Mistrass Barbara – Wikipedia

Missress Barbara (Z jego prawdziwego imienia Barbara Bonfiglio ) to DC (dżokej dysk) i kanadyjska piosenkarka pochodzenia włoskiego. Urodziła się w Catanii na Sycylii w 1975 roku.

Jego imię „Missress” jest napisane z czterema s, ponieważ jest to gra na słowach (składa się z dwóch angielskich terminów „Miss” i „Stres”). Obecnie mieszka w Montrealu w Quebecu, gdzie jej rodzina wyemigrowała z Sycylii, gdy miała zaledwie osiem lat.

Missress Barbara zaczyna w wieku 12 lat z bębnem. Następnie przechodzi na baterię w grupie metalowej. W tym czasie muzyka house nie była jednym z jej zainteresowań. Interesuje się muzyką elektroniczną z 1994 roku, kiedy to również przekazała sztukę i komunikację maturską (ze specjalnością kinową). Zaczyna odtwarzać muzykę w dyskotece kanadyjskich miast w Quebecu, Trois-Rivières i Toronto (ten ostatni w Ontario w Kanadzie), gdzie pracowała w klubie wideo i restauracji.

Kontynuowała karierę, grając muzykę na całym świecie (w Europie, Azji, Ameryce Północnej i Południowej, a także w Australii) od 1996 roku, kiedy odbyła swój pierwszy występ jako DJ. Missress Barbara produkuje produkcje na jednych z najsłynniejszych etykiet techno (takich jak Tronic, Rotation, Strive i In-Tec), a niektóre z jego piosenek zostały nawet wybrane do filmów. Większość jego muzycznych wpływów pochodzi z muzyki łacińskiej (czyli Ameryki Południowej) i jazzu.
W 1999 roku Barbara stworzyła własną wytwórnię, Recentless Music, który stał się iTurnem na początku 2004 roku.

Missress Barbara grała z artystami takimi jak Carl Cox, Björk i wieloma innymi.
Występowała w klubach i jajach na całej planecie, a zwłaszcza w Aria i stereo (w Montrealu, Kanada), Rex (w Paryżu, Francja), Floryda 135 (w Fraga, Hiszpania), w Velvet Underground (w Londynie, United, United, United, United, United, United, United, United, Kingdom), Twilo (w Nowym Jorku, USA). Jedną z głównych atrakcji jej kariery była reprezentacja, jaką dała „Mody Cares” w Toronto na korzyść ofiar AIDS. Uczestniczyła także w innych ważnych wydarzeniach techno, takich jak I Love Techno (Belgia) i Sonar (Hiszpania).

Missress Barbara jest ważną postacią we współczesnym wszechświecie muzycznym, nawet jeśli nadal zauważa jego włoscy rodak. Jest to na całym świecie doceniane i poszukiwane za swoje umiejętności na gramofonach. Jego styl oscyluje między House i Techno i „twardym uderzeniem” jest typowy dla jego produkcji.

W 2009 roku wydała swój pierwszy album jako piosenkarka: Nie jestem człowiekiem jest mianowany nagrodą Juno 2010 w kategorii Najlepszy album roku roku . Współpracuje z artystami takimi jak muzyk Montrealu Sam Roberts (w singlu „I’m Runn”), brazylijskie dziewczyny i Bjorn Yttling autorstwa Petera Bjorna i Johna. „Nie jestem człowiekiem”. Aby występować na scenie, Missress Barbara tworzy grupę Missress Barbara z dziewczynami na Ducati , który występuje po raz pierwszy na Guiches, zamknęły się w klubie Suda w Montrealu na Międzynarodowy Festiwal Jazz w Montrealu 2009, i powtarza w następnym roku w 2010 roku.

W 2011 roku Mistress Barbarba dołączyła do sprawy Różowy , walka z rakiem piersi.

Albumy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• 2009 – Nie jestem człowiekiem
• 2012 – Wiele odcieni szarości

Syngiel [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• „I’m Runn” Ft. Sam Roberts – #67 Kanada
• „Cztery na podłodze”
• “Tańcz ze mną do końca miłości”
• „Nie wychodzę/ nie wracaj”
• “Barcelona”
• „K-10 / niebieski”
• “Chodź ze mną”
• „On Fire” (Missress Barbara i Carl Cox)
• „Chcę mieć świetne”
• „W Da Moda da nite”
• „Missress Barbara vs. Barbara Brown Vol 2”
• „Missress Barbara vs. Barbara Brown Vol 1”
• “Rosnące bóle”
• „Efekt karma”
• „666 FVW”
• „Emocje na plastikowej EPce”
• „Ep nago myśl”
• „Barbara Brown Presents: The Minestrone”
• „Zero ID3”
• „Nieustępliwe pragnienie EP”
• „Barbara Brown Presents: Damm Me, lubię EP”
• „Royal Comfort (przez zagraniczne tekstury – Missress Barbara & Christian Smith)
• „Płacz i sucha”
• „EP pierwszej rzeczywistości”

„Nigdy nie mógł mieć twojego serca”

• „Niekończąca się pasja”
• “Strzelec”
• „EP EP„ Międzynarodowych artystów ”
• „Ep kroki w kierunku zrozumienia”
• “Odpowiedni czas”

Kompilacje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• “Chodź ze mną”
• „ITURUM in Pink”
• „Biały jest czysty”
• „MB02”
• „Nieustanne bije tom 2”
• MB01 ”
• „Nieustanne bije tom 1”

Nagrody i uznanie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Rok	Wydarzenie	Cena
2014	Nagrody MTL	Najlepszy DJ w Montrealu	Cena
dwa tysiące trzynaście	Adisq	„Wiele odcieni szarości” – najlepszy program w języku obcym	Nominacja
2010	Nagrody Juno	„Nie jestem człowiekiem” – najlepszy rekord tańca roku	Nominacja
2009	Nagrody GAMIQ (Quebec Indie Music Awards)	„I’m No Human” – najlepszy album electro roku	Nominacja
2002	UK Underground Dance Music Awards	„Najlepszy przełom DJ”	Cena
2002	Nagrody Mimi	Nagroda Sodrac	Cena