Mettello (film) – Wikipedia
Z Wikipedii, Liberade Libera.
Mettello Jest to film z 1970 roku w reżyserii Mauro Bolognini, oparty na powieści o tej samej nazwie Vasco Pratolini.
Nagroda za najlepszą interpretację kobiet, prezentowaną na 23. festiwalu filmowym w Cannes, zdobyła Ottavię Piccolo. [Pierwszy]
Rodolfo Baldini, Massimo Ranieri, będący neapolitanem, został nazwany Florentine przez Rodolfo Baldini.
Massimo Ranieri złamał prawą rękę podczas kręcenia i, zaproszony do programu Piosenka , prowadzony przez Johnny Dorelli, gdzie śpiewał „O Sole Mio , przedstawił się inżynierii.
Pozostał sierotą, Metello dorastał na wsi, ale decyduje się nie podążać za rodziną adopcyjną, kiedy straciła ustępstwo pól, które postanawia pójść do pracy w kopalniach w Belgii. Postanawia udać się do Florencji, miasta, w którym się urodził, i znaleźć pracę jako cegły na placu budowy inżyniera, „dobrego” mistrza, który zna i docenia wartość swoich pracowników, jednak dostosowuje się do ogólnej zasady Wykorzystanie pracy. Aresztowany za zderzenie z siłą publiczną, wysłany w celu zakazania flag na pogrzebie anarchistycznej cegły, który upadł z rusztowania, kiedy zwolnił swoją córkę, poślubia swoją córkę Ersilii.
Tymczasem wśród pracowników Florencji ideał socjalistyczny przyjął; Metello, który spotkał anarchizm dzięki Betto, anarchistycznej i przyjacielu Ojca, który uczy go czytać, podąża ścieżką świadomości i jednostki klasowej i uczestniczy w dużym strajku ogłoszonym w celu uzyskania lepszych płac.
Podczas walki, która rozciąga się na kilka dni bez żadnego wyniku, Metello przeplatnia związek z Idiną, pobliskim burżuazyjnym, ale sama Ersilia interweniuje energicznie, aby ją pocierać. Gdy przemysłowcy przewidywali, wśród pracowników, strajkując przez ponad miesiąc, zniechęcenie jest tak bardzo, że w czterdziestym dniu, grupa z nich postanawia powtórzyć w pracy, a wśród nich Olindo adoptował brata brata Metello, który wrócił z Belgii, ponieważ wpadł do kopalni i w przeciwieństwie do swoich braci nie był w stanie zmieścić się w zagranicznym społeczeństwie. Aby temu zapobiec, Metello i inni rzucają się przeciwko żandarmom, wezwani do obrony Crumbi; Bricklayer zostaje uderzony przez strażnika, ale w tym momencie pojawia się wiadomość, że pracownicy wygrali bitwę związkową. Zakończono, po raz drugi w więzieniu, Metello obiecuje Ersilii, aby nie wrócić do więzienia za swoje walki polityczne, wiedząc oba, że tak nie będzie.
Według Miry Liehm jednym z objawów włoskiego kryzysu kinowego z lat siedemdziesiątych był brak pierwotnych osób, uważanych przez producentów zbyt ryzykownych. Zastosowanie adaptacji kinematograficznej z dzieł literackich jest bardzo obszerne. Biorąc pod uwagę jedyne Bololini, najbardziej niezwykły reżyser, pamiętają, oprócz Mettello W Naturalny absolut autor: Goffredo Parise e Bl Charles-Louis Philippe. „Metello jest najlepszym filmem Bologniniego, przenikającym ciepłym i osobistym zaangażowaniem, nietypowym w świetle odłączonego podejścia reżysera”. [2]
‘ Mettello Dla reżysera wyznacza pojawienie się w Toskanii, powrót do doskonale znanych środowisk i krok naprzód w kierunku większej definicji języka politycznego bohaterów ”. [3]
- ^ ( W ) Nagrody 1970 . Czy Festival-Xunes.fr . URL skonsultowano się z 15 czerwca 2011 r. (Zarchiwizowane przez Oryginał URL 14 października 2013 r.) .
- ^ Mira Liehm, Pasja i bunt. Film we Włoszech od 1942 r. Do teraźniejszości , University of California Press, Ltd, U.S. 1984
- ^ Gian Piero Brunetta, Historia kina włoskiego. Czwarty tom , Redakcja Riuniti, Rzym, II Edition, 1993, s. 1. 324
Recent Comments