Patrick Ricard – Wikipedia

Patrick Ricard , urodzony 12 maja 1945 r. w Marsylii i zmarł 17 sierpnia 2012 ^{[[[ Pierwszy ]} w Tulon ^{[[[ 2 ]} W Var jest francuski biznesmen, przemysł i miliarder. Prowadził i opracował grupę Pernod-Ricard, założoną przez jego ojca Paula Ricarda, tworząc drugą grupę napojów alkoholowych przez trzydzieści lat, ^{[[[ 2 ]} .

Po studiach handlowych we Francji, Niemczech i Ameryce Północnej dołączył w 1967 r. Firma Ricard założona przez jego ojca, Paula Ricarda w 1932 r. Sakodnie zajmował pozycje w głównych funkcjach firmy (dostawca, komercyjna), której komercyjna), której komercyjna), której komercyjna), której komercyjna) Został dyrektorem generalnym w 1972 r. Podczas stworzenia Pernoda Ricarda w 1975 r. Pełnił te same funkcje, zanim został, w 1978 r., Prezes i dyrektor generalny.

Dla swojej firmy definiuje zewnętrzną strategię wzrostu w celu zdywersyfikowania zasięgu produktów i przyspieszenia internacjonalizacji działań. Niezaprzeczalny sukces od sprzedaży poza Francją, która po pochodzeniu grupy stanowiła 17% obrotu, obecnie liczy się 90%.

Mnoży przejęcia, takie jak Campbell Distillers w Szkocji, Austin Nichols w Stanach Zjednoczonych, Ramazzotti we Włoszech, irlandzkie gorzelnie, które łączą wszystkich producentów irlandzkiej whisky, Orlando Wyndham w Australii itp. Uczestniczył także w tworzeniu Havana Club International na Kubie.

Pod koniec lat 90. kontynuował internacjonalizację grupy, ponownie skupiając ją na duchach, sprzedając Oranginę, pampryl, cydr i BWG Foods Distribution (W) ^{[[[ 3 ]} .

W 2003 r. Patrick Ricard wyróżnił tytuł „Person of the Year 2003” przyznany przez Franco-American Chamber of Commerce w Nowym Jorku. ^{[[[ Ref. pożądany]}

Od 2000 r. Proces ten przyspieszył wraz z nabyciem części wina i duchów Seagram, a następnie w 2005 r., Z nabyciem alianckiego Domecq, Martell, szampana G.H. Mumm, Perrier-Jouët. Pernod Ricard kontynuował swój zewnętrzny wzrost w 2008 r. Przez przejęcie szwedzkiej grupy Vin & Sprit. Grupa uzupełnia swoją gamę prestiżowych marek, wzmacnia swoją obecność w Stanach Zjednoczonych, a tym samym osiąga ranga światowego współprzewodniczącego w grupach wina i duchów.

W 2000 roku firma świętowała sprzedane dwa miliardy butelek ^{[[[ 4 ]} . W 2012 roku uczynił Pernod Ricard drugą grupą światową w sektorze Wine and Spirits.

Jednak ten wyjątkowy rozwój zmienił wszystko w zasadzie operacyjnej ustalonej od samego początku: decentralizacja. Ten tryb zarządzania utrzymywany przez przejęcia zawsze faworyzował integrację zespołów i zarządzających menedżerami.

Od czasu jego stworzenia Pernod Ricard podwoił się co siedem lat. To przyniosło prezydentowi wybrany w 2006 r. „Europejski szef roku” przez amerykański magazyn Fortune.

Klasa 24 ^{To jest} Fortune de France z 1 744 mln EUR w 2009 roku ^{[[[ 5 ]} , jest to również jeden z najlepiej opłacanych francuskich szefów z 2,4 mln EUR w 2008 roku ^{[[[ 6 ]} .

Żonaty i ojciec trójki, Patrick Ricard jest Duży kochanek polowań i opery. ^{[[[ Ref. pożądany]}

Zmarł 17 sierpnia 2012 W szpitalu Sainte-Anne w Toulon ^{[[[ 2 ]} Gdzie został pilnie ewakuowany po dyskomfort serca na rodzinnej wyspie Bendora w Var. Został pochowany na wyspie Obuz, w którym mieści się grobowiec jego ojca Paula Ricarda i instytutu oceanograficznego Paul Ricard ^{[[[ 7 ]} .

Patrick Ricard był Dowódca Legionu Honoru 13 lipca 2007 ^{[[[ Ref. pożądany]} I Rycerz w National Order of Merit. ^{[[[ Ref. pożądany]}