[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/north-stone-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/north-stone-wikipedia\/","headline":"North Stone – Wikipedia","name":"North Stone – Wikipedia","description":"before-content-x4 Pierwotne prace Podw\u00f3jna przest\u0119pczo\u015b\u0107 na linii Maginot (1936) Kraina niepokoju (1937) Moi towarzysze zmarli (1947-1949) after-content-x4 modyfikator Kamie\u0144 p\u00f3\u0142nocny","datePublished":"2023-01-01","dateModified":"2023-01-01","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/3\/38\/Info_Simple.svg\/12px-Info_Simple.svg.png","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/3\/38\/Info_Simple.svg\/12px-Info_Simple.svg.png","height":"12","width":"12"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/north-stone-wikipedia\/","wordCount":3682,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Pierwotne prace Podw\u00f3jna przest\u0119pczo\u015b\u0107 na linii Maginot (1936) Kraina niepokoju (1937) Moi towarzysze zmarli (1947-1949)        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4modyfikator  Kamie\u0144 p\u00f3\u0142nocny (Z jego prawdziwego imienia Andr\u00e9 Brouillard ) jest francuskim \u017co\u0142nierzem i pisarzem urodzonym 15 kwietnia 1900 w Catau-Cambr\u00e9sis (p\u00f3\u0142noc) i zmar\u0142 9 grudnia 1985 w Monako. Kierowa\u0142 karier\u0105 wojskow\u0105 w s\u0142u\u017cbach hrabiacyjnych, a nast\u0119pnie pisarza historyka i pisarza.          (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Table of ContentsPierwsza wojna \u015bwiatowa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Mi\u0119dzy dwiema wojenami [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Druga wojna \u015bwiatowa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Pisarz [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Rzymianie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Testy i historie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Adaptacje kinowe [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Adaptacja komiksu [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Pierwsza wojna \u015bwiatowa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Jego przeznaczenie jako specjalist\u0119 ds. Inteligencji okazuje si\u0119 by\u0107 bardzo wcze\u015bnie. Jego miasto jest okupowane przez wojska niemieckie w latach 1914\u20131918, zaanga\u017cowa\u0142 si\u0119 w gromadzenie informacji w sieci La Dame Blanche des Hohenzollern [[[ Pierwszy ] Dla sojusznik\u00f3w poprzez obserwowanie ruch\u00f3w poci\u0105g\u00f3w niemieckich. Zosta\u0142 aresztowany przez najemc\u0119 w Saint-Quentin w 1916 r. Skazany na \u015bmier\u0107, zosta\u0142 u\u0142askawiony z powodu swojego m\u0142odego wieku i wys\u0142any do Strafbataillon (Batalion dyscyplinarny). Mi\u0119dzy dwiema wojenami [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Koniec wojny pozwala mu wznowi\u0107 studia. Ucze\u0144 specjalnej szko\u0142y wojskowej Saint-Cyr w latach 1920\u20131922 (promocja motta flagi), rozpocz\u0105\u0142 karier\u0119 jako oficer czo\u0142g\u00f3w. Wyr\u00f3\u017cni\u0142 si\u0119 w 1926 r. Podczas wojny w Rif w Maroku, gdzie zosta\u0142 ranny. Zosta\u0142 przyj\u0119ty do wy\u017cszej szko\u0142y wojny w latach 1932\u20131934 i absolwent Free School of Political Science. Wszed\u0142 do drugiego biura (biuro personelu armii odpowiedzialnych za gromadzenie i analiz\u0119 wywiadu). W po\u0142owie lat 30. XX wieku, a nast\u0119pnie kapitan, przydziela\u0142 antykomunistyczn\u0105 tajn\u0105 sie\u0107 za\u0142o\u017con\u0105 przez pu\u0142kownika Georgesa Groussarda i kapitana Jeana Chr\u00e9tien [[[ 2 ] kt\u00f3ry po\u0142\u0105czy\u0142 si\u0119 w sierpniu 1936 r. Z sieci\u0105 Corvignolles Georges Loustaunau-Lacau [[[ 3 ] W [[[ 4 ] .        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Opublikowa\u0142 swoj\u0105 pierwsz\u0105 powie\u015b\u0107 w 1936 roku: Podw\u00f3jna przest\u0119pczo\u015b\u0107 na linii Maginot to powie\u015b\u0107 detektywistyczna po\u0142o\u017cona w kontek\u015bcie wojskowym linii Maginot, kt\u00f3ra ju\u017c wywo\u0142uje przysz\u0142o\u015b\u0107 \u015amieszna wojna . Jego druga praca, Kraina niepokoju W 1937 r. By\u0142a prawdziw\u0105 powie\u015b\u0107 szpiegowsk\u0105 zainspirowan\u0105 wspomnieniami o pierwszym konflikcie (miasto Saint-Quentin zosta\u0142o przemianowane na Saint-Quorentin). Jego dwie ksi\u0105\u017cki odnios\u0105 wielki sukces i zostan\u0105 natychmiast dostosowane do kina. Druga wojna \u015bwiatowa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Obawiaj\u0105c si\u0119 pacyfizmu i detalizmu, kt\u00f3re wed\u0142ug niego jest triumfowe z frontem popularnym, zbli\u017ca si\u0119 do dalekich sieci wojskowych. Alain Griotteray powie o nim: ” Katolicki i konserwatywny, jest przede wszystkim nami\u0119tnym nacjonalist\u0105 [[[ 5 ] \u00bb Pierre Nord zostaje nast\u0119pnie szefem specjalnych us\u0142ug 9 To jest I dziesi\u0119\u0107 To jest Armie, kiedy zosta\u0142 wzi\u0119ty do niewoli przez wojska niemieckie w 1940 roku. Uciek\u0142 i sta\u0142 si\u0119 jednym z animator\u00f3w oporu wewn\u0119trznego. Po przynale\u017cno\u015bci do sieci oporowej Praca na obszarach wiejskich , b\u0119dzie, zgodnie z rozkazami swojego przyjaciela, dow\u00f3dcy Huberta de Lagarde, w latach 1943\u20131945, drugim z sieci Eleuth\u00e8re. Informacje dostarczone przez t\u0119 sie\u0107 pozwol\u0105 lotnictwu sojusznikowi rozpryskiwa\u0107 noc 4 do 5 maja 1944 r. Dywizja pancerna 9 To jest Panzerdivision SS Hohenstaufen zgrupowa\u0142 w regionie Mailly-le-Camp\/Ch\u00e2lons-sur-marne (od 10 do 12 000 ludzi zabitych lub z bojowych, 400 zbiornik\u00f3w, a tak\u017ce wiele ci\u0119\u017car\u00f3wek i innych pojazd\u00f3w). \u201eOdtworzone i zgrupowane w regionie Mailly Arciis-sur-Aube, podzia\u0142 mia\u0142 zosta\u0107 przetransportowany na front wschodni dzi\u0119ki 60 wios\u0142em 50 wagon\u00f3w. Dzi\u0119ki precyzyjnym informacjom dostarczonym w Londynie przez Eleuth\u00e8re Resistance Network, w szczeg\u00f3lno\u015bci prowadzone przez dow\u00f3dc\u00f3w Huberta de Lagarde i Pierre’a Nord, The Allied Aviation Men w nocy od 4 do 5 maja 1944 r. tego podzia\u0142u zosta\u0142y masowane. W cenie 35 urz\u0105dze\u0144 zabitych przez Flaka 400 czo\u0142g\u00f3w zosta\u0142o zniszczonych lub spalonych, od 10 do 12 000 ludzi zabitych lub wyrzuconych z walki, nie wspominaj\u0105c o ci\u0119\u017car\u00f3wkach i pojazdach. \u00bb\u00bb – Historia IXE Panzer Hohenstaufen Pisarz [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Podczas wyzwolenia Pierre Nord opu\u015bci\u0142 armi\u0119 z rannikiem pu\u0142kownika, aby po\u015bwi\u0119ci\u0107 si\u0119 literaturze. Bra\u0142 udzia\u0142 w produkcji trzeciego filmu, Pluton egzekucyjny , zaczerpni\u0119ty z jego powie\u015bci o tym samym tytule w latach 1944\u201345. Opublikowa\u0142 wiele detektyw\u00f3w, przygody, a zw\u0142aszcza powie\u015bci szpiegowskich. Dla Michela Lebruna \u201emo\u017cna uzna\u0107 za jednego z ojc\u00f3w powie\u015bci szpiegowskiej [[[ 6 ] \u00bb, Gatunek, kt\u00f3ry zostan\u0105 zabrane w szczeg\u00f3lno\u015bci przez Jeana Bruce’a i G\u00e9rarda de Villiersa. Jego bardzo udokumentowane powie\u015bci maj\u0105 powtarzaj\u0105cego si\u0119 bohatera pu\u0142kownika Dubois, cichego arcydzie\u0142a inspirowanego by\u0142ym szefem francuskiego respiony, Rogera Lafont, kt\u00f3ry by\u0142 odpowiedzialny za s\u0142u\u017cb\u0119 23 S.D.E.C.E. A\u017c do jego \u015bmierci w 1952 r. Ich dzia\u0142anie odby\u0142y si\u0119 na r\u00f3\u017cnych teatrach operacji zimnej wojny i dekolonizacji. Jego pierwsze prace opublikowane w kolekcji Le Masque w ksi\u0119garni Champs-\u00e9lys\u00e9es. Nast\u0119pnie Pierre Nord pozosta\u0142 wierny wydaniom Fayard. W 1956 roku stworzy\u0142 kolekcj\u0119 Criminal Adventure zatytu\u0142owan\u0105 tak\u017ce Pierre Nord Collection, kt\u00f3r\u0105 wyre\u017cyserowa\u0142 do 1965 roku. Jego ksi\u0105\u017cki nie zosta\u0142y ponownie wydane przez kilka dziesi\u0119cioleci. Pierre Nord jest tak\u017ce autorem dzie\u0142 historycznych i opowie\u015bci o tajnej wojnie: Moi towarzysze zmarli ( Trzy tomy, kt\u00f3re powracaj\u0105 do historii Networks Rural Works Company (Service Service) i Eleuth\u00e8re ) I L\u2019Atxication , wyja\u015bniaj\u0105c w szczeg\u00f3lno\u015bci manewry sojusznik\u00f3w, aby oszuka\u0107 Adolfa Hitlera w projekcie l\u0105dowania w Normandii i pomoc udzielon\u0105 sojusznikom przez sieci oporu. Ho\u0142d w kszta\u0142cie g\u0142owy jest mu wyp\u0142acany w filmie Bertrand Tawernier, Pozw\u00f3l przej\u015b\u0107 (2002), w kt\u00f3rym Pierre Nord jest grany przez aktor Philippe Sa\u00efd: odpowiedzialny za otrzymanie Jeana Devaivre’a (uciele\u015bnionego przez aktora Jacquesa Gamblin), spadochronowe w \u015brodku lasu po powrocie wyposa\u017conego w Anglii, widzimy, jak pog\u0142\u0119bia si\u0119 przeciwko \u201emi\u0142o\u015bnikom kt\u00f3rzy psuj\u0105 zaw\u00f3d wywiadu \u201d. Andr\u00e9 Brouillard jest synem L\u00e9on Michel Brouillard (1871\u20131948), pracownika komercyjnego i C\u00e9line Burillon (1872-1953), Gileti\u00e8re. 17 czerwca 1929 r. Po\u015blubi\u0142 Marion Whitney Lopp w Pary\u017cu, a nast\u0119pnie, rozwiedziony, o\u017ceni\u0142 si\u0119 ponownie 5 czerwca 1947 r. Z Fran\u00e7oise Monique Myriam Bernard [[[ 7 ] . Rzymianie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Podw\u00f3jna przest\u0119pczo\u015b\u0107 na linii Maginot (1936) Kraina niepokoju Lub Drugie biuro przeciwko Kommandantur (1937) (Prix du Roman d’Aventures 1937) Pluton egzekucyjny (1938) Kapitan Ardant (1938) Podb\u00f3j domu Dubard (1939) Bastion imperium (1940) Wykonanie Peloton 1944 (1945) Zatrzyma\u0142 si\u0119 m\u0119\u017cczyzna (1947) Noc Karpat\u00f3w (1949) Spotkania Ukrainy (1949) Zw\u0142oki za du\u017co w filmie (1950) Polowanie po\u0142\u0105czone w Kairze (1951) Szpieg Pragi (1952) Dziewica Renu (1953) Kim jest policjant? (1953) Dziewczyny z Bukaresztu (1954) Zasadzka Algiersa (1955) Sz\u00f3sta kolumna (1956) Journal of a Singer (1956) Przest\u0119pstwo, kt\u00f3re twierdz\u0119 (1956) Wyznania podw\u00f3jnego agenta (1956) Kobieta o imieniu Judith (1957) \u015amier\u0107 dla kupc\u00f3w armat! (1957) Bigorne, kapral Francji (1957) Powodzenia, Fathima! (1958) Bomba NATO (1959) Prawdziwy sekret stanu (1959) Runda polarnych szpieg\u00f3w (1959) Klub atomowy (1960) Kraj rebeliant\u00f3w (1960) Inteligencja z wrogiem (1960) Okr\u0119ty podwodne … czy co? (1961) Loty s\u0119powe w Kongo (1961) Szpieg  (1961) Zatrucie kuba\u0144skie Lub Kuba\u0144skie mistyfikacje (1961) Butelka na morzu (1961) Brak skandalu w ONZ (1962) Le fou de cattaro (1962) \u015aciana wstydu (1962) W\u0142oski szpiegostwo (1963) Druga runda na Kubie (1963) Paszporty na wieczno\u015b\u0107 (1963) Cz\u0119ste stypendium (1964) Szpiedzy przez Fireside (1964) Pachnie olejem w Mazulicassar (1964) L’Agent Gross-Madrid (1964) Panna Jeneune (1965) Szpieg pierwszego \u015bwiata (1965) Zbyt tajni szpiedzy (1965) Pu\u0142apka na saigon (1965) Zatrzyma\u0142 si\u0119 m\u0119\u017cczyzna (1965) Chmura atomowa na Tahiti-Mureroa (1966) Przypadek wyciek\u00f3w (1966) Te szpieg\u00f3w, kt\u00f3re wymieniamy (1967) Ankara Kawass (1967) Id\u017a do Jerozolimy (1968) Konferencja Black Forest (1968) Potr\u00f3jny agent w Javie (1968) Zab\u00f3jstwo go\u0142\u0119bi (1969) Trzynasty samob\u00f3jstwo (1969) Prowokacje w Pradze (1970) Przet\u0142umaczone z chi\u0144skiego (1971) The Chronicles of Ancversive War: The Sea In Frogs (1972) The Chronicles of Ancversive War: The Las Americas Canal (1973) Upadek Bukaresztu (1973) Pu\u0142kownicy lato (1974) Duch Martina Bormanna (1974) … i Stalin Decapita Armia Czerwona (1975) Pierwszy spisek przeciwko Hitlerowi (1976) Testy i historie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Glory Pages (1945) Moi towarzysze zmarli (1947\u20131949) (3 tomy) Truth Grand Prix 1947:Wojna wywiadowcza , Wydania \u201eCzytam ich przygod\u0119\u201d N O A112\/113; Kontrinteligencja , Wydania \u201eCzytam ich przygod\u0119\u201d N O A114\/115; Przygotowanie l\u0105dowania . Po\u015bwi\u0119cenie kadet\u00f3w Saumur , Ilustracje Guya Arnoux, Librairie des Champs-\u00e9lys\u00e9es (1947) Leclerc, miecz Free France Leclerc i jego ludzie , ilustracje Raoul Auger, \u00c9ditions G. P., Coll. Czerwony i z\u0142oty N O 55 (1952) Strony chwa\u0142y , ilustracje Raoul Auger, czerwony i z\u0142oty N O 80 (1954) Niezwyk\u0142a przygoda gigantycznego roumi , Ilustracje Guy Sabran, G. P. Editions (1945). Zainspirowany \u017cyciem Henry de Bournazel Eurafrique, nasza ostatnia szansa (1955) Charles de Foucauld, francuski w Afryce (1957) przyznany przez nagrod\u0119 Marcelin Gu\u00e9rin w Akademii Francuskiej w 1958 roku Przypadek sumienia tajnego agenta (1960) Obecna tajna wojna (z Jacques Bergier – 1967) L’Utxication (1971) Adaptacje kinowe [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] 1937: Podw\u00f3jna przest\u0119pczo\u015b\u0107 na linii Maginot , prawdziwy. F\u00e9lix Gand\u00e9ra, wraz z Victorem Francerem. 1939: Drugie biuro przeciwko Kommandantur , prawdziwy. Ren\u00e9 Jayet i Maurice Bibal z Gabrielem Gabrio i Junie Astor. 1945: Pluton egzekucyjny , wyprodukowany przez Andr\u00e9 Berthomieu. 1951: Kapitan Ardant , prawdziwy. Andr\u00e9 Zwoboda, z Yves Vincent, Ren\u00e9e Saint-Cyr, Roland Toutain, Raymond Cordy. 1953: Dziewica Renu , prawdziwy. Gilles Grangier, z Jeanem Gabinem. 1957: Bigorne, kapral Francji , prawdziwy. Robert Dar\u00e8ne, z Fran\u00e7ois P\u00e9rier, Rossana Podest\u00e0, Robert Hirsch, Jean Lefebvre. 1973: W\u0105\u017c , prawdziwy. Henri Verneuil, z Yul Brynnerem, Henry Fonda, Philippe Noiret, Dirk Bogarde (po Trzynasty samob\u00f3jstwo ). Adaptacja komiksu [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Trzy powie\u015bci zosta\u0142y zaadaptowane w komiksach opublikowanych w The Daily Press z rysunkami Angelo di Marco i tekstami Georgesa Cheylard: Kapitan Ardant (1951) Ponowne wydanie Profo Editions (1977) Polowanie po\u0142\u0105czone w Kairze Kraina niepokoju (1955) \u2191 A B C D i E Przedmowa Gabriel Veraldi w Pierre Nord, Absolutne zatrucie broni wywrotowej wojny , Fayard, 1971, P. 20  \u2191 Jean Chr\u00e9tien to \u201epu\u0142kownik C …\u201d z jego historii Moi towarzysze zmarli i zainspirowa\u0142 charakter \u201epu\u0142kownika Christiana\u201d swojej powie\u015bci Zasadzka Algiersa W \u201eNie ma ju\u017c \u017cadnych niedogodno\u015bci, aby powiedzie\u0107, \u017ce chrze\u015bcija\u0144ski genera\u0142 jest pu\u0142kownikiem … Moi towarzysze zmarli i \u017ce zainspirowa\u0142 posta\u0107 pu\u0142kownika Christiana z powie\u015bci Zasadzka Algiersa . \u00bb , Stone North, Absolutne zatrucie broni wywrotowej wojny , Fayard, 1971, P. 441  \u2191 \u201ePu\u0142kownik Groussard i chrze\u015bcija\u0144ski kapitan po raz pierwszy postanawiaj\u0105 za\u0142o\u017cy\u0107\u201e organizacj\u0119 oporu wobec wywrotu \u201d. Natychmiast zapewniaj\u0105 konkurencj\u0119 wybranego rekruta, kapitana Andr\u00e9 Brouillard, szef biura IEME w Paris Wojskowym. Nast\u0119pnie nawi\u0105zali relacje z Loustunau -Lacau, aby ich [sie\u0107] po\u0142\u0105czy\u0142a si\u0119 pod koniec sierpnia 1936 r. Z sieci\u0105 Corvignolles, aby da\u0107 tylko jedn\u0105 tajn\u0105 organizacj\u0119 prowadzon\u0105 przez triumvirate Loustanau – Lacau, Groussard i Christian \u201d , Thierry Vivier, Armia francuska i wojna hiszpa\u0144ska: 1936\u20131939 Ofifiine, 2007, P. 65  \u2191 Philippe Bourdrel, La Cagoule, historia tajnego spo\u0142ecze\u0144stwa od popularnego frontu do W To jest Republika , Albin Michel, 2017, P. 178  \u2191 Szymon Epstein W Paradoks francuski: antyrakie\u015bci we wsp\u00f3\u0142pracy, anty -semity w oporno\u015bci , Paris, A. Michel, coll. \u201eHistoria\u201d, 2008 , 622 P.  (ISBN 978-2-222-17915-9 , OCLC 470867615 ) W P. 410  \u2191 Michel Lebrun, ‘ North Pierre – (1900-1985) \u00bb , NA Encyklopaedia Universal [en ligne]  \u2191 Akt urodzenia N O 70 z 16 kwietnia 1900 r   Zasoby audiowizualne : Konkurowany zas\u00f3b : Uwagi w s\u0142ownikach og\u00f3lnych lub encyklopediach :       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/north-stone-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"North Stone – Wikipedia"}}]}]