Natashcan (miejska) – Wikipedia

Natashquan jest gminą Quebecu położonego w regionalnej gminie hrabstwa Minganie i regionie administracyjnego północnego wybrzeża ^{[[[ 2 ]} . Natashquan jest rodzinną wioską Gilles Vigneault, poetę, autora, kompozytora, wykonawcę, gawędziarza, znanego na całym świecie artystę, który dał swoje listy szlachetności tej wiosce.

Natashquan pochodzi od słowu innami Nutyzowany co ma dokładne znaczenie „gdzie ścigamy niedźwiedzia” ^{[[[ 3 ]} .

Klimat [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Sąsiednie gminy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Terytorium Natashquan jest pierwotnie odwiedzane przez Inwia. Około 1710 r. Na ujściu rzeki Netasasouan ustanowili pozycję dojenia u ujścia rzeki Netascouan (w ten sposób nazywane przez Amerindijczyków). Około 1830 r. To Hudson Bay Company obsługiwała tę pozycję dojenia ^{[[[ 8 ]} . Regularnie sprawia, że ​​ryby u wybrzeży.
W 1855 r. – zadzwonił szkuner Latać , mając na pokładzie około dwudziestu uchodźców z Havre-Oubert, zaczepił w zatokę Natashquan ^{[[[ 9 ]} . Są to rybacy z akadyjscy, znokautowani z podatków, którzy pochodzą z wysp-la-la-madeleine. Ostatecznie osiedlają się w tej zatoce, marząc o lepszym życiu ^{[[[ dziesięć ] W [[[ 9 ]} . Wśród tych ludzi są winorośli, Cormier, Chiasson, Lapierre. W ten sposób znaleźli misję Notre-Dame-de-Natashquan ^{[[[ 8 ]} . W następnym roku Landry dołączył do grupy zainstalowanej już w Natashquan.

Ci ludzie żyją z wędkarstwa dorsza, polowania na wilk, właz, futro. Istnieje system wymienny, aby pomóc ludziom przetrwać.

Około lat 1857–1858 trzy firmy rybackie osiedliły się w Natashquan, ale tylko jedna naprawdę założy na zachód od Little Natashquan: braci Perelle, Jersiais (z Anglo-Norman Island Jersey). Rzeczywiście, Edward i Elia de la Prerelle opuszczają firmę Robin, aby utworzyć własną firmę: Założyli braci de la Prelle i będą obecni w Natashquan przez osiem lat (do 1876 r.) Głównie robią rybny dorsz i wilk-Marar Hunt . Ta firma będzie działać przez ponad osiemdziesiąt lat.

Mieszkańcy mieszkali w pierwszych latach, w latach 1855–1860, bez parafii i kościoła. „Pierwsi kapłani Obratesa, Charles Arnaud, Louis Babel i Abbé Jean-Baptiste Ferland, regularnie odwiedzają Natashquan w swoich trasach misyjnych. »» ^{[[[ 11 ]} . W 1859 r. Był to początek budowy miejsca kultu. Kościół został zbudowany przez Hilaire Carbonneau, budowniczy, który później zbudował Presbytery (1904) i szkołę (1913). Pionierzy korzystają z faktu, że łódź, Flora , przychodzi, aby wybiegać na mieliźnie na ławkach Natashquan, aby odzyskać drewno z wraku, który służy do budowy domów, a zwłaszcza kościoła ^{[[[ dwunasty ]} . W następnym roku, w 1860 roku, kolejny wrak statku, Czech , amerykańska drewniana żaglówka, nadal przynosi korzyści mieszkańcom. Firma Prerelle kupuje drewniany ładunek z tego wraku i pomaga pionierom kontynuować budowę kościoła ^{[[[ 11 ]} . . 29 czerwca 1861 , Ojciec François-Magloire Fournier, pierwszy kapłan mieszkający w Natashquan błogosławi kaplicę, która nosi nazwę Niepokalane Poczęcie ^{[[[ dziesięć ]} . To miejsce modlitwy i gromadzenia się. Kapłan furnier pisze w swoim raporcie o misji Natashquan w Kwiecień 1863 : „W niedzielę, kiedy jestem obecny na misji, zawsze jest to wielka radość uczestniczyć w Mszy śpiewanej przez sześciu kantorów, dzieci dziesięciu lat, których pracowałem przez długie miesiące zimy. Śpiewają już z aplabą królewską, główną podwójną masą… ” ^{[[[ 11 ]}

W 1869 r. Kanton Natashquan został ogłoszony. W 1872 roku, „Populacja Natashquan wynosi dwieście czterdziestu trzech mieszkańców” ^{[[[ 8 ]}

W 1876 r. Compagnie de la Parelle zmienił ręce: „W ten sposób Compagnie de la Parelle został zakupiony przez Robina w 1876 r.” ^{[[[ dziesięć ]} Natashquan był wtedy dużym, najbardziej żywym centrum rybackim na północnym brzegu. Pierwszy sklep ogólnokrajowy w wiosce został otwarty w 1882 r. Przez Alfreda Vigneault i często służył jako licznik wymiany żywności i innych potrzeb na futra i ryby. W 1886 r., Po trudnych latach, kiedy wędkowanie w dorszach i polowanie na wilk-Marar są prawie zerowe, głód zobowiązuje mieszkańców ( 32 rodziny ) opuścić Natashquan, aby osiedlić się na ziemi jak rolnicy w Saint-Théophile en Beauce, pod egidą ojca François-de-Borgia Boutin ^{[[[ 11 ]} . Jednak wielu wróci do wioski, a połowy wznowią.
W 1887 roku Charles Robin and Company jest kupowany przez Collas i staje się Charles Robin, Collas and Company ^{[[[ 8 ]} .

Środki komunikacji są bardzo ograniczone: są one wykonywane nad morzem. Potem stopniowo się organizują. Rzeczywiście, w 1890 r. Pierwsza poczta ożywiona pod egidą Alfreda Vigneault. W 1898 r. (Inne źródło znane jako 1896 ^{[[[ 9 ]} ), rozszerzenie linii telegraficznej na Natashquan pozwala telegrafowi wejść do urzędu.
Jeśli chodzi o edukację, w 1899 r. Zakonnice Notre-Dame-Du-Bon-Conseil de Chicoutimi przybyły do ​​wioski, aby pomóc edukacji dzieci. (Około 1913 r. „Instrukcja została zorganizowana, najpierw w domu Jeana Vigneault, a następnie w starej szkole, zbudowanej w 1913 r. I na klasztorze ^{[[[ 9 ]} .) ”
W 1903 r. Przybył do Natashquan, Eudystycznych Ojców Francuzów. „Pod ich kierunkiem ustanowiono pierwsze rady, gminy, szkoła i fabryka, że ​​służba medyczna zapewnia życzliwość Ministerstwa Zdrowia Quebecu, że w parafii wprowadzają inne ulepszenia o niższym znaczeniu, ale niezbędne są niezbędne . ” ^{[[[ 11 ]} .
W 1907 r. Była to konstytucja Gmina kantonu Natashquan I pierwsza rada miejska ożywa ^{[[[ 8 ]} .

Pozycja dojenia obsługiwana przez Hudson’s Bay Company została porzucona w 1914 roku. Po stronie komunikacji trwają prace: telefon pojawił się (telefon w Cornet) w 1918 roku ^{[[[ 9 ]} .
W 1923 r., Według miejsca gminy Natashquan, pierwszy samolot wylądował w wiosce.
W 1953 r. Rząd federalny stworzył Amerindian Reserve of the Innu ^{[[[ 8 ]} . Pod koniec lat pięćdziesiątych stopniowo przybyła energia elektryczna do domów. Telewizja pojawi się w latach siedemdziesiątych.

W latach 80. wioska doświadczyła spadku połowów. . 17 kwietnia 1987 , latarnia morska Natashquan jest ostatecznie porzucona przez rząd federalny.

Przed 1996 r. Środki do Natashquan były łodzią lub samolotem. Ale w 1996 r. Była to oficjalna inauguracja Route 138, łącząca Natashquana z Havre-Saint-Pierre, a tym samym, z resztą Quebecu. Trasa 138 coraz częściej zastępuje port Natashquan za dostarczanie wioski do wszelkiego rodzaju produktów, w tym produktów naftowych. Ta droga promuje powołanie turystyczne Natashquan i jego regionu. Ale według samego faktu, promuje również exodus mieszkańców.

Według obecnego burmistrza wioska Natashquan jest „miejscem spotkań Acadian i Inwi, […] wyjątkową wioską z bogatą przeszłością i obiecującą przyszłością. »» ^{[[[ 13 ]}

Dziś wioska koncentruje się na kulturze, przemysłu turystycznym i rybołówstwie.

Symbol wioski Natashquan, sklepy rolkowe to stare chaty Peaches, stare dla niektórych więcej niż 150 lat .

. 18 czerwca 2016 , gmina kantonu Natashquan zmienia swój status statusu gminy ^{[[[ 14 ]} .

Natashquan jest powiązany od 1996 r. Z prowincjonalną siecią drogową, za pomocą Route 138. „Natashquan, kraj powiedział„ poeta Chansonnier Gilles Vignault, był pierwszym z insynu, który tworzy się z Acadianami wioski, że my my, my, my, my, my, my, my my, my, my, my, my my nazywał Innukadie.

Stara łódź z kantonu Natashquan z chatami rybaków (sklepy rolkowe) w tle.

Dwie społeczności, Natashquan i Nutashquan, są łączone przez długą piaszczystą półksiężyc, zatokę Natashquan.

Port pokładowy, aby dotrzeć do odizolowanych aglomeracji North Shore na pokładzie cotygodniowej służby morskiej, wioska żyła kiedyś z połowów. Coraz bardziej przyciąga turystykę. Drewniany spacer „The Curt of the Ancients” pozwala podążać za linią brzegową.

Pebbles [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ten stary port rybacki składa się z serii małych budynków o nazwie sklepy rolkowe i żwirowe. Przechowywaliśmy przedmioty rybackie i akcesoria dla rybaków i leczenie ryb. Na początku było około trzydziestu budynków Xx ^{To jest} wiek. Vineaux został zainstalowany do suszenia ChZT. Wraz ze spadkiem połowów strona jest stopniowo porzucana. Istnieje tylko tuzin budynków, sklasyfikowanych jako miejsce historyczne 11 maja 2006 .

Populacja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

JĘZYKI [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 2011 roku, o populacji 245 mieszkańców , Natashquan (CT) miał 95,9% francuskich mówców, 2% użytkowników angielskich i 2% alfonów (Inni-Aimun) ^{[[[ 17 ]} .

Wybory miejskie są wprowadzane do burmistrza i sześciu radnych ^{[[[ 18 ]} .

Natashquan jest jednym z niewielu miejsc w Quebecu, w którym nadal celebruje środkowy samochód. Pół samochodów, jak sugeruje jego nazwa, przecina w dwóch okresach oszczędności prowadzących do Wielkanocy.

Każdego lata, od 2006 roku, Natashquan jest gospodarzem Innucadie Tale i Legendary Festival .+ Ten festiwal to ruch odnawiania opowieści. Jest to spotkanie muzyki, opowieści, mowy i kultury. Jest też taniec. „Ten wyjątkowy festiwal liczy na program, który podkreśla ponad sto latach, które można znaleźć między insynuami a potomkami Acadian w tym zakątku kraju. »» ^{[[[ 20 ]} . Pan Bernard Landry, były minister Quebecu, był prezydentem honorowym w 2014 r.

• Radio CKNA Inc. (FM 104,1),
• Radio Natashquan Montagnaise
• Canadian Post Society
• Gazeta społeczna Le Porteur,
• Centrum interpretacji krawędzi nasadki
• Lotnisko Natashquan
• Relais Nordik Inc. (transport morski)

• Gilles Vignault urodził się w Natashquan
• Gabriel Landry, malarz urodzony w Chicoutimi w 1922 roku
• Tobie Landry, rzemieślnik urodzony w Natashquan.

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Zasoby geograficzne :