Marcel Ospel – Wikipédia

Marcel Louis Omel , urodzony 8 lutego 1950 w Bazylei i śmierci 26 kwietnia 2020 ^{[[[ Pierwszy ]} à Woeseau ^{[[[ 2 ]} , jest szwajcarskim biznesmenem, który był przewodniczącym zarządu (przewodniczącego) UBS AG w kwietniu 2001 r. 23 kwietnia 2008 .

Jego zarządzanie na czele banku charakteryzuje się wyścigiem o wielkości, którego skutki ujawnią podczas kryzysu subprime. Jego następcą jest Peter Kurer ^{[[[ 3 ]} .

W 1977 r. Marcel Ospel ukończył szkołę Basel Business and Economy School (HWV). W tym samym roku dołączył do szwajcarskiej firmy banku banku w Central Planning and Marketing Division. Na początku lat 80. pracował w Londynie i Nowym Jorku w oddziale odpowiedzialnym za rynki kapitałowe. Opuścił czas SBS w 1984 roku, aby wyreżyserować Merrill Lynch Capital Markets Do 1987 r. Wracając do SBS, był odpowiedzialny za handel i sprzedaż tytułów. Rok 1990 oznacza początek jego wzniesienia się w wysokich sferach banku jako członek rady zarządzającej. W 1995 r. Został mianowany CEO SBS of Warburg. W następnym roku został przewodniczącym zarządu SBS ^{[[[ 4 ]} . W 1998 r. SBS połączyło się ze Związkiem Szwajcarskich Banków, a OSPEL dołączyła do nowego podmiotu jako CEO. W 2001 r. Został wybrany przewodniczącym zarządu UBS. Jest zastępowany efektem natychmiastowym przez Petera Kurera 23 kwietnia 2008 .

Wejście do urzędu jako przewodniczący Rady Dyrektorów UBS był oznaczony zaangażowaniem UBS podczas bankructwa Szwajcarskiego jesienią 2001 r. UBS odmówił przydzielenia dodatkowej pożyczki do Szwajsar Do grunt Flota Szwajcarska. Jeśli film Grunt pokazuje lidera UBS z negatywnego punktu widzenia, „Swissair Proces” z 2007 r. Położył kres tym oskarżeniom, a UBS nie został uznany ^{[[[ 5 ]} .

Marcel Ospel był często przedmiotem krytyki ze względu na jego wynagrodzenie uznane za zbyt wysokie, co czyni go jednym z najlepiej opłacanych liderów w Szwajcarii (18 milionów franków szwajcarskich w 2004 r., 21 milionów w 2005 r.). Jego ruch z powodów podatkowych w kantonie Schwytz pomógł wzmocnić ten obraz opinią publiczną. W 2006 r. Jego roczne wynagrodzenie wzrosło do 24 milionów franków szwajcarskich, czyli 300 razy więcej niż wynagrodzenie podstawowego pracownika UBS. Jest to drugi najlepiej opłacany szef w Szwajcarii, po tym, jak Daniel Vasella, szef Novartis, który w 2006 r. Zrejestrował pensję w wysokości 30 milionów.

W 2007 r. UBS został wzięty w zamieszaniu amerykańskich „subprimów”. UBS ogłasza pewne trudności, bez grawitacji, pod koniec lata 2007 ^{[[[ 6 ]} . Objawienia podążają za sobą i w przeddzień niezwykłego Zgromadzenia Ogólnego Luty 2008 , kwota strat wynosi ponad 20 miliardów franków szwajcarskich. Marcel Ospel jest silnie krytykowany przez akcjonariuszy. Bank jest zmuszony rozpocząć nowy wzrost kapitału o 9,53 miliarda euro ^{[[[ 7 ]} . Wreszcie, bank wzywa pomoc szwajcarskiej konfederacji i transfer 39,1 miliarda franków szwajcarskich do toksycznych aktywów do Szwajcarskiego Banku Narodowego ^{[[[ 8 ]} .

Po odrzuceniu specjalnej komisji kontroli, która byłaby pierwszym w historii UBS, Zgromadzenie Ogólne przyjmuje, że suwerenne fundusz Singapuru przyczynia się do nieco mniej niż 10% w stolicy UBS. Stan Singapuru, konkurencyjne centrum finansowe w Szwajcarii, staje się zatem największym akcjonariuszem UBS.

. 23 kwietnia 2008 , Marcel Ospel opuszcza Radę Dyrektorów UBS. Jest zastępowany natychmiastowym efektem Petera Kurera. . 14 kwietnia 2010 , Zgromadzenie Ogólne odmawia udzielenia zwolnienia Radzie Dyrektorów z 2007 r.