Marcel Bénabou – Wikipedia

Marcel Bénabou jest francuskim historykiem i pisarzem, urodzonym 29 czerwca 1939 W Meknes (Maroko) i mieszkając w Paryżu od 1956 r. Były profesor historii rzymskiej, jest członkiem Oulipo.

Pochodzący z żydowskiej rodziny w bogatym i wielokulturowym środowisku ^{[[[ Pierwszy ]} , opowiedział swoją rodzinną historię w Jacob, Menahem i Mimoun; Epos rodzinny .

Po rozpoczęciu studiów średnich w Poeymirau High School w Meknès (1950–1956), wszedł do Lycée Louis Le Grand w Paryżu (1956–1960). Student École Normale Supérieure (1960–1964), Associate of the University (1963), Doktor ès-Lettres (1972), wykonał funkcje profesora historii rzymskiej na Paris-Diderot University (1974–2002).

Jego praca historyczna koncentruje się na cywilizacji starożytnego Rzymu, w szczególności na Afryce Rzymskiej oraz na procesach akulturacji i romanizacji, które działają w jej prowincjach.

W 1959 roku uczestniczył w Georges Perec w przygodach recenzji Linia ogólna ^{[[[ 2 ]} . To z nim projektuje automatyczny projekt produkcji języka francuskiego (PALF) ^{[[[ 3 ]} który zajmował ich do 1973 roku.

Został spółdzielnie w Oulipo 29 października 1970 roku ^{[[[ 4 ]} , trzy lata po Perec. W następnym roku stał się „definitywnie tymczasowym sekretarzem”. Od 2003 r. Zgromadził tę funkcję z „tymczasowo ostateczną sekretarzem”. W swoich produkcjach oulipijskich próbował zbadać różne dziedziny, takie jak geneza dzieła literackiego, związków związanych z ograniczeniem i autobiografią, a także stypendium (poszukiwanie „plagianów w oczekiwaniu” o Oulipo w greckiej i rzymskiej starożytności) oraz manipulacji kombinatoryjnymi na temat „gotowanego języka”.

Możemy łatwo rozpoznać to pod pozorem prawnika Hassana Ibn Abbou, jednej z postaci powieści lipogrammatycznej Georgesa Pereca, Zanik .

Jest kuzynem matematyka Jean Bénabou ^{[[[ 5 ]} .

Praca historyczna [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Suetonius, Césars i historia, Wprowadzenie do życia dwunastu Césarów , wyd. Folio, Gallimard, Paris 1975, 7-30.
• Afrykański opór wobec romanizacji , Éditions François Maspero, Paryż, 1976; 2 ^{To jest} Wydanie: La Découverte, 2005.
• Tacfarinas, powstańczy berbery przeciwko Rzymowi , Afrykanie, VII, wyd. Jeune Afrique, 1977, 293-313.
• Juba II, czyli Africanty Vassal of Rzym , Afrykanie, ix, red. Jeune Afrique, 1978, 143-165
• „Czy Rzymianie podbili Afrykę?” “, Annały. Historia, nauki społeczne , 1978, v. 33, N ^O Pierwszy, P. 83-88.
• Z Micheline Legras-Wechsler i Peter Astbury Brunt, Konflikty społeczne w Republice Rzymskiej , F. Masphero, 1979, 196 str.
• Imperium Rzymskie oraz ekonomiczne i społeczne struktury prowincji , (As. M. Crawford), Libary of Athenaeum, 4, Rzym, 1986.
• Przedmowa PVN lub boczna forma historii , W Pierre Vidal-Naquet, historyk w mieście , La Découverte, 1998, strony 58–66.
• „Augustan Rzym: Genesis of Urban Lyrycyzm? “, Poeta w mieście: od Platona do Szekspira , Le Cri Edition, 2003, P. 56-63.
• „Praktyka matrymonialna i reprezentacja filozoficzna: Zmierzch strategii”: http://www.persee.fr/doc/ahess_0395-2649_1987_num_42_6_283452
• „Zmiana kulturowa w Afryce Rzymskiej: pęknięcie czy ciągłość?”, Cywilizacje : Wywiady z Fundacją Treilles, Gallimard, 2022, 137-178

Pisma literackie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Dlaczego nie napisałem żadnej z moich książek , Hachette, kolekcja tekstów Xx ^{To jest} Century, Paris, 1986 (Black Humor Nagroda 1986); 2 ^{To jest} Wydanie: Presses Universitaires de France, 2002; 3 ^{To jest} Wydanie: Le Seuil, La Librairie du XXime Century, 2010
  • Niemieckie tłumaczenie: Dlaczego nie napisałem żadnej z moich książek , Frankfurter Verlagsanstalt, Francfort, 1990; 2 ^{To jest} Wydanie, Fischer, Frankfurt 1993
  • Tłumaczenie włoskie: Ponieważ nie napisałem żadnej z moich książek Theory, Rome-Naples, 1991; Nouvelle Traduction and Introduction Par Laura Brignoli, Theory 2018
  • Hiszpańskie tłumaczenie: Dlaczego nie napisałem żadnej z moich książek , Anagrama, Barcelona, ​​1994, New Edition z prezentacją Enrique Vila Matas, fabuła ediciones 2021
  • Tłumaczenie angielskie (Stany Zjednoczone): Dlaczego nie napisałem żadnej z moich książek , University of Nebraska Press, Lincoln, 1996; 2 ^{To jest} Edycja 1998
  • Tłumaczenie szwedzkie: Dlaczego nie napisałem żadnej z moich książek , Ramus 2007
  • Polskie tłumaczenia: Dlaczego nie napisalem zadnej z moich ksiazek, Widawnictwo Lokator, 2017
  • Portugalskie tłumaczenie (Brazylia): Ponieważ nie napisałem żadnej z moich książek , Tabela, 2018
  • Tłumaczenie chińskie (uproszczone postacie), literatura i sztuka w Szanghaju, 2020
• Prezbiterium i proletarianie : Palf File, Limon Editions, Cahiers Georges Perec, 3, 1989 (we współpracy z Georges Perec)
• Stok , Plasma Edition, Berlin, 1991
• Rzuć tę książkę, zanim będzie za późno , Seghers, Word Collection, Paris, 1992
  • Angielskie tłumaczenie : Zrzuć tę książkę, gdy tylko możesz , Wprowadzenie de Warren Motte, University of Nebraska Press, Lincoln, 2001
  • Tłumaczenie włoskie: Rzuć tę książkę tak długo, jak to możliwe , Transductio i wprowadzenie Laury Bignoli, Aracne Editrice, Rome, 2009
• Jacob, Ménahem i Mimoun. Epos rodzinny , Próg, kolekcja la librairie du Xx ^{To jest} Century, 1995
  • Angielskie tłumaczenie : Jacob, Ménahem i Mimoun. Epoposa rodzinna, University of Nebraska Press, Lincoln, 1998 (National Jewish Book Award, 1998), 2 ^{To jest} Wydanie, 2001
  • Niemieckie tłumaczenie: Jacob, Menachem i Mimoun. Epos rodzinny , Berlin Verlag, 2004, Traduction de Jürgen Ritte
• Georges Perec, Co za gość ! , Wprowadzenie, notatki i komentarze, Le Castor Astral, 1996; Nowe zwiększone wydanie, Le Castor Astral, 2019
• Przeznaczenie noża, L ledwo grube, VIII, 1, liczba mn.
• Prosta sztuka i cała realizacja (We współpracy z Jacques Jouet, Harry Mathews i Jacques Roubaud), Circé, 2001
• Zimowa rezydencja , Le Verger, 2001
• Pisz na Tamara, Presses Universitaires de France, 2002
  • Angielskie tłumaczenie : Pisać o Tamara? , University of Nebraska Press, Lincoln, 2004
  • Tłumaczenie włoskie: Napisz na Tamara , Tłumaczenie, okręg i notatki i notatki dla laures, Briglli, w Rigki Edition, 2022
• 789 Neologizmów Jacquesa Lacana , Epel Edition, 2002 (we współpracy z Yan Pelissier, Laurent Cornaz i Dominique de Liège
• Przekształcanie ponownie , News, World Collection, Berg International, 2003
• Białego celu, prawdziwy monolog polichromy (we współpracy z Oupeinpo), OupeinPienne Library, 16, 2009
• Antologia Oulipo , Gallimard, 2009 (we współpracy z Paulem Fournelem)
• Meknes w 1950 r., Cesarskie miasto w środku Xx ^{To jest} wiek, Atelier Fol’fer, 2016 (we współpracy z Jeanem Guérinem, Bernardem Hoerni i Didier Mréjen, koordynatorzy)

Oulipian Library broszurki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Aforyzm może ukryć inny , Bo N ^O 13
• Lokalizacje nie znaleziono , Bo N ^O 25
• Alexandre przy przeszczepie , Bo N ^O 29
• Bris słów , Bo N ^O 40
• Idź do Cézanne , Bo N ^O 59
• Zagubiony Hannibal , Bo N ^O 87, 1997
• Wysokość i głębokość , Bo N ^O 103, 1999
• Podręcznik śmierci , Bo N ^O 133, 2004
• Mały suplement Coutyle , Bo N ^O 136, 2005
• Miniatura perska , Bo N ^O 153, 2007
• Uproszczona etyka , Bo N ^O 169, 2008
• Jednolity 1 maja Bo n ° 182, 2010
• Nasycenia , Bo n ° 184, 2010
• Podróż rozprawy , Bo n ° 212, 2012
• Nasza piękna zeroi , Bo n ° 218, 2015

Udział we wspólnych pracach we współpracy z Oulipo [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Potencjalna literatura, Gallimard, 1973 (wydanie 2. edycja, folio, 1988, 3. edycja 1999)

• Atlas potencjalnej literatury , Gallimard, 1981, (2nd Edition, Folio, 1988, 3. wydanie 1995)
• Oulupana , pod redakcją R. Campagnoli, przewodnik redakcji, Neapol 1994
• Biblioteka Oulipian , tomy 1, 2, 3: Seghers Editions, 1990
• Biblioteka Oulipian , Tom 4, 1997; Tom 5, 2000; Tom 6, 2003, wydanie le castor astral
• Streszczenie potencjalnej literatury , Tysiąc i jedna noc, 2002
• Język sam , Ministerstwo Cutru i Komunikacji, 2003
• Przeklęty , Tysiąc i jedna noce, 2003
• Chwile Oulipiens , Le Castor Astral, 2004
• Oulipo, ADPF Ministerstwo Spraw Zagranicznych, 2005
• To praca mężczyzny , Tysiąc i jedna noce, 2010
• Mały Oulipo , Rue du Monde, 2010
• Sandy’s w Waikiki , Redakcja RM, 2010, 124-128
• Sześć śmiertelnych momentów , Rysunki Mario Prassinos, ołówkiem, który zabija ed., 2011
• Zimowa podróż i jej apartamenty, Próg, 2013
• Książka Aliénora , Fontevraut, 2014
• Ostatecznie ostateczne Abécedeire , Larousse, 2014
• Oulipo, katalog wystawy arsenałów, Gallimard, 2014
• Drogi Święty Mikołaj, prawdziwe wymyślone listy , Flammarion, 2020

Krytyczna bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Frédérique Chevilot, „Jak jest tekst: początek tekstu”, rozdział 4 Ponowne otwarcie tekstu Balzac, Beckett, Robbe-Grillet, Roussel, Aragon, Calvino, Bénabou, Hébert , Stanford French and Italian Studies, 74, 1993
• Inkland , Recenzja literatury współczesnej, Clermont-Ferrand, 2, 1998, s. 34-51
• Podsekcja, przegląd teorii i krytyki literackiej, 89, 1999
• Jean-Max Guieu (red.), Wspomnienia z XXI wieku, Wybrane eksperymenty kulturowe w XX wieku Francja (Washington D.C.: Publikacje Wydziału Języków i Linguistes, Quiason Monograph Series, Georgetown University, 2002), część 2. „Oulipo: Marcel Bénabou i potencjalna praca literatury”
• Marcel Bénabou Archivist of Infinity W Christophe Reig i Alain Schaffner Eds, Paryż, Presses de la Sorbonne Nouvelle, 2015, 229 stron (ISBN 978-2-87854-638-5 ) .
• Camille Bloomfield, Powiedz Oulipo , Zaszczycony mistrz, 2017 (ISBN 978-2-7453-3598-2 ) W P. 327-334
• Cena Lahmami, Marcel Bénabou, obsesja na punkcie genezy książki, L’Amattan, 2020
• Nicolas Gex, „Kontrowersje naukowe lub polityczne? Marcel Bénabou persona non grata w Hardt Foundation ”, Badania listów , 213, 2020, s. 1 197-200 Czytaj online
• Zobacz pełniejszą bibliografię na stronie: ilipo.net/fr/bibliography-critique