Pantone (przedsiębiorstwo) – Wikipedia

Pantone jest firmą z siedzibą w Carlstadt, New Jersey w Stanach Zjednoczonych.

Pierwotnie Pantone była małą firmą, założoną w 1866 roku, która produkuje Nuancerów dla producentów kosmetyków. Lawrence Herbert dołączył do Pantone w 1956 roku i kupił go w 1962 roku. Opracował tam swój pierwszy system kolorów System dopasowywania Pantone lub PMS do drukowania w 1963 roku.

W latach 90. Pantone wynalazł nowy proces oddzielenia kolorów drukowania: heksachromia.

W Październik 2007 , Pantone jest kupowany przez X-Rite.

Tożsamość wizualna (logo) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• 

  Logo Pantone do Listopad 2006 .

• 

  Logo Pantone z Listopad 2006 .

Slogany [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• ‘ Moc koloru » (Moc koloru)
• ‘ Ponieważ świat nie jest czarno -biały » (Ponieważ świat nie jest czarno -biały)
• ‘ Skąd pochodzi kolor » (Skąd przychodzi kolor)
• ‘ Kolor pomysłów » (Kolor pomysłów) : Listopad 2006
• ‘ Kolor miłości » (Jak kolor) : 2011

Podstawową ideą jest zapewnienie drukarek najszerszego zakresu czystych kolorów, używanych według potrzeb wydruków najczęściej płaskich lub możliwych do leczenia. Zastosowanie określonego atramentu koloru umożliwia uzyskanie oczekiwanego wyniku, w przeciwieństwie do Quadrichromia przy użyciu trzech podstawowych kolorów (cyjan, magenta, żółty), a także czarne, i które, jak wiemy, rozmnażamy przez mieszanki wszystkie inne kolorowe odcienie, Ale z niepewnością co do renderowania, gdy chcesz mieć bardzo precyzyjny kolor (warianty ramki na każdym kolorze, odmiany atramentowania maszyny itp.). W przeciwieństwie do Quadrichromia, gdzie kolory są drukowane jeden po drugim (Ich subtraktywna synteza ostatecznie powoduje pożądany kolor), kolory systemu Pantone są uzyskiwane z atramentów wymieszanych przez prasę Zanim drukować. Zasada oryginalnego Pantone opiera się na dziesięciu podstawowych kolorach:

Wykres kolorów Pantone, który drukarki nazywa również „Pantonier” i zawiera nie mniej niż osiemset kolorów, daje proporcje każdego z tych dziesięciu podstawowych odcieni. Niektóre kolory uzyskuje się albo z dwoma podstawowymi (czysty odcień i domieszki przezroczyste do litracji lub czarne do ciemności), albo z trzema pierwotnymi (dwa kolory i domieszkowanie), albo z czterema pierwotnymi (trzy odcienie i domieszkowanie).

W latach 80. i 90. system Pantone wzbogacił pięć dodatkowych podstawowych kolorów

• Czerwony 032 (czysty czerwony);
• pomarańczowy 021 (pomarańczowy PUR);
• Żółty 012 (jeden żółty bardziej utrzymany niż pierwotny żółty);
• fioletowy
• Niebieski 072 (niebieski mniej fioletowy niż niebieski odruch).

Który prowadzi podstawowe kolory do osiemnastu. Wykres kolorów jest również rozszerzany o fluorescencyjne odcienie i odcienie pośrednie, które zmuszają do przechodzenia z trzech do czterech, kodowania dodatkowych kolorów. Aby zachować kompatybilność w górę, osiemset kolorów pierwszej tabeli kolorów jest nadal kodowane na trzech cyfrach. Zatem Pantone 3005 jest pośrednim odcieniem między Pantone 300 i Pantone 301.

W latach 90. Pantone wynalazł nowy proces oddzielenia kolorów drukowania, heksachomromi, który umożliwia odtworzenie większej liczby niuansów (w szczególności kolorów niemożliwych do wykonania w Quadrichromy, takich jak pomarańczowy i fioletowy). Proces ten wymaga sześciouznatycznego systemu drukowania i konkretnego oprogramowania do oddzielenia od sześciu kolorów. Sześć podstawowych kolorów heksachromii to: czarny, cyjan, magenta, żółty, pomarańczowy i zielony. W zależności od obudowy zielony można zastąpić niebieskim odruchem.

Odcienie Pantone to znormalizowane kolory i odwoływane do próbkowania zwanego mapą kolorów lub „Pantonier”. Są one głównie używane w drukowaniu, ponieważ spektrum CMJN nie umożliwia uzyskania wszystkich kolorów. Często konieczne jest również dodanie do druku na piątą, a nawet szóstego odcienia (lub więcej) zwanego solidnym.

Znajdują się w kilku zakresach:

• Pantone C (powlekany), do leżącego papieru;
• Pantone U (Acoated), dla papieru nienotowanego;
• Pantone M (mated), na matowy papier.

W górę produkcji tych kolorów znajdują się przewodniki Pantone, kartonowe liście o wymiarach 15 × 5 cm z jednej strony z serią kolorów tego samego tonu i połączone broszuą. Strona dałaby na przykład wszystkie warianty żółtego, od czystego do ciemności. Booklety są przedrukowane co roku, aby z czasem zapobiec rozcieńczaniu kolorów. Wartości przypisane do różnych kolorów mogą się również różnić w czasie i ponownie.

Podstawową ideą systemu Pantone jest wybór koloru zgodnie z przewodnikami i użycie odpowiednich liczb w celu uzyskania odpowiedniego wariantu (na przykład, prosząc o „Pantone 655). Korespondencja między komputerami (które wykorzystują system Czerwonego Zielonego Niebieskiego – RGB) i maszynami drukowania (w ramach CMJN) jest nadal przybliżona.

Wartości Pantone stały się takim odniesieniem, że parlament szkocki debatował Luty 2003 ^{[[[ Pierwszy ]} miary, która naprawiłaby kolor flagi na 300 pantone, to znaczy królewski niebieski ^{[[[ 2 ]} .

Kolory Pantone są używane do określania kolorów w przemyśle tekstylnym (Pantone dla mody i domu) Z innymi odwołaniem, ale także w branży tworzyw sztucznych. Pantone dywersyfikuje się dziś, oferując rozwiązania do kalibracji kolorów na ekranach komputerowych (we współpracy z Gretag Macbeth).

Lista kolorów Pantone podlega prawom własności intelektualnej (jako prawa autorskie, a nie jako patent oprogramowania) i dlatego nie jest swobodna w użyciu, co wyjaśnia, że ​​wartości Pantone nie są dostępne w bezpłatnym oprogramowaniu, takim jak oprogramowanie, takie jak Program manipulacji obrazem GNU (KORDONEK).

Charakterystyczne kolory [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Powiązany artykuł [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]