Muzyka w Nowym Jorku – Wikipedia

. Muzyka w Nowym Jorku Obejmuje wszystkie istniejące gatunki muzyczne od muzyki klasycznej, jazzu, muzycznego, piosenki, rapu, muzyki światowej ze względu na kosmopolityczną postać miasta, do najnowszej muzyki elektronicznej. Miasto ma tradycję muzyczną sięgającą początku Xix ^{To jest} Century i był ważnym domem dla narodzin muzyki klasycznej w Stanach Zjednoczonych, a następnie jazzu, rocka i bluesa. To właśnie w Nowym Jorku urodziła się salsa (Latynosi z hiszpańskiego Harlemu, który tak naprawdę nie wymyślił tego, ale nadała tę nową nazwę gatunkom muzyki kubańskiej, Puerto Rics itp. Rozegrały) i Hip-Hop (pojawiły się na południu Bronx) w drugiej połowie Xx ^{To jest} wiek. Różnorodność etniczna miasta wyraża się w muzyce irlandzkiej i żydowskiej (Klezmer). Broadway jest jednym z światowych centrów musicali. Nowy Jork ma wiele orkiestr, sal koncertowych i studiów nagrań. Pierwszy festiwal muzyczny ( Make Music New York ) został zorganizowany w 2007 r. Pod kierownictwem Aarona Friedmana ^{[[[ Pierwszy ]} . Edycja 2009 obejmuje około 900 zarejestrowanych grup ^{[[[ Pierwszy ]} które występują w kilku dzielnicach dużego jabłka.

Apple jest prawdopodobnie jednym z najważniejszych miast w Stanach Zjednoczonych pod względem muzyki klasycznej. Z jednej strony wyróżnia się Brooklyn Philharmonic Orchestra, Orfeus Chamber Orchestra, American Composers Orchestra i słynną orkiestrę Philharmonic z Nowego Jorku, kierowanego przez Arturo Toscanini, Bruno Waltera, Leonarda Bernsteina lub Pierre’a Bouleza. Z zadowoleniem przyjmuje również bardzo duże sale koncertowe, takie jak Metropolitan Opera i Avery Fisher Hall w Lincoln Center, Carnegie Hall, a także Brooklyn Academy of Music.

Z drugiej strony wielu kompozytorów mieszkało i pracowało w Nowym Jorku. Anton Dvorak był od 1892 do 1895 9 ^{To jest} Symfonia powiedział „o nowym świecie”. Charles Ives, uważany za jednego z założycieli współczesnej muzyki amerykańskiej przez większość jego życia w Nowym Jorku. Zachęca lub pośrednio zachęca do rozwoju wielu nowojorskich muzyków, takich jak Aaron Copland, George Gershwin lub Elliott Carter. Pierwsze dwa będą wielkimi przyjaciółmi dyrygenta Leonarda Bernsteina, który podjął kierunek New York Philharmonic Orchestra w latach 1958–1969, dając mu wymiar zarówno czysto amerykańskiego, po nieprzerwanej sukcesji europejskich wodzów i edukacji z słynnym serialem edukacyjnym telewizyjnym Koncerty młodych ludzi Bardzo popularny w Stanach Zjednoczonych i poza nią. Bernstein będzie także kantorem nowojorskich musicali z Broadwayu z dwoma niezbędnymi pracami, W mieście (1944) i West Side Story (1957), które celebrują dynamizm i kosmopolityzm Duże jabłko . Nowojorska szkoła pojawiła się następnie w połowie lat 50. XX wieku, ruch artystyczny i multidyscyplinarny utworzony wokół kompozytora Johna Cage, do którego dołączyli Monte Young i Morton Feldman. Niedawno w mieście rozwój i ekspansja współczesnego ruchu muzyki minimalistycznej z dwoma kompozytorami urodzonymi lub zostaną w Nowym Jorku, którzy są Steve Reich i Philip Glass i którzy stali się dwiema istotnymi postaciami miasta dla muzyki klasycznej . W szczególności Steve Reich skomponował różne prace bezpośrednio inspirowane lub poświęcone miastu jako Nowy Jork kontrapunkt (1985), Życie w mieście (1995), a ostatnio WTC 9/11 (2011) w odniesieniu do ataków z 11 września 2001 r.

Chociaż urodzony w Nowym Orleanie, a następnie eksportowany do Chicago, to właśnie w Nowym Jorku kwitnie. Od lat 30. XX wieku Harlem stał się stolicą czarnego amerykańskiego świata, mekki dla czarnej inteligencji. Muzycy gromadzą się do Harlemu i widzimy wiele formacji, które rodzą nowe style jazzowe. W towarzystwie George’a Gershwina Maurice Ravel odwiedził Harlem Jazz Clubs podczas swojej amerykańskiej trasy koncertowej w 1928 roku.

Kompozyto i tłumacze jazzowi często świętowali miasto w swoich utworach muzycznych. Spośród wielu standardów możemy zidentyfikować:

• Jesień w Nowym Jorku , złożone przez Vernona Duke’a i interpretowane między innymi Frank Sinatra, Ella Fitzgerald, Chet Baker i Harry Connick Jr.
• Boże Narodzenie w Harlemie De Mitchell Parish i Raymond Scott, wykonane przez Louis Armstrong lub Jack Teagarden
• Wpadaj mnie w Harlemie , pochodzący z Duke Ellington, ale także podjęty przez Louisa Armstronga i Johnny’ego Hodgesa
• Jak o tobie? , złożone przez Ralpha Freed i Burton Lane i zinterpretowane przez Chet Baker, Bill Evans, Judy Garland, Oscar Peterson lub Frank Sinatra
• Manhattan Od Richarda Rodgersa i Lorenza Harta, zinterpretowanych przez Tony’ego Bennetta, Bing Crosby, Ella Fitzgerald, Johna Pizzarelli i wielu innych.

Duke Ellington ze swojej strony często wystawiał okręg Harlemu w swoich kompozycjach, a zwłaszcza w Echa Harlemu W Harmonia w Harlemie W Pokrowiec na rzekę Harlem W Harlemania W Harlem Twist (East St. Louis Toodle-oo) W HARLEM AIR AR SAFT I Blue Belles o ‘

Najbardziej znana piosenka jest prawdopodobnie Nowy Jork, Nowy Jork , skomponowane przez Johna Kandera i napisane przez Freda Ebpa dla Lizy Minnelli, a następnie zabrane przez Franka Sinatrę. Ten standard uwielbia Nowy Jork jako miasto wszystkich możliwości, powiększając swoją moc przyciągania na resztę świata.

Jeśli niektórzy ogłoszą swoją miłość do całego miasta ( Kocham Nowy Jork naszej Madonny; Brytyjczyk w Nowym Jorku żądła grupy policyjnej, która zostanie pobrana przez DJ PH Electro; Nowy Jork I Miasto oślepiających świateł de u2, Nowy Jork City Serenade Bruce Springsteen; Nowy Jork autor: Richard Zven Kruspe z Emigrate jego solowy projekt; Przeprowadzka do Nowego Jorku Złożony przez Wombaty, grupę z Liverpoolu; Nowy Jork Ryan Adams, lub NYC z lokalnej grupy interpol i List otwarty do Nowego Jorku Beastie Boys), inni decydują się na wspomnienie tylko niektórych dzielnic ( Chelsea rano , autor: Joni Mitchell; Coney Island Baby , autor: Lou Reed; Paździerz , od Duke Ellington; Anioł Harlemu de u2, Central Park West , John Coltrane; Tribeca , z Kenny G), nawet niektóre ulice ( Siódma Aleja , z Rosanne Cash; Pozytywnie 4th Street , autor: Bob Dylan; Square Union , De Tom Waits; Avenue b , z Iggy Pop) lub niektórych elementów architektury nowojorskiej ( Queensboro Bridge , autor: David Mead; Times Square , autor: Marianne Faithfull; Empire State Building , Randy Newman).

Jeszcze inni wywołują transport miasta, niezależnie od tego, czy jest to jego taksówki ( Cabbie na pęknięciu , ramoni) lub jego metro ( Mój mój metrocard , z tygrysa; Pociąg metra , de the New York Dolls; Weź pociąg A , piosenka napisana przez Duke Ellington i Billy Strayhorn; Zrób pociąg L (do 8 Ave.) , de Brooklyn Funk Essentials).

Możemy również przywołać tutaj angielskie artystów, takich jak Sting, którzy świętowali Big Apple swoją piosenką Brytyjczyk w Nowym Jorku lub grupa glam-rock t. rex z prosto wymienionych Nowy Jork lub pistolety seksualne z Nowy Jork . Irlandzkie pogues również złożyli hołd miastu Bajki w Nowym Jorku . Nowojorski Vogue z lat 70. i 90. XX wieku „Ruch” dwóch angielskich w Nowym Jorku, zarówno na brzegach Central Park: Mick Jagger i John Lennon, którzy zostali tam zamordowani. W piosence znajdujemy na przykład o Nowym Jorku Rozbity Rolling Stones, na albumie Niektóre dziewczyny W 1978 roku.

Strokes, American Group, również rozmawiają o swoim mieście w Nowojorskie gliny , podobnie jak francuska grupa antyfolkowa Herman Düne z Zabierz go z powrotem do Nowego Jorku .

W 2009 roku raper Jay-Z poświęcił piosenkę swojemu rodzinnemu miastowi, Empire State of Mind , w towarzystwie New York Alicia Keys.

Dyskoteka [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Disco urodził się i dorastał w Nowym Jorku, gdzie liczba klubów pod koniec lat siedemdziesiątych była ważniejsza niż w jakimkolwiek innym mieście na świecie – na przykład studio 54. Od zjawiska Saturday Night Fever po pojawienie się grup jako eleganckiego , a nawet znaczne znaczenie niektórych studio nagrań w rurkach disco, takich jak elektrownia ^{[[[ 2 ]} .

Rock i odmiany [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Nowy Jork zajmuje duże miejsce w historii rocka z grupami takimi jak The Velvet Underground, Richard Hell, New York Dolls, Ramones, Television, Patti Smith, Talking Heads, Blondie, Suicide, a zwłaszcza World Kiss Group, z jej kostiumami i jej kostiumami i jej kostiumami i jej Charakterystyczna make -up. Całe to musowanie jest częściowo spowodowane dużą liczbą sal koncertowych i różnych klubów w mieście, które umożliwiły wielu grupom przekonanie się. No Wave było ważnym ruchem w grupach Lydii Lunch, Glenn Branca, Rhys Chatham, DNA, James Chance, The Swans i Sonic Youth. Dzisiaj New York Rock dywersyfikuje się, patrząc na stronę emo z grupami takimi jak Native Nod, Matchbook Romance lub jeszcze bardziej detonacyjne i bardziej vintage grupy, takie jak Yeah Yeats lub Tiger i Indie of Indies, takie jak Blonde Redhead, Enon, Les Savy Fav, Animal Fav, Animal Fav, Animal Fav, Animal Fav, Animal Fav, Animal Fav, Animal Fav, Animal Fav, Animal Fav, Animal Fav, Animal Fav, Animal Fav, Animal Fav, Animal Fav, Animal Fav, Animal Animal, Zbiorowe, interpolu, czarne kości, ex modele, są to moce, odwaga lub uderzenia.

Duet Simon i Garfunkel znalazł się również w Nowym Jorku w wielu swoich utworach, w tym: W zoo W Bleecker Street W Bokser W 59th Street Bridge Song (Feelin ‘Groovy) Lub Jedyny żywy chłopiec w Nowym Jorku .

Grupa Genesis ma również miasto jako główny element swojego albumu Baranek leży na Broadwayu (1974). W szczególności piosenki Po powrocie do N.Y.C. W Melodia Broadwayu z 1974 roku W W klatce I Światło leży na Broadwayu Wszystko jest oddane w mniej lub bardziej bezpośredni sposób.
Motown Group, Martha and the Vandellas nawiązuje do niej w swojej piosence z 1964 roku, Taniec na ulicy .

W jego piosence W Nowym Jorku nie ma Marche Piosenkarka hiszpańskiej grupy Mecano wyraża swoje rozczarowanie w związku z obrazem podanym w filmach telewizyjnych.

Kuks [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Pod koniec lat osiemdziesiątych został wyznaczony jako złoty wiek rapu. W Nowym Jorku wojna Załogi koniec. . Załogi Zebrani raperzy (często dziesiątki) tej samej dzielnicy, zgromadzili się wokół charyzmatycznego producenta. Najsłynniejszą była załoga Queensbridge Juice, prowadzona przez słynnego Marla Marla próbowanie (Próbki wyodrębnione z innych elementów, a następnie zawarte w pętlach). Załoga soków zrobiła wiele wołowiny (zmagania) z Lyrycy (Lyricists) innych dzielnic.

W szczególności pamiętamy KRS-One, South Bronx, który odważył się rzucić wyzwanie załodze soków przez interposowane piosenki, w tym słynne Most się skończył Że zaśpiewał przed nimi w pokoju Queensbridge. NWA przedstawiła się jako wymagająca i gwałtowna grupa, w niektórych upolitycznionych punktach, takich jak grupy nowojorskie, takie jak wrog publiczny. Kult Gangsta (gangster) urodził się z rurką Straight Outta Compton (Zobacz album prosto Outta Compton). Rap Wschodni wybrzeże odpowiada ruchowi rapu urodzonego w Nowym Jorku. Muzycznie dźwięk jest często ciemniejszy, bardziej wpływa jazz i dusza, a zatem mniej funky niż jego odpowiednik Zachodnie Wybrzeże .

Złoty wiek jest zatem pojawieniem się w Duo w Nowym Jorku DJ-MC Podobnie jak Gang Starr (DJ Premier i Guru), Eric B & Rakim lub Pete Rock & Cl Smooth, którzy kontynuują pracę Marleya Marla;
To przede wszystkim przemoc i ulice Nowego Jorku (a zwłaszcza Bronksa) amerykańscy raperzy podkreślają niektóre ze swoich piosenek. Możemy na przykład zacytować:

• Nowy Jork State of Mind , rapera z New York Nas.
• Bronx wciąż go tworzy W Bronx Tale I Król N.Y. , Latynoamerykańska raper gruby Joe
• Zoo z Brooklynu , zinterpretowane przez Ol ‘Dirty Bastard
• Nowy Jork *** Podigy, grupy mobb głębokie
• Najlepszy Brooklyn , interpretowane przez Jay-Z i towarzyszy mu notoryczne B.I.G.
• 5 dzielnic de Krs-One, Accouscagné de Bounty Killer, Buckshot, Cam’ron, Keith Murray, Killah Priest, Prodigy de Mobb Deep, Redman, Rev. Run, Et Vigilante
• Prowadzę Nowy Jork , Raper 50 Cent Singing z Tony Yayo
• Nowy Jork *** , Busta rymuje
• Do 5 dzielnic Des Beastie Boys
• Nowy Jork De Rakim wyprodukowany przez DJ Premiera
• Nowy Jork rządzą rządzącą grabem Joe a Jadakiss
• List otwarty do Nowego Jorku Des Beastie Boys
• Empire State of Mind Jay-Z z Alicia Keys
• Serce i dusza Nowego Jorku Red Cafe i Pete Rock

Francuscy artyści [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Wśród francuskich artystów, którzy wystawiali Nowy Jork w swoich piosenkach, możemy zacytować: