Marcel Sendrail – Wikipedia

Marcel Sendrail , urodzony 31 sierpnia 1900 W Tuluzy i zmarł 3 czerwca 1976 W Clermont-le-Fort jest francuskim lekarzem i pisarzem.

Marcel Sendrail pochodzi z linii Langingocian Burnsants. Jego ojciec został dyrektorem szkoły weterynaryjnej Tuluzy. Wewnętrzna w 1921 r., Doktor medycyny w 1925 r., Associate of the Factlies of Medicine w 1930 r., Marcel Sendrail uczył ogólnej patologii i medycyny eksperymentalnej na Wydziale Tuluzy do 1971 r. Po eksperymentalnej pracy raka zorientował swoje badania w kierunku endokrynologii. Po przeprowadzeniu różnych badań eksperymentalnych dotyczących cukrzycy, od 1942 do 1946 r. Zazawano go w celu kierowania regionalnym centrum insuliny, które dystrybuowało w wydziałach południowo -zachodniego, a następnie dostępna jest mała insulina.

Oprócz swoich badań eksperymentalnych (ponad sześćset publikacji) Marcel Sendrail pomyślał o humanistach w zakresie praktyki medycznej. W swojej osobistej pracy lub w tezach, które zainspirował, był szczególnie zainteresowany historią medycyny i spojrzał na prace ostatnich pisarzy (Rilke, Paul Valéry …). Mówca doceniany przez społeczeństwo Tuluzy, bardzo wcześnie wszedł do akademii i nauczył się społeczeństw swojego miasta, zwłaszcza akademii gier kwiatowych, których miał trzydzieści trzy lata i osiemnaście lat wieczystego sekretarza.

Przeciwko koncepcji naukowca i technicznej Marcel Sendrail bronił humanistycznego podejścia do medycyny, w którym widzi instrument kultury i źródło mądrości. Przeciw standaryzacji podkreślił zasadę indywidualizacji w biologii. Daje centralne miejsce chorobie, w której wyraża się indywidualność.

Jego praca jako historyk medycyny przedstawia się:

1. W postaci badań biograficznych dotyczących liczb medycznych, Hipokrates w Laennene Wąż i lustro i Mądrzy i magowie .
2. w wielkim dochodzeniu, na które poświęcił swoje ostatnie lata i które pozostało niedokończone, Historia kultury choroby , książka, która nie przedstawia tego poglądu na Doktora i postępu medycyny, ale kontekst, w którym choroby charakteryzujące kulturę każdego stulecia pojawiają się i znikają.

Wreszcie jego najbardziej ukończona praca, Mądrość i majaczenie form, Wygląda lekarza na znaczenie form stworzonych z natury lub sztuki.

Międzynarodowy Lecomte of Nouy 1954

• Mądrość i majaczenie form? , Hachette, Paris, 1967. (Objętość 252 stron z 16 płytami i 15 figurami)

Grand Prix of French Impacts (French Academy, 1968)

Nagroda Littré (Grupa Doktorów, 1968)

• Mądrzy i magów: wiedza i tajemnice życia , Kolekcja „Le Corps et Le Spirit”, Hachette, Paris, 1971.
• Święta samotność Kolekcja Is Life Deprives, 1973.
• Uważne życie , Privat, 1978. Przedmowa Philippe Wolff.
• Historia kultury choroby , Privat, 1980. (książka ukończona przez dziewięciu pracowników). Połączony tom, 458 stron, 40 tablic wstawkowych). Ponownie wydany w 1981 r. W edycji promiennej bez wstawki.

• „Hołd dla Marcela Sendrail, historyk medycyny”, w Notebooki Medicine History Study Center W Grudzień 1996

Zawiera interesującą antologię niektórych dzieł.

• Cyrylle Montesinos, Szkolenie medyczne i praktyka w pracy Marcela Sendrail , Praca doktorska w medycynie, Toulouse, 1997
• „Hołd dla Marcela Sendrail”, w Notebooki hotelu d’Assézat , Tuluzy, 1998

Sześć prezentacji dotyczących różnych aspektów osobowości i pracy.

• Doktor André Soubiran składa mu hołd w tomie 2 Mężczyźni w bieli