[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/niemiecki-instytut-historyczny-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/niemiecki-instytut-historyczny-wikipedia\/","headline":"Niemiecki Instytut Historyczny – Wikipedia","name":"Niemiecki Instytut Historyczny – Wikipedia","description":"before-content-x4 W przypadku homonimicznych artyku\u0142\u00f3w patrz IHA. after-content-x4 L \u2019 Niemiecki Instytut Historyczny (Iha) ou Niemiecki instytut historyczny Paris (Dhip)","datePublished":"2023-12-18","dateModified":"2023-12-18","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/8\/81\/Deutsches_historisches_Institut_Paris74.JPG\/220px-Deutsches_historisches_Institut_Paris74.JPG","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/8\/81\/Deutsches_historisches_Institut_Paris74.JPG\/220px-Deutsches_historisches_Institut_Paris74.JPG","height":"202","width":"220"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/niemiecki-instytut-historyczny-wikipedia\/","wordCount":3272,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4W przypadku homonimicznych artyku\u0142\u00f3w patrz IHA.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4L \u2019 Niemiecki Instytut Historyczny (Iha) ou Niemiecki instytut historyczny Paris (Dhip) to mi\u0119dzynarodowe centrum bada\u0144 w historii. Jest jednym z dziesi\u0119ciu niemieckich instytut\u00f3w historycznych za granic\u0105 Federalnego Ministerstwa Edukacji i Bada\u0144 Federalnej Republiki Niemiec. Od 2002 roku IHA jest pod nadzorem Max Weber Foundation – Niemieckie instytuty w naukach ludzkich za granic\u0105 ), kt\u00f3ry jest przymocowany do pa\u0144stwa federalnego, a siedziba jest w Bonn. Dzia\u0142anie IHA opiera si\u0119 na badaniach, mediacji i kwalifikacji. Projekty badawcze koncentruj\u0105 si\u0119 g\u0142\u00f3wnie na historii Europy Zachodniej p\u00f3\u017anej staro\u017cytno\u015bci do dzi\u015b. Silne punkty to, poza Francj\u0105 i Niemcami, historia Franco-Niemiec, Europa Zachodnia, Afryka i Humanistyka cyfrowa. Od 1994 roku badacze IHA pracuj\u0105 w hotelu Duret de Chevry, rezydencji w Marais w Pary\u017cu.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4  W 1902 r. Paul Fridolin Kehr, \u015bredniowiek i przysz\u0142y prezydent Monumenta Germnicaniae Historica, ju\u017c pie\u015bci\u0142 pomys\u0142 za\u0142o\u017cenia IHA w Pary\u017cu, ale jego inicjatywa pozostaje na stadionie zarodkowym [[[ Pierwszy ] . W 1941 r. Propozycja zosta\u0142a podj\u0119ta przez innego niemieckiego \u015bredniowiecza, Theodora Mayera. W szczeg\u00f3lno\u015bci ma nadziej\u0119, \u017ce praca przeprowadzona w Pary\u017cu historycznie uzasadnia \u201eniemieckie roszczenia o hegemonii\u201d [[[ 2 ] O Europie. Rywalizuj k\u0142\u00f3tnie op\u00f3\u017aniaj\u0105 ten projekt, kt\u00f3ry reszta wojny ko\u0144czy si\u0119 pochowaniem. To nie jest ju\u017c dominacja, ale wymiana i mediacja mi\u0119dzy historykami i historykami Francji i Niemiec, kt\u00f3re na otwarciu \u201eNiemieckiego Centrum Bada\u0144 Historycznych\u201d (Deutsche Historische Forschungstelle w Pary\u017cu – DHFS) 21 listopada 1958 . Jest finansowany przez pa\u0144stwo federalne i zarz\u0105dzany przez \u201eKomisj\u0119 Bada\u0144 Naukowych ds. Historii stosunk\u00f3w Franco-German\u201d z siedzib\u0105 w Moguncji. Jego prezydent, \u015bredniowiek Eugen Ewig, jest ojcem za\u0142o\u017cycielem instytutu. Cele naukowe Fundacji Centrum s\u0105 \u015bci\u015ble powi\u0105zane z procesem pojednania Franco-Niemiec po drugiej wojnie \u015bwiatowej. Pod koniec kilku lat negocjacji instytut dociera do Pierwszy Jest Lipiec 1964 , rok po podpisaniu traktatu Elys\u00e9e, kt\u00f3re zostanie ustanowione z czasem. Nast\u0119pnie przyj\u0105\u0142 nazw\u0119 niemieckiego instytutu historycznego i jest obecnie organizacj\u0105 federaln\u0105 pod nadzorem Federalnego Ministra Bada\u0144 Naukowych. W 1966 roku Alois Wachtel, \u015bredniowiek Bonnois, zosta\u0142 jego pierwszym dyrektorem [[[ 3 ] . Karl Ferdinand Werner, \u015bredniowiek Mannheim, przejmuje i trwale oznacza instytut, kt\u00f3ry wyre\u017cyserowa\u0142 w latach 1968\u20131989, w szczeg\u00f3lno\u015bci na podstawie bada\u0144 w wysokim poziomie \u015bredniowiecza [[[ 4 ] . Za\u0142o\u017cy\u0142 recenzj\u0119 Francja Oraz r\u00f3\u017cne wydarzenia, w tym \u201eczwartki niemieckiego instytutu historycznego\u201d, i organizuj\u0105 ruch Rue du Havre w budynku w 9 Rue Masp\u00e9ro, obecnej siedzibie niemieckiej delegacji dla UNESCO. Fundusze personelu i biblioteki stale rosn\u0105 i IHA musi si\u0119 ponownie porusza\u0107. Kr\u00f3tko przed wej\u015bciem wed\u0142ug nast\u0119pcy Wernera, Horst M\u00f6ller, przysz\u0142ego dyrektora F\u00fcr Zeitgeschichte Institute (Institute of Contemporary History) w Monachium, Republika Federalna naby\u0142a czas trwania hotelu, rezydencj\u0119 po\u0142o\u017con\u0105 niedaleko Place des Vosges , kt\u00f3ry Charles Turation-de-Chevry, starszy urz\u0119dnik kr\u00f3la, zbudowa\u0142 oko\u0142o 1620 r. [TM1]. Oficjalna inauguracja nowej siedziby instytutu odbywa si\u0119 19 maja 1994 W obecno\u015bci prezydenta Republiki Federalnej Niemiec Richard von Weizs\u00e4cker. IHA jest obecnie prowadzony przez Wernera Paravicini, kt\u00f3ry koncentruje si\u0119 w swoich badaniach na Burgundii p\u00f3\u017anego \u015bredniowiecza.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4W 2002 r. IHA przekaza\u0142 Eegis Public Utility Foundation Max Weber Stiftung, kt\u00f3ry do tej pory federuje ponad dziesi\u0119\u0107 instytut\u00f3w na \u015bwiecie [[[ 4 ] . Pod nadzorem Gudrun Gersmanna cyfrowe humanit\u00e9 staj\u0105 si\u0119 priorytetem z 2007 roku. Dzi\u0119ki rozleg\u0142ym (retro) projektom digitalizacji IHA jest aktywnie zaanga\u017cowany w bezp\u0142atny dost\u0119p, poprzez inicjatywy takie jak persitivia.net. Od 2013 r. IHA jest prowadzony przez szwajcarskiego historyka Thomasa Maissena, kt\u00f3ry rozszerzy\u0142 horyzont geograficzny Instytutu. W 2015 r. Utworzono pierwszy projekt badawczy na temat Afryki Subsaharyjskiej z Uniwersytetem Dakar Cheikh-Anth-Diop University w Senegalu i Centrum Polityki Spo\u0142ecznej (Crepos). Wraz z konstytucj\u0105 ponadnarodowej grupy badawczej na temat \u201ebiurokratyzacji spo\u0142ecze\u0144stw afryka\u0144ski Stycze\u0144 2017 (Czas trwania: 2017\u20132021). Od ko\u0144ca 2018 r. Transnarodowa grupa badawcza b\u0119dzie cz\u0142onkiem \u201eMaria Sibylla Merian Institute for Advanced Studies w Afryce\u201d (MIASA), kt\u00f3ry jest prowadzony przez seri\u0119 partner\u00f3w, w tym IHA, i finansowany przez federalnego Ministerstwo \u201eEdukacji i bada\u0144\u201d. Masa b\u0119dzie studiowa\u0107 rz\u0105dy demokratyczne, traktowanie konflikt\u00f3w i zr\u00f3wnowa\u017cone transformacje. G\u0142\u00f3wne misje IHA to: badania, mediacja i kwalifikacje. Badania [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] IHA ma swoje w\u0142asne zespo\u0142y badawcze, g\u0142\u00f3wnie wsp\u00f3\u0142pracuj\u0105ce z francuskimi partnerami i oferuje r\u00f3\u017cnym zwolennikom zewn\u0119trznym badaczom z ca\u0142ego \u015bwiata, kt\u00f3rzy s\u0105 zainteresowani histori\u0105 Europy z Zachodu i Afryki i kt\u00f3re prowadz\u0105 do bada\u0144 we Francji lub Niemczech ten cel [[[ 5 ] . G\u0142\u00f3wn\u0105 rol\u0119 odgrywaj\u0105 \u017ar\u00f3d\u0142a bibliotek paryskich i francuskich i archiw\u00f3w. Tematy badawcze wahaj\u0105 si\u0119 od \u015bredniowiecza do Xxi To jest wiek. Pocz\u0105tkowo dominowa\u0142y projekty badawcze w historii \u015bredniowiecznej i wsp\u00f3\u0142czesnej, w szczeg\u00f3lno\u015bci spis ludno\u015bci dokument\u00f3w merovinia\u0144skich. Od 1970 r. Badania wsp\u00f3\u0142czesnej historii i czas\u00f3w obecnych sta\u0142y si\u0119 wielko\u015bci\u0105. IHA eksploruje nowe terytoria z Digital Humanit\u00e9s Department i Mi\u0119dzynarodow\u0105 Grup\u0105 Badawcz\u0105 w Dakar (Senegal) utworzonym w 2015 r., Kt\u00f3ra wsp\u00f3\u0142pracuje z Uniwersytetem Dakar Cheikh Anta Diop na temat \u201ebiurokratyzacji afryka\u0144skich firm\u201d. Dzi\u0119ki podstawowym projektom badawczym wa\u017cne \u017ar\u00f3d\u0142a zosta\u0142y zidentyfikowane i udost\u0119pnione w bazach danych. Zaproszeni naukowcy pracuj\u0105 regularnie w IHA, aby kontynuowa\u0107 czyste projekty, ale tak\u017ce wzbogaci\u0107 badania w Instytucie. Mi\u0119dzy innymi te rezydencje s\u0105 cz\u0119\u015bci\u0105 wsp\u00f3\u0142pracy IHA z Labex, pisz\u0105 now\u0105 histori\u0119 Europy (EHNE).  Pami\u0105tkowa tablica inauguracyjna z 1994 r. W obecno\u015bci by\u0142ego prezydenta niemieckiego Richarda von Weizs\u00e4cker (po \u0142acinie). Mediacja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] IHA regularnie publikuje swoje badania w r\u00f3\u017cnych formatach: online, w czasopismach naukowych i w formie ksi\u0105\u017cek. Ponadto kieruje wieloj\u0119zyczn\u0105 bibliotek\u0105 naukow\u0105 specjalizuj\u0105c\u0105 si\u0119 w historii Niemiec. Aby promowa\u0107 wsp\u00f3\u0142prac\u0119 mi\u0119dzy francuskim, niemieckim i \u015bwiatowym historykiem oraz historykami, IHA regularnie organizuje mi\u0119dzynarodowe konferencje, seminaria i konferencje, takie jak czwartki niemieckiego instytutu historycznego. Jest tak\u017ce zaanga\u017cowany jako partner kolokwialnych francusko-niemieckich lub mi\u0119dzynarodowych historyk\u00f3w i historyk\u00f3w. Kwalifikacja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] IHA ma w\u0142asne programy pomocy dla m\u0142odych badaczy, kt\u00f3rzy pracuj\u0105 nad histori\u0105 francusk\u0105, Franco-Niemiec lub Europy Zachodniej. W regularnych odst\u0119pach czasu letnie uniwersytety, wycieczki tematyczne, wyspecjalizowane kursy j\u0119zykowe i warsztaty paleograficzne, umo\u017cliwiaj\u0105c uczniom odkrywanie nowych horyzont\u00f3w badawczych i wymian\u0119 z m\u0142odymi lud\u017ami w nauce i nauczyciele- badacze i nauczyciele-badacze na ca\u0142ym \u015bwiecie. Studenci doktoranci i doktoranci, a tak\u017ce pracownicy doktorantowi i doktorantowi mog\u0105 skorzysta\u0107 z stypendi\u00f3w mobilnych, spe\u0142nie\u0144 dyplom\u00f3w lub programu Karl-Ferdinand-Werner. IHA oferuje r\u00f3wnie\u017c studentom mobilno\u015b\u0107 lub stypendia w miejscu zamieszkania, a tak\u017ce mo\u017cliwo\u015b\u0107 przeprowadzenia sta\u017cy naukowych. IHA zatrudnia oko\u0142o 40 pracownik\u00f3w (dzia\u0142y naukowe, biblioteka, pisanie, public relations i prasa, event and administration Service) [[[ 6 ] . Rada naukowa z\u0142o\u017cona z dziewi\u0119ciu francuskich i niemieckich profesor\u00f3w uniwersytet\u00f3w, wszystkie okresy po\u0142\u0105czone, wspieraj\u0105 i doradza IHA w swojej pracy. Projekty badawcze s\u0105 podzielone na pi\u0119\u0107 wydzia\u0142\u00f3w: \u015bredniowiecze, wsp\u00f3\u0142czesna historia, wsp\u00f3\u0142czesna historia, humanistyka cyfrowa, Afryka [[[ 5 ] . Biblioteka IHA jest dost\u0119pna bezp\u0142atnie dla wszystkich badaczy z kart\u0105 do czytania. Oferuje 46 miejsc do czytania, a jego katalog online mo\u017cna konsultowa\u0107 na czterech wyszukiwanych terminach z dost\u0119pem do Internetu. Fundusz jest inwentaryzowany w katalogu bibliotecznym. Biblioteka Instytutu jest bibliotek\u0105 konsultacyjn\u0105 ON -Seite, a zatem jej prac nie mo\u017cna po\u017cyczy\u0107. Jest do\u0142\u0105czony do niemieckiej us\u0142ugi po\u017cyczkowej Interbibble. Jego fundusz obejmuje obecnie 120 000 tom\u00f3w i 350 czasopism \u017cyj\u0105cych w historii francuskiej i niemieckiej, histori\u0119 stosunk\u00f3w mi\u0119dzy dwoma krajami, historia Europy Zachodniej od p\u00f3\u017anej staro\u017cytno\u015bci do wsp\u00f3\u0142czesno\u015bci oraz regionaln\u0105 histori\u0119 Niemiec. Zbi\u00f3r czasopisma obejmuje zasadniczo niemieckie czasopisma regionalne. Blogi Franco-Fil i Germano-Fil informuj\u0105 o technikach badawczych i metodach informacji oraz s\u0105 cennymi narz\u0119dziami do zwi\u0119kszania umiej\u0119tno\u015bci dokumentalnych w zakresie nauk spo\u0142ecznych i spo\u0142ecznych. IHA publikuje wewn\u0119trzne wyniki bada\u0144, a tak\u017ce wybrane tezy doktoranckie i autoryzacyjne. Kontynuuje bezp\u0142atn\u0105 strategi\u0119 dost\u0119pu, kt\u00f3ra umo\u017cliwia dost\u0119p do wszystkich publikacji online. Recenzja \u201eFrancia\u201d, kt\u00f3ra pojawi\u0142a si\u0119 od 1973 roku, jest jedyn\u0105 niemieck\u0105 przegl\u0105dem historycznym po\u015bwi\u0119conym historii Europy Zachodniej. Artyku\u0142y pojawiaj\u0105 si\u0119 w j\u0119zyku niemieckim, francuskim lub angielskim, jego zakres tematyczny i chronologiczny wynika z archeologii Iv To jest Century z ostatnimi relacjami Franco-Niemiecami. Od 2008 r. Raporty zosta\u0142y opublikowane kwartalnie online w ” [Pierwszy] Francja-reference \u201d. Wierne duchowi recenzji monografie kolekcji \u201eBeihefte der Francicia\u201d (BDF) uruchomione w 1975 r. Pojawiaj\u0105 si\u0119 w j\u0119zyku francuskim, niemieckim lub angielskim. Jest to r\u00f3wnie\u017c wa\u017cne dla najstarszej publikacji IHA opublikowanej od 1962 roku, \u201eSave Historischen Studien\u201d (PHS). Seria \u201eStudien und Dokumente Zur Gallia Pontificia\u201d (Studies and Documents for A Gallia Pontificia) publikuje eseje i wydania \u017ar\u00f3de\u0142 prac badawczych na temat dokument\u00f3w i akt\u00f3w papie\u017cy i ich legat\u00f3w we Francji. Wreszcie, kolekcja \u201eFranco-German History\u201d zawiera 11 monografii na temat historii Franco-Germana od 800 do wsp\u00f3\u0142czesno\u015bci i pojawia si\u0119 w j\u0119zyku francuskim i niemieckim. IHA, jako promotor portalu schodzenia niemieckiego. Hypotheses.org, przyczynia si\u0119 do rozwoju blog\u00f3w w naukach ludzkich i spo\u0142ecznych. Opr\u00f3cz blog\u00f3w metodologicznych grupy badawcze IHA maj\u0105 r\u00f3wnie\u017c blogi tematyczne. IHA publikuje wiele swoich manifestacji w formie podcastu. Stare serie, takie jak \u201edyskusje\u201d, s\u0105 zdigitalizowane i dost\u0119pne online. Ponadto IHA jest partnerem Franco-German Journal of Human and Social Sciences Trivium , kt\u00f3ry publikuje t\u0142umaczenia artyku\u0142\u00f3w referencyjnych na francuskie lub niemieckie. Karl Ferdinand Werner: Niemiecki Instytut Historyczny 1958\u20131983. Institut Historique Allemand 1958-1983 , Paris 1983. Gerd Krumeich: Das Deutsche Historische Institut w Pary\u017cu (Dhip) , W: Historia i spo\u0142ecze\u0144stwo 13 (1987), s. 1 267\u2013271. Werner Paravicini (re\u017c.): Niemiecki instytut historyczny Paris. Sprz\u0119t z okazji otwarcia nowego budynku, hotel duret-de-chevry , Thorbecke, Sigmaringen 1994.ID.: Od Franco-Germana do historii europejskiej. Niemiecki Historic Institute of Paris od 1964 roku , W: Niemcy dzisiaj 162 (2002), s. 1 150\u2013156. ID.: Niemiecki instytut historyczny. Europejskie miejsce badawcze w Pary\u017cu , W: Precyzyjne analityczne pracy Akademii Nauk, Belles-Lettres i Arts de Rouen 2003 (p\u0142uca Grudzie\u0144 2006 ), P. 225\u2013234. ID.: Jak to naprawd\u0119 by\u0142o? Niemiecki instytut historyczny Paris , W: Revue des Deux Mondes , Paris 2005, s. 1 223\u2013227. – – Niemiecki Historic Institute of Paris: Co si\u0119 naprawd\u0119 wydarzy\u0142o . W: Revue des Deux Mondes , Paris 2005, s. 1 206\u2013210. Ulrich Pfeil: Niemiecki instytut historyczny Paris. Nowy fundament \u201eSur Base Universitaire\u201d , w id. (Dir.): Relacje kulturowe i naukowe Franco-Niemiec w XX wieku. Podej\u015bcie historii instytucjonalnej , Oldenbourg, Monachium 2007, s. 1 281-308. Online na persitivia.net ID.: Prehistory i fundament \u201eNiemieckiego instytutu historycznego\u201d Pary\u017cu. Reprezentacja i dokumentacja , Instrument 17, Thorbecke, Ostfildern 2007. Online na persitivia.net ID. (Dir.): \u201eNiemiecki instytut historyczny\u201d Pary\u017c i jego ojcowie za\u0142o\u017cyciele. Podej\u015bcie do historii osobistej. , Paris Historical Studies 86, Oldenbourg, Monachium 2007. Perspectivia.net Id., Fundament Niemiecki Instytut Historyczny W Pary\u017cu w 1958 r. Dans: Axel C. H\u00fcnttelmann, Michael C. Schneider (re\u017c.), Poza Humboldt. Nauka w stanie 1850\u20131990 , French Wallpl \/ m. 2010, s. 1 49-60. Rainer Babel, Rolf Gro\u00dfe (re\u017c.): Das Deutsche Historische Institut Paris \/ Historical Institute Niemiecki 1958\u20132008 , Thorbecke, Ostfildern, 2008. Online na persitivia.net Rolf Gro\u00dfe, France Research w niemieckim Instytucie Historycznym Paris, Dans: Rocznik bada\u0144 historycznych w Federalnej Republice Niemcze, Raporting Rok 2012, Monachium 2013, s. 1. 21\u201327. Online na hipotezach.org Matthias Werner, Pocz\u0105tki niemieckiego instytutu historycznego w Pary\u017cu i powr\u00f3t historii niemieckiej do \u201eekumenizmu historyk\u00f3w\u201d , W: Rheinische kwartalne arkusze 79 (2015), s. 1 212-245. Rolf Gro\u00dfe, The History of the Dhi Paris, Dans: J\u00fcrgen Elvert (re\u017c.), Historia Beyond the University. Sieci i organizacje wczesnej Republiki Federalnej, Stuttgart 2016 (wiadomo\u015bci historyczne, suplement, 94), s. 1. 141-153. \u2191 Rolf Gro\u00dfe, The History of the Dhi Paris, Dans: J\u00fcrgen Elvert (re\u017c.), Historia Beyond the University. Sieci i organizacje wczesnej Republiki Federalnej, Stuttgart 2016 (wiadomo\u015bci historyczne, suplement, 94), s. 1. 141-153.  \u2191 Conrad Grau, Planowanie niemieckiego instytutu historycznego w Pary\u017cu podczas II wojny \u015bwiatowej, w: Francia. Badania historii Europy Zachodniej 20\/3 (1994), s. 1. 109-128.  \u2191 Ulrich Pfeil: Historia i fundament \u201eNiemieckiego instytutu historycznego\u201d Paris. Reprezentacja i dokumentacja, Thorbecke, Ostfildern 2007 (Instrument, 17). en ligne sur perspektywica.net  \u2191 A et b Werner Paravicini (re\u017c.): Niemiecki instytut historyczny Paris. Sprz\u0119t z okazji otwarcia nowego budynku, H\u00f4tel Duret-de-Chevry, Thorbecke, Sigmaringen 1994.  \u2191 A et b ‘ Iha \u00bb  \u2191 ‘ Iha \u00bb  O innych projektach Wikimedia:       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/niemiecki-instytut-historyczny-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Niemiecki Instytut Historyczny – Wikipedia"}}]}]