Luvisol – Wikipedia

Luvisol w pobliżu Rastatt, Niemcy.

I Luvisol we francuskim odniesieniu gleby lub w globalnej bazie referencyjnej dla zasobów glebowych ^{[[[ Pierwszy ]} , to „wymywana gleba” ^{[[[ 2 ]} . Charakteryzuje się od góry do dołu przez ^{[[[ 3 ]} :

1. Horyzont powierzchniowy (zaorany lub humus pod lasem),
2. horyzont, mniej lub bardziej bielony i zubożał w glinie,
3. Ciemny, ciemniejszy, bogaty w glinę,
4. Każdy horyzont, którego zawartość gliny jest zwykle między treścią E i Treść B.

Klasycznie genezę Luvisols tłumaczy trening gliny, który pod działaniem wody i grawitacji pozostawiłby horyzont E, aby się gromadzić w B. Byłoby to wymywanie. Ale różne argumenty pokazują, że zjawisko to jest bardziej złożone ^{[[[ 4 ]} . Na powierzchni Ziemi normalna zmiana wielu minerałów wytworzyła się dogłębnie prowadzi do produkcji gliny. Dlatego C zamienia się w glinę i daje B., ale, wyżej w ziemi, glina sama jest zdestabilizowana i znika przez rozpuszczanie i odejmowanie boczne; Zatem B jest stosowane na szczyt, dopóki nie zostanie przekształcony w systemy klasyfikacji E. Gleby, globalną bazę referencyjną zasobów glebowych i taksonomii gleby USDA, zaczyna brać to pod uwagę, jak widzieć rzeczy. Lądowanie, bez odmowy, pojawia się jako zjawisko akcesoriów.

Aby uzyskać glebę z silnym kontrastem zawartości między E i B (1/3 do 1/4), zajmuje to dużo czasu, rzędu 100 000 lat, a nawet więcej, jeśli klimat jest suchy. Luvisols są obserwowane w miejscach w całej Europie, szczególnie na starych tarasach rzek i na równinach, które ograniczają Morze Północne, Morze Bałtyckie na północny zachód. Zauważamy, że niektóre piętra mogą stanowić kontrast tekstur bez wątpliwości pedogenezy (przypadek geologicznego superpozycji różnych materiałów).

Luvisols to tłuste i głębokie gleby o dobrej płodności rolniczej. Jednak zimą woda ma tendencję do gromadzenia się w E, na dachu B, co może powodować uduszenie siewu. Drenaż jest często konieczny.

• Iuss Grupa robocza WRB: Światowa podstawa referencyjna dla gleb z 2014 r., Aktualizacja 2015. Raport zasobów podłogowych nr 106, FAO, Rzym 2018. (ISBN 978-92-5-308369-5 ) . ( PDF 3,9 MB).

• M. Jamagne, ‘ Wkład w badanie pedogenetyczne treningu LœSSIC w północnej Francji » ^{( Archive.org • • Wikiwix • • Archiwum • • Google • Co robić ?)} , Teza Wydziału Nauk Agronomicznych Gembloux, 1973, 445 P.
• Jean-Paul Legros, Wielkie gleby świata , Polytechnic and University Press, Lozanne, 2007, 574 P.
• W. Zech, P. Schad, G. Hintermaier-Erhard: Gleby of the World. Springer, Berlin 2022, rozdział 4.3.2. (ISBN 978-3-540-30460-9 )