Membrana nuklearia – Wikipedia

Jądro komórkowe jest otoczone podwójną dwuwarstwą fosfolipidową, która tworzy koperta jądrowa . Zewnętrzna dwuwarstwowa jest ciągłość z retikulum endoplazmatycznym i, podobnie jak ta ostatnia, jest pokryta rybosomami, które aktywnie syntetyzują białka; Neosyntlizowane białka przechodzą do przestrzeni okołączowej między dwiema warstwami błony.

Specjalna klasa włókien, znana jako Lamìne, jest związana z wewnętrzną powierzchnią błony jądrowej. Arkusze tworzą gęstą sieć pod membraną, folią jądrową. Włókna blaszka krzyżują się pod kątem prostym, tworząc nieregularną sieć zespolenia, która obejmuje wewnętrzną powierzchnię błony jądrowej.

W ten sposób mechanicznie wzmacniają błonę jądrową, określając postać jądra i zapewniając miejsce wiązania dla różnych białek, które kotwiczą chromatynę. Folia jądrowa, z ponad 350 mutacjami, jest białkiem z tak wieloma mutacjami związanymi z chorobami ludzkimi. Mutacja blaszki powoduje zaskakująco duży zakres chorób, od progerii po różne dystrofie.

Skondensowana chromatyna (heterochromatyna) również przyłącza się do błony jądrowej podczas interfejsu. Pod koniec mitotycznej lub mejotycznej proroctwa włókna laminowania rozkładały się, powodując rozpuszczanie w pęcherzykach błon jądrowych i ich dyspersję w retikulum endoplazmatycznym. Podczas końcowych stadiów mitozy (tkaniny) białka na przedmieściach jądrowych, w tym blaszka, wiążą się z powierzchnią chromosomów, stanowiąc miejsca zakotwiczenia pęcherzyków błonowych. Połączenie tych pęcherzyków odtwarza przedział nuklearny.

Transport cząsteczek między jądrem a cytoplazmą występuje za pomocą wyspecjalizowanych porów jądrowych wykonujących błonę jądrową. Działają te jako wysoce selektywne kierunkowe filtry molekularne, które pozwalają białkom, takie jak instrumenty i białka regulujące geny (które są podsumowane w cytoplazmie, ale wykonują swoje działanie w jądrze) w celu wejścia do jądra i do cząsteczek podsumowanych w jądrze ale przeznaczone do cytoplazmy (na przykład zbuntowanych podjednostek, transfer RNA i posłańców) do opuszczenia jądra.

Z ultrastrukturalnego punktu widzenia pory jądrowe pojawiają się jako struktury dyskotek o średnicy zewnętrznej 130 nm i porów wewnętrznej o skutecznej średnicy rozprzestrzeniania się 9 nm. Membrana jądrowa aktywnej komórki jest również skrzyżowana przez ponad 4000 porów. Kompleks porów jądrowych ma ośmiokątną symetrię i składa się z montażu ponad 50 białek, nukleoporyny. Pory jądrowe są swobodnie przepuszczalne dla małych cząsteczek, jonów i białek do 17 kDa.

Większość białek, które wchodzą do jądra, robi to w postaci kompleksów ze specyficznymi białkami receptora transportowego znane jako import. Import przechodzi między jądrem a cytoplazmie. Aby zawiązać obciążenie, import potrzebuje krótkiej sekwencji aminokwasów znanych jako NLS (sekwencja lokalizacji jądrowej), a ten link może być kierowany lub za pośrednictwem adaptera białkowego. Wewnętrzne interakcje z składnikami porów jądrowych poruszają go razem z obciążeniem przez porów poprzez zależne od energii proces, który nie był jeszcze znany. Cykl uzupełniający działa na eksport białek i cząsteczek RNA z jądra cytoplazmy przy użyciu receptorów transportowych zwanych eSportina.