Nautical Ephemeris – Wikipedia

W astronomicznej nawigacji, Nautical Ephemeris ^{[[[ Pierwszy ]} są tabelami, które mają precyzję przewidywać pozycję gwiazd. Zostały one ogromnie używane na polu morskim, ponieważ pozwolili obserwatorowi poznać jego pozycję za pomocą sekstanta.

Od starożytności astronomowie próbują przewidzieć pozycję gwiazd, w szczególności Słońce, Księżyca i Planety. W oparciu o prace Greków, a zwłaszcza na pracy Ptolemeusza z jego systemem geocentrycznym, wyrażali precyzyjne, ale dość skomplikowane tabele lub efemeryny, które są al-battani na Księżycu i słońcu ^{[[[ 2 ]} .

Stopniowo narodziły się konkurencyjne stoły, które doprowadziły króla Kastylii i Leóna Alphonse X o poprosić arabskich astronomów o przywrócenie porządku i zaprojektowanie nowych tabel na podstawie starego. Reżyseria przez żydowskiego naukowca, Izaaka Ibn Sid (W) , opublikowali tabele Alphonsines w 1252 r., Co szybko wyparł poprzednie.

Zmodyfikowane w czasie przez astronomów, te tabele krążą do XV ^{To jest} Century, okres, w którym zdali sobie sprawę, że dali fałszywe pozycje o kilku stopniach.

Później, dzięki pracy Keplera, a zwłaszcza dzięki jego przepisom, które opisują główne właściwości ruchu planet wokół Słońca, nowe tabele urodziły się około 1627 Ii Habsburga.
Tabele te zademonstrowały swoje szczegóły w 1631 r., Kiedy astronom Pierre Gassendi zaobserwował przepustkę rtęci przed słońcem za pomocą pozycji tabel rudolfiny.

Obecnie efemery naoutical są zawsze publikowane i obejmują pozycję Słońca, Księżyc i różne gwiazdy. Tabele korekcji są mu wspierane, co umożliwia skorygowanie wysokości obserwatora w odniesieniu do poziomu morza, załamania spowodowanego ciśnieniem i temperaturą oraz korekcją zależną od miesiąca roku, w którym dokonano obserwacji. Ponadto jest mu asystentem kalendarza bieżącego roku, schematami zaćmienia i godzin świtu i zmierzchu w porównaniu do Greenwich.

Należy zauważyć, że almanach jest ważny tylko przez dany rok.

Ephemeris służy do określenia pozycji statku ^{[[[ 3 ]} . Są używane z sekstantem. Pierwszym krokiem jest przejęcie wysokości gwiazdy z instrumentem przez określony czas (przykład: 42⁰50’6). Następnie korygujemy użyty czas: w tym celu musisz znać błąd chronometru używanego podczas pomiaru. Musisz także mieć pojęcie o długości geograficznej. Elementy te są konieczne, aby poznać dokładny czas w Greenwich. Rzeczywiście, wartości podane w Ephemeris są oparte na południu Greenwich. Jeśli chcemy obliczyć naszą pozycję, musimy przekonwertować czas lokalny na GMT.

Drugim krokiem jest skorygowanie błędów, które wystąpiły podczas wykonywania pomiaru ze względu na wysokość oka obserwatora, która nie jest idealnie na powierzchni Ziemi, i załamanie światła należnego pod ciśnieniem i temperaturą, w końcu dodaje się korektę Według miesiąca roku.

Dokonano tego, po prostu szukaj wartości w tabelach dnia, aby mieć interesujące dane. Jest to część najszybszej metody. Wreszcie, dane te muszą zostać ponownie przetworzone przez obliczenia, aby znaleźć pozycję w momencie obserwacji.

Wady tego użycia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Po pierwsze, należy wziąć pod uwagę, że metoda opisana powyżej jest jedną z użytecznych metod.

• Ostateczna pozycja jest ważna tylko w chwili, gdy miała miejsce obserwacja. Podczas nawigacji statek przeniósł się między czasem obserwacji a momentem, w którym obliczono pozycję.
• Metoda jest niezawodna, ale nie jest precyzyjna na minutę.
• Metoda nadal wymaga niejasnego wyobrażenia o pozycji obserwatora. Jak określono, długość geograficzna musi być znana, a szerokość geograficzna jest konieczna w obliczeniach.
• Technika jest wyjątkowo powolna: oblicz i znajdź wartości w różnych tabelach efemeryny wymagają czasu i jest bardzo narażona na błędy nieuwagi.