Nikolay Nenovsky – Wikipedia

Nikolay Nenovsky (Po bułgarii: Nikolai Nenovski ) urodzony 26 lipca 1963 , jest bułgarskim ekonomistą, specjalistą w dziedzinie teorii monetarnej i bankowej, makroekonomii, gospodarki przejściowej i historii gospodarki, obecnie profesorem na University of Picardy Jules-Verne w Amiens. Od 2007 roku uczy także w EDHEC. W 2014 r. Założył Centre for International Research on Mint and Economy w Sofia, inne z University of National and World Economy ^{[[[ Pierwszy ]} . Objął urząd jako członek rady Bułgarskiego Banku Narodowego na podstawie dekretu prezydenta Rumena Radeva 13 czerwca do 2020 r.

Nikolay Nenovsky studiował ekonomię na Uniwersytecie Moskwy ^{[[[ 2 ]} , “M. Lomonosov ”(1984–1989) oraz w ekonomii i finansach we Francji i Szwajcarii (1990-1996). Uzyskał doktorat z Instytutu Ekonomii Bułgarskiej Akademii Nauk (1995).
W latach 1988–1989 współpracował z komitetem Comecon w Moskwie. Pracował również jako finansista w Sogal w Luksemburgu 1994. W latach 1997–2009 uczył teorii pieniężnej i finansów międzynarodowych na University of National and World Economy ^{[[[ 3 ]} De Sofia (Bułgaria), w dziale „finanse i rachunkowość”. Był nauczycielem nauczyciela w Orleans Economy Laboratory (LEO) ^{[[[ 4 ]} , University of Orleans, Francja w latach 2000–2010 oraz badacz stowarzyszony w ICER (International Center for Economic Research)))))) ^{[[[ 5 ]} , w Turynie od 2006 roku.

W latach 1996-2008 Nikolay Nenovsky był zaangażowany w Bankter Bank of Bułgaria, w którym po tym, jak został dyrektorem Służby Badawczej, został członkiem Rady Gubernatorów w latach 2002–2008. Nikolay Nenovsky jest również współzałożycielem „bułgarskiego makroekonomicznego Stowarzyszenie „(2003) i bułgarska firma„ Friedrich Hayek ”(2002). Jest synem profesora Neno Nenovsky’ego (1934-2004), bułgarskiego prawnika i członka Sądu Konstytucyjnego Bułgarii.

Jest zainteresowany problemami funduszu emisji pieniężnej, Board waluty W Bułgarii reżimy pieniężne z perspektywy porównawczej, a także problemów zbieżności i euro. Niedawno, wraz z Patrickiem Villieu, opublikował artykuł, w którym rozszerzenie Unii Europejskiej jest badane w celu uzyskania modelu ubezpieczeniowego ^{[[[ 6 ]} .

Nikolay Nenovsky pisze także o kwestiach historii pieniężnej i historii myśli ekonomicznej. W 2006 r. Opublikował książkę poświęconą francuskiemu ekonomistowi Albertowi Aftalionowi (1874–1956), urodzonym w Rousse w Bułgarii.

Od 2012 roku Nikolay Nenovsky jest profesorem na University of Picardy Jules-Verne, Crisea [2] w amins. Jest badaczem w Le Studium w Orléans ( Mars 2010 – Mars 2012 ) Z „Rethink Europe: New Solutions for New wyzwań”. Członek Rady Dyrektorów IFAG (Institute of Francoophoni for Administration and Management), Sofia Styczeń 2009 . Członek komitetu redakcyjnego Przegląd gospodarki politycznej . Badacz stowarzyszony w Leo (Orleans Economy Laboratory) od 2002 roku. Nauczał i był gościnnym badaczem w Paryżu, Nicei (EDHEC), AIX-en-Provence, Bordeaux, Clermont-Ferrand, Poitiers i innych.

• Dyskusje gospodarcze na europejskich peryferiach. Bułgarscy ekonomści podczas Wielkiego Kryzysu
• Zakon pieniężny. Krytycy teorii pieniężnej , Siela Edition (Soft and Publishing), 2007, Sofia, 240 stron.
• Inflacja kursów walut: Francja i Bułgaria w okresie międzywojennym. Wkład Alberta Aftaliona (1874–1956), wydanie Bułgarskiego Banku Narodowego, 2005, 70 stron (w języku angielskim, francuskim i bułgarskim
• Od LEV do euro: Jaki jest najlepszy sposób? Scenariusze integracji w Bułgarii z EMU , (Avec K. Hrista, B. Petrov), Siela Edition (Soft and Publishing), 2001, Sofia, 170 stron.
• Darmowe pieniądze (pytania teorii ekonomicznej) , Wydanie Bułgarskiej Akademii Nauk, Academic Publishing House „Main Drinov”, 2001, Sofia, 220 stron.
• Zapotrzebowanie na pieniądze w gospodarkach przejściowych , 1998, 270 stron, Sofia, wydanie bułgarskiej Akademii Nauk, Academic Publishing House „Marin Drinov”.
• Ubezpieczenie depozytów na całym świecie. Kwestie projektowania i wdrażania [3] MIT Press, Cambridge, pod redakcją: Aslı Demirgüç-Kunt, Edward J. Kane i Luc Laeven, 2008
• Granice topnienia: transformacja instytucjonalna w szerszej Europie W [4] Publiki: Kiichiro Yagi i Satoshi Mizobata, opublikowane przez: Kyoto University Press i Nus Press Singaporeremars, 2008

Patrz także: Ialnazov, D., N. Nenovsky. (2011). ‘ „Interpretacja teorii gier postkomunistycznej ewolucji” » ^{( Archive.org • • Wikiwix • • Archiwum • • Google • Co robić ?)} Journal of Economic Issues, M.E. Sharpe, Inc., 45 (1): 41-56.

• Nenovsky N., K. Techkov i C. Turca (2011). «Od dobrobytu do depresji: Bułgaria i Rumunia (1996/97 – 2010)» Dokument roboczy William Davidson Institute nr 1018.
• Nenovsky, N. (2010). «Rozszerzenie UE i reżimy pieniężne z perspektywy modelu ubezpieczenia» Dokument roboczy William Davidson nr 997.
• Nenovsky, N., Lahiani, A. «Integracja rynku pieniężnego i suwerenne CDS rozpowszechnia dynamikę w nowych stanach UE» Dokument roboczy William Davidson nr 1002.
• Nenovsky, N. (2010). «Jedna historia bułgarskiej myśli ekonomicznej od upadku komunizmu» Laboratoire d’onomie d’Orléans, Document de Rechherche, nr 2010-26.
• Nenovsky N., D.ialnazov. (2010). «Ewolucja krajów postkomunistycznych: interpretacja z perspektywy współpracy» Orlean Economy Laboratory, Dokument badawczy, nr 2010-10.
• Nenovsky N, (2010). «Myśli ekonomiczne i społeczne Ivana Pososhkova (1652-1726)» . Międzynarodowe Centrum Badań Ekonomicznych, nr 2.

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]