[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/notre-dame-de-la-perrigne-abbey-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/notre-dame-de-la-perrigne-abbey-wikipedia\/","headline":"Notre-Dame de la Perrigne Abbey-Wikipedia","name":"Notre-Dame de la Perrigne Abbey-Wikipedia","description":"before-content-x4 Artyku\u0142 w Wikipedii, Free L’Encyclop\u00e9i. after-content-x4 L ‘ Perrigne Abbey znajdowa\u0142 si\u0119 w Saint-Corneille w Sarthe. Na pocz\u0105tku XVIII","datePublished":"2019-12-24","dateModified":"2019-12-24","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/fr.wikipedia.org\/wiki\/Special:CentralAutoLogin\/start?type=1x1","url":"https:\/\/fr.wikipedia.org\/wiki\/Special:CentralAutoLogin\/start?type=1x1","height":"1","width":"1"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/notre-dame-de-la-perrigne-abbey-wikipedia\/","wordCount":1416,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Artyku\u0142 w Wikipedii, Free L’Encyclop\u00e9i.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4L ‘ Perrigne Abbey znajdowa\u0142 si\u0119 w Saint-Corneille w Sarthe. Na pocz\u0105tku XVIII To jest Wiek, Saint-Corneille zosta\u0142 podzielony mi\u0119dzy kilka obszar\u00f3w seigneuralnych. Cz\u0119\u015b\u0107 wioski zale\u017cy od opactwa Perrigne, opactwa si\u00f3str \u017cyj\u0105cych pod nawykiem i rz\u0105dami \u015bwi\u0119tego Augustyna i kt\u00f3rego historia jest r\u00f3wnoleg\u0142a, je\u015bli nie powszechna do opactwa b\u00f3g dziewcz\u0105t z Le Mans. Kolejna cz\u0119\u015b\u0107 wiejskich ziem zale\u017cy od baronii Touvoie, ko\u015bcielnej seigneury w zale\u017cno\u015bci od biskupstwa Le Mans. Ostatnia cz\u0119\u015b\u0107 jest wreszcie pod w\u0142adz\u0105 Viscounty of Bresteau i markiza Montfort-le-rotrou.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Domaine de la Perrigne znajduje si\u0119 w niewielkiej odleg\u0142o\u015bci na p\u00f3\u0142nocny zach\u00f3d od wioski Saint-Corneille. Staro\u017cytne budynki, nie ma dzi\u015b prawie nic. Najstarszy akt znaleziony w archiwach klasztoru si\u0119ga dnia przed Wniebem Wniebowst\u0105pienia 1303. Zg\u0142asza obecno\u015b\u0107 w tym miejscu przez nieokre\u015blony czas przeoru \u201edziewcz\u0105t\u201d \u017cyj\u0105cych pod nawykiem i rz\u0105dami \u015bwi\u0119tego Augustyna. L\u00e9once Celier, w swojej pracy Akty biskup\u00f3w Le Mans do ko\u0144ca XIII To jest wiek , wyrazi\u0142 swoje odkrycie w archiwach opactwa PR\u00e9, starszy akt p\u00f3\u0142 wieku 1252 lipca ), dotycz\u0105ce porozumienia mi\u0119dzy dwoma opactwem w sprawie nieruchomo\u015bci wniesionej przez c\u00f3rk\u0119 bur\u017cuazyjnego. Pierwsze \u015blady istnienia opactwa Perrigne si\u0119gaj\u0105 oko\u0142o 1240 r. Ale w 1245 r. Spo\u0142eczno\u015b\u0107 \u201edziewcz\u0105t\u201d Perrigne, w\u00f3wczas pod kadrem Notre Dame, wci\u0105\u017c by\u0142a tylko budow\u0105 pierwszych budynk\u00f3w, dla kt\u00f3rych powo\u0142ano Roberta de Touvoie. Wydaje si\u0119, \u017ce klasztor postrzega\u0142 zwyk\u0142e zasoby dopiero w 1303 r., Opr\u00f3cz tych z domeny de la Perrigne. Dom G.-M. Nasza jednak rozwija hipotez\u0119 darowizn biskup\u00f3w Le Mans, kt\u00f3rzy byli w\u0142a\u015bcicielami z Xi To jest Century of the Estate and Castle of Touvoie, w pobli\u017cu. W 1303 r. Rycerz, Guillaume of Usess, Vidame du Mans i wielki wielbiciel Saint Louis, obdarzy\u0142 klasztor z rocznym i wiecznym czynszem w wysoko\u015bci 40 funt\u00f3w, pod warunkiem, \u017ce nosi nazw\u0119 zastosowa\u0144 Saint-Louis-D, czy tak jest podniesiony do rangi opactwa, ma sta\u0142\u0105 si\u0142\u0119 robocz\u0105 30 zakonnic, jedn\u0105 z rodziny dawcy, kt\u00f3ra zosta\u0142aby przyj\u0119ta bez wyposa\u017cenia lub emerytury w wieku trzynastu osi\u0105gni\u0119tej cechy duchowych i cielesnych wymaganych do \u017cycia religijnego, w celu ochrony Zakonnice z wymuszonych powo\u0142a\u0144 os\u00f3b niemo\u017cliwych, kt\u00f3rych rodzina dyskretnie chcia\u0142aby si\u0119 pozby\u0107. Wsp\u00f3\u0142czesne czasy, sprzeciw dw\u00f3ch duchowie\u0144stwa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Prawdopodobnie dzi\u0119ki pozytywnej woli biskup\u00f3w Le Mans i po wielu darowiznach opactwo utworzy\u0142o quasi-parach; Zakonnice, ich kapelan, ich stali gospodarze, s\u0142udzy wn\u0119trza, ale tak\u017ce najemcy gospodarstw wp\u0142ywaj\u0105cych na zamkni\u0119cie i przynale\u017cno\u015b\u0107 do zakonnic, s\u0142ug na zewn\u0105trz, najemcy s\u0105siednich dom\u00f3w uwa\u017cali Ko\u015bci\u00f3\u0142 opactwa Podobnie jak w ich parafii do spe\u0142nienia obowi\u0105zku Pascal, pomoc w niedzielnej mszy, odbi\u00f3r sakrament\u00f3w obejmuj\u0105cy jurysdykcj\u0119 (pokut\u0119, viaticum, ekstremalne u\u015bwiadomienie), ko\u015bcielny poch\u00f3wek … Jednak klasztor nigdy nie by\u0142 w\u0142a\u015bcicielem chrztu chrztu i najwi\u0119cej Delikatna sprawa pozosta\u0142a na weselach. Ta ostatnia sprawa po raz pierwszy sprzeciwi\u0142a si\u0119 opactwu do parafialnego ksi\u0119dza \u015awi\u0119tego Corneille’a, a sp\u00f3r zosta\u0142 rozstrzygni\u0119ty w ostatnim przypadku w Ch\u00e2telet de Paris, a parafialny kap\u0142an Jehan Moreau musia\u0142 uzna\u0107 31 stycznia 1484 (1485), \u017ce opatka, siostry i ich kapelan mieli prawo do og\u0142oszenia Bann\u00f3w \u015blubnych w swoim ko\u015bciele i uroczysto\u015bci ma\u0142\u017ce\u0144stw, a zwyczaj by\u0142 co najmniej stulecie. Tak by\u0142o, dop\u00f3ki Rada Trent (1545-1549; 1551-1552; 1562-1563), wezwana przez Paw\u0142a III i zamkni\u0119ta przez Piusa IV, kt\u00f3ra naprawi\u0142a ustawodawstwo w tej dziedzinie: kap\u0142ani staj\u0105 si\u0119 jedynymi autentycznymi \u015bwiadkami i prawnymi \u015bwiadkami i prawnymi ma\u0142\u017ce\u0144stwa na terytorium swojej parafii. Drugim sporem, kt\u00f3ry mia\u0142 sprzeciwi\u0107 si\u0119 opactwu kap\u0142anowi \u015awi\u0119tego Corneille’a, rozprzestrzeni si\u0119 od 1715 do 1730 r., A powy\u017cszym kap\u0142anem b\u0119dzie P. Fran\u00e7ois Thomas. Messire Fran\u00e7ois Thomas, drugi rezydent parafialny kap\u0142an Saint Corneille, pozowa\u0142, cho\u0107by ze wzgl\u0119du na jego status, problem nieznany do tego czasu dla wioski. A\u017c do s\u0105siedniego czasu kap\u0142ani nie mieszkali i wzmocnili czasowy sw\u00f3j ko\u015bci\u00f3\u0142, z swobodnymi zyskami, innym kap\u0142anom odpowiedzialnym za sp\u0142acenie obowi\u0105zk\u00f3w. Przez prawie dwadzie\u015bcia lat kapelani spo\u0142eczno\u015bci utrzymywali w ten spos\u00f3b rejestry parafii, co nie upraszczy\u0142o problemu. W kontek\u015bcie reformy duszpasterskiej XVII i XVIII wieku P. Fran\u00e7ois Thomas by\u0142 zaniepokojony przywr\u00f3ceniem pod jego autorytetem wszystkich swoich stad, w tym cz\u0119\u015bci, kt\u00f3ra uwa\u017ca\u0142a Ko\u015bci\u00f3\u0142 Opactwa za jego prawdziw\u0105 parafi\u0119. Zakonne by\u0142y r\u00f3wnie\u017c przywi\u0105zane do ich prawej i wspomnia\u0142y o tym, \u017ce przynale\u017cno\u015b\u0107 wyra\u017anie w dzier\u017cawie, czynszach (opactwo mia\u0142o domen\u0119 grunt\u00f3w prawie tysi\u0105c hektar\u00f3w) i um\u00f3w o prac\u0119 ich s\u0142ug. . 10 lipca 1715 , P. Fran\u00e7ois Thomas poprosi\u0142 o konsultacj\u0119 z Rady Kr\u00f3la na ten temat, sprawa by\u0142a skomplikowana przez postrzeganie dziesi\u0119cin. Nast\u0105pi\u0142a seria procedur mi\u0119dzy mn\u0105 Fran\u00e7ois Thomasem a opactwem na temat postrzegania tych dziesi\u0119ciny, kt\u00f3re kap\u0142an s\u0142ysza\u0142 mundur w zakresie swojej parafii. W diecezjalnych archiwach Le Mans kawa\u0142ki Echelon w ci\u0105gu pi\u0119tnastu lat. To wydarzenie pozwala zatem postrzega\u0107 mniej lub bardziej pewne napi\u0119cie w \u201epodzieleniu\u201d religijnym ni\u017c w wiosce.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Guy-marie Oury, Opactwo Perrigne w Saint Corneille (1240-1792) , W Prowincja Maine Tome 80 4 To jest Seria, tom VII, Fascicle 25, Pierwszy Jest Dzielnica 1978. G.-M. Oury, Abbesses de la Perrigne (xviith-xviii s.) , W Prowincja Maine Tome 80 4 To jest Seria, tom VII, broszura 27, 3 To jest Dzielnica 1978. G.-M. Oury, Monastes de la Lerrigne (esejs-sixteen) , W Prowincja Maine Tome 80 4 To jest Seria, tom VII, broszura 28, 4 To jest Dzielnica 1978. L\u00e9once Celier, Katalog akt\u00f3w biskup\u00f3w Le Mans do ko\u0144ca XIII To jest wiek , Pary\u017c, 1910.       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/notre-dame-de-la-perrigne-abbey-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Notre-Dame de la Perrigne Abbey-Wikipedia"}}]}]