NASR II (MANINE) – Wikipedia

NASR II , zmarł w 943 r., Emir dynastii Samanid w Persji (914–943). Jego panowanie odpowiada szczytowi Samanidów. Był synem Ahmada II.

Udało mu się, że w wieku ośmiu lat jego ojciec Ahmad II zamordował w styczniu 914 r. Z powodu młodego wieku jego premier Abd-Allah al-Jaihani wziął regencję. Niemal natychmiast seria buntów deklaruje się w państwie, a najpoważniejszy jest jego wielki wujek Ishaq Ibn Ahmad. Synowie Ishaq biorą udział w buncie. Jeden z jego synów, Mansur, przejmuje kontrolę nad Nichapur i kilkoma innymi miastami w Khorassan. Prawdopodobnie Ishaq zostaje schwytany, podczas gdy Mansur umiera w Nichapur.

Wejście Nasra przynosi również niestabilność peryferyjne stanu Samanid. Abbasydowie po raz ostatni próbują odzyskać Sistan, podczas gdy Ray i Tabaristan są przyjmowane przez Alide al-Uresh. Pomimo faktu, że nie są w stanie podać prowincji, Samanidowie zatrudniają wielu lokalnych szefów kuchni Daylamitów i Gilito i pozostają aktywni na obszarach walki. Groźba mobilizacji NASR w 933 r. Sprowokowała się ze strony Ziyaride Mardâvij, która stała się dominującą potęgą w regionie, restytucją Gorgana i zapłaty hołdu za jego posiadanie Raya. Brat Vushmgira, który przejął władzę w 935, zaakceptował zwierzchnictwo Samanide. Armia Samańczyka pochodzi z tej bardzo zaangażowanej daty ochrony Ziyarides przed Bouyides, które są rosnącą potęgą środkowej Persji.

Jaihani został odrzucony w 922 r. Przez NASR pod pretekstem swojej szyickiej wiary. Zastąpił go Abu’l-Fadl al-Bal’ami, który prawie kontynuuje wszystkie polityki swojego poprzednika. W 929 r. Wybuchł bunt braci Nasr. Głoszą jeden ze swoich, Yahya, jako emir . Bal’ami udaje się udusić bunt, obracając braci przeciwko sobie. W 938 r. Jaihani został ponownie zainstalowany jako premier, a stanowisko pełni do 941 r.

Ministrowie Nasra pomagają mu przekształcić sąd Samanid w centrum kultury. Jaihani jest znany jako autor, napisał w dziedzinie geografii. Jego zainteresowanie tematem popycha go do zaproszenia geografów do Boukhary z kilku różnych miejsc. W ten sposób naukowcy, astronomowie i inni przybywają do miasta. Bal’ami jest również zainteresowany sztuką oraz patronującymi intelektualistami i autorami.

Nasr został wzmocniony na tronie przez jego wezyr Abou-Abdaliah-Siohamoidfct i jego generał Hamouyah, i wiedział, przez swoją łagodność, jego sprawiedliwość, swobodność, miłość do listów i nauk, zasługuje na umieszczenie w szeregach najbardziej dużych dużych monarchowie.

W 943 r emir . Jednak syn Nasr Nouh miał wiatr fabuły. Przyjeżdża na bankiet wyznaczony jako miejsce, w którym spisek zostanie zorganizowany i ściska wodzów. Aby uspokoić innych oficerów, obiecuje powstrzymać działalność misjonarzy ismaeli. Nuh przekonuje swojego ojca, aby abdykował na swoją korzyść, zmarł wkrótce potem.

Ten artykuł zawiera wyciągi z Słownik Bouillet . Możliwe jest usunięcie tego wskazania, jeśli tekst odzwierciedla obecną wiedzę na ten temat, jeśli źródła są cytowane, jeśli spełnia obecne wymagania językowe i jeśli nie zawiera słów, które są sprzeczne z zasadami neutralności Wikipedii. Podane informacje mogą być teraz błędne lub niepoprawne : Możesz podzielić się swoją wiedzą, ulepszając lub modyfikując ten artykuł.

• (W) R.N. Frye (1975). The Cambridge History of Iran, tom czwarty: od inwazji arabskiej po Saljuqs . (ISBN 0-521-20093-8 )

NASR II (Samanides)
Poprzedzony		Śledzony przez