Martin Fires – Wikipédia
Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.
Martin Fires ( , Nowy Jork – , New London, Connecticut) to amerykański scenarzysta komiksowy i projektant.
Młodzież i hala muzyczna [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Zna żądną i romantyczną młodość i uciekł z domu , W wieku ośmiu lat, z Edith Fabrini, aby móc ją poślubić, kiedy miała zaledwie 15 lat [[[ Pierwszy ] .
Oba robią numer tańca, Martin and Fabrini Continental Dance Act i odniosły sukces, w szczególności w pałacu New York. Zarabiają około 400 USD tygodniowo w 1914 roku i oczekiwano w Europie na serię występów. Ale na krótko przed ich odejściem wybuchła pierwsza wojna światowa. Kiedy Stany Zjednoczone były na wojnie w 1917 r., Zajmowały się armią amerykańską i została przydzielona do sektora broni chemicznej. W 1919 roku opuścił armię i wrócił do sali muzycznej, ale przez krótki czas, ponieważ w następnym roku wystrzelił do sektora komiksowego.
Komiczny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Uczeń szkoły średniej, próbował zostać zatrudniony przez Daily Nowy Jork World , na próżno i uzyskał pewne zamówienia na rysunki reklamowe, w szczególności różnorodność. W 1919 roku udało mu się opublikować dwa komiksy: Prawnik , (historia małego łysego prawnika) i Pete i Pinto (Kolejna seria opublikowana przez Słońce w Nowym Jorku i New York Herald ). Zwraca uwagę Arthura Crawforda, kierownik Chicago Tribune-New York News a wiosną 1920 r. Podpisał umowę z Chicago Tribune .
Bicot [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Do serii Winnie Winkle the Breadwinner jest publikowany na stronach New York Daily Giness i przynosi rozgłos. Opowiada o przygodach amerykańskiej rodziny, w której Perry (brat Winnie) jest odzieżą, która jest tylko nonsensem. Zaczyna się w codziennych zespołach i pojawia się w niedzielnym zarządzie z 1923 roku Pete i Pinto Poświęcić się tej serii.
Przetłumaczone pod tytułem Bicot et Suzy , został opublikowany we Francji od 1926 roku. Martin Branner rysuje Bicot do 1962 roku po zawale serca, gdzie następnie powierzył swojego bohatera swoim asystentowi, Maxowi Van Ribberowi. W marcu 1934 r. Martin Branner poznał młodego mężczyznę o imieniu Robert Velter, którego uznał za asystenta przez dwa lata w Stanach Zjednoczonych. „Rob-vel”, powrócił do Francji, staje się twórcą Spirou W 1938 roku.
Branner umiera w Nowym Londynie .
- Prezydent klubu – Hachette (1926)
- Bicot et Suzy – Hachette (1927)
- Bicot et les Ran Ran Tan Plan – Hachette (1928)
- Dwutyki – Hachette (1929) (ISBN 2-85199-013-6 )
- Bicot uprawiający sport – Hachette 1930
- Bicot Exploits – Hachette (1931)
- BYCOT FINGS – Hachette (1932)
- Bicot Magician – Hachette 1933
- Bicot Captain of Strażaków – Hachette (1934)
- Świeżo morskie bicot – Hachette (1935)
- Bicot i jego pies 1/2 – Hachette (1936)
- Bicot of Conductor – Hachette (1937)
- Ogólny – Hachette (1938)
- Bicot kupuje samochód – Hachette (1939)
- Kolekcja Bicot, prezes klubu – Bicot et Suzy – Bicot et les ran-pan-plan – Dwutyki – Henri Veyrier (1972)
- BYCOT FINGS Henri Veyrier (1974) (ISBN 84-3992-649-9 )
- Dwutyki – Henri Veyrier (1974) (ISBN 2-85199-013-6 )
- Bicot et Suzy – Henri Veyrier (1974) (ISBN 2-85199-010-1 )
- Bicot et les ran-pan-plan – Henri Veyrier (1974) (ISBN 2-85199-012-8 )
- Bicot na Igrzyskach Olimpijskich – Henri Veyrier (1980) (ISBN 2-85199-210-4 )
- Bicot et Suzy – Artefact (1986)
- Bicot Tome 1: Bicot Captain of Strażaków – Glénat
- Bicot Tome 2: Świeżo morskie bicot – Glénat (1997) (ISBN 2-7234-2428-6 )
- Bicot Tome 3: Bicot i jego pół- – Glénat
- Encyklopedia komiksów , Albin Michel, 1986 P. 38
Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Recent Comments