[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/martina-cesarzowa-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/martina-cesarzowa-wikipedia\/","headline":"Martina (Cesarzowa) – Wikipedia","name":"Martina (Cesarzowa) – Wikipedia","description":"before-content-x4 Martina (… – Rhodes, …; fl. VII Century) by\u0142a bizantyjsk\u0105 cesarzow\u0105, drug\u0105 \u017con\u0105 Heracium, wuja. W 641 r. Ponowne","datePublished":"2019-10-27","dateModified":"2019-10-27","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":100,"height":100},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/martina-cesarzowa-wikipedia\/","wordCount":2085,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Martina (… – Rhodes, …; fl. VII Century) by\u0142a bizantyjsk\u0105 cesarzow\u0105, drug\u0105 \u017con\u0105 Heracium, wuja. W 641 r. Ponowne z\u0142o\u017cy\u0142 tron \u200b\u200bdla swojego syna Heracliusa II.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4By\u0142 c\u00f3rk\u0105 Maryi, siostry Heracium i pewnym Martino [Pierwszy] . Maria i Eraclio byli dzie\u0107mi Heraclio, starego m\u0119\u017cczyzny i jego objawienia \u017cony wed\u0142ug spowiednika Theofanesa. Imperator [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Fabia Eudocia, pierwsza \u017cona Heracium, zmar\u0142a 13 sierpnia 612 r. Z padaczki po narodzinach jej syna Constantine III. [2] Wed\u0142ug Teofane’a Martina po\u015blubi\u0142a wuja matki nied\u0142ugo potem; Przeciwnie, w przeciwie\u0144stwie do 613. Niceforo umieszcza ma\u0142\u017ce\u0144stwo, umieszcza ma\u0142\u017ce\u0144stwo podczas wojen przeciwko Avari, kt\u00f3ry rozpocz\u0105\u0142 si\u0119 w 623 roku. [3] Bizantyjski historyk Georg Ostrogorsky zgadza si\u0119 z Teofane w dniu \u015blubu. [2]        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Ma\u0142\u017ce\u0144stwo by\u0142o zabronione zar\u00f3wno przez prawo ko\u015bcielne, jak i prawo stanowe: w chrze\u015bcija\u0144stwie Kalcedonicznym by\u0142y kazirodztwo, podczas gdy przepisy stanowe zabrania\u0142y ma\u0142\u017ce\u0144stwa mi\u0119dzy wuja\/A i siostrze\u0144cem. [2] Z tych powod\u00f3w ma\u0142\u017ce\u0144stwo by\u0142o malwersa zar\u00f3wno przez ludno\u015b\u0107, jak i z ko\u015bcio\u0142a. [2] Ponadto Martina nie okaza\u0142a si\u0119 w stanie by\u0107 na r\u00f3wni z poprzednim imperatorem, zwi\u0119kszaj\u0105c w ten spos\u00f3b niezadowolonych genera\u0142\u00f3w. Pomimo odmowy i r\u00f3\u017cnych pr\u00f3by Patriarchy Sergio I do przekonania Heraclio, aby nie po\u015blubi\u0142 swojego siostrze\u0144ca, w\u0142a\u015bnie sam patriarcha \u015bwi\u0119towa\u0142 ma\u0142\u017ce\u0144stwo i w\u0142\u0105czy\u0142a konsorte Martiny Cesarzowej, zaraz po tym, jak Eraclio og\u0142osi\u0142a swoj\u0105 August\u0119. Nawet w rodzinie cesarskiej, zastrze\u017cenia, Teodoro, brat Eraclio i wujek Martiny powsta\u0142y, nieustannie krytykowali ma\u0142\u017ce\u0144stwo i podkre\u015bli\u0142, \u017ce grzech jego brata \u201ejest stale przed nim\u201d, odnosz\u0105c si\u0119 do r\u00f3\u017cnych nieszcz\u0119\u015b\u0107 dzieci dzieci . [4] Cho\u0107 nieostre od wielu, Eraclio i Martina byli jednak ma\u0142\u017conkami bardzo blisko siebie: Cesarzowa towarzyszy\u0142a m\u0119\u017cowi podczas wsi przeciwko Imperium Sassanid. By\u0142 tak\u017ce u jego boku w Antiochii, kiedy pojawi\u0142a si\u0119 wiadomo\u015b\u0107 o powa\u017cnej pora\u017cce w Yarmuk w sierpniu 636 [3] . Dok\u0142adnie niepopularno\u015b\u0107 Martiny prawdopodobnie doprowadzi do usuni\u0119cia jego wzmianki\/reprezentacji w monetach w 629 roku [4] . Jednak inni uczeni zalecaj\u0105 ostro\u017cno\u015b\u0107 takiego o\u015bwiadczenia, poniewa\u017c znikni\u0119cie Martiny z monet mia\u0142o miejsce jednocze\u015bnie z wielk\u0105 reform\u0105 pieni\u0119\u017cn\u0105 Heracliusa [5] . Regencja [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] W 641 r. Eraclio na \u0142\u00f3\u017cku \u015bmierci wyznaczy\u0142 dwoje swoich dzieci: Konstantyn III, urodzony z pierwszego ma\u0142\u017ce\u0144stwa, i Heracliusa II, syna Martiny. Obaj przyznali ten sam stopie\u0144, a Martina musia\u0142a by\u0107 uhonorowana jako imperator, a ponadto uznany za matk\u0119 obu dzieci. [6]        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Heraclio zmar\u0142 11 lutego 641 r. Za obrz\u0119k; Patriarcha Niceforo rozwa\u017ca\u0142, po 200 latach po faktach \u015bmier\u0107 jako boska kara za grzeszne ma\u0142\u017ce\u0144stwo. 14 lutego Martina Lesse i og\u0142osi\u0142a testament Eraclio podczas publicznej ceremonii. Upowa\u017cnienie tej ceremonii nale\u017ca\u0142, zwyczajowego, do cesarza, a nie do Cesarzowej Konsorcji. W ten spos\u00f3b Martina pr\u00f3bowa\u0142a ustali\u0107 sw\u00f3j autorytet dla dw\u00f3ch cesarzy. Ceremonia odby\u0142a si\u0119 w hipodromie Konstantynopola i cz\u0142onk\u00f3w bizantyjskiego Senatu, s\u0105du s\u0105du i wszyscy obywatele Konstantynopola. Nieobecne by\u0142y jednak zar\u00f3wno Konstantyn III, jak i HERACIUM II. Martina, po przeczytaniu tre\u015bci woli, kt\u00f3ra wychowa\u0142a j\u0105 do Imperatrice, poczu\u0142a, jak t\u0142um uznaje nazwiska dw\u00f3ch cesarzy. [6] Relacje mi\u0119dzy Martin\u0105 a pasierb\u0105 Costantino sta\u0142y si\u0119 coraz bardziej napi\u0119te, r\u00f3wnie\u017c ze wzgl\u0119du na r\u00f3\u017cne wewn\u0119trzne frakcje do s\u0105du cesarskiego. Kiedy Costantino III nagle zmar\u0142 na gru\u017alic\u0119 zaledwie trzy miesi\u0105ce po pocz\u0105tku jego kr\u00f3lestwa, Heraclius II sta\u0142 si\u0119 jedynym prawowitym cesarzem. Z powodu m\u0142odego wieku, zaledwie 15 lat, Regencji prowadzi\u0142a Matka Martina. [6] Po \u015bmierci cesarza Constantine III g\u0142osy zacz\u0119\u0142y kr\u0105\u017cy\u0107, \u017ce to Martina zatru\u0142a go, aby uczyni\u0107 Eraclio jedynym cesarzem. [7] Jednak historycy tacy jak Herren i Garland powiedzieli, \u017ce najprawdopodobniej to nieprawda [8] . W tym okresie Martina zacz\u0119\u0142a wybra\u0107 g\u0142\u00f3wnych zwolennik\u00f3w Konstantyna i przy pomocy patriarchy Pirro I, jeden z jego g\u0142\u00f3wnych radnych, popar\u0142 doktryn\u0119 monotelistyczn\u0105. [6] Przyci\u0105gn\u0105\u0142 biskupa Ciro z Aleksandrii z wygnania i zleci\u0142 mu uda\u0107 si\u0119 do Egiptu, aby propagowa\u0107 heretyczn\u0105 doktryn\u0119 [9] . Martina rozpocz\u0119\u0142a tak\u017ce negocjacje w sprawie pokoju z Arabami: Cesarzowa przyzna\u0142a kalifatowi ca\u0142\u0105 prowincj\u0119 Egiptu. [7] Zeznanie [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] G\u0142osy zatrucia Konstantyna III sk\u0142oni\u0142y lud i Senat, aby zwr\u00f3cili si\u0119 przeciwko Martinie i synowi Heracliusa II. Arme\u0144skie Valentino Arsacido z \u017co\u0142nierzami przydzielonymi do Azji Minor, maszerowa\u0142y w kierunku Kalcelii. Celem zamieszek by\u0142o po\u0142o\u017cenie Martiny i Heraclony i koronowanie cesarza syna Konstantyna III, sta\u0142\u0105 II. [7] W 641 r., Po wrze\u015bniu, mia\u0142 miejsce dalszy bunt armii, tym razem po azjatyckiej stronie Bosforu, kt\u00f3ra usun\u0119\u0142a Valentino. W tym samym miesi\u0105cu buntu cesarzowa Martina straci\u0142a poparcie patriarchy Pyrrhusa, pot\u0119\u017cnego i oddanego obserwatora, kt\u00f3ry porzuci\u0142 miasto po wielokrotnym atakowaniu i \u015bciganiu przez bunt. Bez Pyrrhusa w Konstantynopolu Senat przeciwko Martinie mia\u0142 Manlibero [dziesi\u0119\u0107] W listopadzie tego samego roku armia maszerowa\u0142a na Konstantynopola, zdobywaj\u0105c Martin\u0119 i jej 3 dzieci: Heraclius II, Davide i Marino. J\u0119zyk Martiny zosta\u0142 poci\u0119ty, podczas gdy dzieci zosta\u0142y przeci\u0119te nos, a maluchy r\u00f3wnie\u017c by\u0142y wykastrowane. Wszyscy zostali wygnani na Rhodes. [11] [7] Zamiast Martiny i Heracliusa II Senat wybra\u0142 jedynego syna Konstantyna III, kt\u00f3ry mia\u0142 11 lat i zosta\u0142 ochrzczony imieniem Heraclius. Podczas ceremonii koronacji zmieni\u0142 swoje imi\u0119 w Constant II. [7] Martina i Heraclius mieli co najmniej 10 dzieci, chocia\u017c imiona i porz\u0105dek urodzenia s\u0105 nadal przedmiotem dyskusji: Konstantyn. Mianowany Cesare w 615 r. Zmar\u0142 m\u0142odo. Fabio. Urodzony z pora\u017ceniem na szyi, zmar\u0142 m\u0142odo. Teodozjusz. Deafcomuto, po\u015blubi\u0142 Nike, c\u00f3rk\u0119 perskiego genera\u0142a Shahvaraza. Heraclius II, cesarz od 638 do 641. Davide, urodzony 7 listopada 630 r. I og\u0142osi\u0142 Cesare w 638 roku. Przez kr\u00f3tki okres by\u0142 Augustem i wsp\u00f3\u0142istniej\u0105cym z Heracium II i Konstantynem III w 641. Depost zosta\u0142 okaleczony i wygnany na Rodos. Morski. By\u0142 to Cesare i by\u0107 mo\u017ce najm\u0142odszy syn, kt\u00f3ry zmar\u0142 po tym, jak zosta\u0142 zeznany zgodnie z zeznaniami Giovanni di Nikiu. Augustina. Og\u0142osi\u0142 August\u0119 w 638 r. Anastasia i\/lub Martina. Og\u0142osi\u0142 August\u0119 w 638 r. FETONIA. R\u00f3\u017cne nieszcz\u0119\u015bcia i warunki medyczne potomstwa dw\u00f3ch ma\u0142\u017conk\u00f3w zosta\u0142y zinterpretowane przez ludno\u015b\u0107 jako boska kara z powodu ma\u0142\u017ce\u0144stwa z Herakliuszem a Martin\u0105. [6] ^  Prosopografia p\u00f3\u017aniejszego Imperium Rzymskiego, t. 3  ^  A B C D  Ostrogorsky, s. 1 98 .  ^  A B  Garland re .  ^  A B  Garland, str. 63 .  ^  ( W ) Leslie Brubaker e Helen Tlesble, P\u0142e\u0107 pieni\u0119dzy: Bizantyjskie Cesarzowe na monetach (324\u2013802) , W P\u0142e\u0107 i historia , tom. 12, n. 3, 2000, s. 587, 594, doi: 10.1111\/1468-0424.00201 .  ^  A B C D To jest  Ostrogorsky, s. 1 99 .  ^  A B C D To jest  Ostrogorsky, s. 1 100 .  ^  Garland, str. 72 .  ^  Garland, str. 67 .  ^  Garland, str. 68 .  ^  Garland, str. 70 .  ( W ) Robert H. Charles, The Chronicle of John, biskupa Nikiu: przet\u0142umaczone z etiopowego tekstu Zotenberga , Merchantville, NJ, Evolution Publishing, 2007 [1916] . Georg Ostrogorsky, Historia imperium bizantyjskiego , T\u0142umaczenie Piero Leone, Turyn, Einaudi, 1993, ISBN 8806131788. ( W ) Lynda Garland, Bizantyjskie cesarzowe: kobiety i w\u0142adza w Bizancjum AD 527-1204 , Routledge, 2002.       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/martina-cesarzowa-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Martina (Cesarzowa) – Wikipedia"}}]}]