojnazarova opowiada o historii, które jeszcze nie urodziło się „Rozwiązanie umożliwiające łatwo wejść do wszechświata filmu” ^{[[[ Pierwszy ]} i dlatego proponuj „Prosta historia, aż do niemowląt” ^{[[[ Pierwszy ]} . On też mówi „Fantastyczny realizm” Ponieważ według niego dzieci w fantastyczny sposób rozbudzają rzeczywistość, jak gdy on sam, jako dziecko, wyobrażał sobie, że winda może wyjść z dachu, by odlecieć ^{[[[ 48 ]} . Niezgodność tej narracji uzasadnia marzenie o filmie i daje jej pewną spójność ^{[[[ 133 ]} . Dla dyrektora, „Fantazja to prostota, a rytm jest najważniejszą rzeczą w filmie” ^{[[[ Pierwszy ]} . Pomimo szaleństwa bohaterów, nie są one karykatury, a reżyser traktuje je z delikatnością ^{[[[ 133 ]} .

Film jest często porównywany z filmami Emir Kusturica ^{[[[ 5 ] W [[[ 79 ] W [[[ 83 ] W [[[ 89 ] W [[[ 92 ] W [[[ 93 ] W [[[ 98 ] W [[[ 99 ]} , zwłaszcza Czarny kot, biały kot ^{[[[ dziesięć ] W [[[ 42 ] W [[[ 84 ]} ale także w Czas Cyganów ^{[[[ 48 ]} , nawet warte Khudojnazarovowi pseudonim „Kusturica z Azji Środkowej” ^{[[[ 39 ]} , podczas gdy niektóre krytyki wykorzystują neologizmy jako «Kusturicacerie» ^{[[[ osiemdziesiąt sześć ]} Lub «Kusturicien» ^{[[[ 25 ] W [[[ dziesięć ]} . Khudojnazarov przedstawia proste wyjaśnienie tego zbliżenia: „Pracujemy w tym samym gatunku, tragikomedia” ^{[[[ Pierwszy ]} . Ale twierdzi, że ma więcej wpływów literackich niż kinematografii ^{[[[ Pierwszy ]} . Porównanie pochodzi również z magicznego realizmu ^{[[[ 99 ]} , termin, który dotyczy tyle samo Kusturica, co García Márquez, którego wpływ Khudojnazarov twierdzi ^{[[[ czterdzieści sześć ]} . Z drugiej strony reżyser Tadjike rzadziej umieścił ideologiczny dyskurs na swoich filmach niż serbski filmowiec ^{[[[ 135 ]} I skupia się bardziej na swoich kobiecych postaciach niż Kusturica ^{[[[ 136 ]} . Zapytany o ten punkt, scenarzysta Iraqli Kvirikadze kategorycznie odrzuca wszelkie porównanie z Kusturica i zaprzecza możliwej inspiracji ^{[[[ 41 ]} . Rosyjska krytyka Larissa Youssipova zauważa również, że oskarżenie nie byłoby wiarygodne Luna plaga Czarny kot, biały kot Ponieważ te dwie produkcje są ze sobą współczesne ^{[[[ 95 ]} .

Oprócz tego regularnego porównania z Kusturicą, krytyka ustanawia wiele podobieństw między Luna i inne poprzednie dzieła, niezależnie od tego, czy jest to kinematograficzne, czy nie. Rapprochement ze stylem Federico Fellini jest jednym z najczęstszych ^{[[[ 79 ] W [[[ 83 ] W [[[ 93 ] W [[[ 100 ]} , na przykład z filmem Amarcord ^{[[[ 56 ]} . Niektóre krytyki wywołują także pracę innego włoskiego, Pietro Germi ^{[[[ sześćdziesiąt cztery ]} , zwłaszcza jego film Uwiedzione i porzucone ^{[[[ 83 ]} . Niektóre odnoszą się również do Monty Python ^{[[[ 4 ] W [[[ 96 ]} , porównanie podjęte przez niemieckiego dystrybutora ^{[[[ n 40 ]} . Gatunek filmu drogowego jest również cytowany przez wiele krytyków ^{[[[ 15 ] W [[[ 25 ] W [[[ 48 ] W [[[ sześćdziesiąt cztery ] W [[[ 90 ] W [[[ 92 ] W [[[ 98 ]} .

Francuska dziennikarz élodie LePage podkreśla, że ​​film szanuje również kody opowieści „Znajduje się w kraju, w którym nigdy nie przybywasz, ponieważ nie istnieje” i to’ „Istnieją dziwne wydarzenia, ale które nie szokują więcej” ^{[[[ 90 ]} . Inne krytyki porównują film z wszechświatem opowieści ^{[[[ 93 ] W [[[ 96 ] W [[[ 99 ] W [[[ 3 ]} , Niemcy Jan Distelmeyer ^{[[[ 4 ]} ET Philipp Bühler ^{[[[ dziewięćdziesiąt cztery ]} i francuski Michèle Levieux ^{[[[ sześćdziesiąt cztery ]} dokładniej przywołuje Tysiąc i jedna noc . Distelmeyer określa, że ​​scena, w której krowa spada z nieba, łączy deszcz żab Magnolia , wydane krótko wcześniej, przynosi „Idea siły wyższej” ^{[[[ 4 ] W [[[ C 58 ]} . Bühler zauważa równoległość między spadającą krową, latającym dachem i latającymi dywanami ^{[[[ dziewięćdziesiąt cztery ]} .

Niektóre krytyki wzywają heterogeniczne powiązania opisujące styl filmu. Michèle Levieux uważa, że ​​to „Oscille między Boris Barnett [sic], Pietro Germi i kino„ Bolchoï Style ”(duża inscenizacja) Tadjik lub Indian, między filmem wschodniej i drogowymi” ^{[[[ sześćdziesiąt cztery ]} . Jan Distelmeyer widzi w Luna Rodzaj hybrydy między Kusturicą, Monty Python i Václav Vorlíček ^{[[[ 4 ]} . Włoski Alberto Crespi zbliża film do Kusturiki i Fellini, ale także pisarze Garcíi Márquez i Aïtmatov oraz kaukascy filmowcy, tacy jak Danielia, Abouladze lub Paradjanov ^{[[[ 79 ]} . Amerykański Peter Keough uważa, że ​​niektóre aspekty są takie jak klip Björk, który mógł zostać wyreżyserowany przez Fellini ^{[[[ 100 ]} . Quebecer André Roy opisuje „Urojeniowy film picaresque (rodzaj halucynacyjnego filmu drogowego)” , kwalifikacje do „Surrealistyczny kalejdoskop, patrząc na to, jak można nazwać fantastyczny realizm, trochę w sposób kusturitowy” ^{[[[ 25 ]} , zauważając to „Wiele scen odbierania i jesiennych” Zrób to „Icarian Dream” ^{[[[ 25 ]} . Time Out London Lokalizuje film w „Mglista kraina pomiędzy Na Księżycu de Bertolucci i opowieść z Azji Azji » ^{[[[ C 59 ]} Przytaczając także Kusturica ^{[[[ 99 ]} .

Ze swojej strony aktorka Chulpan Khamatova zbliża styl Khudojnazarova do obrazów Marca Chagalla i uważa, że ​​należy spojrzeć Luna kilka razy, ponieważ zawiera wiele szczegółów w planie ^{[[[ 138 ]} . Włoski krytyk Silvio Danese wywołuje również pracę Chagalla ^{[[[ 80 ]} .

Tematy, symbole i wiadomości [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Postać ojca [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W przypadku głównego tematu badań ojca Khudojnazarov uważa, że ​​jego film odnosi się do tragedii Król Edyp Sofoklesa.

Poszukiwanie ojca jest oczywiście głównym tematem Luna ^{[[[ 139 ]} , który symbolicznie odnosi się do Król Edyp według dyrektora Sofoklesa ^{[[[ 47 ]} . Dla Khudojnazarova ten ojciec jest „Deifikowane, w sensie wielkiego rozkazu życia [wtedy] szybko staje się człowiekiem jak inni” ^{[[[ 139 ]} . Kvirikadze zauważa ze swojej strony, że ojciec Mamlakata stoi w obliczu obecnej presji społecznej, szczególnie w krajach Południa, i musi bronić honoru rodziny, aby uniknąć „Będąc śmiechem twojej wioski” ^{[[[ 44 ] W [[[ C 60 ]} . Khudojnazarov jednak uważa, że ​​historia Mamlakat może równie łatwo odbyć się w zachodnim kraju, nawet jeśli ten temat niewątpliwie byłby rozwiązany w innym stylu ^{[[[ 48 ]} .

W przypadku narracji zarodek uczestniczy również w badaniach ojca ^{[[[ 139 ]} . Według reżysera film „Mówi świat z oczami dziecka, które jeszcze się nie urodziło, miłość matki do syna, błogosławionej Dziewicy dla swojego Zbawiciela, kobiety dla męża, siatkę dla ryb, zielony dla jabłek, ICare za Słońce, smutni ludzie dla zabawnych ludzi, mamlakat dla swojego taty księżyca ” ^{[[[ 139 ]} . Francuski dziennikarz élodie LePage wyjaśnia tytuł filmu: „Niemowlęta mogą nie mieć ojca, chyba że jest to księżyc” ^{[[[ 90 ]} .

Azja Środkowa: geopolityka, historia i wielokulturowość [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Wyimaginowana wioska filmu, którą Khudojnazarov opisuje jako „Miasto mozaikowe” ^{[[[ 2 ]} , pozwala na pytanie, czym jest Ojczyzna ^{[[[ 2 ]} . Dla dyrektora jest tak „Wszystko oprócz pojęcia geopolitycznego” ^{[[[ 2 ]} I z tym filmem zastanawia się, czy ojczyzna nie jest raczej domem, grupą przyjaciół, a nawet brzucha matki ^{[[[ 2 ]} . Nazwa głównego bohatera, Mamlakat, wzmacnia ten ostatni pomysł, ponieważ oznacza „kraj macierzysty” ^{[[[ n 41 ]} Enadjik. ^{[[[ 14 ] W [[[ 140 ]} . Ponadto, dla Khudojnazarova, Luna „Świadczy o bałaganie, który panuje w tym regionie świata” ^{[[[ Pierwszy ]} Co to jest Azja Środkowa. Postać Nosreddyny jest symbolicznym wcieleniem zaburzeń i konfliktów tego regionu ^{[[[ 14 ]} .

Jednak jego film pozwala również fantazjować o zjednoczonej Azji Środkowej ^{[[[ 57 ]} . Khudojnazarov jest sobą z pokolenia, który doświadczył sowieckiego okresu, podczas którego granice między obecnymi krajami nie istniały, uważa, że ​​zniknięcie ZSRR jako „Coś bolesnego” I on tego żałuje „Wszyscy odnoszą się do więzi krwi” Teraz, przed 1991 rokiem, wszyscy zdefiniowali swoją tożsamość przez swoje miasto, a nie naród lub lud ^{[[[ 62 ]} . Według Khudojnazarowa tendencja do podkreślenia narodowości lub pochodzenia etnicznego jest niepokojąca: „W ten sposób przekształcamy cywilizowane istoty w krwi krwi, które atakują inne stada, nie wiedząc, dlaczego” ^{[[[ 62 ]} . Właśnie dlatego uważa, że ​​jego film «N’est ozbek, autor: Tadjik» więcej „Center-Asian” ^{[[[ 62 ]} .

W obliczu różnorodności etniczno-lingwistycznej postsowieckiej Azji Środkowej, film Khudojnazarowa twierdzi, że zarówno jedność, jak i wielokulturowość.

Wybór rosyjskiego jako głównego języka filmu odzwierciedla zarówno nostalgię za okres radziecki, jak i nawyki Khudojnaazarowa, który studiował w tym języku, reżyser komentuje ten wybór, cytując pisarza Siergei Dovlato: „Jestem Rosjaninem według mojego zawodu” ^{[[[ 26 ]} . W rzeczywistości Khudojnazarov urodził się w rodzinie Russo-Tadjike ^{[[[ sześćdziesiąt cztery ]} . Ten podwójny filiacja i jego późniejsza instalacja w Europie miały wpływ na jego pracę: definiuje Luna Jak „Film Métis” Ponieważ się uważa „Mieszany [go]-nawet” i mówi on „[S] E Sen [T] w Azji i dobrze w Europie” ^{[[[ sześćdziesiąt cztery ]} . Tak więc sam mówi „Zawsze mieszane kultury, mentalność, ludzie z góry i kultury stepu” ^{[[[ sześćdziesiąt cztery ]} . W Luna , użycie Tadżyk i Uzbek jako języków wtórnych obok rosyjskiego odzwierciedla to pragnienie wielokulturowego otwarcia: „Bohaterowie przechodzą z jednego języka do drugiego, jak w życiu” ^{[[[ 26 ]} .

Według twórcy filmu ta chęć zjednoczenia Azji Środkowej jest aspektem “Zapalać” jego film, ponieważ uważa, że ​​tak jest „Logiczne rozumowanie, ponieważ dziś konieczne” , ale także pytanie „Pamięć, ponieważ miała miejsce w przeszłości” ^{[[[ n 42 ]} a także „Śnij, bo to nastąpi jeden dzień” ^{[[[ 57 ] W [[[ C 61 ]} . Jezioro Kaïrakkoum, w którym film został nakręcony w pobliżu granic Tadżykistanu z Uzbekistanem i Kirgistanem, jest symbolizacją tej jednostki centralnej azjatyckiej ^{[[[ 57 ] W [[[ 62 ]} . Ponadto międzynarodowy charakter zespołu i co -produkcja wzmacnia „Parodia mieszanki tradycyjnych, radzieckich i post publicznych wartości” ^{[[[ C 62 ]} które znajdujemy w filmie ^{[[[ 141 ]} . Ten międzynarodowy i post publiczny aspekt znajduje się również w głównym numerze scenariusza, ponieważ Mamlakat jest w rzeczywistości w ciąży z rosyjskim ^{[[[ 140 ]} . Ogólnie film ilustruje współistnienie i sprzeciw między tradycjami a nowoczesnością w społeczeństwie takim jak postsowiecka Tadżykistan ^{[[[ dziesięć ] W [[[ 82 ]} .

Natura: Zwierzęta i krajobrazy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Obecność zwierząt wiąże się z różnymi uczuciami, które symbolizują, takie jak lęk, radość lub absurd ^{[[[ 47 ]} . Dają też po ich częściowo niekontrolowanej stronie „Od energii do filmu” Według dyrektora ^{[[[ 47 ]} . Jeśli chodzi o suche krajobrazy, można je postrzegać jako „Postmodernistyczna i postapokaliptyczna wizja współczesnego życia tadżyke” ^{[[[ 141 ] W [[[ C 63 ]} .

Znaczenie i potomstwo [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ten film wiele przyczynił się do rozgłosu swojego reżysera ^{[[[ 57 ] W [[[ 71 ]} , którego pozostaje największym sukcesem międzynarodowym ^{[[[ 142 ] W [[[ 143 ] W [[[ 144 ] W [[[ 145 ]} . Rozważa Khudojnazarov Luna Jak pierwsza część „Trylogia eurazjatycka” ^{[[[ 63 ]} który trwał w 2012 roku z Czekając na morze ( Czekam na morze ), Film odbywa się w podobnym otoczeniu i musiał zamknąć się z projektem zatytułowanym Żywe ryby ( Żywa ryba ) ^{[[[ 146 ]} . Ta trylogia pozostała niedokończona po śmierci Khudojnazarowa w 2015 r.

Luna można również uznać za jeden z najbardziej znanych światów azjatyckich na całym świecie ^{[[[ 75 ]} . Na przykład przewodnik Samotna planeta O Azji Środkowej, która zauważa, że ​​kino tego regionu zwykle nie ma rozgłosu międzynarodowego, cytuje Luna na szczycie krótkiej listy zaleceń ^{[[[ 147 ]} . Z drugiej strony w książce Kultury i globalizacja: gospodarka kulturalna (2008), Florent Duke podaje tylko trzy przykłady, w tym Luna , kiedy przywołuje nową generację filmowców z Azji Środkowej, którzy pojawili ^{[[[ 148 ]} .

Stworzenie i pokaz takiego filmu miało miejsce jako wydarzenie w Tadżykistanie ^{[[[ 29 ]} . Ten ważny projekt rzeczywiście umożliwił reaktywowanie krajowych środków kinematograficznych po okresie niemal bezczynności ^{[[[ 29 ]} . Mówiąc szerzej, filmowanie miało pozytywny wpływ na lokalną gospodarkę, w kraju zdenerwowanym zarówno społeczno-ekonomicznymi konsekwencjami zwichnięcia ZSRR, jak i wojny domowej w latach 90. XX wieku ^{[[[ 29 ]} . Więc, Luna był postrzegany jako nadzieja na odrodzenie po poradzieckim kinie Tadjik ^{[[[ 74 ]} i ogólnie w Azji Środkowej ^{[[[ 134 ]} .

Amerykański badacz Randall Halle, w szczególności specjalista w kinie niemieckim, stawia znaczenie tego filmu dla Tadżykistanu, przynajmniej z ekonomicznego punktu widzenia. On używa Luna jako jeden z typowych przykładów filmów, które opisuje jako „Quasi-National” ^{[[[ 74 ]} to znaczy dzieła, które często są uważane za należące do ” Kino światowe (W) „Mimo że ich fundusze pochodzi głównie z funduszy europejskich ^{[[[ 149 ]} . Pokazuje to w przypadku Luna , Wpływ europejski jest ograniczony od stylistycznego punktu widzenia, zauważając, że wydajność Moritza Bleibtreu nawet nie zdaje sobie sprawy, że jest to niemiecki, ale Tadjikistan niewiele przyczynił się do produkcji filmu, a S jest przede wszystkim, aby filmować Lokalizacja ^{[[[ 74 ]} . Uważa również, że dystrybucja filmu na międzynarodowych festiwalach sugeruje, że został on przede wszystkim wyprodukowany dla europejskiej publiczności ^{[[[ 74 ]} . Tak więc Halle sprzeciwia się tym filmom „Quasi-National” kino «TransCulturels» Ponieważ ten pierwszy może wydawać się typowy dla kultury, z której powinny pochodzić „Maskuje złożoność [ich] podstawowych zasad [s]” ^{[[[ 74 ] W [[[ C 64 ]} .

Luna został następnie wybrany w kilku retrospekcjach. W 2004 roku, w ciągu 20 lat South Cinema Fund, francuski instytut wybrał Luna Wśród listy 8 subsydiowanych filmów, opublikowanych na tę okazję w zbiorze DVD przez ^{[[[ 13 ]} . W 2008 r Luna jako część „30 lat Złotych Linek” ^{[[[ 150 ]} . W Maj 2014 , aby złożyć hołd Karlowi Baumgartnerowi, który zmarł 18 Mars W tym samym roku niemieckie Muzeum Filmowe w Frankfurcie zaprogramowało dwanaście filmów, które wyprodukował, z których Luna ^{[[[ 151 ]} . Film jest również częścią wyboru festiwalu rosyjskiego Nantes Univeciné w 2017 roku ^{[[[ 152 ]} .

Ponadto Japońska dyrektor Lisa Takeba Cytaty Luna Wśród filmów, które wpłynęły na jego pracę ^{[[[ 153 ]} . Niemiecki Helmer, którego film Tuvalu jest również interpretowany przez Chulpan Khamatova i był rozpowszechniony prawie w tym samym czasie, co Luna , szerzej przywołuje wpływ Khudojnazarowa, z którym był przyjaciółmi, do produkcji własnych filmów ^{[[[ 149 ]} .

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

: Dokument używany jako źródło do napisania tego artykułu.

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Zasoby audiowizualne :
• Zasoby muzyczne :

Notatki i referencje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Oryginalne cytaty [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Niektóre cytaty pochodzą z francuskich źródeł, które już tłumaczyły z innego języka (szczególnie dla słów reżysera) i nie przekazując oryginalnych cytatów. Podobnie niektóre cytaty pochodzą z portugalskiej strony; Zaproponowane tutaj tłumaczenie francuskie jest zatem drugim tłumaczeniem, które może nieco zmienić oryginalne cytaty, które są również niedostępne.

Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]