Manuel de Diéguez – Wikipedia

Wskazówki przydatne dla osoby, która umieszcza opaskę na głowę

Pierwszy.	Określ wzór układania opaski.	Określ wzór układania banera za pomocą następującej składni: after-content-x4 {{admissibilité à vérifier|date=avril 2023|motif=remplacez ce texte par le motif}}
Lub	Stwórz przestrzeń do dyskusji. (Ta metoda jest preferowana)	Utwórz sekcję „kwalifikowalność” na stronie dyskusji artykułu, określając powód układania opaski. W takim przypadku użyj następującej składni: {{admissibilité à vérifier|date=avril 2023|motif=pdd}}
2.	Poinformuj zaniepokojonych użytkowników.	Pamiętaj, aby ostrzec twórcę artykułu, na przykład poprzez wkładanie poniższego kodu na jego stronie dyskusyjnej:

Medal Manuel de Diéguez, „All God Is Idol” (1987).

Pierwotne prace

Bałwochwalstwo: dyskurs do duchownych i derwiszów Racjonalny mit Zachodu

Edytuj – zmodyfikuj kod – Modyfikator Wikidata

Manuel de Diéguez , urodzony 11 maja 1922 w Saint-Gall (Szwajcaria) i zmarł 8 sierpnia 2019 W Sainte-Gauburge-Sainte-Colombe ^{[[[ Pierwszy ]} , jest francuskim pisarzem i filozofem.

Z pochodzenia latynoamerykańskiego i szwajcarskiego, schodzi przez ojca z rodziny prawników, poetów i dyplomatów; Jego matka była artystką liryczną. Studiował prawo, listy i nauki polityczne w UniL (University of Lozanne).

W wieku 26 lat opublikował ten sam rok (1948) Barbarzyzm dopiero zaczyna się I Absurdalnego: esej na temat przyszłości Europy . Te dwa prace stanowią pierwszą analizę stalinizmu jako systemu rządu opartego na sojuszu władzy państwowej z utopią polityczną. Satyra szwajcarskiej neutralności: Niebo powieść, (prowadzenie 1953).

W 1957 roku pojawiła się satyra amerykańskiej hegemonii, Czy Bóg jest Amerykanin?

Pisarz i jego język, (Gallimard 1960), Rabelais (Próg z 1960 r.), Uwolnij literacką krytykę marksizmu poprzez rehabilitację indywidualizmu geniuszu i sztuki pisania.

Chateaubriand lub poeta w obliczu historii (Lead 1963), Esej na temat poetyckiej przyszłości Boga (Plon 1965), wprowadzić filozofię genialnego pisarza i egzystencjalną analizę stylu. Refleksja polityczna idzie ścieżką demonstracji tego, co bomba atomowa jest bronią mitologiczną, a zatem psychologiczną, a nie dużym kanonem ( Duch, Nov. 1977, Czerwiec 1979 , listopad. 1980, Przegląd polityczny i parlamentarny, Styczeń 1996).

Powrót do filozofii nauki z genealogicznym badaniem pojęcia zrozumiałości w fizyce: „Prawa natury” nie wyrażają rzekomego statusu „legalnego” i „prawnego” wszechświata: Science et nescience (Library of Ideas, Gallimard, 1970).

Analizy te prowadzą do badania wyobraźni religijnej: Jaskinia (Library of Ideas, Gallimard, 1974). Studiuj na wyimaginowanym w historii: A człowiek stworzył Swego Boga (Fayard, 1984), Jezus (Fayard, 1985), Historia inteligencji (Fayard 1986), Monoteistyczny idol (PUF, 1981), Racjonalny mit Zachodu (PUF, 1980).

Po Walka rozumu (Albin Michel, 1989), wybrany jako najlepszy proces roku, i Esej o uniwersalności Francji (Albin Michel, 1991), autor przygotowuje historię filozofii, która zwróci uwagę na koniec politycznego i religijnego mesjanizmu. Teoretyk Encyclopaedia Universal (Filozofia nauk, tożsamość podmiotu, mądrość, rabelais itp.).
Publikacje w NRF, okrągły stół, duch , The Przegląd polityczny i parlamentarny, komentarz, czasy współczesne ( Powrót do refleksji na temat fizyki Einsteina W Czerwiec 1994 i dalej Koniec iluzji fretki We wrześniu 1996 r. W czasach współczesnych). W sumie ponad 75 artykułów.

Był profesorem gościnnym w Middlebury College (Vermont, Stany Zjednoczone) i UCLA (University of California w Los Angeles).

Waluta Paryża oficjalnie uhonorowała całe dzieło Manuela de Diégueza, zdobywając medal w jego wizerunku Grudzień 1987 .

Testy / artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Antropologiczne dekodowanie współczesnej historii