[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/nawigacja-adriatyc-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/nawigacja-adriatyc-wikipedia\/","headline":"Nawigacja Adriatyc – Wikipedia","name":"Nawigacja Adriatyc – Wikipedia","description":"before-content-x4 Palazzo Dell ‘Adriatica w Wenecji. . Pos\u0142aniec W Wenecji w 1972 roku. L ‘ Nawigacja Adriatyc To by\u0142o spo\u0142ecze\u0144stwo","datePublished":"2019-04-12","dateModified":"2019-04-12","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/b\/b1\/Venezia_Adriatica.jpg\/220px-Venezia_Adriatica.jpg","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/b\/b1\/Venezia_Adriatica.jpg\/220px-Venezia_Adriatica.jpg","height":"293","width":"220"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/nawigacja-adriatyc-wikipedia\/","wordCount":15421,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Palazzo Dell ‘Adriatica w Wenecji. . Pos\u0142aniec W Wenecji w 1972 roku. L ‘ Nawigacja Adriatyc To by\u0142o spo\u0142ecze\u0144stwo Iri – Finmare. Za\u0142o\u017cony w 1936 Adriatica Anonimowa firma nawigacyjna , Compagnia za\u0142o\u017cona w 1932 r., Zgromadzenie niekt\u00f3rych prywatnych firm nawigacyjnych: San Marco Company, River Coast, Zaratina, Nautica di Fiume, S.A.I.M. Ancona i Puglia of Bari [Pierwszy] .        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Zajmowa\u0142 si\u0119 powi\u0105zaniami towarowymi i pasa\u017cerskimi mi\u0119dzy W\u0142ochami a Jugos\u0142awi\u0105, Albani\u0105, Grecj\u0105, Egiptem i Turcj\u0105, a tak\u017ce serwia\u0142 z promami i hydrofilami, a tak\u017ce wyspami Tremiti i regionem Istrian. Na pocz\u0105tku lat sze\u015b\u0107dziesi\u0105tych firma we wsp\u00f3\u0142pracy z greckim hellenickim liniami \u015br\u00f3dziemnomorski Appia Na linii Brindisi – igoumenitsa – Corfu – Patras wraz z greck\u0105 Egnatia [2] . Adriatyk by\u0142 oparty na tratwach, a jako marka korzysta\u0142a z Lwa San Marco.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Wszystkie statki by\u0142y stopniowo sprzedawane lub zdemontowane, stopniowo zmniejszaj\u0105c obs\u0142ugiwane linie, uwa\u017cane za niepotrzebne do cel\u00f3w publicznych. Niekt\u00f3re nowsze jednostki zosta\u0142y przeniesione do Tirrenii i w\u00f3wczas kontrolowanego Siremar. Ca\u0142kowicie po\u0142\u0105czony w Tirrenia w listopadzie 2004 r Wszystkie towary ( Espresso Ravenna wyd Espresso Catania ) i szybki prom ( Wyspa Capraia ) Z si\u0142y nawigacyjnej grupy Tirrenia \u0142\u0105czy trasy tylko dla Wysp Tremiti i po\u0142\u0105czenia frachtu mi\u0119dzy Ravenn\u0105 i Catania. Table of ContentsTrzydzie\u015bci i czterdziestych [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Pi\u0119\u0107dziesi\u0105t [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Sze\u015b\u0107dziesi\u0105te [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] lata siedemdziesi\u0105te [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Lata osiemdziesi\u0105te [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Lata dziewi\u0119\u0107dziesi\u0105te [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] 2000 [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Jednostki wchodz\u0105ce do pierwszej i podczas drugiej wojny \u015bwiatowej [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Jednostki, kt\u00f3re wesz\u0142y do \u200b\u200bs\u0142u\u017cby po drugiej wojnie \u015bwiatowej [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Od fundacji do II wojny \u015bwiatowej (1937\u20131940) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Po wojnie (1950) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] W 1966 roku [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Trzydzie\u015bci i czterdziestych [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Nawigacja adriatycka pochodzi z dekretu ministerialnego z 21 marca 1932 r., Z kt\u00f3rym rozstrzygn\u0119\u0142o po\u0142\u0105czenie r\u00f3\u017cnych prywatnych firm nawigacyjnych [3] . Omawiane firmy ( Puglia Bari, San Marco Wenecji, Wybrze\u017ce i Nautyczny fmiume, S.A.I.M. Ancona i Noatin z Zara) po\u0142\u0105czy\u0142 si\u0119 z aktem notarialnym z 4 kwietnia 1932 r. W Adriatic Navigation Company, anonimowej firmie [Pierwszy] . Nowa firma mo\u017ce mie\u0107 flot\u0119 33 statk\u00f3w (11 z Puglia , 8 z San Marco , 8 z Wybrze\u017ce i pozosta\u0142e 6 od pozosta\u0142ych trzech firm), z kt\u00f3rych wiele zosta\u0142o niedawno zbudowanych i przeprowadzi\u0142o subsydiowane us\u0142ugi w sumie oko\u0142o 1 100 000 mil rocznie, z rocznym wk\u0142adem stanu 50 680 000 LIRE [3] .        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Struktura dotowanych sp\u00f3\u0142ek zosta\u0142a ponownie zmodyfikowana ponownie w 1936 r., Kiedy z Regi-Law n. 2081 i 2082 z 7 grudnia 1936 r. Rz\u0105d w\u0142oski podzieli\u0142 linie, kt\u00f3re s\u0142u\u017c\u0105 w czterech grupach, ka\u017cda powierzona nowo ustanowionej firmie [4] . Adriatyk zosta\u0142 zlikwidowany i utworzono now\u0105 sp\u00f3\u0142k\u0119 wsp\u00f3ln\u0105, anonimow\u0105 firm\u0119 nawigacyjn\u0105 Adriatic, z kapita\u0142em zak\u0142adowym wynosz\u0105cym 150 000 000 lire op\u0142acanych g\u0142\u00f3wnie przez noworodka Finmare; Nowa firma pozosta\u0142a przypisywana wierszom we wschodnim Adriatyku i Morzu \u015ar\u00f3dziemnym, zapewniaj\u0105c us\u0142ugi przybrze\u017cne w Dalmacie i czterdziestce do Fiumany i w\u0142\u0105czaj\u0105c kilka jednostek z Lloyd Trestino we flocie [3] [5] [6] . Lata mi\u0119dzy 1936 r. A wej\u015bciem W\u0142och do wojny nie przynios\u0142y szczeg\u00f3lnie znacz\u0105cych wydarze\u0144 Adriatyku, kt\u00f3ry w 1940 r. Prowadzi\u0142 29 linii z flot\u0105 41 statk\u00f3w, co daje ca\u0142kowity tona\u017c 143 429 ton tona\u017cu brutto brutto [3] [7] . Przy wej\u015bciu do Wojny W\u0142och, kr\u00f3lewska marynarka wojenna natychmiast poprosi\u0142a 15 statk\u00f3w Adriatyk\u00f3w [8] . Zaplanowane us\u0142ugi trwa\u0142y z wielkimi ograniczeniami: tylko kilka powi\u0105za\u0144 z Adriatykiem i Egean pozosta\u0142o aktywnych, stopniowo bardziej rozga\u0142\u0119zione z post\u0119pem wojny [9] . Konflikt mia\u0142 bardzo wysok\u0105 cen\u0119 dla Adriatyku, kt\u00f3ry prawie ca\u0142kowicie straci\u0142 flot\u0119: tylko parowce przetrwa\u0142y konflikt Opactwo To jest Kapitol , pocz\u0105tkowo wymagania sojusznik\u00f3w, a nast\u0119pnie wynaj\u0119te na Tirrenia w celu reaktywowania po\u0142\u0105cze\u0144 z Sardyni\u0105 i Turbonave Jerozolima , znalezione w Mozambiku przy wej\u015bciu do W\u0142och W\u0142och, zatrudnione przez sojusznik\u00f3w jako statek szpitalny, a nast\u0119pnie wynaj\u0119ty na nawigacj\u0119 W\u0142och [dziesi\u0119\u0107] [11] . Pocz\u0105wszy od 1946 r. Adriatyk stopniowo wznawia\u0142 swoje us\u0142ugi z jednostkami zatrudnionymi przez prywatne firmy, do kt\u00f3rych parowiec do\u0142\u0105czy\u0142 we wrze\u015bniu Ledan , dostarczone przez place budowy Breda di Marghera i statek silnikowy Joshua Borsi , Wynaj\u0119ty przez Tirrenia, z kt\u00f3rym linia od Genui do Alessandrii d’Egyto zosta\u0142a ponownie otwarta [11] . W 1947 r Argentyna , wynaj\u0119ty przez Tirrenia; R\u00f3wnie\u017c w 1947 r. Turban zosta\u0142 przej\u0119ty Chioggia , parowiec zosta\u0142 odzyskany Diana , kt\u00f3ry ponownie otworzy\u0142 lini\u0119 Trieste – Aleksandria w Egipcie – Bejrut, a Liberty zosta\u0142 r\u00f3wnie\u017c przydzielony Adriatyku Asyria [dwunasty] . W 1948 r. Odzyskiwanie statku silnikowego zosta\u0142o zako\u0144czone Filippo Grimani , nabyto statki towarowe typu N3 Rovigo (stary George W. Brown ) To jest Treviso (stary Samuel Samuels ) i ma\u0142y parowiec \u015arut a parowce pochodzi\u0142y z wynajmu do Tirrenii Kapitol To jest Opactwo ; Dzi\u0119ki wej\u015bciu do obs\u0142ugi tych jednostek zwr\u00f3cono niekt\u00f3re gniazda wynajmu, w tym Torby Gianu\u00e9 [13] . W 1949 r Belluno , a statki silnikowe zosta\u0142y wprowadzone do s\u0142u\u017cby Barletta wyd Ausonia ; Ten ostatni, ponad 9 000 ton tona\u017cu brutto, zosta\u0142 zatopiony podczas wojny, gdy by\u0142 w budowie, a po wyleczeniu zosta\u0142 przemianowany Esperia i przeznaczone dla linii dla wschodniej cz\u0119\u015bci Morza \u015ar\u00f3dziemnego z Wenecji i Triestu [14] . Pod koniec 1949 r. Adriatyk zako\u0144czy\u0142 pierwszy cykl przywracania us\u0142ug przedwojennych, z 13 statkami w\u0142asno\u015bci w s\u0142u\u017cbie wraz z niekt\u00f3rymi jednostkami do wynaj\u0119cia i dw\u00f3ch jednostek ( Asyria To jest Jerozolima ) Czynsz w Lloyd Triestino [14] [15] . Pi\u0119\u0107dziesi\u0105t [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] W marcu 1949 r. Rz\u0105d wprowadzi\u0142 zach\u0119ty do Cantieristica z \u201eSaragat Law\u201d. Adriatyk skorzysta\u0142 z niego, zamawiaj\u0105c dwie pary podw\u00f3jnych statk\u00f3w, dwa obci\u0105\u017cenia ( Udine To jest Vicenza ), kt\u00f3ra wesz\u0142a ju\u017c w 1950 r. I dw\u00f3ch pasa\u017cer\u00f3w oko\u0142o 5 000 ton tona\u017cu brutto ( Enotria To jest Pos\u0142aniec ), kt\u00f3re zosta\u0142y dostarczone w 1951 i 1952 roku i by\u0142y przeznaczone do po\u0142\u0105cze\u0144 z Pireo, Cypr i Izraelem z naprzemiennymi odlotami z Triestu i Genui [16] . Wraz z wej\u015bciem do obs\u0142ugi tych jednostek, Esperia Pozosta\u0142 na s\u0142u\u017cbie na espresso Italia – Alessandria w Egipcie – Bejrut (z odlotem z Genui lub Triestu), statkiem silnikowym Barletta By\u0142 przeznaczony do po\u0142\u0105czenia Trieste – il Pireo – Stambu\u0142 – Izmir i statek silnikowy Filippo Grimani Na linii Genua – il Pireo – Stambul – Izmir; Nast\u0119pnie dodano parowce Opactwo To jest Kapitol W towarach mieszanych – pasa\u017cerowie osiem innych statk\u00f3w w obs\u0142udze towar\u00f3w ( Chioggia W Rovigo W Belluno W Treviso W Ledan W Karst W Udine To jest Vicenza ) i wreszcie ma\u0142y parowiec \u015arut , w aktywno\u015bci na po\u0142\u0105czeniach z Manfredonii na Wyspy Tremiti [17] . W 1954 r. Reaktywowano po\u0142\u0105czenia z Jugos\u0142awi\u0105, otwieraj\u0105c lini\u0119 sezonow\u0105 z lotniskami w Wenecji, Dalmacie i Grecji z Heraklionem, do kt\u00f3rego pocz\u0105tkowo wynaj\u0119ty parowca by\u0142 pocz\u0105tkowo przeznaczony Valfiorita A potem statek silnikowy zatrudniony przez Tirrenia Civitavecchia [17] . R\u00f3wnie\u017c w 1954 r. Odnowienie floty trwa\u0142o, w celu budowy San Marco w Triestu dw\u00f3ch podw\u00f3jnych jednostek ( San Marco To jest St. George ) przeznaczony dla linii Celere dla Grecji i Turcji oraz wi\u0119kszej jednostki ( Ausonia , z 10 900 ton tona\u017cu brutto) do po\u0142\u0105czenia z Esperia [18] . Pierwsze dwa w 1956 roku, podczas gdy Ausonia Zosta\u0142 dostarczony w pa\u017adzierniku 1957 r [19] . Odnowienie floty trwa\u0142o w 1956 r. Z kolejno\u015bci\u0105 trzech mieszanych jednostek, Bernina W Brenner To jest STELVIO , przeznaczony do przeprowadzenia innowacyjnej us\u0142ugi turystycznej \/ komercyjnej na linii z Scali w Triestu, Wenecji, Bari, Aleksandrii w Egipcie, Port Said, Bejrut, Famagosta, Lattakia, Mersin, Rhodes, Izmir, The Piraeus, Neapol, Marsylia, Genua , Livorno i Catania [20] [21] . Trzy statki silnikowe charakteryzowa\u0142y si\u0119 zakwaterowaniem dla mniej luksusowych pasa\u017cer\u00f3w ni\u017c z jednostek linii, maj\u0105c na celu przyci\u0105gni\u0119cie rozleg\u0142ych klient\u00f3w turystycznych [20] [21] . Sze\u015b\u0107dziesi\u0105te [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] W 1958 r. Adriatyk zgodzi\u0142 si\u0119 z greckim helleskim liniami \u015br\u00f3dziemnomorskimi, aby wsp\u00f3\u0142pracowa\u0107 w innowacyjnym zwi\u0105zku mi\u0119dzy Brindisi, Corfu i Igounitsa, kt\u00f3re by\u0142yby wykonywane przez statki promowe, zdolne do transportu pasa\u017cer\u00f3w i pojazd\u00f3w w ich nast\u0119puj\u0105cych sprawach [20] . W 1960 roku Egnatia Dla greckiej firmy, podczas gdy 27 maja 1961 Appia ; To by\u0142a pierwsza us\u0142uga statk\u00f3w promowych na wzg\u00f3rzach we W\u0142oszech [20] . W 1962 roku statek silnikowy wszed\u0142 do serwisu ILYRIA , kt\u00f3ry zast\u0105pi\u0142 stary statek silnikowy Barletta Na linii W\u0142och – Dalmatia – Grecja [20] [22] . W czerwcu 1962 r. Dwadzie\u015bcia latletnie konwencje ze stanem w\u0142oskim, kt\u00f3re rozpocz\u0119\u0142y si\u0119 w 1936 r. Z up\u0142ywem 31 grudnia 1956 r. I przed\u0142u\u017cono najpierw do 30 czerwca 1957 r., A nast\u0119pnie do 30 czerwca 1962 r. Zosta\u0142y uko\u0144czone; Zdefiniowano nowe, dwadzie\u015bcia lat czasu trwania, kt\u00f3re zosta\u0142y jednak podpisane dopiero w styczniu 1965 r. [20] [23] . Nowe konwencje nie przewiduj\u0105 ju\u017c integracji bud\u017cetu sp\u00f3\u0142ek uczestnicz\u0105cych przez Finmare, na przyk\u0142ad gwarancj\u0119 rocznego zysku w wysoko\u015bci oko\u0142o 4% kapita\u0142u zak\u0142adowego, ale dotacja o sta\u0142ej kwoty, kt\u00f3ra ma by\u0107 zej\u015bcia co dwa lata [23] . Przy tej samej okazji kapita\u0142 zak\u0142adowy zosta\u0142 przyniesiony przez inicja\u0142y od 150 000 000 do 3 miliard\u00f3w [24] . W latach 1961\u20131963 trzy jednostki typu N3 zosta\u0142y rozbrojone i wyobcowane, podczas gdy towary zosta\u0142y wprowadzone Palladio , przeznaczone do po\u0142\u0105cze\u0144 z Grecj\u0105 i T\u00fcrkiye [24] . W latach 1964\u20131965 Naviglio zatrudnione w po\u0142\u0105czeniach z Tremiti zosta\u0142o odnowione, a wej\u015bcie do linii nowego statku silnikowego Daunia i wysokie Latawiec , zbudowany przez stoczni Rodriqueza w Mesji [25] . W 1967 i 1968 r. Napi\u0119cia polityczne we wschodniej cz\u0119\u015bci Morza \u015ar\u00f3dziemnego, co spowodowa\u0142o sze\u015bciodniow\u0105 wojn\u0119 i zamkni\u0119cie kana\u0142u Sueza, silnie wp\u0142yn\u0119\u0142y na ruch firmy, kt\u00f3ry po raz pierwszy przedstawi\u0142 negatywne bud\u017cety [26] . Sytuacja by\u0142a dodatkowo skomplikowana przez utrat\u0119 konkurencyjno\u015bci zaplanowanego transportu morskiego przeciwko transportowi lotniczemu i konkurencji r\u00f3\u017cnych konkurencyjnych firm [26] . Aby przeciwdzia\u0142a\u0107 spadku transportu linii, Adriatyk pr\u00f3bowa\u0142 zmie\u015bci\u0107 si\u0119 na rynku wycieczkowym, dodaj\u0105c przystanki w portach turystycznych do us\u0142ugi linii i organizuj\u0105c prawdziwe rejsy na Morzu Czarnym; Jednak inicjatywy te sprzeciwili si\u0119 prywatni w\u0142a\u015bciciele, ju\u017c aktywni w sektorze od okresu post -warg [27] . lata siedemdziesi\u0105te [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Statek promowy Espresso Livorno z barw\u0105 Adriatyku. Na pocz\u0105tku lat siedemdziesi\u0105tych uporczywy klimat niestabilno\u015bci politycznej i teraz destrukcyjny sukces transportu lotniczego sprawi\u0142y, \u017ce dzia\u0142alno\u015b\u0107 statk\u00f3w pasa\u017cerskich nie jest ju\u017c zr\u00f3wnowa\u017cona: kwota dotacji przeciwko pa\u0144stwu w\u0142oskim wobec sp\u00f3\u0142ek Finmare w 1973 r. osi\u0105gn\u0119\u0142o lire, do kt\u00f3rych dodano odsetki od p\u0142atno\u015bci zaawansowanych przez banki do tych samych firm, niezb\u0119dne przez op\u00f3\u017anienia w p\u0142atno\u015bciach dostarczonych przez pa\u0144stwo [27] . W 1971 r. Grupa robocza zosta\u0142a zatem utworzona w mi\u0119dzy\u017cywczym komitecie ds. Planowania gospodarczego (CIPE) z zadaniem okre\u015blania dyrektyw dotycz\u0105cych reorganizacji us\u0142ug morskich o najwa\u017cniejszym interesie narodowym; G\u0142\u00f3wnymi wnioskami by\u0142y potrzeba ulepszenia istniej\u0105cych linii towarowych i flankowanych nowych, a nast\u0119pnie po\u015bwi\u0119cania si\u0119 ruchu wycieczkowego i stopniowym porzucaniu transportu pasa\u017cerskiego linii [28] . Tylko na liniach towarowych Adriatyk wprowadzi\u0142 g\u0142\u00f3wne nowo\u015bci na pocz\u0105tku lat 70. Chioggia W Udine To jest Vicenza i zast\u0119puj\u0105c je dwoma jednostkami, kt\u00f3re wynajmuj\u0105, Wschodni kurier i Kurier po\u0142udnia [29] . Opisane ju\u017c wytyczne zosta\u0142y wdro\u017cone zgodnie z prawem z dnia 20 grudnia 1974 r., N. 684, z kt\u00f3rymi rozpocz\u0119\u0142a si\u0119 reorganizacja wybitnych krajowych linii interes\u00f3w [30] . Adriatyk dostosowany do niego, definiuj\u0105c program g\u0142\u0119bokiego odnowy floty: linii jednostek pasa\u017cerskich ( Enotria W Pos\u0142aniec W ILYRIA W San Marco W St. George W Ausonia To jest Wiktoria , ten ostatni niedawno zakupiony w celu zast\u0105pienia starego teraz Esperia ) zosta\u0142y stopniowo usuni\u0119te ze s\u0142u\u017cby mi\u0119dzy kwietniem 1975 r. a grudnia 1977 r., A wjazd o\u015bmiu jednostek RO-R (z kt\u00f3rych trzech pasa\u017cer\u00f3w) zosta\u0142o zaplanowane, aby zosta\u0107 przydzielonym do po\u0142\u0105cze\u0144 z wschodni\u0105 Morzem \u015ar\u00f3dziemnym i z Europ\u0105 P\u00f3\u0142nocn\u0105, kt\u00f3re wcze\u015bniej poprzednie wiersze, poprzednie wiersze Zarz\u0105dzane przez Tirrenia [30] . Zdecydowano r\u00f3wnie\u017c konwersj\u0119 statku towarowego Palladio w uchwytach drzwi i zakup drugiego hydrofelu, kt\u00f3ry ma zosta\u0107 umieszczony w s\u0142u\u017cbie Tremiti [30] . W grudniu 1974 r. Wypo\u017cyczalnia Adriatyc z Trans Tirreno wyra\u017ca prom pasa\u017cerski Espresso Cagliari , pocz\u0105tkowo przeznaczony dla po\u0142\u0105czenia Ancona – Corinth – Heraklion, a nast\u0119pnie przeni\u00f3s\u0142 si\u0119 do linii Wenecji – Pireo – Aleksandria w Egipcie, podczas gdy w nast\u0119pnym roku RO -ro Towary zosta\u0142y przej\u0119te Courier of the West To jest P\u00f3\u0142nocny kurier i hydrofil Diomedea [trzydziesty pierwszy] . W 1976 roku Espresso Livorno , bli\u017aniak Espresso Cagliari , kt\u00f3ry by\u0142 przeznaczony do po\u0142\u0105cze\u0144 z Cypru, T\u00fcrkiye i Izraelem; W tym samym roku oba promy zosta\u0142y ostatecznie zakupione [32] . Aby uko\u0144czy\u0107 program odnowienia p\u0142ywaka, Adriatyk nakaza\u0142 Italcantieri budow\u0119 pi\u0119ciu kolejnych jednostek RO-RO, dw\u00f3ch pasa\u017cer\u00f3w (bli\u017aniaki z Espresso Cagliari ) i trzy towary; W oczekiwaniu na wej\u015bcie do s\u0142u\u017cby tych jednostek, dla linii Europy P\u00f3\u0142nocnej, konwencjonalne statki towarowe odziedziczone po Tirrenii ( Torby Gianu\u00e9 W Cagliari To jest Vallisarco ) zosta\u0142y zast\u0105pione w 1976 roku trzy japo\u0144skie budowlane ro-ros, Serenisima Express W Allemagna Express To jest Anglia Express [32] . Bardzo wysokie koszty nolo tych ostatnich statk\u00f3w doprowadzi\u0142y do \u200b\u200bdochodzenia s\u0105dowego i ich ostatecznego zakupu, dwa lata p\u00f3\u017aniej [32] . Pomimo wysi\u0142k\u00f3w w celu odnowo\u015bci floty wyb\u00f3r skupienia si\u0119 g\u0142\u00f3wnie na jednostkach RO-RO okaza\u0142 si\u0119 b\u0142\u0119dny, a osi\u0105gni\u0119te wyniki ekonomiczne by\u0142y negatywne: w 1976 r. Adriatyc straci\u0142 ponad dwa miliardy liry, co wzros\u0142o do 7 650 000 000 w nast\u0119pnym roku i ponad 14 miliard\u00f3w w 1978 roku [33] [34] . Konieczna by\u0142a zatem nowa reorganizacja floty: linia Brindisi – Patras zosta\u0142a wzmocniona, najpierw wynajmuj\u0105c prom z Trans Tirreno Express Espresso olbia A potem obok Appia l ‘ Espresso Livorno , po zamkni\u0119ciu linii dla Izraela, bior\u0105c pod uwag\u0119 ci\u0119\u017ckie pasywne, kt\u00f3re wygenerowa\u0142o [35] ; Linie dla Europy P\u00f3\u0142nocnej zosta\u0142y przydzielone do nowych mieszanych jednostek PortaContainer – RO -ro Fenicia Express To jest Levante Express , podczas gdy trzy japo\u0144skie konstrukcje RO-RO zosta\u0142y przeniesione do Morza \u015ar\u00f3dziemnego, a kolejno\u015b\u0107 trzech jednostek towarowych wykonanych na Italcantieri [35] . . Courier of the West i P\u00f3\u0142nocny kurier i dwie jednostki \u201eekspresowe\u201d dostarczone przez Italcantieri, Espresso Ravenna wyd Espresso Wenezia , zosta\u0142y wynaj\u0119te na Tirrenia, bior\u0105c pod uwag\u0119 niezbyt sprzyjaj\u0105c\u0105 sytuacj\u0119 we wschodniej cz\u0119\u015bci Morza \u015ar\u00f3dziemnego [32] . Wreszcie, w 1978 r. Udowodniono, \u017ce Adriatyk przypisuje po\u0142\u0105czenia z Jugos\u0142awi\u0105, a\u017c do tego momentu zarz\u0105dzane przez morskie linie Adriatyku; Promy wesz\u0142y nast\u0119pnie do floty Jacopo Tintoretto To jest tycjanowski [36] [37] . Lata osiemdziesi\u0105te [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] W 1980 roku Espresso Livorno i Espresso Cagliari Zostali odpowiednio przemianowane Express Grece wyd Egipt espresso , nadal jest u\u017cywany na tostach – patrach i na linii dla Egiptu. Nast\u0119pnie zakupiono uchwyt drzwi Egipcjanin , kt\u00f3ry wszed\u0142 do s\u0142u\u017cby we wrze\u015bniu 1980 [32] ; W nast\u0119pnym roku zosta\u0142 po raz pierwszy wynaj\u0119ty, a nast\u0119pnie zakupiony i przemianowany Tiepolo . Bia\u0142y kangur linii Canguro, przeznaczone do po\u0142\u0105cze\u0144 z Jugos\u0142awi\u0105 [37] . Pomimo ci\u0105g\u0142ych pr\u00f3b odnawiania floty i obs\u0142ugiwanych wierszy, wyniki ekonomiczne Adriatyku pozosta\u0142y ujemne, a \u0107wiczenie z 1980 r. Zamkn\u0119\u0142y si\u0119 z ponad 20 miliardami strat [34] . Nawet w kolejnych latach straty pozosta\u0142y bardzo znaczne; Pomimo pr\u00f3b obni\u017cenia koszt\u00f3w wysokie ceny paliwa i mi\u0119dzynarodowy kryzys Noli nie pozwoli\u0142y na powr\u00f3t do pozytywnych wynik\u00f3w. W 1981 r. Straty dotkn\u0119\u0142y 24 miliard\u00f3w, kt\u00f3re musia\u0142y by\u0107 odpowiedzialne za zmniejszenie kapita\u0142u zak\u0142adowego i kwesti\u0105 nowych dzia\u0142a\u0144; Linie dla Europy P\u00f3\u0142nocnej zosta\u0142y ostatecznie zawieszone [38] . Cz\u0119ste strajki nie poprawi\u0142y sytuacji, co w 1982 r. Doprowadzi\u0142o do 55 dni zatrzymania dla statk\u00f3w adriatycznych [38] . W 1983 roku Palladio , kt\u00f3ry zosta\u0142 zast\u0105piony na po\u0142\u0105czeniach z Wenecji i Genui dla Port, Bejrut i Limassol z jednostki Ro-Ro Merci zatrudnionej przez Lloyd Trestino Dobra Nadzieja To jest Nowa fortuna [39] . Zawsze w 1983 i 1984 roku Tiepolo i Appia Zostali zatrudnieni w Ministerstwie Obrony w celu wsparcia w\u0142oskiej misji w Libanie i za emigrant\u00f3w uchod\u017ac\u00f3w z kraju [37] . W latach 1984\u20131985 Allemagna Express (nast\u0119pnie sprzedawane do nawigacji W\u0142och) i motocykl Fenicia Express To jest Levante Express [40] . Prawo n.856 z 5 grudnia 1986 r. Doprowadzi\u0142o do nowej reorganizacji floty Finmare; Co do Adriatyku, ustanowiono odnowienie floty operacyjnej w Adriatyku, wraz z zast\u0105pieniem Tiepolo W Tintoretto To jest tycjanowski Z trzema nowymi promami pasa\u017cerskimi, budowa dw\u00f3ch towar\u00f3w i zam\u00f3wienie nowego promu i nowej hydrofil\u0119, kt\u00f3ra ma zosta\u0107 przydzielona do Tremiti [41] . Plan przemys\u0142owy Adriatyku dla Quadrierno 1987 – 1991 nast\u0119pnie zapewnia silne zmniejszenie si\u0142y roboczej firmy, z szerokim wykorzystaniem wczesnego wczesnego pocz\u0105tku [41] . W 1989 r Egipcjanin To jest fenicki , przeznaczony dla linii towarowej dla wschodniej cz\u0119\u015bci Morza \u015ar\u00f3dziemnego. Zosta\u0142 tak\u017ce zwr\u00f3cony przez Tirrenia La Espresso Ravenna , kt\u00f3ry zosta\u0142 przemianowany Espresso Wenezia i w\u0142o\u017cone w Grecj\u0119 [39] . Promy zosta\u0142y r\u00f3wnie\u017c przej\u0119te przez Fincantieri Palladio To jest Sansovino , U\u017cyj linii dla Jugos\u0142awii i Albanii, a wreszcie Prom wszed\u0142 do s\u0142u\u017cby San Domino i hydrofil Monte Gargano , oba w po\u0142\u0105czeniach dla Tremiti [39] [41] . Adriatyku przypisano nast\u0119pnie po\u0142\u0105czenia z Triestu do Grado i Istrii, \u0107wiczone ze statkiem silnikowym DWINON [39] . Po ponad dziesi\u0119ciu latach strat w 1989 r [41] . Lata dziewi\u0119\u0107dziesi\u0105te [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] W 1990 r. Umowy zosta\u0142y zako\u0144czone z budow\u0105 INMA La Spezia, aby przeprowadzi\u0107 g\u0142\u0119bokie remonty Egipt espresso , z Fincantieri na budow\u0119 trzeciego bli\u017aniaka Palladio To jest Sansovino i wreszcie z budow\u0105 Rodriqueza Messyny dla dw\u00f3ch szybkich monocyt\u00f3w, kt\u00f3re maj\u0105 by\u0107 przydzielone do po\u0142\u0105cze\u0144 w g\u00f3rnym adriatyku i z tremiti [42] . Nast\u0119pnie otworzono now\u0105 lini\u0119 towarow\u0105 mi\u0119dzy Ravenn\u0105 i Catania fenicki , The Nowa fortuna i Dobra Nadzieja , tylko odej\u015bcie Egipcjanin Linia dla wschodniej cz\u0119\u015bci Morza \u015ar\u00f3dziemnego, coraz bardziej marginalnego w strategiach firmy [42] . W 1992 r. Po\u0142\u0105czenia z Jugos\u0142awi\u0105 z powodu obecnych konflikt\u00f3w, bli\u017aniaki, tymczasowo zawieszone Palladio W Laurana To jest Sansovino zosta\u0142y przeniesione do po\u0142\u0105cze\u0144 z Grecj\u0105, podczas gdy Appia Zosta\u0142 umieszczony w rozbrojeniu, a nast\u0119pnie sprzedany. W 1993 roku Tiepolo , The tycjanowski i Nowa fortuna [42] . W 1994 roku Dobra Nadzieja A klasy klasy zosta\u0142y wprowadzone w s\u0142u\u017cbie w Ravennie – Catania Espresso Ravenna wyd Espresso Catania [42] . W 1993 r. Linia dla Egiptu zosta\u0142a ostatecznie zawieszona, aktywna przez ponad 70 lat [42] . W kolejnych latach nast\u0105pi\u0142o post\u0119powe wycofanie si\u0119 z powi\u0105za\u0144 sezonowych z Grecj\u0105, w kt\u00f3rych konkurencja prywatnych firm by\u0142a bardziej napi\u0119ta, podczas gdy linie w kierunku by\u0142ej Juugos\u0142awii i Albanii by\u0142y uprzywilejowane [43] . W 1998 r. Na froncie korporacyjnym nast\u0105pi\u0142y wa\u017cne zmiany: Adriatyk przekaza\u0142 pod kontrol\u0105 Tirrenii, do tworzenia grupy, kt\u00f3ra obejmowa\u0142a r\u00f3wnie\u017c sp\u00f3\u0142ki regionalne Siremar, Caremar, Toremar i Saremar [43] . W kolejnych latach kontynuowa\u0142 korytarz od linii dla Grecji, ze sprzeda\u017c\u0105 promu Express Grece w 1999 r. I ostateczne zawieszenie us\u0142ugi w 2000 roku [44] . 2000 [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] W 2000 roku Espresso Catania Zderzy\u0142 si\u0119 ze statkiem silnikowym zmieniaj\u0105cym portugalsk\u0105 flag\u0119 Zafir , kt\u00f3ry zosta\u0142 rozbity z utrat\u0105 13 cz\u0142onk\u00f3w za\u0142ogi [44] . W 2001 r. Adriatyk zosta\u0142 przypisany przez Tirrenia zarz\u0105dzanie linii Genua – terminu Imerese i Livorno – Catania, wraz z trzema jednostkami ( Przez Adriatico W Przez Tirreno To jest Campania ) o zaanga\u017cowaniu [44] . W mi\u0119dzyczasie skupienie us\u0142ug w Adriatyku trwa\u0142o: w 2001 i 2002 r. Egipt Express Zosta\u0142 zatrudniony na helletycznych linie \u015br\u00f3dziemnomorskiej, podczas gdy w 2003 roku Espresso Wenezia zosta\u0142 sprzedany greckiej firmie ju\u017c w\u0142a\u015bciciel Express Grece [39] [45] . W 2004 roku Egipt Express Zosta\u0142 sprzedany promom Adrii, kt\u00f3ry wcze\u015bniej wynajmowa\u0142 Sansovino ; W mi\u0119dzyczasie kilka jednostek Tirrenii wesz\u0142o do floty ( Dunizia W Emilia To jest Flaminia ), kt\u00f3re zosta\u0142y u\u017cyte w po\u0142\u0105czeniach Ancona – Split i Bari – Durazzo [39] . W listopadzie 2004 r. Adriatyk przesta\u0142 istnie\u0107 jako niezale\u017cna firma, staj\u0105c si\u0119 dzia\u0142em Tirrenii [39] . Winged Lion of San Marco Symboli Dunizia L ‘ Espresso Catania Jednostki wynajmu nie s\u0105 uwzgl\u0119dnione (z wyj\u0105tkiem tych, kt\u00f3rzy p\u00f3\u017aniej zakupili) i jednostki uchwycone przez Francj\u0119 i Grecj\u0119 i przydzielone Adriatyku podczas II wojny \u015bwiatowej. Jednostki wchodz\u0105ce do pierwszej i podczas drugiej wojny \u015bwiatowej [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Jednostki, kt\u00f3re wesz\u0142y do \u200b\u200bs\u0142u\u017cby po drugiej wojnie \u015bwiatowej [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Klasa Nazwa Typ Rok budowy Brutto (TSL) Pasa\u017cerowie Pr\u0119dko\u015b\u0107 wskaza\u0107 Lata s\u0142u\u017cby dla Adriatica Notatka – Ledan (Ii) \u0141adowanie parowca 1946 1 638 [11] – dwunasty [104] 1946 – 1971 [104]  – Chioggia  Za\u0142aduj turbony 1947 [dwunasty] 3 004 [dwunasty] – 15 [51] 1947 – 1973 [51]  – \u015arut  parowiec pasa\u017cerski 1931 [dziesi\u0119\u0107] 220 [dziesi\u0119\u0107]  10.5 [dziesi\u0119\u0107] 1949 – 1958 [dziesi\u0119\u0107]  Wolno\u015b\u0107 Asyria (Ii) Parowiec Merca 1943 [dwunasty] 7 159 [dwunasty] – 11 [96] 1947 – 1954 Wynajem w Lloyd Triestino N3-S-A2 Treviso  Olej Mercas 1944 [14] 2 066 [115] – 9 [115] 1948 – 1958 [115]  Belluno  1945 [14] 2 062 [116] – dziesi\u0119\u0107 [74] 1949 – 1961 [14] [74] Rovigo  1944 [14] 2 061 [117] – 9 [117] 1949 – 1963 [14] [117] – Esperia (Ii) Statki silnika pasa\u017cerskiego 1949 [14] 9 314 [14] 504 [118] 19 [118] 1949 – 1974 [118] uruchomione w 1941 roku Ausonia , zatopiono i odzyskane Udine Udine  Za\u0142aduj motonavi [16] 1950 [16] 1 358 [16] – 13 [115] 1950 – 1973 [102] [115]  Vicenza  1 361 [16] Enotria Enotria  Statki silnika pasa\u017cerskiego 1951 [16] 5 173 [16] 282 [16] 16 [16] 1952 – 1975 [16] [119]  Pos\u0142aniec  1952 5 207 [16] San Marco San Marco  Statki silnika pasa\u017cerskiego [120] 1956 [120] 4 754 [120] 203 [120] 18 [117] 1956 – 1977 [121]  St. George  – Ausonia  Turbony pasa\u017cerskie [19] 1957 [19] 11 879 [19] 599 [19] 21 [19] 1957 – 1977 [122]  Bernina Bernina  Mieszane motonavi [20] 1959 4 410 [20] 81 [20] 16.5 [20] 1959 – 1978 [123]  Brenner  4 407 [20] STELVIO  4 406 [20] – Appia  Prom pasa\u017cerski 1961 [20] 8 017 [20] 835 [20] 17 [96] 1961 – 1992  – ILYRIA  Statki silnika pasa\u017cerskiego 1962 [20] 3 763 [20] 173 [20] 16 [47] 1962 – 1975 [123]  – Palladio (I) \u0141adowanie motocykli [124] 1963 [124] 3 630 [124] – 16.5 [125] 1963 – 1983 [125] przekszta\u0142cony w uchwyt na drzwi w 1976 roku [126] – Latawiec  hydrop\u0142at [127] 1964 [127] 133 [127] 120 [127] 36 1964 – 1992 [103]  – Daunia  Statki silnika pasa\u017cerskiego 1965 [113] 882 [113] 680  1965 – 1996 [113]  Kurier po\u0142udnia  Kurier po\u0142udnia  Promy towarowe 1970 [29] 1 593 [29] – 20 [29] 1972 – 1978 [32] Rent 1972 – 1974 [29] Wschodni kurier  – Wiktoria  Statki silnika pasa\u017cerskiego 1953 [128] 11 694 [128] 471 [128] 19.5 [128] 1974 – 1977  Espresso Livorno  Espresso Cagliari  Promy pasa\u017cerskie 1974 [32] 4 686 [32] 835 [32] 22 [32] 1974 – 2004 Rent 1974 – 1976 Przemianowana nazwa Egipt espresso w 1980 roku Przemianowana nazwa Egipt Express W 1991 roku Espresso Livorno  1973 1976 – 2003 [129] Przemianowana nazwa Express Grece w 1980 roku Espresso Wenezia  1977 4 810 [32] 1977 – 1986 Czynsz w Tirrenii Espresso Ravenna (i)  1978 4 811 [32] 1978 – 1986 1990 – 2003 Wynaj\u0119ty w Tirrenia 1978 – 1986 Przemianowana nazwa Espresso Wenezia w 1990 RHS160 Diomedea  hydrop\u0142at 1975 173 [83]  35 [83] 1975 – 2004  Courier of the West Courier of the West  Promy towarowe 1975 [29] 2 639 [29] – 20 [113] 1975 – 1979 [113]  P\u00f3\u0142nocny kurier   Tomakomai Maru Serenissima Express  Promy towarowe 1976 [32] 6 780 [32] – 19.5 [96] 1976 – 1988 [130] Rent 1976 – 1978 Allemagna Express  1976 – 1986 [96] Rent 1976 – 1978 Anglia Express  1976 – 1988 Rent 1976 – 1978 – Jacopo Tintoretto  Prom pasa\u017cerski 1966 [131] 4 439 [131] 414 [131] 18 [115] 1978 – 1989 W 1983 r. Przemianowany Tintoretto  – tycjanowski  Prom pasa\u017cerski 1971 [131] 3 512 [131] 528 [131] 20 [115] 1978 – 1993  Fenicia Express Fenicia Express  stojak 1979 [32] 5 843 [32] – 19 1979 – 1987 Czynsz w Lloyd Triestino od 1984 roku [132] Levante Express  – Egipcjanin  stojak 1970 [32] 9 396 [32] – 17 [83] 1980 – 1986 [83]  – Tiepolo  Prom pasa\u017cerski 1968 [37] 5 223 [37] 900 [37] 20 [49] 1981 – 1993 [49] Wynaj\u0119ty, jak Bia\u0142y kangur , Dal 1981 AL 1983 – Dobra Nadzieja  Promy towarowe 1976 [132] 2 651 [132] – 18 [58] 1983 – 1994 Pocz\u0105tkowo wynaj\u0119ty przez Lloyd Triestino Nowa fortuna  1983 – 1993 Palladio Palladio (Ii) Promy pasa\u017cerskie 1989 10 977 [104] 752 [104] 17.5 1989 – 2004 [125]  Sansovino  1989 – 2004 Laurana  1992 1992 – 2004 – fenicki (Ii) Promy towarowe 1989 7 363 [81] – 17 [81] 1989 – 2004  Egipcjanin (Ii) – San Domino  Prom pasa\u017cerski 1989 1 379 [117]  18 [117] 1989 – 2004  – Monte Gargano (Ii) hydrop\u0142at 1989 224 [103]  37 [103] 1989 – 2004  Aquastrada TMV 47 Pacinotti  Szybki prom 1992 [133] 391 [53] 340 [133] 34 [133] 1992 – 2004  Marconi  Drog\u0105 morsk\u0105 Espresso Catania  Promy towarowe 1993 14 398 [134] 52 [134] 19 [134] 1994 – 2004  Espresso Ravenna (Ii) Przez Adriatico  1992 2001 – 2004 Przez Tirreno  1993 – Canaletto  Prom pasa\u017cerski 1968 [135] 482 [135] 200 [135] 15.5 1999 – 2004  – Campania  Prom towarowy 1981 [132] 6 226 [132] – 18.5 [132] 2001 – 2004  Od fundacji do II wojny \u015bwiatowej (1937\u20131940) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Od momentu fundamentu do wybuchu drugiej wojny \u015bwiatowej Adriatyk s\u0142u\u017cy\u0142 nast\u0119puj\u0105cym wierszom [7] : Linia 1. Genua – Aleksandria z Egiptu (espresso) 2. Genua – Neapol – Messina – Aleksandria z Egiptu (Celere) 3. Triest – Wenecja – Brindisi – Aleksandria z Egiptu 4. Trieste – Il Pireo – Rhodes – Aleksandria z Egiptu 5. Wenecja – Pyrean – Aleksandria Egiptu 6. Trieste – Wenecja – Brindisi – Il Pireo – Stambu\u0142 7. Triest – Palestyna – Syria 8. Triest – Wenecja – Brindisi – Pireo – Syria – Aleksandria z Egiptu 9. Trieste – Wenecja – Brindisi – Il Pireo – Candia – Syria – Aleksandria z Egiptu 10. Genua – Neapol – Messina – Aleksandria z Egiptu – Syria – Candia – Rhodes 11. Trieste – Wenecja – Brindisi – Il Pireo – Stambu\u0142 – Costanza – Varna – Burgas 12. Trieste – Wenecja – Brindisi – Il Pireo – Smirne – Costanza – Batumi – Trebisconda 13. Rodi – Piscopi – Stampalia 14. Rhodes – Castelrosso 15. Rhodes – Case 16. Wenecja – Triest – Zara – Ragusa 17. Wenecja – Dalmatia – Albania 18. Bari – Durazzo 19. Wenecja – Dalmatia – Bari Po wojnie (1950) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] W 1950 r [14] [15] : Linia Navi Espresso W\u0142ochy – Egipt (Trieste – Wenecja – Aleksandria z Egiptu – Bejrut, Genua – Aleksandria z Egiptu – Bejrut) Esperia  Linia mieszana dla Syrii Diana  Genoa – Pireo – Limassol – Haifa – Larnaca Trieste – Wenecja – Brindisi – Pireo – Limassol – Haifa – Larnaca Filippo Grimani W Kapitol  Trieste – Venice – Il Pireo – Stambul – Izmir Barletta W Opactwo  W\u0142ochy – Aegean – T\u00fcrkiye (towary) Ledan W Karst  W\u0142ochy – Syria (towary) Chioggia W Belluno W Rovigo W Treviso  Manfredonia – Tremiti – termoli \u015arut  W 1966 roku [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] W 1966 r [16] [20] [120] [136] : Linia Navi Triest – Wenecja – Aleksandria z Egiptu – Bejrut Genua – Aleksandria z Egiptu – Bejrut Esperia W Ausonia  Genoa – Pireo – Limassol – Haifa – Larnaca Trieste – Wenecja – Brindisi – Pireo – Limassol – Haifa – Larnaca Enotria W Pos\u0142aniec  Trieste – Venice – Il Pireo – Stambul – Izmir Genova – Il Pirao – Istanbul – Izmir San Marco W St. George  Trieste – Venice – Bari – Alexandria of Egypt – Porto Said – Bejrut – Famagosta – Lattakia – Mersin – Rodi – Izmir – Il Pireo – Neapol – Marsylia – Genoa – Livorno – Catania Bernina W Brenner W STELVIO  Trieste – Venice – Ancona – Zara – Ragusa (Chorwacja) – Bari – Corfu – Katakolo – Rodi – Heraklion – Nauplia – Pireo – Itea – Bari – Cattaro – Ragusa – Split – Ancona – Venice – Trieste (sezonowe) ILYRIA  Brindisi – Corfu – Igoumenitsa – Patras (sezonowy) Appia  Manfredonia – Gargano – Tremiti Daunia  Termoli – Tremiti Latawiec  W\u0142ochy – Egipt – Syria (towary) Chioggia W Ledan  W\u0142ochy – Grecja – T\u00fcrkiye (towary) Palladio W Udine W Vicenza  ^  A B  Pasquale Trizio, s. 1 20 .  ^   Historia w\u0142oskiej floty publicznej: \u201eLa Finmare\u201d . Czy Ormeggiado.com . URL skonsultowano si\u0119 z 20 stycznia 2016 r.  (Zarchiwizowane przez Orygina\u0142 URL 4 marca 2016 r.) .  ^  A B C D  Pasquale Trizio, s. 25-29 .  ^  Ogliari vol. W p. 1442 .  ^  Ogliari vol. W p. 1449 .  ^   Karta na statkach i wysy\u0142kach . Czy Naviearmerori.net  (Zarchiwizowane przez Orygina\u0142 URL 4 marca 2010) .  ^  A B  Ogliari vol. W p. 1503 .  ^  Ogliari vol. W p. 1508 .  ^  Ogliari vol. V, pp. 1543-1546 .  ^  A B C D To jest  Pasquale Trizio, s. 1 115 .  ^  A B C  Ogliari vol. VI, s. 1 1874 .  ^  A B C D To jest  Ogliari vol. VI, s. 1 1875 .  ^  Pasquale Trizio, s. 1 35 .  ^  A B C D To jest F G H I J  Ogliari vol. VI, pp. 1880 – 1881 .  ^  A B  Pasquale Trizio, s. 1 41 .  ^  A B C D To jest F G H I J k L  Ogliari vol. VI, pp. 1924 – 1925 .  ^  A B  Ogliari vol. VI, s. 1 1927 .  ^  Pasquale Trizio, s. 1 43 .  ^  A B C D To jest F  Ogliari vol. VI, s. 1 1929 .  ^  A B C D To jest F G H I J k L M N O P Q R S  Ogliari vol. VI, pp. 1930\u20131933 .  ^  A B  Pasquale Trizio, s. 45-46 .  ^  Pasquale Trizio, s. 1 50 .  ^  A B  Ogliari vol. VI, pp. 2019-2020 .  ^  A B  Pasquale Trizio, s. 1 52 .  ^  Pasquale Trizio, s. 1 53 .  ^  A B  Pasquale Trizio, s. 55-56 .  ^  A B  Ogliari vol. VI, pp. 2052-2054 .  ^  Pasquale Trizio, s. 1 60 .  ^  A B C D To jest F G  Ogliari vol. VI, pp. 2105-2106 .  ^  A B C  Pasquale Trizio, s. 63-64 .  ^  Pasquale Trizio, s. 1 66 .  ^  A B C D To jest F G H I J k L M N O P Q R  Ogliari vol. VI, pp. 2111-2114 .  ^  Pasquale Trizio, s. 1 69 .  ^  A B  Pasquale Trizio, s. 1 100 .  ^  A B  Pasquale Trizio, s. 1 72 .  ^  Pasquale Trizio, s. 1 71 .  ^  A B C D To jest F  Ogliari vol. VI, pp. 2155-2157 .  ^  A B  Pasquale Trizio, s. 77-78 .  ^  A B C D To jest F G   Karta na statkach i wysy\u0142kach . Czy Naviearmerori.net  (Zarchiwizowane przez Orygina\u0142 URL 19 czerwca 2010) .  ^  Ogliari vol. VI, pp. 2161 .  ^  A B C D  Pasquale Trizio, s. 80-82 .  ^  A B C D To jest  Pasquale Trizio, s. 85-87 .  ^  A B  Pasquale Trizio, s. 89-90 .  ^  A B C  Pasquale Trizio, s. 91-92 .  ^  Maj, s. 119 .  ^  A B C  Pagan, s. 1 254 .  ^  A B C D To jest  Pasquale Trizio, s. 1 116 .  ^  A B C  Pagan, s. 1 481-4 .  ^  A B C D To jest  Pasquale Trizio, s. 1 125 .  ^  A B C  Pagan, s. 1 113 .  ^  A B C  Pasquale Trizio, s. 1 108 .  ^  A B C  Pagan, s. 1 321 .  ^  A B  Pasquale Trizio, s. 1 118 .  ^  A B C D  Pasquale Trizio, s. 1 107 .  ^  A B C D To jest F G  Pasquale Trizio, s. 1 103 .  ^  A B  Pagan, s. 1 292 .  ^  A B C D   Marco Polo . Czy Mucamonfalcone.it . URL skonsultowa\u0142 si\u0119 29 stycznia 2022 .  ^  A B C D To jest F G  Pasquale Trizio, s. 1 120 .  ^  A B C  Pagan, s. 1 170 .  ^  Valenti, s. 1 175 .  ^  Valenti, s. 1 178 .  ^  Valenti, s. 1 192 .  ^  Pagan, s. 1 203 .  ^  Valenti, s. 1 195 .  ^  Valenti, s. 1 184 .  ^  Valenti, s. 1 199 .  ^  Valenti, s. 1 200 .  ^  Valenti, s. 1 207 .  ^  W 1947 roku  ^  Valenti, s. 1 203 .  ^  Valenti, s. 1 208 .  ^  A B C  Pagan, s. 1 13 .  ^  A B C  Pagan, s. 1 85 .  ^  A B C D To jest F G H  Pasquale Trizio, s. 1 105 .  ^  A B C  Pagan, s. 1 249 .  ^  A B C  Pagan, s. 1 183 .  ^  A B C D  Pasquale Trizio, s. 1 114 .  ^  Valenti, s. 1 210 .  ^  Valenti, s. 1 221 .  ^  A B  Valenti, s. 1 226 .  ^  A B C D  Pasquale Trizio, s. 1 112 .  ^  A B C  Pagan, s. 1 155-1 .  ^  A B C D To jest F G H  Pasquale Trizio, s. 1 111 .  ^  A B C  Pagan, s. 1 146 .  ^  A B C  Pagan, s. 1 517 .  ^  A B  Pasquale Trizio, s. 1 127 .  ^  A B C  Pagan, s. 1 188 .  ^  A B C D To jest F G  Pagan, s. 1 157 .  ^   Statki silnikowe \u201eeegean\u201d . Czy Prevato.it . URL skonsultowano 12 lutego 2022 r.  (Zarchiwizowane przez Orygina\u0142 URL 6 kwietnia 2010) .  ^  A B C D  Pagan, s. 1 411 .  ^  A B C  Pagan, s. 1 120 .  ^  Pagan, s. 1 185 .  ^  A B C D To jest F G H I  Ogliari vol. V, pp. 1614-1615 .  ^  A B   Motonave \u201eFrancesco Morosini\u201d . Czy Prevato.it . URL skonsultowano 12 lutego 2022 r.  (Zarchiwizowane przez Orygina\u0142 URL 9 listopada 2014) .  ^  A B C  Pagan, s. 1 62 .  ^  A B C D To jest F  Pasquale Trizio, s. 1 104 .  ^  A B  Pagan, s. 1 118 .  ^  A B  Pagan, s. 1 92 .  ^  A B  Pagan, s. 1 195 .  ^  A B   Brioni . Czy Mucamonfalcone.it . URL skonsultowa\u0142 si\u0119 29 stycznia 2022 .  ^  A B C D To jest  Pasquale Trizio, s. 1 106 .  ^  A B C  Pasquale Trizio, s. 1 128 .  ^  A B C D To jest  Pasquale Trizio, s. 1 119 .  ^  A B C D To jest F  Pasquale Trizio, s. 1 117 .  ^  A B C D  Pagan, s. 1 93 .  ^  A B   Motonaves \u201eQualite\u201d . Czy Prevato.it . URL skonsultowano 12 lutego 2022 r.  (Zarchiwizowane przez Orygina\u0142 URL 29 pa\u017adziernika 2014 r.) .  ^  A B C D  Pagan, s. 1 335 .  ^  A B C D   Ledan . Czy Mucamonfalcone.it . URL skonsultowano 12 lutego 2022 r. .  ^  A B  Pagan, s. 1 396 .  ^  A B  Pasquale Trizio, s. 1 122 .  ^  A B C  Pagan, s. 1 866 .  ^  A B C  Pagan, s. 1 141 .  ^  A B C D To jest F G  Pasquale Trizio, s. 1 110 .  ^  A B  Ogliari vol. V, pp. 1578-1579 .  ^  A B C D To jest F G  Pasquale Trizio, s. 1 126 .  ^  Bruno Balsamo, s. 1 385 .  ^  A B C D To jest F  Pasquale Trizio, s. 1 123 .  ^  A B C   Esperia . Czy Mucamonfalcone.it . URL skonsultowano 26 pa\u017adziernika 2022 r. .  ^  Ogliari vol. VI, s. 1 2055 .  ^  A B C D To jest  Ogliari vol. VI, s. 1 1928 .  ^  Ogliari vol. VI, s. 1 2062 .  ^  Ogliari vol. VI, s. 1 2064 .  ^  A B  Ogliari vol. VI, s. 1 2059 .  ^  A B C  Ogliari vol. VI, s. 1 2023 .  ^  A B C  Pasquale Trizio, s. 1 121 .  ^  Ogliari vol. VI, s. 1 2109 .  ^  A B C D  Ogliari vol. VI, s. 1 2075 .  ^  A B C D  Ogliari vol. VI, s. 1 1938 .  ^  Pasquale Trizio, s. 1 113 .  ^  Bruno Balsamo, s. 66. .  ^  A B C D To jest F  Ogliari vol. VI, s. 1 2006 .  ^  A B C D To jest F  Ogliari vol. VI, s. 1 2126 .  ^  A B C   TMV 47 . Czy Rodriquez.it . URL skonsultowano 3 listopada 2022  (Zarchiwizowane przez Orygina\u0142 URL 26 maja 2011) .  ^  A B C  Bro Balso, pp. 633-6 .  ^  A B C  Ogliari vol. VI, s. 1 1997 .  ^  Ogliari vol. VI, pp. 2036-2037 .  Francesco Ogliari, Maritime Transport of Line, Fifth Tom – od Tuxedo do munduru – w\u0142oska marynarka handlowa w latach 1932\u20131945 , Mediolan, redakcja Cavallotti, 1984. Francesco Ogliari, SESTO Tom Seaside Maritime Transport – The Years of the Phoenix, Finmare Group, firmy dotowane w latach 1945\u20131985 , Milan, redakcja Cavallotti, 1985. Pasquale Trizio, Adriatica Venice (1932-2004) , Bari, Gelsorosso, 2008, ISBN 978-88-89735-28-2. John May E William Mayes, Ferries 2004: Europa Morza \u015ar\u00f3dziemna i po\u0142udniowa , Przegl\u0105d Mapping Limited, 2004, ISBN 9780954720605. Paolo Pagano, Utracone statki handlowe , 3. wyd., Rzym, Historical Office of the Navy, 1997. Paolo Valenti, Najpi\u0119kniejsze statki na Wsch\u00f3d , San Dorligo Della Valle, lipiec wydawca, 2014, ISBN 978-88-6803-054-4. Bruno Balsamo, Statki Tirrenii , Sorrento, Con-Fine Edizioni di Arte & Cultura, 2018, ISBN 978-88-96427-73-6.       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/nawigacja-adriatyc-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Nawigacja Adriatyc – Wikipedia"}}]}]