Michhail Nicolaevič Savovarov – Wikipedia
Michhail Nicolaevič Savojarov ( Solov’ëv ), lepiej znany jako M. N. Savoyarov ( po rosyjsku: Michhail Nikolaevich Savoyarov (Solovyov) ? ; Moskwa, 30 listopada 1876 r. – Moskwa, 4 sierpnia 1941 r.) Była rosyjskim kompozytorem, piosenkarzem i poetą.
W pierwszej części XX wieku był popularnym tłumaczem piosenek i straterek napisanych przez niego. Kulminacja jego sławy zbiegła się z pierwszymi latami pierwszej wojny światowej, kiedy otrzymał artystyczną nazwę ” Król ekscentryczności “. [Pierwszy] Anche Aleksandr Blok bodźca tanto savojarov. [2] Biorąc pod uwagę okres jego sławy, Savojarov można nazwać artystą Pietrograd .
Michail Savojarov urodził się w Moskwie 30 listopada 1876 r. Pod koniec 1890 r. Przybył do Petersburga, aby zostać skrzypkiem prywatnego dzieła, a później w Palas Theatre. Jego debiut miał miejsce w roli prostej operetki. Będąc posiadaniem niezależnej postaci, nie spóźnił się, aby opuścić działalność teatralną, a od 1905 r. Stworzył się sam, aktywując osobistą działalność teatralną. [2]
W tym samym czasie zaczyna interpretować swoje własne drogi. Ogólnie rzecz biorąc, jego repertuar składał się z pieśni w towarzystwie fortepianu, skrzypca, tańców, pantomimy i ekscentrycznej interpretacji aktora, które w pewnym momencie spowodowały buforowe i klaunów. [3] Znaczące jest to, że jego styl artystyczny zbiegał się z jego cognomenem, Savojarovem, który tłumaczy się z francuskiego jako ” Savoyar „To znaczy, muzyk Savoy z Vagabondo.
W 1907 r. Savojarov odniósł sukces na targach Nizhegorodskaya, gdzie grał, wraz z pierwszą żoną Ariadna satyryczne sceny z piosenkami, tańcami i przebraniami w języku rosyjskim i francuskim. [2]
W 1914 r. Savojarov opublikował swoją pierwszą książkę wierszy w Petersburgu, wchodząc do Towarzystwa pisarzy dramatycznych i muzycznych. W wieku czterdziestu lat napisał swoje najlepsze piosenki, osiągając kulminację swojej sławy. Ulubioną postać Savojarova była reprezentowana przez klasycznego Dandy Slacker z High Society, typowy elegancki z koroną cylindrową, patyk w dłoni i chryzantemmmm. [3] Czasami używał również stereotypowego charakteru karnego.
Największa sława Savojarov dotarła do niej w latach 1916–1917. Komosicowe otwory wentylacyjne „Kisan’Ka” [4] , „Pogulyal” [5] „Blagodaryu Pokorno” [6] , “Daję” [7] [8] Są powszechnie publikowane, wymienione i przenikane do kultury popularnej do tego stopnia, że przekształcają się w aforyzmy i ekscentryczną scenę ” Księżyc, księżyc, Nezhto i piana ? ” [9] , W swoim czasie zaśpiewał to cały kamień. [2] Przez długi czas w Rosji wydarzyło się jego „niekończąca się” Stroffette W ” Kultura narodziła się ” [dziesięć] , Wprowadź repertuar wielu ówczesnych artystów. Ironiczny powstrzymanie tej piosenki [11] Został użyty w wersjach odnowionych przez wielu autorów do lat 20. [2]
W tym czasie Savojarov spotkał Aleksandra Blok, który w latach 1914–1918 często widział swoje koncerty zarówno w kinach, jak i na śpiewa kawa . [dwunasty] W 1918 roku nosił swoją żonę, Liubov Mendeleeva-Blok, słuchając i widząc Savojarova ” uczyć się „Ekscentryczny sposób. [13]
«« … Wreszcie Liuba widział Savojarova, bohatera „miniaturowej” wycieczki w pobliżu nas. – Ponieważ musimy zmierzyć talenty Aleksandrinzi*w uncjach, które zawsze interpretują po obiedzie i przed obiadem, kiedy istnieje prawdziwa sztuka „w miniaturach …” istnieje [14]
|
Na cześć swego słynnego gościa Savojarov skomponował parodicowe piosenki, które przez ” lekka ironia ”, Słynne linie Bonid Blok. [15] Wiedząc, że Blok był obecny w pokoju, Savojarov za każdym razem, gdy śpiewał, na jego cześć. „Dialog na żywo” między dwoma artystami podczas koncertu wzbudzony w publiczności, wielka wesołość.
Rewolucja rosyjska z 7 listopada 1917 r. I konsekwencji zamachu stanu stworzyły punkt zwrotny w biografii Michail Savojarov, zagrażając jego karierze artystycznej, prawo do swojego punktu kulminacyjnego.
Podobnie jak Aleksandr Blok, we wczesnych latach „rewolucji proletariackiej” Savojarov próbował współpracować z nową potęgą bolszewicką. Przez trzy lata był odpowiedzialny za ” Związek rzemieślników Petrograd „Ale potem odłożył go na korzyść SAT -CALED” Artyści naturalni proletariaccy ”.
W tych latach starał się być coraz bardziej oryginalny, w kroku z czasem nadal komponował i interpretuje. W jego ” Pesenka proletarki ” [16] Parodia romansowa była bardzo udana ”, Vi vsio ta zhe ” [17] , które uzyskały dekadenckie intonacje Vertinsky’ego. [2] Do 1930 r. Savojarov mógł swobodnie robić koncerty. Ale wraz z nadejściem Stalin jego aktywność została przerwana. Sytuacja polityczna w kontraktach krajowych, nowe „socjalistyczne” stowarzyszenia artystyczne są tworzone i są zabronione ” Darmowe koncerty “. Partia bolszewicka nie zatwierdziła żadnej ekscentryczności, zwłaszcza satyrycznej.
W 1933 r. Savojarov przeprowadził się z Leningrado do Moskwy, gdzie przeżył ostatnie siedem lat życia. Półtora miesiąca po rozpoczęciu wojny, 4 sierpnia 1941 r. Savojarov zmarł na atak serca podczas bombardowania, podczas gdy był w hali wejściowej domu pod numerem 43 w Via Lesnaya.
Savojarov, po raz pierwszy w Rosji, wprowadził ekscentryczny styl interpretacji autora na scenie muzycznej, ale z dala od cyrku lub teatralnego. W 1910 r. Jego sukces wpłynął również na „koncerty muzyczne” Igor Severjanina i towarzyszy wiersze Michail Kuzmin.
Ale ekscentryczny wpływ Aleksandr Blok na ekscentryczny styl artysty. Jest to przede wszystkim rozpoznawane w jego działalności artystycznej z 1918 r. Zgodnie z opinią akademickiego Viktora Shklovsky’ego, wiersz „Dvenadzat” („The Twelve”) został zrozumiany przez kilku i wszyscy skrytykowali Blok, ponieważ przyzwyczaili się do tego Zawsze traktuj to i tylko poważnie. [18] W tym portrecie Pietrograd, miasto bandytów, z którymi Shklovskij w porównaniu Brązowy rycerz Pushkin, pojawiły się nowe obrazy dla Blok:
Shklovsky mówi o Savojarovie i jego drużynie „Rozdarty gatunek” , z sukienką i makijażem przestępcy. Choreograf George Balanchine zawsze pamiętał jako Savojarov, śpiewał swoją słynną drużynę podziemnego świata, z zabawnymi grimacją … [18] Tylko ta atmosfera kryminalista który otaczał śnieżne i zamrożone miasto Pietrograd w wierszu „I dwanaście”. Aleksandr Blok uznał ten wiersz za swoją najlepszą pracę. [15]
W latach 30. XX wieku, w Leningrado i Moskwie, wielu artystów wzięło lekcje Savojarowa, wśród których znajdujemy, Arkadij Raikin To jest Alexandr Menaker . Ale największy wpływ artystyczny, Savojarov skorzystał z niego na swoim siostrzeńca, kompozytor Jurij Khanon, przyznany w 1988 r. Europejskiego Oscara [20] Aw 1989 r. Rosyjskiej nagrody „Nika”.
Styl artystyczny Savojarova został rozpoznany za osobisty urok interpretacji, rozważany w tych czasach, „Bardzo żywy” , a także naturalna muzykalność, plastyczność, wielki zakres z transformacją, zdolność do pokazywania tekstu, a także ukrytego zmysłu, kończącego śpiew tańcem i naśladując scenę. [2] Ten styl interpretacyjny miał tylko jedną wadę – trzeba było go zobaczyć i wysłuchać osobiście . W archiwach nie było żadnych twardych ani kamer. Niestety, całe dziedzictwo Savojarova składa się niestety w opublikowanych notatkach, zdjęciach i wierszach.
- Aleksandr Blok . Opera kompletna w Sei Volumi. – Leningrado: Belle Letteere (Khudozhestvennaya literatura), 1982. ru
- Aleksandr Blok . Kompletne prace w ośmiu tomach. – Leningrado: Belle Letters, 1962. ru
- Dmitrij Gubin , „IGRA przeciwko DNI Zatmenia” („The Game in the Eclipse”), „Ogoniok” („The Light”) №26, czerwiec 1990. ru
- SOVLIT: Poeticeskaya Kniga (Libro Poetico), 1900-1955. ru
- Vladimir Nikolaevich Eagles . Życie Blok. Moskwa, Centrpoligraf. 2001. ru
- Solomon Volkov , Tr. Bouis, Antonina W., St. Petersburg: A Cultural History (New York: The Free Press, 1995). ISBN 0-02-874052-1 ((Regionalny) W )
- Michail Savoiarov , Сanzoni i wiersz autora-interpretera. Evterpa, Pietrogrado, red. 1,2, 1914–1915.
- Michail Savoiarov , Сanzoni: Szette, parodies, duets. Evterpa, Pietrogrado, red. 3, 1915.
- Michail Savoiarov , Blagodaryu Pokorno (Grazie Tante), Evterpa (Note), Pietrogram, 1916.
- Michail Savoiarov , Iz-Z Dam (od Women), Economic (Note), Pietrogrado, 1914.
- Michail Savoiarov , Hiding Culture (nasza kultura), Evterpa (Note), Pietrogrado, 1916.
- Michail Savoiarov , Luna-Piana (księżyc pijany). Evterpa (Note), Pietrogrado, 1915.
- Viktor Shklovskij , „Konto Hamburga”: artykuły, wspomnienia, eseje. Sowiecki pisarz, 1990. ru
- Encyklopedia różnorodności Rosji, XX wieku (w biurze redakcyjnym Uvarova) . ru
- ^ Dmitrij Gubin, IGRA w dniu zaćmienia („Gra w zaćmieniu”), Ogonio («Il Lumicino») №26, czerwiec 1990, pag.26-27, ISSN 0131-0097 po rosyjsku
- ^ A B C D To jest F G W redakcji Uvarova encyklopedia różnorodności Rosji. XX wiek. (Edytuj. «Smallo», Moskwa, 2000, po rosyjsku )
- ^ A B Encyklopedia różnorodności, cyrku i kina, po rosyjsku Michail Savojarov: The Variety Encyclopedia
- ^ Trad. Rus. ” Kotek ”
- ^ Trad. Rus. ” Po imprezie ”
- ^ Trad. Rus. ” Dziękuję bardzo ”
- ^ Trad. Rus. ” Przez kobiety ”
- ^ SOVLIT POETICAYA KNIGA (Libro Poetico) 1900-1955, ru Savoyarov Sovelit – Katalog publikacji 1900-1955
- ^ Trad. Rus. ” Och, księżyc, księżyc, przypadkiem jesteś pijany ”
- ^ Trad. Rus. ” Kultura Nostra “.
- ^ ” Oto owoce ilustracji, oto nasza kultura! ”
- ^ Aleksandr Blok, Opera Complete in Otto Volume (Vol.8-Agg Pag.260) -Mosca, Belle Lettee (Khudozhestvennaya literatura), 1962
- ^ Przez interpretację wiersza Dwanaście ze sceny.
- ^ Aleksandr Blok kompletne prace w sześciu tomach (Vol.5 Pag.247) – Leningrado Belle Letters, 1982
- ^ A B Orlov V.N. Życie Blok (strona 544), Moskwa, Centrpoligraf, 2001, ISBN = 5-227-01463-9
- ^ Trad. Rus. ” Pieśń kobiety proletariackiej ”
- ^ Trad. Rus. ” Ona jest zawsze taka sama ”
- ^ A B Solomon Volkov, The History of the Culture of St. Petersburg, Page.305-306. Moskwa, Eksmo, 2008, ISBN 978-599-21606-2.
- ^ Shklovsky V. B. Pisanie // Shklovsky V. B. Hamburg Rachunek: Artykuły – Wspomnienia – Essay (1914-1933). Tavolo da Scrittura. – M.: Sowiecki pisarz, 1990. pag.175. – Google Viktor Shklovskij „Konto Hamburga”: artykuły, wspomnienia, eseje. Sowiecki pisarz (1914–1933), Moskwa, „Sovetsky Pisatel” („sowiecki pisarz”), 1990. ISBN 5-265-00951-5, ISBN 978-5-265-00951-7.
- ^ ( W ) Europejskie nagrody filmowe 19 listopada Wniesiony 23 lipca 2008 r. W archiwum internetowym.
Recent Comments