Mont Sinai – Wikipedia

. Mont Sinai (Arab: Góra Mojżesz , Coptic: ⲧⲧⲩⲩ ⲥⲓⲛⲁ Twoja Sina , Hebrajski: הר סיני, aramejski: ܛܘܪܐ ܕܣܝܢܝ ṭauʾ Dsyny , starożytny Egipcjanin: Dw n mfkt ) Lub Djebel Moussa („Góra Mojżesza”) to góra Egiptu położona na południu Synaju i zakończyła się 2285 metrów nad poziomem morza.

Góra jest szczególnie znana w biblijnej historii, ponieważ był miejscem, w którym Mojżesz poznał Boga po raz pierwszy w płonącym krzaku (np. 3,1-4,17) i gdzie otrzymał dziesięć przykazań (lub dziesięć słów, w Ex 20 , 1-17) i wiele innych przepisów dla mieszkańców hebrajskich ( Exodus 19,1-31,18 ). Zaproponowano kilka innych lokalizacji tego odcinka (patrz Har Karkom i Synaj (Biblia) ).

W starożytnym egipskim nazywano górę Synaj Dw n mfkt ^{[[[ Pierwszy ] W [[[ 2 ]} („Mont de Mafkat”, dosłownie „Mont du Sinai” lub „Mont de la Turquoise”).

Mount Sinai jest nazywany Góra Mojżesz W Djebel Moses : „Mountain of Mojżesz” po arabsku, ⲧⲧⲩⲩ ⲥⲓⲛⲁ Twoja Sina W koptyjskim, Góra sinai W mieć Synaj Po hebrajsku, ܛܘܪܐ ܕܣܝܢܝ ṭar ʾ Dsyny W aramejic.

Jest również znany jako Mont Horeb W Mont Musa , Lub Musa W języku egipskim.

Sytuacja, topografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Góra Synaj znajduje się na północnym wschodzie Egiptu, na gubernatorze Synaj Południa, na południowym krańcu Półwyspu Synaj, 50 kilometrów od wybrzeży Morza Czerwonego i El-Tor, na południowy zachód, a także 75 kilometrów od Urok El-Cheikh, na południowym wschodzie i około 160 kilometrów, gdy wrona leci z Kairu. Szczyt znajduje się 2285 metrów nad poziomem morza, cztery kilometry na północny północny wschód od Mont Sainte-Catherine (2642 M ), podkreślenie masywu i kraju.

• 

  Widziane z góry Synaj.

• 

  Widziane z góry Synaj.

Geologia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Skały Mont Synaj pochodzą z późnej fazy tarczy arabsko-nubijskiej. Składają się z granitu z wtargnięciami skał wulkanicznych, w tym porfirii. Góra wzrosła z 140 do 65 milionów BP, podczas kredy.

Ortodoksyjny klasztor jest zbudowany u podnóża góry Synaj. MY ^{To jest} Century po Zakonie cesarza rzymskiego Justyniana. Przyjmie imię Sainte-Catherine klasztor Synaj. XIII ^{To jest} wiek. Wydaje się jednak, że aktywność klasztorna rozpoczęła się bardzo wcześnie, po przybyciu pierwszych chrześcijan uciekających z prześladowań z Iii ^{To jest} Century, The Muse Trip na końcu MY ^{To jest} Century opowiada o obecności wielu mnichów w otoczeniu. Kolejny grecki ortodoksyjny klasztor został odbudowany w 1934 r. Na ruinach kościoła w XVI ^{To jest} wiek ; Ten stary kościół miał powstrzymać skałę, w której Tabele prawa zostały wygrawerowane.

Wschód słońca na górze Synaj.

Dwie główne ścieżki prowadzą na szczyt. Najdłuższy i najmniej stromy jest nazywany Siket El Bashait ; Wspinanie się na nią zajmuje około dwóch i pół godziny pieszo, ale jest dostępny dla wielbłądów. Druga trasa, nazywana Siket Sayidna Musa , przechodzi przez wąwóz za klasztorem i jest nazywany drogą na 3750 „bez pokuty” ^{[[[ 3 ]} .

Góra Synaj to święte miejsce, które zajmuje ważne miejsce w religiach monoteistycznych śródziemnomorskich.

Mojżesz łamie tabele prawa , na górze Synaj przez Rembrandt (1659).

To tam w religii hebrajskiej Mojżesz po zwolnieniu hebrajskiego mieszkańców Egiptu i przekroczeniu Morza Czerwonego, który następnie zamknął armii egipskiej, otrzymał od Jahwe dekalog ( Dziesięć Przykazań ) nazywane również Tabele prawa . Jednak kiedy Mojżesz wrócił z góry Synaj, zobaczył Hebrajczyków pod przywództwem swojego brata Aarona, czcząc złotego cielęcia; Nazywał, złamał stoły prawa na skale i musiał wrócić na szczyt góry Synaj, aby żałować tabel, aby zakończyć pakt przymierza między narodem Izraelitowym a Bogiem ^{[[[ 4 ]} . Ten odcinek Starego Testamentu towarzyszy silne symboliczne obrazy mające na celu pokazanie wszechmocności Stwórcy, takiego jak grzmot i błyskawica, płomienie i gęsty dym pokrywający górę.

Biblia cytuje także ten odcinek exodusu hebrajskiego ludu do Kanaanu, ale jest jednak odsyłana do Mont Horeba, która, zgodnie z opinią teologii, inną nazwą Mount Sinai.

Koran odnosi się również do Sura 52 At-desty (Mont Sinai) i przez pierwszy werset Sury („Mont Sinai!”) ^{[[[ 5 ]}

Mały meczet jest zbudowany na szczycie góry Synaj.

Izraelici już uważali Synaj za ziemię świętą ^{[[[ 6 ]} , ale ludy semickie obecne na długo przed Hebrajczykami i Egipcjanami już czcili bóstwa obecne w tych górach. W klasycznej literaturze rabinicznej góra Synaj stała się synonimem świętości; Rzeczywiście mówi się, że: „Kiedy nadejdzie Mesjasz Żydów, Bóg dołączy do gór Synaj, Tabor i Carmel razem i odbuduje świątynię Jeruzalem” ^{[[[ 7 ]} .

W rejestrze duchowym góra jest wielokrotnie cytowana przez teologów pod imieniem „Mistyczny Synaj”, jako rytuał inicjacyjny, konsekrującą rosnącą duchowość, która może prowadzić do odkrycia „górnego ja”, który następnie staje się wówczas The Summit, który wówczas staje się Symbolika celu, którą należy osiągnąć, pozostając w centrum wielu praktyk inicjacyjnych inspiracji chrześcijańskiej, szyickiej i sufickiej ^{[[[ 8 ]} .