Maseri Quatroporte (1979) – Wikipedia

Trzecia seria Maserati Quattroporte Został wyprodukowany w latach 1979–1990 przez włoskiego producenta samochodów Maserati w czasie przejęcia przez grupę Benelli. Tam Quattroporte 3 Był to jeden z najdłuższych modeli domu Maserati.

Po zakończeniu epoki Citroëna dom Trójząb Do przedsiębiorcy Alejandro de Tomaso już założyciel homonimicznej marki samochodów sportowych dołączyła grupa Benelli, która umieściła administratora marki Maserati. Benelli natychmiast poświęcił znaczną uwagę na podniesienie losu nowo nabytej firmy, koncentrując działalność produkcyjną na Quattroporte; Jeśli poprzednia generacja, choć ważna, nigdy nie zobaczyła produktywnego zbytu ze względu na nieprawidłowe strategie marketingowe nałożone przez Citroëna, trzecia seria miała zadanie zgłoszenia nazwy Quattroporte w olimpie luksusowych samochodów, podobnie jak pierwsza generacja wykonanego sedana Maserati jego debiut w 1963 roku.

Dla Quattroporte 3 Zaczęło działać od końca 1975 roku. Projekt Am 330 sedan quattroporte ^[Pierwszy] Zapewniono przyjęcie zupełnie nowej podstawowej ramki opracowanej przez wykorzystanie silnika w pozycji przedniej długości, która przeniosła moc na tylne koła napędowe (porzucając anomalny schemat napędu na przednie koła nałożony na drugą serię Quattroporte). Projekt Quattroporte 3 Powierzono mu Giorgetto Giugiaro dla centrum stylu Italdesign: linia podążała za modnym stylem w latach siedemdziesiątych i osiemdziesięciu lub ciała wszystkich krawędzi, charakteryzujące Quattroporte 3 podobne do coupe. Front ponownie wprowadził dużą chromowaną prostokątną kratkę, w której znajdowała się marka Trójząb , rozpiętość kwadratu w kształcie Whiten przywołała pierwszą serię Quattroporte.

Ogromna troska o szczegóły boku: tylna pozycja z zadowoleniem przyjęła logo Maserati, ale porzucił profile aerodynamiczne, aby poddać się nowoczesnemu i czystemu stylowi, dlatego bardziej harmonijne niż w przeszłości, wewnętrzne wnętrz Linia rośliny była bardzo kanciastka, duża tablica rozdzielcza umieszczona za kierownicą została zainspirowana oprzyrządowaniem Alfa Romeo wyprodukowanego w tym czasie, gdy meble składały się z dwóch tworzyw sztucznych w połączeniu z drewnianymi wkładkami. Smake był dostępne zarówno w tkaninie, jak i Alcantara lub skórze. Standardowy sprzęt obejmował ręczny system klimatyzacji sterowania z rozszerzonymi głośnikami również do tylnej sofy; System audio ze zintegrowanymi głośnikami w meblach centralnego posterownika z gniazdkiem zasilania 12V i wejściem do słuchawek jest również dostępny jako standard.

Nadwozie Quattroporte 3 Był oferowany w metalicznym malarstwie kolorowanki Srebro W Niebieskie niebo (niebieskie niebo), Niebieski wieczór (ciemnoniebieski), Colorado Brown (kolor brązowy orzechowy) e) e Oro Longchamp (Złoty malarstwo), podczas gdy inne kolory były oferowane tylko na żądanie, aby przestrzegać potrzeb najbardziej zamożnych klientów. Kolarowane były dla wnętrz Naturalny (jasnobrązowy), ale od 1985 r. Kolor był również oferowany Ivorio W Umieścić i tylko dla Bliskiego Wschodu Biały ^[Pierwszy] .

Globalna estetyka Quattroporte 3 Nadał pomysł solidności, a wielkość, pomimo wymiarów były niewielkie w porównaniu z przeszłością. Jedynymi elementami podlegającymi krytyce były duże wiązki nie pomalowanych gumowych wypchanych zderzaków, aby przestrzegać standardów zatwierdzenia obowiązujących w Stanach Zjednoczonych ^[Pierwszy] .

. Quattroporte III Limousine Został wyprodukowany od 1986 roku po światowej premierze w kwietniu tego samego roku na pokazie motoryzacyjnym Turin Automobile ^[Pierwszy] .

Limuzyna charakteryzowała się ciało wydłużone do 5,56 metra ze zwiększonym etapem 65 cm i podstawową ramą poprawioną w geometrii zawiesin, aby lepiej dostosować się do znacznej ilości samochodu. Próbka na wystawie została pomalowana na biało i przyjęty liczne niepublikowane akcesoria, takie jak gnijące siedzenie pasażerskie do 180 ° w celu zagwarantowania łatwości dostępu, mini-bar z lodówką i telewizją dla pasażerów z tyłu, automatyczne bizonowe klimatyzację, ulepszone systemy audio , zaciemnione tylne okna, kryształ dzielący się między pierwszym i drugim plikiem siedzeń i stołu z ujściem zasilania.

14 grudnia 1986 r. Quattroporte doznał głębokiej aktualizacji; Restyling doprowadził również do zmiany wyznania w Quattroporte Royale ^[Pierwszy] Podkreślić największe powołanie w kierunku luksusu. Nowy wspaniały sedan (nazywany przez fanów po prostu Royale ) Estetycznie nie uległy widocznym zmianom, nowym projektem wprowadzono chromowane koła Quattroporte II ;

Z drugiej strony wnętrze przeszło ważniejsze zmiany: nowe drewniane wkładki i korzeń orzecha włoskiego, zegar srebrnego dłoni został wprowadzony z kremowym tłem, w którym znajdowało się Trójząb Maserati, drewniane półki zdejmowane z tylnych drzwi, panele drzwi i powłoka skórzanego pokrętła w kolorze przekładni, automatyczna klimatyzacja Bizona, drobne wykończenia, laptop, bar lodowiec i wreszcie pakiet palenia.

Mechanika została ulepszona wraz z wprowadzeniem bardziej miękkiej, różnicowej struktury kalibracji Uczula , 3 -prędkość automatyczna skrzynia biegów i nowy silnik ulepszony o mocy 300 koni mechanicznych. „Quattroporte Royale” został zmontowany w 53 okazach przeznaczonych głównie dla wybranej klientów. Wśród 53 „Royale” jest słynny „Calliope”, samochód instytucjonalny prezydenta Republiki Sandro Pertini, z metalicznym kolorem „Blue Evening” i brązowym aksamitnym wnętrzami dla siedzeń i skóry Bordeaux dla paneli bramkarza. Targata Roma90044D, samochód prezydencki wszedł do służby 27 lutego 1983 r. I zgodnie z zwyczajem garażu Quirinale, nazywał się „Calliope” (po grecku „z pięknego głosu”), w hołdzie muzycznej muzyki o jego potężnym „V8”. ^[2]

4,91 metry długości trzecia seria Quattroporte przywróciła mechanikę napędu tylnego koła. Nowa platforma koncepcji przyjęła niezależne zawiesiny kół skonfigurowane zgodnie ze schematem wielu ramion, zarówno z przodu, jak i z tyłu. Jako silniki, nowe cylindry o 90 ° V zasilane benzyną z ponad 4,0 litra zostały przyjęte z 2 -zaworowym rozkładem na cylinder dla cylindra, który gwarantował wydajność Granturismo po znacznej cenie kosztów operacyjnych: średnie zużycie nie przekraczało 6 km/// L. Tam Quattroporte 3 Umieścił na oponach 225/70 VR15 i miał układ hamulcowy składający się z czterech samoobsługowych dysków. Ważną nowością było wprowadzenie różnic w ograniczonym poślizgu Uczula Dostępne od 1984 roku dla wszystkich okazów Quattroporte 3 .

Zakres składał się z nowego 4,136 cm³ v8 ^[3] Zdolny do dostarczenia maksymalnej mocy 255 koni mechanicznych przy 6000 obr / min na minutę poprzez 5 -prędkość manualną transmisję ZF. Deklarowane usługi były równe 230 km/h maksymalnej prędkości, podczas gdy współczynnik kompresji wynosił 8,5: 1. Maksymalny zadeklarowany moment jazdy wynosił 376 Nm dostępny przy 3800 obr./min. Tam Quattroporte 3 Miał ogólną masę 1780 kg.

Obok kompaktowego 4.2 Dostępny był największy 4930 cm³ V8 ^[4] który zapewnił maksymalną moc 280 koni mechanicznych dostępnych przy 5500 obr./min, gwarantując samochodowi prędkość maksymalną 238 km/h. Maksymalny moment obrotowy był równy 392 nm wypłaconej przy 3800 obr./min, podczas gdy konsumpcja stabilizowała średnio od 5 do 6 km/l. 4,9 V8 był dostępny zarówno z 5 -prędkową manualną skrzynią biegów, jak i z 3 -prędkową automatyczną skrzynią biegów wyprodukowaną przez Borga Warnera, która gwarantowała maksymalną prędkość zmniejszoną do 230 km/h. Waga Quattroporte 3 Wyposażony w 4,9 V8 był to 1931 kg.

Wyłączny zarezerwowany dla Quattroporte Royale Był to silnik 4,9 V8 wzmocniony do 300 koni mechanicznych ^[5] Dostępne przy 5600 obr./min. Technicy Maserati poświęcili ten silniejszy silnik nowej luksusowej wersji, aby zagwarantować niezwykłą płynność i doskonałą wydajność, mimo że masa samochodu została zwiększona do 1 938 kg ze względu na bardziej bogate akcesoria. Prędkość maksymalna była równa 230 km/h, a manualna skrzynia biegów nie była dostępna, zastąpiona 3 -prędkowym automatycznym klasykiem. Strzał od 0 do 100 km/h był zawarty w około 10 sekund, podczas gdy średnia konsumpcja wynosiła 5,5 km/l.

Trzecia seria Quattroporte weszła do produkcji pod koniec 1979 r. I pozostała w produkcji do 1990 Quattroporte 3 To jest Limuzyna Quattroporte i 53 Quattroporte Royale . Nazwa Quattroporte została wznowiona dopiero w 1994 r. Dla kompaktowego sedana sportowego pochodzącego z podwozia Maserati Biturbo.