Paralauryte – Wikipedia
Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.
Paralaurionit Kategoria Iii : Halogenes [[[ Pierwszy ] |
|
Paralaurionite – Thorikos Bay, Grecja (Zobacz 0,6 × 0,5 cm) |
|
Ogólny | |
---|---|
Classe de Strunz |
3.dc.05 |
Klasa Dana |
10.02.03.01 |
Wzór chemiczny | PBCL (OH) |
Identyfikacja | |
Forma masowa [[[ 2 ] | 259,7 ± 0,1 jeden H 0,39%, CL 13 65%, o 616%, PB 79 79%, |
Kolor | bezbarwne, białe, fioletowe, zielonkawe, zielonkawe żółte |
Krystaliczna grupa klasy i przestrzeni | Prismatic – C 2/ M |
Układ krystaliczny | monokliniczny |
Sieć Bravais | Wyśrodkowany c |
Macle | Poprzez kontakt na {100} |
Łupliwość | Idealny na {001} |
Przerwa | nieregularny |
Habitus | Kryształy leżące na [001], tabelary na {100} |
Skala MOHS | 3 |
Cecha | Blanc |
Blask | Subadamantin |
Właściwości optyczne | |
Współczynnik załamania światła | a = 2 05, b = 2,15, g = 2,2 |
Odprawa | biosiowy (-); 0,1500 |
Dyspersja | 2 W z ~ 90 |
Przezroczystość | przezroczysty |
Chemikalia | |
Gęstość | 6.05 – 6.15 |
Rozpuszczalność | Lekko rozpuszczalny w zimnej wodzie, bardziej rozpuszczalny w letniej wodzie. Rozpuszczalne w kwasie azotowym. |
Właściwości fizyczne | |
Magnetyzm | nic |
Radioaktywność | nic |
|
|
Jednostki SI i CNTP, chyba że wskazano inaczej. | |
modyfikator |
. Paralaurionit jest gatunkiem mineralnym złożonym z formuły PBCL (OH).
Historia opisu i nazwisk [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Wynalazca i etymologia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Zapalenie palaurion zostało opisane w 1888 r. Przez mineralogist Smith; Została tak nazwana w aluzji do swojego dimorfa, odkryta rok wcześniej: Laurionit [[[ 3 ] .
Topotyp [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Zapalenie Palauriona znajduje się w starych żużlach argentiferous ołowiu w Laurion, strychu, w Grecji.
Próbka referencyjna jest zdeponowana w London Natural History Museum, nr 84 034.
Synonimia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- Rafaelite (opisany w 1889 roku przez Arzruni i Thaddéeff na temat próbek kopalni San Rafael, Sierra Gorda, Chile [[[ 4 ] )
Kryteria określenia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Zapalenie palaurion tworzy przez przezroczyste kryształy o zmiennym kolorze (bezbarwne, białe, fioletowe, zielonkawe, zielonkawo żółte), dwójłomne, amadantowe i perłowe. Zostawia białą linię.
Jego habitus jest tabelaryczny na {100} i leży w kierunku [001], który może przedstawić mężczyznę według kontaktu na {100}. Nie jest to bardzo trudne (3 w skali Mohs). Ma doskonały dekolt na {001}. Jego przerwa jest nieregularna.
Jest lekko rozpuszczalny w zimnej wodzie, bardziej rozpuszczalny w letniej wodzie i rozpuszczalny w kwasie azotowym.
Cristallochimie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Zapalenie Palaurion jest dimorfem zapalenia laurionowego i jest paradoksalnie mniej rzadkie niż jego dymorf. Jest częścią grupy Matlockite.
Krystalografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Zapalenie palaurion krystalizuje w monoklinicznym układzie krystalicznym, grupy kosmicznej C 2/ M (Z = 4 jednostki tworzy na konwencjonalną siatkę) [[[ 5 ] .
- Parametry siatki: = 10 865 Do W = 4,006 Do W = 7 233 Do , β = 117,24 ° (objętość siatki v = 279,9 Do 3 )
- Obliczona gęstość = 6.16 g/cm 3
Katory PB 2+ są w zdeformowanej tetragonalnej koordynacji antyprismatycznej (5+3) grup chloru i hydroksylowych: grupy PBCL 5 (OH) 3 .
Powiązana gitologia i minerały [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Palaurionis jest wtórnym minerałem od aktywności starych odlewni, w tym konkretnym przypadku jest to działanie wody morskiej na żużle.
Można to znaleźć związane z kilkoma innymi minerałami:
- W Grecji: Anglésite, Cérusite, Fiedlerite, Heliofilite, Laurionite, Ludlocchito, Penfieldite, Phosgénite;
- W Stanach Zjednoczonych: Leadhillité, Matlocchito, Cérusite, Hydrocérusitis, Diabolite, Wherryite.
Niezwykłe depozyty producenta próbek [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Ten minerał jest dość powszechny i występuje w wielu zdarzeniach na świecie.
- Afryka Południowa
- Anglia
- Cornwall [[[ 7 ]
- Wheal Rose, Porthleven, Mount’s Bay District,
- Daytmer Bay, Padstow, obszar na zachód od Wadebridge, dzielnica Wadebridge
- Somerset
- Torr Works Quarry (Cherehead Quarry), Cranmore [[[ 8 ]
- Kamieniołom Colemans, Holwell
- Wesley Mine, Westbury on Trym
- Cornwall [[[ 7 ]
- Niemcy (stary żużla)
- Herzog Julius-Hütte (Juliushütte) (złoża żużla), Astfeld, Goslar, Harz, Lower Saxony
- Australia
- Antycline Prospect, Ashburton Downs, Ashburton Shire, region Pilbara [[[ 9 ]
- Czerwony pieprz (Caracoles, Sierra Gorda District, prowincja Tocopilla, Région d’Atofagasta
- Moja Margarita, moja San Francisco (kopalnia Beatrix), moja San Rafaël [[[ dziesięć ]
- Szkocja (stary żużla)
- Meadowfoot hutter, Wanlockhead, Dumfries & Galloway (Dumfries-Shire) [[[ 11 ]
- STANY ZJEDNOCZONE
- Francja (stary żużla)
- Haldes de Mennez-Plom, Carnoët, Callac, Côtes-d’armor. Stary ołów i srebrne moje.
- The Foundry, Poullaouen, Finistère [[[ dwunasty ]
- Grecja (stary żużla)
- Le District Minier Antique Du Laurion (Topotype) Compte Près de Dix Występy: Agios Nikolaos, Le Port, Oxygon, Panormos, Passa Limani, Sounion, La Baie de Thorikos, Tourkolimanon et vrissaki [[[ 13 ] .
- Włochy (stary żużla)
- Maroko
- Republika Czeska
- Klasyfikacja wybranych minerałów jest klasyczna Strunz, z wyjątkiem polimorfów krzemionki, które są klasyfikowane wśród krzemian.
- Masa molowa obliczona po ‘ Atomowe ciężary żywiołów 2007 » , NA www.chem.qmul.ac.uk .
- Smith, w Magazyn mineralogiczny , tom. 12, N O 102, 1899, s. 1 183
- Arzruni i Thaddéeff, w Journal of Crystallography, Mineralogy and Petrography , Lipsk, vol. 31, 1899, s. 1 229
- ICSD nr 74 291; (W) S. Merlino W M. Sparrow I N. Perchiazzi W ‘ Struktura krystaliczna paraliaurionitu i jego relacje OD z laurionitem » W Magazyn mineralogiczny W tom. 57, W P. 323-328
- (W) Minerały Południowej Afryki
- (W) Charles Palache , Harry Berman ET Clifford Frondel W System mineralogii Jamesa Dwighta Dany i Edwarda Salisbury Dana, Yale University 1837–1892 W tom. II: Halogendy, azotany, borany, węglany, siarczany, fosforany, arsenany, wolfram, molibdyty, itp. , New York (NY), John Wiley & Sons, W 7 To jest wyd. , 1124 P.
- (W) R.F. Symes W G. Cressey W A.J. Criddle W C.J. Stanley W J.G. Francis I G.C. Jones W ‘ Parkinsonite, (PB, MO, []) 8 O 8 Cl 2 , a new mineral from Merehead Quarry, Somerset» W Magazyn mineralogiczny W tom. 58, N O 1, W P. 59-68
- (W) Ernest H. Nickel I Blair J. Gartrell W ‘ Minerały wtórne z Ashburton Downs, Australia Zachodnia » W Rekord mineralogiczny W tom. 24, N O 3, W P. 203-208
- (W) Charles Palache , Harry Berman ET Clifford Frondel W System mineralogii Jamesa Dwighta Dany i Edwarda Salisbury Dana, Yale University 1837–1892 W tom. II: Halogendy, azotany, borany, węglany, siarczany, fosforany, arsenany, wolfram, molibdyty, itp. , New York (NY), John Wiley & Sons, W 7 To jest wyd. , 1124 P. W P. 317
- (W) A. Edwards, ‘ The Meadowfoot hutter, Wanlockhead, Szkocja » W Międzynarodowe Stowarzyszenie Kolekcjonerów Minerałów żużla W tom. 11, N O 4, W P. 1-3
- C. Germain, J-C. Leydet i Ph. Saget, „The Huelgoat Neofformation Minerals (Finistère)”, w Micromonist Notebook, N O 3, 1990, s. 1 3-16
- (W) Piet Gelaude, Piet van Kalmthout et Christian Rewitzer, Laurion: Minerały w starożytnych żużlach
- (To) W Włoski minerał zarządzał , tom. 2, N O 4-6, s. 1 175-188
- (W) Andrea Manasse , Marcello Mellini i Cecilia rok W ‘ Miedziane żużle z doliny Capattoli, Campiglia Marittima, Włochy » W Europejski Journal of Minalogy W tom. 13, W P. 949-960
- J. Lapaire I M. Bonifazi « Nowy minerał Etruscan Plag of Baratti (Włochy) », Minerały i skamieliny, przewodnik kolekcjonera W tom. 23, N O 257, W P. 12-15
- (z) W Informacja , tom. 6, 1996, str. 267-287
Recent Comments