Nicolafe Pauscu – Wikipédia

Nicolae Constantin Pauscu (Czasami francizowane w Nicolas Paulesco), urodzony 8 listopada 1869 w Bukareszcie w Rumunii, który zmarł 19 lipca 1931 był rumuńskim nauczycielem w medycynie i fizjologii.

Badał medycynę w Paryżu w latach 1888–1900, zwłaszcza z Étienne Lancereaux (1827–1910), która zasugerowała związek między trzustką a cukrzycą lat wcześniej. W 1897 r. Otrzymał doktorat z medycyny z tezą zatytułowaną „Badania nad strukturą śledziony”. Jednocześnie bada chemię i fizjologię na Wydziale Nauk w Paryżu, a także uzyskał tytuł doktora nauk.

Wrócił do Rumunii w 1900 r. I został mianowany profesorem fizjologii na Wydziale Medycyny w Bukareszcie, gdzie pracował do 1931 r. Został członkiem Akademii Rumuńskiej.

W 1911 roku zaczął podejmować badania nad cukrzycą. Udaje mu się wykonać ekstrakt z trzustki pochodzący z trzustki zwierzęcej i wykazał, że substancja zawarta w tym ekstrakcie, którą nazywa pancreiną, może zmniejszyć poziom cukru we krwi i ketonów i zwiększać glikogen wątroby. Jego doświadczenia są wykonywane na psach cukrzycowych, a on nie idzie do eksperymentów na człowieku.

Jego badania zostały przerwane w 1916 r. Przez pierwszą wojnę światową i niemiecką okupację Bukaresztu. Nie mógł opublikować swoich wyników dopiero pięć lat później, w 1921 r.

W marcu 1921 r. Poinformował o swoich badania Towarzystwo biologii Bukaresztu . W Sierpień 1921 , opublikował swoje wyniki w języku francuskim w Międzynarodowe archiwa fizjologii, biochemii i biofizyki W artykule zatytułowanym „Badania nad rolą trzustki w asymilacji żywieniowej” ^{[[[ Pierwszy ]} . . 10 kwietnia 1922 , składa rumuński patent zatytułowany „La Pancrein i proces jego produkcji”, patent N ^O 6254.

Canadians Frederick Banting (1891–1941) i John James Richard MacLeod (1899–1978) dokonali pierwszego zastrzyku insuliny dla ludzkiego pacjenta 11 stycznia 1922 . Rok później insulina była produkowana przemysłowo do celów medycznych.

Pomimo pionierskiej pracy w odkryciu insuliny, Pauscu nigdy nie będzie miał międzynarodowego uznania za swoje życie, z powodu swoich pomysłów politycznych pod wpływem Édouarda Drumont i Charlesa Maurrasu, a z kolei wpłynęła na rumuńskie ruchy skrajnej prawicy, jak Iron Guard.

Flaga tricolor ze swastyką – Flaga chrześcijańskiego National Union of Pauscu

Inauguracja jego popiersia, zaplanowana 27 sierpnia 2003 W szpitalu Hôtel-Dieu w Paryżu został odwołany po protestie organizacji żydowskich. ^{[[[ 2 ] W [[[ 3 ]}

Pauscu pisał i opublikował w rumunii antysemicki i anty -masowe broszury i założył w 1919 r. „Strażnik sumienia narodowego”, który w 1922 r. Stał się „chrześcijańską Unią Narodową”, której istotnymi celami jest wydalenie rumuńskich Żydów do Palestyny, The Palestyna, wymuszone grupowanie Romów w „obszarach pracy” i wskaźniku masonów. UNC zamienia się w „chrześcijańską ligę obrony narodowej” (LANC) rok później. Po podziale w 1927 r. Ta antysemicka partia urodziła żelazną straż, która uzyska dostęp do władzy w 1940 r. I ogłosiło przepisy dyktatorskie, rasistowskie i antysemickie.

• Przysadka mózgu. I. Fizjologia , Vigot (Paryż), 1908, Pełny tekst .
• Fizjologia filozoficzna: instynkty społeczne – namiętności i konflikty – Moralne środki zaradcze („Fizjologia filozoficzna: instynkty społeczne – Pasja i konflikt – Moralne środki zaradcze”), 1910
• Fizjologia filozoficzna Fizjologia filozoficzna: szpital, Koran, Talmud, Cahalul, Franc-Masonry („Fizjologia filozoficzna: szpital, Koran, Talmud, Kahal i Freemasonry”), 1813
• Fizjologia filozoficzna: synagoga i kościół w kierunku pokoju ludzkości [„Fizjologia filozoficzna: synagoga i kościół w kierunku pacyfikacji ludzkości”] (1923)
• Jidano-French Spoytń przeciwko narodowi rumuńskiemu [„The Judeo-Masonic Fout przeciwko ludowi rumuńskiemu”] (1924)
• Żydzi i alkoholizm [„Żydzi i alkoholizm”] (1927)
• Degeneracja rasy żydowskiej [„Zgodnie z degeneracją rasy żydowskiej”] (1928)
• Żydzi [„Żydowska rozpusta”] (1928)
• Spacerując po apokalipsie, przyszły los żydowskiego [„Interpretacja objawienia, przyszły los Żydów”] (1931)

• Henri Lestradet: „Historia odkrycia insuliny”, w: Historia nauk medycznych , 1993, 27 (1), s. 61–68, Pełny tekst .

• (W) Gérard Slama: «Nicolae Paulesco: międzynarodowy polemika», w: Nazwa naukowego czasopisma medycznego , Tom 362, wydanie 9393, strona 1422, 25 października 2003 r., Pełny tekst .

• (W) Zvi Laron: «Nicolae C. Pauscu. Naukowiec i polityk », w: Obraz , tom. 10, 2008, s. 1 491-3, Pełny tekst .