Nigeryjskie wybory prezydenckie w 2007 r. – Wikipedia

Wybory prezydenckie Odbyło się w Nigerii 21 kwietnia 2007 r., Tego samego dnia, co wybory ustawodawcze.

Wybory te powinny pozwolić Nigeryjczykom wybrać nowego prezydenta, mandat Olusegun Obasanjo, u władzy od 1999 r.

W 2006 roku ustępujący prezydent próbował zmienić konstytucję, aby móc się ponownie przedstawić. Jednak parlament odmówił tej reformy. Po raz pierwszy od niepodległości kraju w 1960 r. Wybrany prezydent miał zastąpić kolejnego wybranego prezydenta.

Atiku Abubakar, wiceprezes od dawna uważany za delfina ustępującego prezydenta. Jednak poprowadził zawieszenie przeciwko próbie zmodyfikowania modyfikacji konstytucyjnej. Potem popadł w hańbę. Prezydent Olusegun Obasanjo próbował go zwolnić na próżno. Atiku Abubakar, wykluczony z partii rządzącej, Partii Demokratycznej Ludu (PDP), stworzyła własną partię, Kongres Action (AC).

Wyborcy musieli wybrać następcę prezydenta, u władzy od 1999 r., Podczas ogłoszonych wyborów od 1999 r., Ponieważ doprowadzi do pierwszego przejścia cywilnego na czele kraju w 1960 r. Krajowa Komisja Wyborcza (INEC) próbowała zapobiec temu Kandydatura Atiku Abubakar, oskarżona o korupcję, ale Sąd Najwyższy Nigerii unieważnił tę decyzję.

Na tydzień przed wyborami prezydenckimi wybory regionalne odbyły się w klimacie przemocy ^{[[[ Pierwszy ]} . Oznaczając oszustwo, opozycja poprosiła o ich anulowanie i odroczenie wyborów prezydenckich, grożąc wezwaniem do bojkotu ^{[[[ 2 ]} Przed poddaniem się przed woli władzy do utrzymania wyborów ^{[[[ 3 ]} .

Prezydent Nigerii jest wybierany zgodnie z wariantem w trzech okrążeniach większości nieinomalnych wyborów na czteroletni okres, odnawialny tylko raz. W pierwszej rundzie kandydat, który zebrał względną większość głosów oddanych na szczeblu krajowym, a ponad 25% w co najmniej 24 kraju kraju jest zatem wybranych w pierwszej rundzie. W przeciwnym razie zorganizowana jest druga runda między kandydatem, który był na pierwszym miejscu, a po uzyskaniu względnej większości w największej liczbie stanów lub, w przypadku równości liczby państw między kilkoma z tych kandydatów, między nimi „między nimi mającymi ich uzyskał najwięcej głosów. Aby zwyciężyć, kandydat musi zawsze zgromadzić większość związaną z poziomem krajowym i ponad 25% głosów w co najmniej 24 stanach. Jeśli żaden z dwóch nie powiedzie się, trzecia runda jest zorganizowana między dwoma kandydatami. Ktokolwiek zbiera najwięcej głosów w trzeciej rundzie, jest następnie uznany za wybrany ^{[[[ 4 ] W [[[ 5 ]} .

Kandydaci muszą pochodzić z narodzin w Nigerii, aby nie dobrowolnie nabyli inną obywatelstwo, aby mieć co najmniej 35 lat, nie mieć rejestru karnego, aby być członkiem i oficjalnym kandydatem do uznanej partii politycznej, i śledzić. Szkolny program nauczania przynajmniej do wykształcenia średniej.

Każdy kandydat przedstawia się z bieżącym partnerem, samego kandydata na wiceprezesa i członka tej samej partii co kandydat na prezydencję. Wiceprezydent zastępuje prezydenta w przypadku wakatu u władzy, aż do końca swojej czteroletniej kadencji. Nowy prezydent może następnie wyznaczyć nowego wiceprezesa za umową każdej z dwóch izb parlamentu. W przypadku, gdy wakat dotyczy jednocześnie prezydenta i wiceprezesa, prezydent Senatu stanowi tymczasowe przed nowymi wyborami prezydencami zorganizowanymi w ciągu trzech miesięcy. Prezydent wybrany podczas tych wczesnych wyborów jest jednak tylko na pozostały czas trwania czterech mandatu jego poprzednika ^{[[[ 4 ]} .

Prezydent Narodowej Komisji Wyborczej (INEC) Maurice IWU ogłosił wyniki wyborów w poniedziałek 23 kwietnia » ^{[[[ 6 ]} .

• Umaru Yar’adua, gubernator stanu Katsina (północ) i kandydat Partii rządzącej (PDP) jest wybierany z 24 638 063 głosami.
• Generał Muhammadu Buhari (All Nigeria Peoples Partia, ANPP), zebrał 6 605 299 głosów.
• Atiku Abubakar, wiceprezes uzyskał 2 637 848 głosów.

Opozycja potępiła ogromne oszustwo, które skażało regularność głosowania. Działanie Kongresowe, partia założona przez wiceprzewodniczącego Atiku Abubakar, poprosiła o anulowanie wyborów ^{[[[ 7 ]} .

Społeczność gospodarcza państw Afryki Zachodniej (Cedeao) uważa, że ​​wybory nie były ani wolne, ani sprawiedliwe, a obserwatorzy wspólnoty Narodów wyrazili „znaczące niedoskonałości” ^{[[[ 6 ]} .

Wole Soyinka, Nagroda Nobla w literaturze 1986, mówiąc w imieniu 48 zwycięzców Nagrody Nobla 22 maja Anulowanie wyborów, obawiając się, że brak legalności nowego rządu zwiększy ryzyko gwałtownego konfliktu, który miałby poważne konsekwencje dla Nigerii i regionu ^{[[[ 8 ]} .

. 22 maja , Atiku Abubakar wprowadził apel o potępienie warunków organizacji tych wyborów na końcu których niezależna Krajowa Komisja Wyborcza (INEC) ogłosiła zwycięstwo Umaru Musa Yar’adua. Wśród wyrzutów dokonanych przez kandydatów są nielegalne odrzucenie akt niektórych kandydatów, niezgodność z kodeksem wyborczym, fałszywe manewry i arbitralne przydział, przez INEC, głosów ^{[[[ 9 ]} .

. 24 maja , Parlament Europejski potępił przemoc wyborczą. Domaga się organizacji nowych wyborów, objęty kontrolą niezależnej Narodowej Komisji Wyborczej i prosi Unię Europejską o nie przydzielenie federalnych lub państwowych struktur pomocy, o ile nie zorganizowano nowych wyborów ^{[[[ dziesięć ]} .