Niedziela na basenie w Kigali – Wikipédia

Niedziela na basenie w Kigali jest pierwszą powieścią Gila Courtemanche, francuskiego autora urodzonego w Montrealu. Opublikowana w 2000 r. Historia opowiada romantyczny związek między emigrantem Kanadyjczykiem w pewnym wieku (Bernard Valcourt) a młodym Rwandyjczykiem (rodzaj), oba mieszkające w Kigali, stolicy Rwandy. Cała intryga jest zbudowana wokół ludobójstwa w Rwandzie w 1994 roku, przeciwstawiając się Tutsis i Hutus, a także epidemię AIDS, bardzo powszechną chorobą ^{[[[ Pierwszy ]} .

Powieść jest krytycznym i literackim sukcesem na całym świecie, a tekst został przetłumaczony na 23 języki.

Otrzymał Nagroda Quebec Booksellers , powieść została promowana i broniona przez Laure Waridel w walce z książek z 2004 roku.

Bernard Valcourt, dziennikarz Quebec, mieszka w Rwandzie, dokładnie w swojej stolicy, Kigali. W ludobójstwie zakochuje się w Gentil, hucie, który mieszka w ciele Tutsia.

Bernard Valcourt, filmowiec z Quebecu na filmy dokumentalne, został wysłany do Kigali, stolicy Rwandy, aby założyć stację telewizyjną ^{[[[ 2 ]} . Projekt nigdy nie prowadzi do braku woli rządu kraju, który nie chce zbytnio edukować swoich ludzi. Valcourt zakochuje się w młodym Rwandanie o imieniu Kind, który pracuje jako kelnerka w hotelu, w którym znajduje się Kanadyjczyk. Jest kobietą pochodzenia Hutu, ale jej budowa odpowiada typowi profilu przypisywanego Tutsis (cienki, zwężający się). Jego wygląd odgrywa kluczową rolę w historii, ponieważ militiamen Hutus, chcąc eksterminować wszystkie tutsis, polegają głównie na kształcie ciała i twarzy, aby odróżnić ludzi od dwóch grup etnicznych. Te dwie postacie są zatem opakowani silną miłością, Valcourt odbierający smak na całe życie, odkrywając Rwandę jako gościnną krainę, w której czuje się jak w domu, i odkrywając prawdziwą miłość opisaną przez Paula éluarda w swoich książkach, Love „Whites”, Sweetness i szczęście. Jednak ich podróż i podróż otaczających ich są usiane pułapkami, przemocą i horrorem coraz bardziej obecne wraz z postępem historii. Zachęcany swoją miłością do miłego i chęcią stworzenia filmu dokumentalnego na temat nieuchronnego ludobójstwa i spustoszenia AIDS, Valcourt postanawia zostać w Rwandzie zamiast wracać do życia w Quebecu. Krótko po ich ślubie on i mianowicie zostali tragicznie rozdzieleni przez militamenów podczas czeku. Valcourt jest teraz pewien, że jego ukochany nie żyje, dlatego stara się zrekonstruować ostatnie dni swojego życia. Szybko jednak zdał sobie sprawę, że nie umarła, ale po nieuchronnej śmierci z powodu przemocy, jaką wyrządził mu militamen. Nice błaga Valcourta, aby kontynuował swoje życie, a on jest posłuszny. Kilka miesięcy później zapalenie płuc przyjmuje przyjemność. Valcourt kontynuuje swoje życie w Rwandzie z szwedzką kobietą pracującą dla Czerwonego Krzyża i adoptują dziewczynę, o której nazywają.

Wydarzenia opisane w powieści są bardzo realne i nie podlegają fikcji. Ludobójstwo, przemoc, umarłe, wszystko to miało miejsce w 1994 roku w Rwandzie. Miło, a także wszystkie drugorzędne postacie, przyjaciele, kanadyjscy i belgijscy urzędnicy cywilni itp. Wydaje się, że istniały, a ich historie nie są wymyślone. Valcourt jest jednak postacią fikcyjną, a jego romantyczne relacje z Gentil nie jest zatem faktem historycznym. Nadal możemy powiedzieć, że kilka aspektów postaci Bernard Valcourt odpowiada autorowi Gil Courtemanche, które naprawdę mieszkały w Kigali podczas ludobójstwa w Rwandzie.

Powieść została zaadaptowana w 2006 roku do kina. Niedziela w Kigali został wyprodukowany przez Roberta Favreau.

• 2001: Nagroda Quebec Booksellers ^{[[[ 2 ]} .