Massacro Diras Burqa – Wikipedia

. Burqa Ras Massacre Była to masowa strzelanina 5 października 1985 r. Przeciwko izraelskiemu wczasowiczom w Ras Burqa, nadmorskim kurorcie na Półwyspie Synaj, w którym 7 osób, w tym 4 dzieci, zostało zabitych przez egipskiego żołnierza Suleimana Khater.

5 października 1985 r. Egipski żołnierz, Suleiman Khater, maszyna zgromadziła grupę Izraelczyków, zabijając 3 dorosłych i 4 dzieci na wydmach Ras Burqa. Jedynym ocalałym były te 5 -letnie gryfy, których matka, Anita, chroni ją swoim ciałem. ^[Pierwszy] Według naocznych świadków egipskie centralne siły bezpieczeństwa, które były w pobliżu, odmówiły ranności; Ponadto uniemożliwili izraelskiemu lekarzowi i innym turystom udzielanie pomocy ofiarom strzelania, grożąc im bronią, a ranni Izraelczycy pozwalali mu umrzeć krwawienie. ^{[2] [3]} Władze egipskie oświadczyły, że Izraelczycy, którzy zmarli krwawią „ponieważ ten szalony żołnierz odmówił zbliżenia kogoś do obszaru, w którym leżały niektóre ofiary”. Wzmocniony człowiek zabił także jednego z egipskich policjantów, który próbował go aresztować. ^[4] Izrael protestował przeciwko egipskiej odmowie zezwolenia ofiarom przez lekarzy izraelskich lub przeniesienia do szpitali w Izraelu. ^[5]

Khatir powiedział, że zabójstwa nie były zamierzone. Powiedział, że widzi tylko grupę ludzi, którzy przyszli do niego w ciemności (chociaż było światło, kiedy je zastrzelił), odmawiając jego nakazu zatrzymania. ^[6]

Ofiary [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Izraelskie ofiary cywilne [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

W ataku zginęło siedem osób:

• HAMMAN SHELACH – izraelski sędzia w Sądzie Magistratów Jerozolimy. ^[7] Był synem izraelskiego poety Yonatana Ratosha, założyciela ruchu Canaano; ^[8]
• Ilana Shelach – żona Hammana; ^[8]
• Tzlil Shelach – córka Hammana, 12 lat; ^[8]
• Anita Griffel, 38, z Jerozolimy – kanadyjski socjolog na żydowskim uniwersytecie w Jerozolimie; ^[9]
• Amir Baum, 10 lat, z Jerozolimy; ^[dziesięć]
• Dina Bari, 10 lat, z Jerozolimy i ^[11]
• Treri Tter, ^[dwunasty]

Proces i potępienie [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Po strzelaninach władze egipskie potwierdziły, że winny khater ma dość umysłu. ^[13] Podczas początkowych przesłuchań Khatir powiedział, że nie był świadomy tożsamości ani narodowości ludzi, któremu zastrzelił i którzy nie obrażali się ani nie spowodowały jego. Jedynym powodem, dla którego otworzył ogień, byłoby to, jak powiedział Khatir, naruszyli zakazane terytorium. ^[2] Został osądzony przez zamknięty sąd wojskowy i 28 grudnia 1985 r. Skazany na dożywotnie uwięzienie za pracę przymusową. Dziesięć dni później, 8 stycznia 1986 r., Khatir został znaleziony martwy w swojej więziennej sali szpitalnej wiszącą z paska rozdartego z plastikowego arkusza. Władze ogłosiły jego śmierć samobójstwo. ^[14] Partie opozycyjne w Egipcie potwierdziły, że zostaną zamordowane. ^[13]

Po śmierci Khatera rząd irański Ajatollah Chomeini wydał znaczek „na cześć męczeństwa Sulaymana Khater, bohatera Synaj” i nazwał go drogą do Teheranu. ^[15]

Khater jest nadal chwalony i wzmacniany przez prasę antyizraelską. W pobliżu rocznicy w październiku 2018 r. Prezenter telewizyjny Watan z muzułmańskich braci z siedzibą w Turcji Dina Zakaria nazwał Khater bohaterem. ^[16]

Egipskie politycy opozycji powitali Khatira jako „bohatera Synaj” za popełnienie masakry Izraelczyków. ^[14]

Niektórzy egipscy Egipcjanie wyrazili wątpliwości, że Khater był szalony. Farid Abd al-Karim chciał, aby cały Egipt „został uderzony przez to samo potężne szaleństwo”. Ali Hillal Dessouki, profesor z University of Cairo, powiedział, że był zdumiony, że ludzie tacy jak Khater mogą zostać oskarżeni o szaleństwo i wyrazili smutek za „tak zwany zdrowy umysł”. Nour El-Sherif, wybitny aktor, powiedział do Khatira: „Jesteś najzdrowszym z nas, ponieważ zrobiłeś to, co wszyscy chcemy”. ^[17]

Początek procesu Khatera uwolnił falę wydarzeń protestacyjnych, które rząd egipski uznał za zagrożenie dla siebie. ^[17] Aresztowano ponad 140 osób. Po raz pierwszy prasa prorządowa opublikowała prawdziwą historię masakry, ujawniając, że ofiarami były kobiety i dzieci. ^[18]

Masakra Ras Burqa dla Izraela była szokiem i ławką testową „Proces pokojowego” Izraela z Egiptem. ^[19] Istnieje kilka pamiątkowych, fizyków i niefizyści, dla ofiar w kraju, w tym piosenka „Perach” (Fiore) – tekst Suki Lahav, muzyka Yehuda Polyker i wystąpiła po raz pierwszy przez Gidi Gov. ^[20]

Odszkodowanie [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

W 1986 r., W ramach wywiadów TABA, Egipt zgodził się przedstawić raport na temat zabójstwa Ras Burki i omówić kwestię rekompensaty dla rodzin żałobnych. ^[21] Na początku 1989 r. Specjalny egipski komitet prawny udzielił ofiarom rekompensaty. The Wall Street Journal powiedział, że kwoty były „znacznie w ramach ustalonych standardów międzynarodowych”, a Sun-Hentinel napisał, że „Egipt zgodził się zapłacić 500 000 dolarów amerykańskich jako rekompensatę”. ^[22] Egipt wydał również formalne oświadczenie dla rodzin każdej ofiary „wyrażając swoją akceptację odpowiedzialności, żal i kondolencje”. ^[23]