[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/noe-canjura-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/noe-canjura-wikipedia\/","headline":"Noe Canjura – Wikipedia","name":"Noe Canjura – Wikipedia","description":"before-content-x4 Artyku\u0142 w Wikipedii, Free L’Encyclop\u00e9i. after-content-x4 Co\u015b Canjura ( 14 sierpnia 1922 – 29 wrze\u015bnia 1970 ) by\u0142 salwadorem","datePublished":"2022-10-21","dateModified":"2022-10-21","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/fr.wikipedia.org\/wiki\/Special:CentralAutoLogin\/start?type=1x1","url":"https:\/\/fr.wikipedia.org\/wiki\/Special:CentralAutoLogin\/start?type=1x1","height":"1","width":"1"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/noe-canjura-wikipedia\/","wordCount":1158,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Artyku\u0142 w Wikipedii, Free L’Encyclop\u00e9i.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Co\u015b Canjura ( 14 sierpnia 1922 – 29 wrze\u015bnia 1970 ) by\u0142 salwadorem malarzem.          (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x41922-1949 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Noe Canjura urodzi\u0142 si\u0119 w Apopa, wiosce w Republice Salvador w Ameryce \u015arodkowej, w rodzinie skromnych ch\u0142op\u00f3w. Podczas swojej m\u0142odo\u015bci jego kontakt z przeciwno\u015bciami i ub\u00f3stwem daje mu narz\u0119dzia do wydostania si\u0119 ze sterylnej gleby jego rodzinnej wioski. Aby zap\u0142aci\u0107 cz\u0119\u015b\u0107 swoich wydatk\u00f3w i kontynuowa\u0107 cz\u0119sto szko\u0142\u0119, Canjura pomog\u0142a ojcu podczas pracy w tartaku, w kt\u00f3rym cz\u0119sto sp\u0119dza\u0142 w nocy, le\u017c\u0105c na twardych i nagich pi\u0119trach. Jego talent do rysowania zosta\u0142 odkryty, gdy w wieku 17 lat bez powodu rozpocz\u0119\u0142a si\u0119 jego przygoda w \u015bwiecie sztuki. Najpierw studiowa\u0142 malarstwo w akademii hiszpa\u0144skiego mistrza Valero Lecha w San Salvador, The Capital (1942 – 1946). Na pocz\u0105tku 1942 r. Canjura uczestniczy\u0142a w wystawach z grup\u0105 Nowy przez Salwador. P\u00f3\u017aniej wystawia\u0142 w Gwatemali.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4W 1948 roku pojecha\u0142 do Meksyku, aby kontynuowa\u0107 studia. Tam by\u0142 pod silnym wp\u0142ywem Diego Rivera, kt\u00f3ry z Orozco i Siqueiros, by\u0142 na szczycie swojej chwa\u0142y. Stopniowo wp\u0142yw Rivery zmniejszy\u0142 si\u0119, a Canjura zwr\u00f3ci\u0142a si\u0119 do sztuki gauguina, od kt\u00f3rej nauczy\u0142 si\u0119 u\u017cywania krzywych. W tym roku Canjura wyst\u0105pi\u0142a swoj\u0105 pierwsz\u0105 wystaw\u0119 w Stanach Zjednoczonych. Kariera Canjura zmieni\u0142a si\u0119 spektakularnie w 1949 r., Kiedy wyjecha\u0142 do Francji, aby studiowa\u0107 w National School of Fine Arts, gdzie mia\u0142 na celu nauczenie si\u0119 techniki fresku, dzi\u0119ki dotacji przyznanej mu przez jego rz\u0105d. W Pary\u017cu mocno poci\u0105ga go praca Courbeta i krasnoluda. Ale pomimo wszystkiego pozostawa\u0142 wisia\u0142 na tematy, kolory i zwyczaje swojego rodzinnego kraju. W 1953 roku Canjura wyst\u0105pi\u0142a pierwsz\u0105 indywidualn\u0105 wystaw\u0105 w Pary\u017cu. Francja staje si\u0119 dla niego jego adoptowanym krajem. Nast\u0119pnie po\u015blubi\u0142 Madeleine Bachelet, artystk\u0119 tak\u0105 jak on.Silny wp\u0142yw lat w Pary\u017cu staje si\u0119 bardzo widoczny, a\u017c do jego kr\u00f3tkiego powrotu do Salvador w 1957 r. Odkry\u0142 swoj\u0105 drog\u0119, gdy tylko zobaczy\u0142 sw\u00f3j kraj z r\u00f3\u017cnymi oczami. Od tego momentu kolory i \u015bwiat\u0142o staj\u0105 si\u0119 wa\u017cn\u0105 cz\u0119\u015bci\u0105 jego pracy. Obraz Canjury staje si\u0119 syntez\u0105 kilku wp\u0142yw\u00f3w, kt\u00f3re g\u0142\u0119boko oznaczaj\u0105 sw\u00f3j charakter i jego sztuk\u0119. Jego p\u0142\u00f3tno s\u0105 zar\u00f3wno dramatyczne, jak i nostalgiczne. Komponuje si\u0119 silnie, z wieloma szczeg\u00f3\u0142ami, pozostaj\u0105c bardzo subtelnym; Jego proste kolorowe plany sugeruj\u0105 pocz\u0105tek abstrakcji. W latach 1959\u20131965 miasto Pary\u017c kupi\u0142o cztery obrazy za sta\u0142\u0105 kolekcj\u0119, indeks swojej pozycji w \u015bwiecie sztuki w Pary\u017cu. Canjura by\u0142 cz\u0142onkiem \u201eNational Society of Fine Arts\u201d i cz\u0142onkiem \u201eYoung Peinture Fair\u201d. Regularnie wystawia\u0142 w wa\u017cnych salonach Pary\u017ca, a zw\u0142aszcza na targach por\u00f3wnawczych w grupie Maurice Boitel, kt\u00f3ry zosta\u0142 tam zaproszony ka\u017cdego zaproszony Rok do jego \u015bmierci. Jego obrazy zosta\u0142y zakupione przez kolekcje pa\u0144stwa francuskiego, Muzeum Narodowe w Salwadorze (nast\u0119pnie przeniesionym do) i Muzeum Leomanouth z Hamishki do Ein Harod w Izraelu. 1965 Canjura otrzyma\u0142a \u201eSrebrn\u0105 \u015bliwk\u0119\u201d od Salon des Painters de Provence. Noe Canjura zmar\u0142 w Morienval, Francja 29 wrze\u015bnia , 1970 w wieku 48 lat. Jest pochowany na cmentarzu Ko\u015bcio\u0142a Notre-Dame de Morienval. Jej ocala\u0142ymi s\u0105 jej c\u00f3rka, Leticia Canjura i jej ma\u0142ej c\u00f3rki Vilma Borden, kt\u00f3rzy mieszkaj\u0105 w Atlancie. Wraz z Juli\u0105 D\u00edaz, Ra\u00fal Elasem Reyesem, Rosa Mena Valenzuela, Canjura jest ikon\u0105 w Salvador najwi\u0119kszego ruchu w szkole sztuk pi\u0119knych jej pokolenia. Symbolizuje tak\u017ce ludzk\u0105 zdolno\u015b\u0107 do odkrywania siebie i przekszta\u0142cania skromnego m\u0142odego ucznia z bosymi stopami w pot\u0119\u017cnego tw\u00f3rc\u0119 w\u0142asnego istnienia w rygorystycznie wymagaj\u0105cej mi\u0119dzynarodowej atmosferze. Wally Findlay, prezes Galeries Findlay (Nowy Jork, Chicago) m\u00f3wi przy okazji: \u201d Ten m\u0142ody artysta dotrze w kr\u00f3tkim czasie, postawa wsp\u00f3\u0142czesnych artyst\u00f3w, takich jak Bernard Buffet i Nicola Simbari \u00bb. Broszura \u015bcienna Findley Galeries na wystawie Noe Canjura\/ Wally F. Galleries, New York, N.Y., Stany Zjednoczone. \/ Data: niedost\u0119pne \/ sprz\u0119t dostarczany przez M Ja Leticia canjura. \u201eTabele Noe Canjura do przedstawienia Findlay\u201d \/ Data: marzec, rok: niedost\u0119pny\/ sprz\u0119t dostarczany przez M Ja Leticia canjura. \u201eArt by Canjura przyjmuje diament\u201d Artyku\u0142: Sandra Roseau \/ La Revue: nie dost\u0119pny \/ New York, N.Y., Stany Zjednoczone. \/ Data: marzec, rok: niedost\u0119pny\/ sprz\u0119t dostarczany przez M Ja Leticia canjura. L’Allarta de Journal \u201eLa Prensa Grafa\u201d, Salvador \/ Data: Le 27 sierpnia , 1968 \/ Materia\u0142 dostarczony przez M Ja Leticia canjura. L’Allarta de Journal \u201eEl Diario de Hoy\u201d, El Salvador \/ Data: Le 27 sierpnia , 1968 \/ Materia\u0142 dostarczony przez M Ja Leticia canjura. L’Allarta de Journal \u201eEl Diario de Hoy\u201d, El Salvador\/Data: Le 10 wrze\u015bnia , 1968\/Materia\u0142 dostarczony przez M Ja Leticia canjura.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/noe-canjura-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Noe Canjura – Wikipedia"}}]}]