Michele Note – Wikipedia

Michele Maurizio Note (Lusernetta, 12 stycznia 1888 r. – Droga dla Ponte Forno, 10 września 1944 r.) Był włoskim chrześcijańskim mnichem, należącym do porządku kartyjskiego, nakręconego przez SS podczas masakry Farneta.

Michele Note urodziła się 12 stycznia 1888 r. W Lusernetta, prowincji Turyn, diecezja Pinerolo: jego rodzicami byli Francesco Note i Teresa Bruno Franco ^[Pierwszy] .

Do 33 roku życia wykonał zawód robotnika Loiero, a następnie nosząc żmudną sukienkę: tuż przy certyfikatach Fainy przekazał darowiznę w dniu 18 marca 1923 r. I zawsze w Farcedzie dokonał uroczystego zawodu 19 marca 1932 r.

Zawsze mieszkał w Certosa Di Farneta, gdzie utrzymywał obowiązki kowal, elektryka i bramkarza.

Schwytanie i śmierć [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

W czasach, gdy SS włamał się do lokali Certosa di Farneta około 23.15 nocy między 1 a 2 września 1944 r., Zaskakując ojców Karthusian, gdy poszli do kościoła na występ poranny, Michele zauważył wykonując własną funkcję Portinaio i został skłonny do otwarcia przez niemieckiego sierżanta, gościa do pewnego czasu certyfikatu, który poprosił o pozostawienie listu i pakietu dla poprzedniego ^[2] .

Michele, podobnie jak inni mnisi Karitusiańscy, doznał niewoli w Nocchi Oil Mill, selekcji w Carrara i uwięzienie w silnej masowej Malaspina, skąd w niedzielę 10 września 1944 Zostań postrzelony na drodze dla Ponte Forno, w Ponticelli z Lazzeri i Mignano.

Tego samego dnia zmarło 8 innych mnichów Certosa Di Farneta, podczas gdy dwóch innych mnichów, Martino Binz i Salvador Montes de Oca, zostało już zastrzelone trzy dni wcześniej, 7 września. Zabicie tych 12 mnichów, winnych, że podali azyl w ramach certyfikatu stu prześladowani politykom, partyzanom i Żydom, nazywano masakrę Farneta, która jest częścią szerszej akcji więźniów pochodzących z silnej Malaspiny zwanej masakrą Fosse del Frigido, który odbył się 10 i 16 września, zawsze przez żołnierzy 16. SS-Panzergrenadier-Division „Reichsführer -ss”.

Pogrzeb [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Ciała dziesięciu strzałów Certosini, początkowo 10 września zostały pochowane na cmentarzach Mirteto i Turano, a następnie przeniesiono 22 i 23 maja 1945 r. Do Certosa Di Farneta.

Kości ojców Martino Binz i Bernardo Salvatore Montes de Oca znaleziono dopiero 7 lutego 1947 r.: Ojciec Binz został pochowany na Farnetę dwa dni później; Zamiast tego resztki Montes de Oca zostały przetransportowane do Wenezueli.

Spośród mnichów kartyjskich, sześciu ojców i sześciu Converse, zabitych w masakrze Farneta, jedenaście, w tym Michele Note, otrzymało 5 września 2001 r. Złoty medal dla zasług cywilnych, przyznany przez prezydenta Republiki Włoskiej, Carlo Azeglio Ciampi , podczas gdy ojciec Antonio Costa został przyznany złotemu medalowi dla męstwa wojskowego.

Złoty medal za zasługę cywilną

‘ Społeczność klasztorna zawsze zajmowana w ratowaniu najsłabszych, podczas ostatniego konfliktu świata, z duchem chrześcijańskim i godną pochwały cnotą cywilną, obaliła się, oferując pomoc prześladowanym politykom, Żydom i tym, którzy uciekli na naloty. Cierpiał na okrutne odwetu przez niemieckich żołnierzy, którzy również powitali, poświęcając życie wielu certyfikatorów, oddzielonych od konfretów, deportowani i zaginięci. Szlachetny przykład wielkiego ducha poświęcenia i ludzkiej solidarności. » – 1943/1944 – Lucca

• Luigi Accattoli, Masakra Farneta. Nieznana historia dwunastu Karthusian zastrzelonych przez Niemców w 1944 roku , Soveria Mannelli, Rubbettino Editore S.R.L., 2013