Ocena rozgrywającego – Wikipedia

Ocena rozgrywającego (zwany Ocena przechodniów W Stanach Zjednoczonych) to formuła matematyczna do oceny wydajności gracza w sposób ilościowy. Nie ma unikalnej formuły dla wszystkich amerykańskich lub kanadyjskich lig piłkarskich. Istnieją trzy osobne wzory. American League NFL dzieli swoją metodę oceny z Canadian League LCF, a pozostałe dwie metody podlegają odpowiednio Mistrzostwa Uniwersytetu NCAA i Arena Football League.

We wszystkich przypadkach ocena uwzględnia cztery główne cechy gry. Łączy wyniki dotyczące procentu ukończonych podań, liczby uruchomionych jardów, liczby udanych przyziemień i wreszcie liczby przyjętych przechwyceń. System oceny rozgrywającego został wynaleziony przez NFL w 1973 roku. Biorąc pod uwagę jego czysto matematyczny charakter, postanowiono zastosować go z mocą wsteczną do wydajności przeprowadzonej przez rozgrywających, co pozwala na dość obiektywne porównanie tych graczy w historii. Później futbol uniwersytecki i inne ligi przyjęły ten system.

Jak powiedziano wcześniej, ocena jest określona przez cztery czynniki. Jednak w zależności od systemów zachowane metody obliczeń różnią się w odniesieniu do współczynników i operacji przypisanych do wymienionych wartości. Cztery czynniki zostaną określone przez litery A, B, C i D.

Albo współczynnik uwzględniający odsetek zakończonych podań, B czynnik uwzględniający liczbę uruchomiono przyziemień, C współczynnik uwzględniający liczbę przestępujących przechwyceń i współczynnik uwzględniający liczbę uruchomionego stoczni.

NFL ET LCF [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• A =
  ${DisplayStyle {{ukończy namki} Times 100-30 ponad 20}}$

  

• B =
  ${DisplayStyle TextStyle {przyziemienia nad namiotami} Times 20}$

  

• C =
  ${DisplayStyle TextStyle 2.375-Left ({przechwyty nad namiotami} Times 25Right)}$

  

• D =
  ${DisplayStyle TextStyle Left ({Yards Over Tentives} -3right) Times {1 ponad 4}}$

  

Wzór jest zatem: E =

${DisplayStyle TextStyle {(A+B+C+D) ponad 6} Times 100}$

Niektóre czynniki są nadzorowane; Zatem odsetek zakończonych podań nie może być mniejszy niż 30% lub więcej niż 77,5% podczas operacji, nawet jeśli rozgrywający osiągnął mniej dobre lub lepszą wydajność w tym obszarze. Każdy czynnik nie może zatem być większy niż 2,375 lub mniej niż zero. W rezultacie maksymalna uwaga, którą można osiągnąć przez taką formułę, to 158,3 punktu, co do tej pory udało się mniejszości rozgrywających:

• Uwaga maksymalnie:
  ${DisplayStyle TextStyle {(2375+2375+2375+2375) ponad 6} razy 100 = 158,3}$

  

NCAA [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• A =
  ${DisplayStyle TextStyle {Ukończy się nad namiotami} Times 100}$

  

• B =
  ${DisplayStyle TextStyle {przyziemienia nad namiotami} Times 100}$

  

• C =
  ${DisplayStyle TextStyle {przechwyty nad próbami} Times 100}$

  

• D =
  ${DisplayStyle TextStyle {Yards Over prób}}$

  

Wzór jest zatem: E =

${DisplayStyle ScriptStyle A+{BTimes 3,3}-{CTimes 2}+{dtimes 8,4}}$

W przeciwieństwie do systemu zatrzymanego przez NFL, system uniwersytecki nie optymalizuje czynników według limitów, co wyjaśnia, że ​​oceny są średnio ilościowo dla zarejestrowanych w NFL.

[[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• A =
  ${DisplayStyle {{ukończy namki} Times 100-30 ponad 20}}$

  

• B =
  ${DisplayStyle TextStyle {przyziemienia nad namiotami} Times 15}$

  

• C =
  ${DisplayStyle TextStyle 2.375-Left ({przechwyty nad namiotami} Times 25Right)}$

  

• D =
  ${DisplayStyle TextStyle Left ({Yards Over Tentives} -3right) Times {1 ponad 4}}$

  

Wzór jest zatem: E =

${DisplayStyle TextStyle {(A+B+C+D) ponad 6} Times 100}$

Podobnie jak w NFL i LCF, każdy współczynnik nie może być więcej niż 2,375 lub mniejszy niż zero, co pozwala również osiągnąć maksimum podczas popełniania niektórych błędów.

W przypadku pomysłu zapis NFL do oceny kariery jest prowadzony przez Steve’a Younga z wynikiem 96,8. Obecnie jest poprzedzony przez Aarona Rodgersa, ale jego kariera pozostaje w toku. Rzeczywiście ma to absolutny rekord dla gracza z co najmniej 1500 próbami z oceną 98,4 ^{[[[ Pierwszy ]} . W sezonie rekord był w posiadaniu Aarona Rodgersa, który osiągnął 122,5 punktu w 2011 roku, oraz rekord debiutanta, który wynosi 104,9 przez Daka Prescotta w 2016 roku ^{[[[ 2 ]} . Idealna marka 158,3 w NFL została osiągnięta tylko podczas okazjonalnych spotkań, ponieważ trudno sobie wyobrazić, aby osiągnąć idealny wynik w całym sezonie. Idealna marka została osiągnięta trzydzieści dwa razy, ale wiele z tych występów zostało wykonanych podczas specjalnych taktyk, w których bieganie z powrotem doprowadziło do zapalenia piłki, aby zaskoczyć przeciwnika i osiągnąć duży zysk. Te występy nie są naprawdę ważne, ponieważ doskonała ocena sankcjonuje sukces pojedynczego przepustki uruchomiony przez nie-specjalisty. Z drugiej strony kilku rozgrywających udało się dotrzeć do tego idealnego paska w pełnych meczach, o którym tutaj znajduje się szczegół:

Rozgrywający	Data	Zespół	Przeciwnik	Komp	Namiot	Yds	TD	Int
Ray Mallouf	17 października 1948	Chicago Cardinals, 63	New York Giants, 35	14	18	252	4	0
Sammy Baugh	16 października 1949	Washington Redskins, 38	New York Bulldogs, 14	16	20	254	4	0
Otto Graham	10 października 1954	Cleveland Browns, 31	Chicago Cardinals, 7	14	18	266	3	0
George Ratterman	7 listopada 1954	Cleveland Browns, 62	Washington Redskins, 3	dziesięć	11	208	3	0
Śliwka śledziony	5 października 1958 r.	Cleveland Browns, 45	Pittsburgh Steelers, 12	13	14	197	2	0
M.C. Reynolds	6 grudnia 1959	Chicago Cardinals, 21	Detroit Lions, 45	8	dziesięć	170	2	0
Len Dawson	7 września 1963	Kansas City Chiefs, 59	Denver Broncos, 7	dwunasty	15	278	4	0
Y. A. Tittle	10 listopada 1963	New York Giants, 42	Philadelphia Eagles, 14	16	20	261	3	0
Frank Ryan	12 grudnia 1964	Cleveland Browns, 52	New York Giants, 20	dwunasty	13	202	5	0
Sonny Jurgensen	24 października 1965	Washington Redskins, 24	Saint-Louis Cardinals, 20	dwunasty	14	195	3	0
Joe Namath	22 października 1967	New York Jets, 33	Miami Dolphins, 14	13	15	199	2	0
Johnny Unitas	12 listopada 1967	Baltimore Colts, 49	Atlanta Falcons, 7	17	20	370	4	0
Don Meredith	24 grudnia 1967	Dallas Cowboys, 52	Cleveland Browns, 14	dziesięć	dwunasty	212	2	0
Craig Morton	5 października 1969	Dallas Cowboys, 38	Philadelphia Eagles, 7	14	18	261	3	0
Fran	25 października 1970	New York Giants, 35	Saint-Louis Cardinals, 17	15	18	280	5	0
Daryle Lamonica	17 września 1972	Oakland Raiders, 34	Pittsburgh Steelers, 28	8	dziesięć	172	2	0
Dick Shiner	16 września 1973	Atlanta Falcons, 62	Nowy Orlean Saints, 7	13	15	227	3	0
Bob Lee	14 października 1973	Atlanta Falcons, 46	Chicago Bears, 6	11	13	181	2	0
James Harris	20 października 1974	Los Angeles Rams, 37	San Francisco 49ers, 14	dwunasty	15	276	3	0
Ken Anderson	3 listopada 1974	Cincinnati Bengals, 24	Baltimore Colts, 14	17	21	297	3	0
Jim Hart	23 listopada 1975	Saint-Louis Cardinals, 37	New York Jets, 6	11	13	242	2	0
I fouts	26 września 1976	San Diego Chargers, 43	Saint-Louis Cardinals, 24	15	18	259	4	0
Scott Hunter	31 października 1976	Atlanta Falcons, 23	NOWY ORLEAN SAINTS, 20	dziesięć	11	138	2	0
Terry Bradshaw	19 grudnia 1976	Pittsburgh Steelers, 40	Baltimore Colts, 14	14	18	264	3	0
Steve Grogan	29 października 1978	New England Patriots, 55	New York Jets, 21	15	19	281	4	0
Brian Sipe	29 października 1978	Cleveland Browns, 41	Buffalo Bills, 20	dwunasty	15	217	3	0
Bob Griese	18 grudnia 1978	Miami Dolphins, 23	Nowa Anglia Patriots, 3	dwunasty	13	171	2	0
Vince Evans	7 grudnia 1980	Chicago Bears, 61	Green Bay Packers, 7	18	22	316	3	0
Craig Morton	27 września 1981	Denver Broncos, 42	San Diego Chargers, 24	17	18	308	4	0
Dave War	24 grudnia 1983	Seattle Seahawks, 31	Denver Broncos, 7	dwunasty	13	200	3	0
Steve Bartkowski	23 września 1984	Atlanta Falcons, 42	Houston Oilers, 10	11	13	195	3	0
Ken O’Brien	2 listopada 1986	New York Jets, 38	Seattle Seahawks, 7	26	32	431	4	0
Steve Young	22 października 1989	San Francisco 49ers, 37	Nowa Anglia Patriots, 20	11	dwunasty	188	3	0
Joe Montana	12 listopada 1989	San Francisco 49ers, 45	Atlanta Falcons, 3	16	19	270	3	0
Ken O’Brien	23 grudnia 1990	New York Jets, 42	New England Patriots, 7	11	dwunasty	210	2	0
Rich Gannon	15 października 1992	Minnesota Vikings, 31	Detroit Lions, 14	8	dziesięć	146	2	0
Bobby Hebert	12 września 1993	Atlanta Falcons, 31	Nowy Orlean Saints, 34	14	18	243	3	0
Mike Buck	17 października 1993	Nowy Orlean, 14	Pittsburgh Steelers, 37	dziesięć	11	164	2	0
Drew Bledsoe	26 grudnia 1993	Nowa Anglia Patriots, 38	Indianapolis Colts, 0	9	11	143	2	0
Craig Erickson	11 września 1994	Tampa Bay Buccaneers, 24	Indianapolis Colts, 10	19	24	313	3	0
Dave War	24 listopada 1994	Detroit Lions, 35	Buffalo Bills, 21	20	25	351	3	0
Chris Chandler	25 września 1995	Houston Oilers, 38	Cincinnati Bengals, 28	23	26	352	4	0
Jeff Blake	19 października 1995	Cincinnati Bengals, 27	Pittsburgh Steelers, 9	18	22	275	3	0
Kurt Warner	3 października 1999	St. Louis Rams, 38	Cincinnati Bengals, 10	17	21	310	3	0
Kurt Warner	Pierwszy Jest Październik 2000	St. Louis Rams, 57	San Diego Chargers, 31	24	30	390	4	0
Peyton Manning	22 października 2000	Indianapolis Colts, 30	Nowa Anglia Patriots, 23	16	20	268	3	0
Doug Flutie	24 grudnia 2000	Buffalo Bills, 42	Seattle Seahawks, 23	20	25	366	3	0
Peyton Manning	10 listopada 2002	Indianapolis Colts, 35	Philadelphia Eagles, 13	18	23	319	3	0
Kerry Collins	22 grudnia 2002	New York Giants, 44	Indianapolis Colts, 27	23	29	366	4	0
Peyton Manning	28 września 2003	Indianapolis Colts, 55	Nowy Orlean Saints, 21	20	25	314	6	0
Chad Pennington	16 listopada 2003	New York Jets, 31	Indianapolis Colts, 38	11	14	219	3	0
Trent Green	14 grudnia 2003	Kansas City Chiefs, 45	Detroit Lions, 17	20	25	341	3	0
Peyton Manning	4 stycznia 2004	Indianapolis Colts, 41	Denver Broncos, 10	22	26	377	5	0
Ben Roethlisberger	11 września 2005	Pittsburgh Steelers, 34	Tennessee Titans, 7	9	11	218	2	0
Donovan McNabb	23 września 2007	Philadelphia Eagles, 56	Detroit Lions, 21	21	26	381	4	0
Tom Brady	21 października 2007	Nowa Anglia Patriots, 49	Miami Dolphins, 28	21	25	354	6	0
Ben Roethlisberger	5 listopada 2007	Pittsburgh Steelers, 38	Baltimore Ravens, 7	13	16	209	5	0
Ben Roethlisberger	20 grudnia 2007	Pittsburgh Steelers, 41	St. Louis Rams, 24	16	20	261	3	0
Kurt Warner	14 września 2008	Arizona Cardinals, 31	Miami Dolphins, 10	19	24	361	3	0
Tj. Manning	11 października 2009	New York Giants, 44	Oakland Raiders, 7	8	dziesięć	173	2	0
Drew Brees	30 listopada 2009	Nowy Orlean Saints, 38	New England Patriots, 17	18	23	371	5	0
Tom Brady	25 listopada 2010	New England Patriots, 45	Detroit Lions, 24	21	27	341	4	0
Robert Griffin III	18 listopada 2012	Washington Redskins, 31	Philadelphia Eagles, 6	14	15	200	4	0
Nick Foles	3 listopada 2013	Philadelphia Eagles, 49	Oakland Raiders, 20	22	28	406	7	0
Alex Smith	15 grudnia 2013	Kansas City Chiefs, 56	Oakland Raiders, 31	17	20	287	5	0
Geno Smith	28 grudnia 2014	New York Jets, 37	Miami Dolphins, 24	20	25	358	3	0
Marcus Mariota	13 września 2015	Tennessee Titans, 42	Tampa Bay Buccaneers, 14	13	16	209	4	0
Ryan Tannehill	25 października 2015	Miami Dolphins, 44	Houston Texans, 26	18	19	282	4	0
Kirk Cousins	15 listopada 2015	Washington Redskins, 47	Nowy Orlean, 14	20	25	324	4	0
Jared Goff	27 września 2018	Los Angeles Rams, 38	Minnesota Vikings, 31	26	33	465	5	0
Russell Wilson	28 października 2018	Seattle Seahawks, 28	Detroit Lions, 14	14	17	248	3	0
Ben Roethlisberger	8 listopada 2018	Pittsburgh Steelers, 52	Carolina Panthers, 21	22	25	328	5	0
Lamar Jackson	8 września 2019	Baltimore Ravens, 59	Miami Dolphins, 10	17	20	324	5	0
Ten Prescott	8 września 2019	Dallas Cowboys, 35	New York Giants, 17	25	32	405	4	0
Deshaun Watson	6 października 2019	Houston Texans, 53	Atlanta Falcons, 32	28	33	426	5	0
Aaron Rodgers	20 października 2019	Green Bay Packers, 42	Oakland Raiders, 24	25	trzydziesty pierwszy	429	5	0
Lamar Jackson	10 listopada 2019	Baltimore Ravens, 49	Cincinnati Bengals, 13	15	17	223	3	0
Tom Brady	26 grudnia 2020	Tampa Bay Buccaneers, 47	Detroit Lions, 7	22	27	348	4	0

W LCF rozgrywający Dave Dickerson ustanowił nowy rekord w lidze 2005 z łączną liczbą 118,8. Ten rekord jest również dość zbliżony do NFL.

W NCAA liczby są znacznie wyższe, biorąc pod uwagę tryb korzystnych obliczeń. Rekord z całego kursu znajduje się były rozgrywający Boise State, Ryan Dinwiddie, z wynikiem 168,9 w latach 2000–2003. Rekord w sezonie jest prowadzony przez byłego rozgrywającego de Tulane, Shaun King, z a wynik 183,3.

System został ustanowiony w 1973 r. Wielu obserwatorów uważa, że ​​nawet jeśli stanowi obiektywny sposób porównywania wydajności rozgrywających, system ten się starzeje w tym sensie, że nie uwzględnia ewolucji współczesnego futbolu Amerykanina. Możliwe jest rozróżnienie dwóch rodzajów krytyki obecnych regularnie w amerykańskich czasopismach; Te skierowane do elementów wzięli pod uwagę i te mające na celu czysto matematyczne tryby obliczeń.

Jeśli chodzi o elementy uwzględnione w ocenie, pierwszą krytyką sformułowaną przez obserwatorów jest to, że system oceny nie uwzględnia stoczni zebranych w wyścigu przez rozgrywających. Jednak w 1973 r. Można to uzasadnić, ponieważ w momencie, gdy wyścigi kuszone przez rozgrywających wcale nie były częste. Ale stopniowo NFL otworzył się w dużej mierze na nowe rodzaje mniej dużych i więcej mobilnych rozgrywających, takich jak Steve Young, John Elway, Brett Favre lub nawet niedawno Michael Vick, ten ostatni, który nawet uczynił swoją grę wyścigową. To otwarcie dla małych rozgrywających jest również jeszcze bardziej rażące w LCF, który zawsze używał tego samego systemu od czasu NFL. Właśnie dlatego niektórzy dziennikarze zalecali uwzględnienie ras przeprowadzonych w systemie oceny, podobnie jak artykuł Wiadomości sportowe datę ciebie 13 grudnia 2004 . Obrońcy obecnego systemu oceny podkreślają jednak, że ten system nie jest przeznaczony, jak sugeruje jego nazwa (( Ocena przechodniów ), że aby zmierzyć zdolność do przekazania piłki i w żaden sposób nie stanowi klasyfikacji brutto rozgrywającego we wszystkich jego rejestrze gry. Dodają do tego, że statystyki do wyścigu rozgrywającego są również liczone Umożliwia nie unikanie tej części gry. Podsumowując, obecny system oceny rozgrywających ma jedyny cel oceny przełomu do przodu od momentu, gdy piłka opuściła rozgrywającego.

Drugą poważną krytyką sformułowaną jest to, że worki zebrane przez rozgrywającego nie są liczone w systemie oceny. Słynny amerykański historyk sportu, Bob Carroll, autor licznych dzieł na temat amerykańskiej piłki nożnej, zaproponował zatem uwzględnienie w systemie ewaluacyjnym worki przyznane przez rozgrywającego, aby zapobiec w niebezpiecznych sytuacjach, niektórzy nie wolą celowo walczyć niż uruchomienie niepełnego szkodliwego przepustki do oceny. Ale instytucje NFL pozostają głuche wobec takiej krytyki, wierząc, że profesjonalizm rozgrywających ligowych nie ma być kwestionowany i że jest to mało prawdopodobne, biorąc pod uwagę zbiorową naturę tego sportu, że rozgrywający sprzyja jego własnej statystyki ze szkodakiem na szkodę dotyczący Zainteresowanie jego zespołu, który obejmuje jej jednocześnie.

Jeśli chodzi o krytykę ukierunkowaną na metody obliczeń, krytyka opracowana przez American Press znajduje się na poziomie nadzoru niektórych wartości, takich jak odsetek udanych przepustek, które w każdym razie zostaną rozpoznane w zakresie od 30% do 77 , 5%. Jednak odsetek ten nie może być zrozumiany w takim plastrze w rzeczywistości. Wielu dziennikarzy zgadza się, że ten system jest niesprawiedliwy dla rozgrywającego, który uzupełnia na przykład 85% jego przepustek, co w meczu jest możliwe.

Druga krytyka opracowana na poziomie arytmetycznym ma na celu wagę uznaną za zbyt ważną dla odsetka zakończonych podań w porównaniu ze średnimi jardami wprowadzonymi próbą. W artykule w numerze z października 2001 r. Magazyn amerykański GQ ( Kwartalnik Gentelman ) Weźmy przykład ilustrujący taką krytykę. Lub dwóch rozgrywających A i B, które w trzech podaniach uruchamiają się na 30 jardów i przyłożenie. Aby to zrobić, udało się trzy podania 10 jardów, kiedy B brakuje mu dwóch pierwszych prób przed rozpoczęciem przepustki 30 jardów. A zostanie uznane za ocenę 147,9, podczas gdy B wyniesie tylko 111,1, podczas gdy wynik tych dwóch działań jest ostatecznie taki sam.

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]